สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 394

"อาจารย์?" หลงโชส่งเสียงด้วยความกังวล

และยิงหัวเหนียนก็ตะโกนออกมาเช่นกัน

"อ๊า! ! !"

เขากรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง และกระแสลมก็พุ่งออกมาจากร่างของเขา เขย่าผมและเสื้อผ้าของเขา และผู้คนรอบๆ ตัวเขาก็ถูกกระแสลมผลักกลับไป

"หัวหน้าตระกูล!"

คนตระกูลยิงตะโกนออกมา

"หัวหน้าตระกูลใช้กำลังภายในทั้งหมดของเขาแล้ว! เขากำลังทำอะไร?" ยิงผิงจู๋ถามด้วยความตกใจ

"หัวหน้าตระกูลน่าจะถูกหมอเทวดาหลินวางยาพิษ หัวหน้าตระกูลกำลังใช้กำลังภายในของตัวเองเพื่อไล่ผิดออกมา!" อาวุโสคนหนึ่งพูดขึ้น

คนรอบๆ ต่างตกใจ

ไม่น่าแปลกใจที่หัวหน้าตระกูลไม่ขยับ เป็นเพราะเหตุนี้..

ทุกคนต่างมองตามติดๆ อย่างประหม่า

กระแสออร่าบนร่างกายของยิงหัวเหนียนแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่

ฉือ

ลมกระโชกแรง ยิงหัวเหนียนพุ่งออกไปทางหลินหยางในทันที

หลินหยางได้ทิ่มเข็มเงินอันสุดท้ายบนหน้าอกของเขาแล้วในเวลานี้

หน้าอกของเขาในตอนนี้มีเข็มเงิน 18 เล่มปักอยู่ ทุกเข็มเงินจมอยู่มากกว่าครึ่ง และตำแหน่งที่เขาทิ่มเข้าไปนั้นคือหัวใจของหลินหยาง!

"ซือ!"

หลินหยางหายใจหอบ หลับตาลงและสูดหายใจเข้า

สำหรับยิงหัวเหนียนที่พุ่งเข้ามาเหมือนสายฟ้า เขาไม่แม้แต่จะมอง!

ลมหายใจของคนรอบข้างหยุดนิ่ง

"จบเสียที!"

ยิงหัวเหนียนตะโกนออกมา ยกแขนขึ้น ห้านิ้วของเขาเหมือนกระบี่ที่พุ่งเข้าไปทางหน้าอกของหลินหยางอย่างดุเดือด

ซือ!

นิ้วทั้งห้านั้นทรงพลังมากจนดูเหมือนฉีกท้องฟ้าออกจากกัน

ถ้าโดนการโจมตีนี้เขาต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ยิงหัวเหนียนไม่สนใจแล้ว

เขาไม่กลัวอะไรอีกต่อไป

แค่สามารถเอาชนะหมอเทวดาหลิน แม้ว่าจะเผลอฆ่าเขา เขาก็ไม่สนใจ!

อย่างไรก็ตามในขณะที่ยิงเหนียนหัวเข้าใกล้หลิยหยางแล้ว จู่ๆ หลินหยางก็ยกมือขึ้น และระเบิดใส่ยิงหัวเหนียน

เสียงอู้อี้ดังขึ้น

ข้อมือของยิงหัวเหนียนถูกหลินหยางจับเอาไว้! !

"อะไรกัน?"

ยิงหัวเหนียนหายใจกระชับขึ้น

ทุกคนอึ้ง

นิ้วทั้งห้าอันรุนแรงได้รับการจัดการโดยตรง ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่สามารถไปด้านหน้าต่อได้

การโจมตีนี้! ถูกหลินหยางจัดการเรียบร้อย!

"เป็นไปไม่ได้..." ยิงผิงจู๋พูดเสียงสั่น

หลินหยางออกแรงในทันทีและถีบไปที่หน้าอกของยิงหัวเหนียน

ไม่ดีแล้ว!

ยิงหัวเหนียนตกใจ รีบยกแขนอีกข้างมาขวางขานี้

แต่หลังจากที่ขวางเอาไว้...

คลิก!

