"เป็นความผิดของพวกเราเองครับที่เสียมารยาทต่อผู้นำไป๋! ได้โปรดยกโทษให้เราด้วยเถอะครับ!" ชายคนนั้นกล่าวพร้อมกับก้มโค้งศีรษะอย่างนอบน้อม
"ไม่เป็นไร! เพราะเรื่องนี้ก็เสียเวลาอยู่นานพอสมควร"
ไป๋ฮั่วสุ่ยรับบัตรกลับมาและกล่าวอย่างเคร่งขรึม "บอกฉันเดี๋ยวนี้ว่าตอนนี้ใครเป็นคนดูแลรับผิดชอบที่นี่ มียอดฝีมือของหน่วยรบประจำการอยู่ที่นี่ไหม?"
"มีทีมเทียนหู่ฉือเว่ยประจำการอยู่ทีมเดียว พวกเขาถูกส่งมาเมื่อเดือนที่แล้วเพื่อรับผิดชอบดูแลเรื่องที่เจียงเฉิน!" ชายคนนั้นกล่าว
"ทีมเทียนหู่ฉือเว่ย?"
ไป๋ฮั่วสุ่ยตกใจ "ทีมนี้รับผิดชอบอยู่นอกอาณาจักรตลอดเลยไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงถูกส่งมาที่นี่?"
"เรื่องนี้ผมก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมาก!" ชายคนนั้นก้มหน้า
"ฮึ ฉันว่าไม่ว่าว่าไม่รู้หรอก แค่ไม่กล้าพูดออกมาเท่านั้น?"
ไป๋ฮั่วสุ่ยเหยียบคันเร่งและขับรถมุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่สบอารมณ์
ม่านซางหงมองย้อนไปข้างหลังด้วยความสงสัยและถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ "ผู้นำไป๋ ทีมเทียนหู่ฉือเว่ยคืออะไรเหรอ? ทำไมคุณถึงดูตกใจขนาดนี้?"
"กองกำลังทีมนี้มีบทบาทสำคัญสำหรับสมัชชาใหญ่มาก พวกเขารับผิดชอบภารกิจที่สำคัญและอันตรายที่สุดนอกอาณาจักรมาโดยตลอด โดยแทบไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวเรื่องราวในอาณาจักรมังกรเลยแม้แต่นิดเดียว! แต่พวกเขากลับถูกส่งมาที่เจียงเฉินแบบนี้ ทำไมฉันจะไม่ตกใจล่ะ?" ไป๋ฮั่วสุ่ยส่ายหน้า
"แล้วความสามารถของกองกำลังทีมนี้เป็นยังไง?"
ม่านซาหงถาม
"คุณรู้จักกลุ่มพิพากษาเทียนชี่และผู้ลงทัณฑ์ไหม?" ไป๋ฮั่วสุ่ยถาม
"ทำไมจะไม่รู้จัก? สองกลุ่มนี้ถือเป็นกลุ่มที่สำคัญของสมัชชาใหญ่! พวกเขามีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องการตัดสินของสมัชชาใหญ่โดยเฉพาะ แต่ว่า..."
ม่านซาหงยิ้มอย่างขมขื่น
"แต่ว่าสองกลุ่มนี้ล้วนอยู่ในเงื้อมมือของหมอเทวดาหลิน"
ไป๋ฮั่วสุ่ยกล่าวอย่างลำบากใจ
ตอนนี้สมัชชาใหญ่ยังไม่รู้ความจริง แต่เธอเชื่อว่าสมัชชาใหญ่จะต้องรับรู้อะไรบางอย่าง
แม้ว่าตอนนี้จะไม่มีหลักฐานอะไรเลย แต่พวกเขาก็ไม่เคยลดความสงสัยในตัวหลินหยางเลยแม้แต่นิดเดียว
"แล้วสองกลุ่มนี้มีความเกี่ยวข้องกับทีมเทียนหู่ฉือเว่ยยังไง?" ม่านซาหงถาม
ไป๋ฮั่วสุ่ยยิ้มอย่างขมขื่น "กลุ่มพิพากษาเทียนชี่และผู้ลงทัณฑ์...ล้วนได้รับการฝึกฝนจากทีมเทียนหู่ฉือเว่ยแทบทุกคน"
ม่านซาหงสูดหายใจเข้าและเบิกตากว้างจ้องมองไป๋ฮั่วสุ่ย...
