สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2844

"ยังไงก็ตามม่านซาหง! บอกฉันทีว่าผู้คุมเขตต้องห้ามทั้งแปดอยู่ในระดับใด? พวกเขาสามารถทำให้คุณตกใจได้ขนาดนั้นเลยเหรอ? ที่ประชุมสมัชชาใหญ่ต้องส่งคนระดับไหนมาเพื่อทำให้สถานการณ์สงบลงได้?"

ไป๋ฮั่วสุ่ยถามขณะขับรถ

ม่านซาหงเม้มริมฝีปากล่าง ใบหน้าซีดเซียวและพูดว่า "ข้าไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของผู้คุมเขตต้องห้ามทั้งแปด ข้ารู้แค่ว่าคนทั้งแปดนี้มีชีวิตอยู่มาเป็นเวลานานมาก!"

“อยู่มานานมากเหรอ?? นานแค่ไหนไหร่?” ไป๋ฮั่วสุ่ยถามด้วยความงุนงง

"ฉันเองก็ไม่รู้รายละเอียดแน่ชัด อาจจะสี่หรือห้าร้อยปี หรืออาจจะเป็น... พันปี..."

"พรวด... พวกเขาเป็นเทพเจ้าหรือ?มีคนที่อยู่ได้นานขนาดนั้นด้วยเหรอ? "ไป๋ฮั่วสุ่อ้าปากค้าง

"มีคำกล่าวว่า เมื่อพวกเขาอยู่ในเขตต้องห้าม ร่างกายจะเปียกโชกอยู่ในน้ำลึกลับตลอดทั้งปี น้ำลึกลับนี้สามารถรักษาสภาพร่างกายให้คงอยู่เป็นอมตะได้ แม้จะผ่านไปหลายร้อยปี ก็ไม่เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด เมื่อถึงตอนทีี่มีคนอื่นเข้ามาล่วงเกินเท่านั้น พวกเขาถึงจะออกมาจากน้ำลึกลับ!"

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนั้น...."

ไป๋ฮั่วสุ่ยรู้สึกตกใจ

"ประธานไป๋ จากที่นี่ไปสำนักงานประชุมสมัชชาใหญ่อีกนานแค่ไหน?"

"เหลืออีกประมาณ 200 กิโลเมตร!"

“อะไรนะ? ระยะทางเท่านี้ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองชั่วโมงกว่าจะไปถึงที่นั่นไม่ใช่เหรอ?”

“อีกชั่วโมงก็จะถึงแล้ว ไม่ต้องห่วง! แต่ที่ฉันกังวลในตอนนี้คือ....ไม่รู้ว่าในจุดบริการจะมียอดฝีมืออยู่หรือเปล่า ถ้าไม่มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งประจำอยู่ ต้องเรียกมาจากสำนักงานใหญ่ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ คงต้องใช้เวลา"

"นี่..."

ม่านซาหงพูดไม่ออก

ณ ขณะนั้นเอง

บูม!

ที่อีกฟากหนึ่งของท้องฟ้า ทันใดนั้นก็มีสายฟ้าสีเขียวสว่างวาบ

ไป๋ฮั่วสุ่ยประหลาดใจนิดหน่อย "เป็นเรื่องแปลกจริงๆ ที่มีสายฟ้าสีเขียว"

แต่ม่านซาหงที่อยู่ข้างๆ เขากลับรู้สึกตกตะลึงและตกตะลึง

“สาวน้อย เธอเป็นอะไรไปน่ะ?”

ไป๋ฮั่วสุ่ยรู้สึกไม่ดี คิ้วเรียวบางตั้งตรง และอ้าปากถาม

อย่างไรก็ตาม ม่านซาหงเพิกเฉยต่อมัน เพียงจ้องมองที่ขอบฟ้าด้วยสายตาว่างเปล่า และกระซิบช้าๆ

"มันจบลงแล้ว ครั้งนี้เมืองเจียงเฉิง...มันจบเห่แล้ว!"

ที่ชั้นบนสุดของอาคารมีร่างหลายร่างกำลังมองไปยังทิศทางของสถาบันการแพทย์พรรคซวนอี ทุกคนดูเคร่งเครียดและไม่สามารถละสายตาจากมันได้

“ไม่คาดคิดว่าลัทธิปีศาจสวรรค์จะส่งผู้คุมเขตต้องห้ามทั้งแปดมา ดูเหมือนว่าลัทธิปีศาจสวรรค์ตั้งใจอย่างมากที่จะกำจัดหยางหัว!”