เสียงดังขึ้นมาอย่างชัดเจน

ยิงหัวเหนียนกระเด็นออกไปเหมือนลูกกระสุนและชนเข้ากับกำแพง

กำแพงถูกเจาะเข้าไป และไม่หยุดจนกว่าจะไปกระทบกับกำแพงอีกด้านหนึ่ง

เมื่อภาพนี้ปรากฏออกมา เสียงรอบๆ ก็เงียบลงทันที

ทุกสายตามองไปที่ยิงหัวเหนียนด้วยความอึ้ง เห็นเขาลุกขึ้นมาจากพื้นด้วยความยากลำบาก

แต่แขนที่เขายกขึ้นมาเพื่อป้องกันขาของหลินหยาง...หัก เหมือนกับหลินหยางก่อนหน้านี้ มันห้อยลงและขยับไม่ได้อีก

คนตระกูลยิงมองตาค้าง

"นี่...นี่คือความสามารถของคุณหรอ? หมอเทวดาหลิน?" ยิงหัวเหนียนหอบและมอบหลินหยาง กัดฟันพูด

"อืม อย่างไรก็ตาม ความสามารถของผมไม่ได้มีแค่นี้!"

หลินหยางยกแขนขึ้น จากนั้นเลือดวิญญาณลั่วหลิน 17 หยดบนแขนของเขาก็ส่องแสงออกมา จากนั้นพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ก็ส่องสว่างไปทั่วร่างของเขา

"ไปตายซะ!"

หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย ทันใดนั้นเขาก็กระโดดขึ้นมาและหายตัวไปในทันที

"แย่แล้ว! !"

ยิงหัวเหนียนหน้าซีดด้วยความตกใจ รีบหนีไปด้านข้าง

และในช่วงที่เขากำลังหนีนั้น

ตูม!! !! !!

เป็นไปไม่ได้จริงๆ!

คนตระกูลยิงคิด

ยิงหัวเหนียนเองก็คิดเหมือนกัน

เขายืนอย่างมั่นคงขึ้นมาใหม่ ลมหายใจของเขารุนแรง ใบหน้าของเขาหวาดกลัวและเคร่งขรึม

"พลังของคุณ...ช่างน่าตกใจอย่างยิ่ง" เขาพูดด้วยเสียงแหบๆ

พลังของหลินหยางเพิ่มขึ้นอย่างมากภายในเวลาไม่นาน

"แค่พลังหรอ?" หลินหยางพูด จากนั้นก็กระโดดและพุ่งไปฆ่ายิงหัวเหนียน

"อย่าประเมินศิลปะการต่อสู้ของผมต่ำเกินไป! ผมจะทำให้คุณได้เห็นท่าไม้ตายของผม หมัดดวงดาวยิงหลง!"

ยิงหัวเหนียนถอยจนถอยไม่ได้ ตะโกนออกมา เขาก็กระตุ้นศักยภาพทั้งหมดของเขา

เขาใช้พลังปราณปิดแขนที่หัก ขับแขนที่หักด้วยกระดูกเพื่อบังคับโจมตี

จากนั้นก็เห็นหมัดที่ถูกห่อหุ้มด้วยออร่าอย่างบ้าคลั่งพุ่งไปทางหลินหยาง

หมัดนั้นมีพลังในการทำลายรถจนแหลกละเอียด

และหมัดเหล่านี้หนาแน่นราวกับฝน ระยิบระยับเหมือนดวงดาว สวยงามมาก ทันทีที่เข้าใกล้หลินหยาง หมัดของเขาก็ปกคลุมไปทั่ว

แต่วินาทีถัดมา หลินหยางก็ต่อยออกมาเช่นกัน

สองหมัดปะทะกัน โจมตีอย่างบ้าคลั่ง

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง...

เสียงดังขึ้นมาเป็นชุดๆ

ระหว่างหลินหยางและยิงหัวเหนียนมีออร่าเป็นวงกลมเหมือนระลอกคลื่นออกมาอย่างต่อเนื่อง

นั่นคือพลังงานที่เกิดขึ้นเมื่อหมัดทั้งสองชนกัน

น่ากลัวเกินไป!

สมาชิกในครอบครัวเปิดปากของพวกเขา

ปากของหลงโชเปิดกว้าง

นี่อาจะเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นพลังที่แท้จริงของหลินหยาง

ทั้งสองคนปะทะกันประมาณหนึ่งนาที ยิงหัวเหนียนทนไม่ไหวอีกต่อไป จากนั้นเขาก็ถอยออกมา

แต่เมื่อเขาถอยห่างมาจากหลินหยาง ทุกคนก็ตระหนักได้ว่า สองหมัดของยิงหัวเหนียนเลือดออกดูไม่ได้ นิ้วทั้งสิบหัก ผิวหนังเปิดเห็นกระดูก

เมื่อมองไปที่หลินหยาง สองหมัดของเขาไม่เป็นอะไรเลย ไม่มีแม้แต่รอยแดง

"นี่...นี่..."

"มันเกิดอะไรขึ้น?"

"หัวหน้าตระกูล...สู้ไม่ได้จริงๆ หรอ?"

คนตระกูลยิงตื่นตระหนก คิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่