"หมายความว่าอะไรผมยังต้องพูดอีกหรอ? วันนี้พวกคุณเหมือนว่าจะมาโดยเปล่าประโยชน์แล้ว!" หลินหยางพูดเสียงเยือกเย็น
"คุณเป็นใคร? มาพูดอะไรมั่วซั่ว! คุณโง่หรือเปล่า?" คนขับรถไม่เข้าใจคำพูดของหลินหยางจริงๆ งงๆ เลยด่าออกไป
หลินหยางเบื่อที่จะโต้เถียงกับชายคนนี้ หลังจากดึงซูเหยียนไปด้านหลัง คนขับรถก็ด่าออกมาและขับรถเข้าไปด้านใน
รถคันอื่นๆ ขับตามไป
ซูเหยียนกัดฟัน กำหมัดของเธอแน่น หันหน้าไปจ้องหลินหยาง ดวงตาคู่นั้นแดงก่ำ: "ฉันคิดว่าคุณไม่อยากสร้างปัญหากับคนในครอบครัวเลยเก็บตัวอดกลั้นมาตลอด แต่ไม่คิดว่าต่อหน้าคนนอกแล้ว คุณจะอ่อนแอขนาดนี้ แม้แต่ครอบครัวของตัวเองยังไม่ปกป้อง คุณเป็นผู้ชายแบบไหนกัน?"
หลินหยางผงะเล็กน้อย ขมวดคิ้ว: "เสี่ยวเหยียน ผมทำไปก็เพื่อคุณ อีกทั้งตัวผมเองก็มีวิธีในการจัดการของตัวเอง!"
"ฉันรู้ ถอยออกไปเพื่อให้ทุกอย่างดีขึ้น! แต่นั่นแม่ของฉันนะ พวกเรายังไม่ได้หย่ากัน เธอก็เป็นแม่ของคุณด้วย! คุณจะยืนมองแม่ของพวกเราโดนคนเหล่านี้รังแกแล้วให้พวกเขาไปง่ายๆ แบบนี้หรอ? หลินหยาง ฉันไม่สนใจอนาคตของบริษัท ทำไมคุณถึงไม่กล้าตัดสินใจอะไรเลย? คุณทำให้ฉันผิดหวังอย่างมาก!"
ซูเหยียนเหวี่ยงมือของหลินหยางและวิ่งออกไป
หลินหยางไม่ได้ตามไป มีแค่ความโกรธเล็กน้อยบนใบหน้า
เขาโมโหอย่างมาก
ไม่ใช่แค่โมโหซูเหยียนเท่านั้น แต่ยังโมโหคนเหล่านี้ด้วย
บางที คงไม่มีใครเข้าใจเขา...
เขาไม่ให้ซูเหยียนสร้างเรื่องต่อไปเพราะไม่ว่าเธอหรือคนตระกูลซูก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะหาเรื่องคนเหล่านี้ได้
แต่เขามี
เขามีวิธีในการจัดการของตัวเอง! เขาไม่ยอมให้ซูเหยียนเกิดปัญหาเหล่านี้หรอก
ตอนนี้เหมือนว่าทุกอย่างจะเป็นความชั่วร้ายของหลินหยาง
"บางที พวกเราไม่ควรเป็นสามีภรรยากัน!"
หลินหยางกระแทกเสียง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง
หึ่ง หึ่ง หึ่ง...
โทรศัพท์สั่น
หลินหยางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเห็นว่าเป็นฉินไป่ซง
รับสาย..
"อาจารย์ รีบมาที่ห้องประชุมเร็ว มีแขกมา!" ฉิงไป่ซงพูดด้วยความตื่นเต้น
"คุณให้พวกเรารอผมที่ห้องประชุม... ใช่แล้ว แล้วก็คนขับรถนั่น ให้เขารอผมด้วย ผมจะไปเดี๋ยวนี้!"
หลินหยางพูดอย่างเย็นชาและวางสาย
ฉินไป่ซงวางสาย ใบหน้าชราของเขางงงวย
แม้ว่าหลินหยางจะไม่ได้พูดอะไร แต่เขาก็ฟังจากน้ำเสียงของหลินหยางได้ว่าเขาไม่พอใจบางอย่างอย่างมาก
ทำไม? เกิดเรื่องอะไร?
ฉินไป่ซงมีคำถามร้อยแปดพันคำถาม มีลางสังหรณ์ที่เป็นลางไม่ดี
อย่างไรก็ตาม มันไม่ง่ายสำหรับเขาที่จะถาม ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงนั่งในห้องประชุมและรออย่างกังวล
มีอีกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะเป็นชายวัยกลางคน ในขณะนี้ เขาไออยู่ตลอดเวลา ใบหน้าของเขาซีดมาก ข้างหลังเขาเป็นชายในชุดสูท และคนขับที่มีจมูกสีฟ้าและหน้าบวมก็อยู่ที่นั่นด้วย
"อาจารย์ฉิน ไม่คิดว่าคุณจะไม่อยู่ที่เยี้ยนจิง แต่มาอยู่ในสถานที่นี้ เหมือนว่าสถาบันการแพทย์ที่หมอเทวดาหลินคนนี้เป็นคนก่อตั้งขึ้นจะเหมือนเสือที่ซ่อนอยู่ในถ้ำ ผมไม่ได้มาโดยเปล่าประโยชน์ในครั้งนี้" ชายวัยกลางคนรับแก้วน้ำชามาจากคนขับรถ ดื่มและพูดอย่างช้าๆ
"ถ้าอาจารย์ลงมือรักษาด้วยตัวเอง เขาจะต้องรักษาคุณจนหายอย่างแน่นอน" ฉินไป่ซงพูดด้วยรอยยิ้ม
"หมอเทวดาหลินทำให้ผู้เฒ่าฉินเรียกว่าอาจารย์ได้ ไม่ต้องพูดถึงความสามารถของเขาเลย อย่างไรก็ตามครั้งนี้ตนับว่าตระกูลหลินทำร้ายผม แม้ว่าตระกูลหลินจะลงมือทันเวลา แต่ไม่ได้ทำให้ผมเป็นอัมพาตหรือผัก แต่แค้นนี้ผมจะจำเอาไว้ สักวันผมจะไปคิดบัญชีกับตระกูลหลิน" ชายคนนั้นพูดอีกครั้ง ราวกับว่าเขาไม่ได้ใส่ใจตระกูลหลินแห่งเยี้ยนจิงเลย
ฉินไป่ซงหายใจอย่างรุนแรง
เขาเห็นได้ถึงความเยือกเย็นและมืดมนบนใบหน้าของหลินหยาง
อาจารย์ของเขาเป็นอะไร?