ชายคนหนึ่งพูดเสียงแหบพร่า

"หยางหัวแห่งเมืองเจียงเฉิง การโจมตีของลัทธิปีศาจสวรรค์นั้นมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าเพราะหมอเทวดาหลินเพียงคนเดียว จอมมารสูงสุดของลัทธิปีศาจสวรรค์เกือบจะสูญสิ้น ไม่รู้ว่ายอดฝีมืออีกไม่รู้กี่คนที่ถูกสังหารโดยเขา ความเคียดแค้นเช่นนี้ โดยนิสัยของลัทธิปีศาจสวรรค์แล้ว จะไม่ล้างแค้นได้อย่างไร? หากหยางหัวไม่ถูกกำจัด ลัทธิปีศาจสวรรค์คงต้องกินไม่ได้นอนไม่หลับแน่ และฉันยังได้ยินมาว่าสถานการณ์ในสนามรบทางตอนเหนือรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เจ้าทางการของแดนมังกรได้ย้ายทหารและม้าจำนวนมากเพื่อสนับสนุนสนามรบทางตอนเหนือ ทัศนคติของทางการที่มีต่อ ลัทธิปีศาจสวรรค์นั้นอยากจะฆ่าและกำจัดให้สิ้นซาก อีกทั้งกองกำลังโจมตีก็รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่นานมานี้ หากจอมมารสูงสุดของลัทธิปีศาจสวรรค์ไม่รีบฉวยโอกาสตอนที่ทางการแดนมังกรยังไม่มีเวลามาดูแลเมืองเจียงเฉิงและโจมตีหยางหัวในเวลานี้ ดังนั้นก็จะพลาดโอกาสดีๆไป!"

ผู้หญิงที่อยู่ถัดจากเขายิ้มและพูดว่า "ไม่ลองเอาภูเขาศักดิ์สิทธิ์เป็นบทเรียนในการต่อสู้!"

"ถูกต้อง หากทางการแดนมังกรรักษาเสถียรภาพของสถานการณ์ในสนามรบทางตอนเหนือและร่วมมือกับหยางหัวเพื่อโจมตีลัทธิปีศาจสวรรค์ มันจะสามารถทำลายล้างลัทธิปีศาจสวรรค์ได้อย่างแน่นอน หากไม่กำจัดหยางหัวในวันนี้ แล้วจะได้ทำเมื่อไหร่?"

“แล้วเราจะทำยังไงกันดี คอยดูสงครามจากอีกด้านงั้นเหรอ?”

"โอ้ ไม่อย่างนั้นจะให้ทำอย่างไรเล่า? หากหยางหัวถูกทำลาย มันก็จะเป็นเรื่องดีสำหรับเราเหมือนกัน ท้ายที่สุดพันธมิตรกูเฟิงของเราและหมอเทวดาหลินก็มีความบาดหมางแค้นเลือดเช่นกัน!" ชายคนนั้นพูดอย่างเย็นชา

ในการต่อสู้ของคฤหาสน์หุ้ยหยวน กูเฟิงได้ทำยอดฝีมือหลายคนบาดเจ็บ แม้ว่าบางคนจะถูกสังหารโดยเจ้าสำนักหงเหยียน แต่หลินหยางก็ไม่อาจหลีกหนีความรับผิดชอบได้เช่นกัน

"แน่นอน! คุณเป็นอัจฉริยะคนแรกในกูเฟิงของฉัน ถ้ากูเฟิงของฉันเผชิญหน้ากับหมอเทวดาหลิน โอกาสที่จะชนะคือเท่าไหร่" ถามผู้หญิงข้างๆ

เซียวหนานจือยิ้มจาง ๆ "ทุกคนต่างคิดว่าฉันโกรธมากเพราะพ่อบุญธรรมของฉันถูกฆ่า โกรธจนเสียสติ แต่ไม่รู้ว่าฉันน่ะได้บรรลุงระดับไปตั้งนานแล้ว บรรลุถึงระดับต้าเฉิง หากต้องประมือกับหมอเทวดาหลิน ก็มีฝีมือมากเกินพอ ไม่ต้องกลัว!"

"ดีแล้ว!"

ดวงตาของผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ"ตอนนี้กูเฟิงของฉันเลื่อนชั้นจากพันธมิตรดั้งเดิมของมหาอำนาจทั้งสิบสามเป็นพันธมิตรของมหาอำนาจยี่สิบห้าสำนักในปัจจุบัน! ความแข็งแกร่งของมันช่างน่ากลัว และอำนาจของเราก็แผ่กระจายไปทั่วแดนมังกร หากเราโจมตีหยางหัวเราก็จะทำลายมันได้ แต่เนื่องจากลัทธิปีศาจสวรรค์ต้องการทำลายหยางหัว ในวันนี้ ทำไมเราไม่ดูกองไฟจากด้านอื่นแทนเล่า? "

“ถ้าไฟไม่รุนแรงพอ ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะสุมไฟให้แรงขึ้น!”

เซียวหนานจือเหล่ตาของเขา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน