สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2806

"ท่านเย่เหยียน ข้า...ข้า..."

"ทำตามที่ข้าบอก ก็อาจจะมีชีวิตอยู่ แต่ถ้าปฏิเสธข้า ก็ตายตอนนี้ เจ้าเลือกเอง" เย่เหยียนกล่าว

ชายคนนั้นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินไปอย่างสั่นเทา

เย่เหยียนเพิ่มพลังทันที เพิ่มความแข็งแกร่งอขึ้นมาก และจากนั้นบังคับให้เข้าใกล้โรงหินอัญมณีอีกครั้ง

ชายคนนั้นขยับเข้าไปใกล้อย่างสั่นเทา ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน

แต่คราวนี้เย่เหยียน ไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้จากด้านหน้า แต่ขยับไปข้างๆ แทน

คนที่เหลือมองด้วยความกลัว

บูม!

โรงหินอัญมณีระเบิดแสงอีกครั้ง

แต่คราวนี้แทนที่จะปล่อยแสงสีแดงเลือดกลับล้นไปด้วยแสงสีฟ้าสดใส

"อา??"

ชายคนนั้นถอยหนีด้วยความตกใจ

“ไปต่อ!” เย่เหยียนพูดเบาๆ

ชายคนนั้นหันกลับมามองที่เย่เหยียนพลางกลืนน้ำลาย และเดินต่อไป

แต่ได้แค่ไม่กี่ก้าว

บูม!

แสงสีฟ้าก็หายไปทันที

จากนั้นหนามแสงสีฟ้าก็พุ่งออกมาจากพื้นใต้ฝ่าเท้าของชายผู้นั้น ทิ่มแทงชายคนนั้นกลางอากาศทันที

ผู้คนแทบหยุดหายใจ

หนามแสงสีฟ้าแทงทะลุร่างกายส่วนล่างของเขา และแทงออกจากปาก ชายคนนั้นอ้าปากกว้าง กระตุกสองครั้ง จากนั้นแขนขาก็ขาดและตายสนิท

เมื่อหนามแสงสีฟ้าค่อยๆ สลายไป ร่างของชายคนนั้นก็ร่วงลงมาจากอากาศและตกลงสู่พื้น ราวกับตกลงไปในแอ่งโคลน แขนขาและอวัยวะภายในกระจายทั่วไปหมดและแยกแยะได้ยาก

ผู้คนต่างเข้าใจแล้วว่านี่เป็น วิธีการของเจ้าแห่งสุสานเทพ

เป็นไปไม่ได้เลยที่คนตายในสุสานเทพเจ้าจะมีร่างกายสมบูรณ์

เพราะเจ้าแห่งสุสานเทพเจ้าจะไม่ให้โอกาสคนเหล่านี้รักษา!

เมื่อถูกฆ่าก็เท่ากับตายโดยสมบูรณ์ และไม่มีความเป็นไปได้ที่จะมีชีวิตรอด

เย่เหยียนจ้องมองที่แอ่งซากเนื้อบนพื้น คิดอีกครั้ง

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หันหน้าไปและเรียกอีกคนมา

"ไม่! ข้าไม่ไป ข้าไม่ไป!!"

ชายคนนั้นตัวสั่นอย่างรุนแรง กรีดร้องและกรีดร้อง และถอยกลับไปอย่างบ้าคลั่ง วิ่งไปที่ประตู

เขาทนไม่ได้!

เขารู้ว่าเมื่อเขาถูกส่งขึ้นไป เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

เขากลับเลือกที่จะวิ่งหนี!

เขาต้องการที่จะใช้ชีวิตของเขาเองในมือของเขาเอง!

ชายคนนั้นกลายเป็นลูกธนูและพุ่งไปที่ประตูด้วยความเร็วสูง ก่อนที่ชายคนนั้นจะมาถึง เขาก็ทุบประตูให้เปิดออกอย่างแรง

แต่เมื่อคิดว่าตนเองกำลังรอดพ้นออกจากที่นี่

คลิก!

เสียงแปลกๆดังออกมา

จากนั้นก็เห็นคนที่กำลังหลบหนีก็หยุดทันที

ดูเหมือนว่าร่างกายของเขาถูกผูกมัดด้วยบางสิ่ง ห้อยอยู่กลางอากาศ

เขาดิ้นทุรนทุรายอยากเป็นอิสระ

แต่ก็ไม่มีประโยชน์

นี่คือพลังของเย่เหยียน

"ปล่อยข้านะ!ปล่อยข้าเร็วเข้า!!"

เป็นไปได้ไหมว่า....นี่คือผลการวิเคราะห์ของเย่เหยียน?

เขาวิเคราะห์การโจมตีของโรงหินอัญมณีผ่านปรากฏการณ์ที่คนทั้งสองเจอให้ก่อน จากนั้นเขาจึงให้พลังในการป้องกัน?

สามารถมองผ่านความแข็งแกร่งและความลึกลับของการโจมตีจากเพียงแค่การมองเพียงครั้งเดียวได้งั้นหรือ?

ความสามารถในการเข้าใจของเย่เหยียนนี้... น่ากลัวเกินไปไหม?

บูม!

ชายผู้นี้ได้รับการปกป้องจากพลังแห่งสวรรค์และการเดินทางก็ปลอดภัย ในที่สุด เขาก็ล้มลงบนโรงหินอัญมณีอย่างแรง แล้วกลิ้งลงไป รู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย

ผู้คนอดไม่ได้ที่จะตกใจ

“เร็วเข้า รีบเปิดโลงหินอัญมณี แล้วรีบไปเอาแหวนเทพสูงสุดมาเร็วเข้า!”

เทียนชูพูดอย่างกระวนกระวาย

ชายคนนั้นชะงักไปครู่หนึ่งและกลับมามีสติทันที

สุดยอดแหวน!

ขวา!

ตอนนี้มีเพียงแหวนเทพสูงสุดเท่านั้นที่สามารถช่วยชีวิตทุกคนได้!

โดยการได้รับแหวนเทพสูงสุดเท่านั้นที่เขาจะสามารถต่อรองกับเย่เหยียนได้!

ชายคนนั้นรีบลุกขึ้นและรีบแตะโลงหินอัญมณี

คราวนี้โลงหินอัญมณีไม่ตอบสนอง

เขาประคองฝาโลงด้วยมือทั้งสองข้าง จากนั้นคำรามด้วยความโกรธ ผลักฝาโลงออกด้วยแรงทั้งหมดที่มี

คนรอบข้างและแม้แต่ เย่เหยียนเองก็เงยหน้าขึ้นมอง...

เสียงดังก้อง...

ฝาโลงถูกเปิดออกทีละน้อย

หลุมฝังโลงหินอัญมณีทั้งหมดสั่นสะเทือน