ฉินไป่ซงใจสั่นทันใด
แต่คนเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าไม่ได้สังเกตเห็นถึงจุดนี้
"คุณคือหมอเทวดาหลินที่มีชื่อเสียงใช่ไหม? ได้เจอตัวจริงดีกว่าได้ยินตามด้านนอกเสียงอีก หมอเทวดาหลินเหมือนเทพเจ้าในโลกมนุษย์จริงๆ!" ชายวัยกลางคนนั้นเหลือบมองหลินหยาง พยักหน้าและพูด แต่ไม่แม้แต่จะยืนขึ้น ราวกับว่าไม่ใช่แขก แต่เป็นเจ้าของที่
หลินหยางไม่พูดอะไร
ฉินไป่ซงเห็นว่าผิดปกติเลยรีบลุกขึ้นมา พูดด้วยรอยยิ้ม: "อาจารย์ ผมแนะนำ ท่านนี้คือคุณซือหม่าฉางซิน ตระกูลซือหม่าแห่งเยี้ยนจิง อาจารย์น่าจะเคยได้ยินเกี่ยวกับตระกูลซือหม่าใช่ไหม? ครั้งนี้คุณซือหม่าฉางซินได้รับผลกระทบจากการกินยาบำรุงหัวใจหยางซินของตระกูลหลิน อาการของเขาแย่ลงและกำลังจะพิการ แต่เพราะผ่านการรักษาของตระกูลหลินอาการของเขาจึงดีขึ้น คุณซือหม่าฉางซินรู้ว่าสถานบันการแพทย์พรรคซวนอีของพวกเรามียาครอบจักรวาลอยู่เลยรีบมาที่นี่เพื่อขอให้อาจารย์ช่วยรักษาเขา หวังว่าอาจารย์จะรักษาเขาให้หายขาดได้"
"ตระกูลซือหม่าแห่งเยี้ยนจิงงั้นหรอ?" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย: "ในเมื่อพวกคุณไปขอให้ตระกูลหลินช่วยแล้ว ทำไมถึงไม่ให้ตระกูลหลินรักษาพวกคุณให้หายเลยหล่ะ?"
"แม้ว่าการแพทย์ของตระกูลหลินนั้นจะมีความโดดเด่นอย่างมาก แต่ตอนนี้พวกเขายังไม่ได้พัฒนาสูตรการรักษาผลสืบเนื่องนี้อย่างเต็มที่ เท่านี้คือสิ่งที่พวกเขาสามารถทำได้อย่างสุดความสามารถแล้ว ได้ยินว่าพวกเขาต้มยาด้วยโสมให้ผมดื่ม ไม่งั้น ผมก็คงไม่ได้นั่งอยู่ที่นี่แล้ว" ซือหม่าฉางซินพูด
หลินหยางเชื่อคำพูดของเขา เพราะหากตระกูลหลินไม่สามารถรักษาซือหม่าฉางซินได้ ก็จะนำไปสู่การล้างแค้นของตระกูลซือหม่า ต้องรู้ว่าซือหม่าฉางซินเป็นน้องชายแท้ๆ ของเจ้าตระกูลซือหม่าในปัจจุบัน
อย่างไรก็ตาม...สิ่งเหล่านี้เกี่ยวอะไรกับหลินหยาง?
นี่เป็นเรื่องของตระกูลหลินกับตระกูลซือหม่า เกี่ยวอะไรกับหลินหยาง?
"ทำไมผมต้องช่วยรักษาคุณ?"
หลินหยางจ้องซือหม่าฉางซินและพูดอย่างไร้อารมณ์
"หมอเทวดาหลิน ผมมาด้วยความจริงจัง ผมว่าคุณก็คงจะได้ยินเรื่องการประชุมใหญ่ใช่ไหม การประชุมใหญ่ไม่ใช่ใครก็ตามจะสามารถเข้าร่วมได้ ถ้าคุณยอมช่วยรักษาผม ตระกูลของพวกเรายอมที่จะพาหยางหัวกรุ๊ปรวมทั้งพรรคซวนอีของพวกคุณใช้ชื่อของตระกูลซือหม่าเพื่อเข้าร่วมการประชุมใหญ่นั้น คุณว่ายังไง?" ซือหม่าฉางซินพูดอย่างเรียบเฉย
สิทธิ์ในการเข้าร่วมการประชุมใหญ่หรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...