"ต้องรู้ว่า หลายที่นอกอาณาจักรอันตรายกว่าภายในอาณาจักรมังกรของเรามาก อาณาจักรมังกรโชคดีที่มีสมัชชาใหญ่และหน่วยงานรัฐคอยถ่วงดุลอยู่ ฉะนั้นหลายกลุ่มอำนาจจึงไม่กล้าก่อเรื่องหรือมีปัญหาด้วย ทุกคนยังคงรักษากฎระเบียบอยู่บ้าง แต่นอกอาณาจักรกลับไม่เหมือนกัน กลุ่มอำนาจเหล่านั้นทำตัวอวดเบ่งเหิมเกริมและฆ่าฟันอย่างไร้กฎหมาย การปฏิบัติภารกิจนอกอาณาจักรแทบต้องคอยระมัดระวังทุกวินาทีและทุกย่างก้าว คนของทีมเทียนหู่ฉือเว่ยล้วนผ่านการรบมากว่าร้อยครั้งและผ่านความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วน และผู้ที่สามารถรอดชีวิตมาถึงตอนนี้นับเป็นผู้ที่แข็งแกร่งอย่างมาก! การที่กองกำลังทีมนี้มาที่เจียงเฉินมันหมายความว่ายังไง คุณม่านซาหง คุณคงจะเดาถูกใช่ไหม?"
ม่านซาหงไม่พูด
ไม่นานรถก็ขับมาถึงอาคารหลังหนึ่ง
อาคารหลังนี้ไม่ต่างไปจากสิ่งปลูกสร้างในเจียงเฉิน มันดูธรรมดาเรียบง่ายและไม่ได้หรูหราอะไรเลย
ไป๋ฮั่วสุ่ยลงจากรถพร้อมกับม่านซาหงและเดินตรงเข้าไปในห้องทำงานห้องหนึ่ง
ภายในห้องทำงานมีชายวัยกลางคนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและสวมแว่นตาอยู่คนหนึ่ง
ชายคนนั้นถือแก้วชาพุทราเก๋ากี้และขณะเดียวกันก็กำลังตั้งใจดูคอมพิวเตอร์ที่อยู่เบื้องหน้า เมื่อเห็นไป๋ฮั่วสุ่ยเดินเข้ามาก็ยิ้ม "โอ๊ะ!มีคนมาหาเหรอ? เอ๊ะ...คุณคือ...ผู้นำพันธมิตรไป๋?"
ชายคนนั้นรู้จักไป๋ฮั่วสุ่ยพร้อมกับร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ
"หัวหน้าทีมหวาง! ไม่เจอกันนานเลย!"
ไป๋ฮั่วสุ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม
หวางผิงจ้องมองไป๋ฮั่วสุ่ยอย่างตกตะลึงและสังเกตเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าพร้อมกล่าวด้วยความตกใจ "ไม่สิ ผู้นำไป๋ คุณ...คุณมาที่นี่ได้ยังไง? คุณหายตัวไปไม่ใช่เหรอ? นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"
ก่อนหน้านี้หวางผิงได้รับโทรศัพท์จากสองคนนั้นที่ยืนเฝ้าอยู่ที่ถนน ตอนนั้นเขายังรู้สึกไม่เชื่อและคิดว่าทั้งสองคงแค่ล้อเล่น แต่เมื่อไป๋ฮั่วสุ่ยมายืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาจึงต้องเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น
จากนั้นไป๋ฮั่วสุ่ยก็ถอนหายใจยาว
"หัวหน้าทีมหวาง เรื่องนี้คงเล่าไม่จบแน่!"
เมื่อได้ยินว่าไป๋ฮั่วสุ่ยจะเล่าเรื่องที่ประสบพบเจอมาให้กับคนของสมัชชาใหญ่ฟัง ม่านซาหงก็สูดหายใจเข้าอย่างตึงเครียด
หากไป๋ฮั่วสุ่ยเล่าเรื่องทั้งหมดของหลินหยางออกมาจริง แน่นอนว่าหลินหยางจะต้องพบเจอกับภัยพิบัติปัญหาใหญ่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่
สมัชชาใหญ่ไม่มีทางปล่อยคนอย่างหลินหยางไป และแน่นอนว่าพวกเขาจะต้องส่งกองกำลังจำนวนมหาศาลเพื่อมาถล่มทำลายเขาจนสิ้นซากอย่างแน่นอน
และเมื่อถึงตอนนั้น ใครก็ไม่อาจช่วยหยางหัวได้แน่นอน
และในฐานะที่ม่านซาหงเป็นคนทรยศหักหลังลัทธิปีศาจสวรรค์และได้เข้าร่วมกับหลินหยาง หากหลินหยางถูกโจมตีจนต้องพ่ายแพ้อย่างสิ้นซาก เช่นนั้นเธอก็จะไม่มีที่พึ่งอีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...