สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 41

หลินหยางไม่ได้พูดอะไร กวาดสายตามองคนบนโต๊ะผ่าตัด เหลือบมองไปที่เลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลของเขาอย่างต่อเนื่อง ยกนิ้วขึ้น และกดลงไปที่ใต้คอที่แข็งแรงของเขาสามนิ้ว

ทันใดนั้น คนไข้ที่กระตุกเบาๆ ก็หยุดกระตุก และเลือดที่พุ่งออกมาเหมือนก๊อกน้ำก็หยุดเหมือนปิดหัวก๊อกในทันใด

"อะไร?"

แอนนาอึ้ง

"นี่คือแพทย์แผนจีนวิเศษหรือเปล่า?"

ใบหน้าของแอนนาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ดวงตาสีฟ้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ

อุปกรณ์ทางการแพทย์สมัยใหม่ไม่สามารถหยุดเลือดจากสถานการณ์ที่กะทันหันแบบนี้ได้ แต่คนที่อยู่ข้างหน้าเขาสามารถทำได้ด้วยนิ้ว

หลักการคืออะไร?

หรือนี่คือวิธีของเทพ?

แอนนาเอามือปิดปากของเธอ

แพทย์คนอื่นๆ ก็ดูตกใจเช่นกัน

คนในห้องฉุกเฉินไม่รู้สถานการณ์ กำลังจะเข้าไป แต่ถูกหูหย่งขวางเอาไว้

"คณบดีหู..." ใครบางคนลังเลที่จะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็หยุดลง

"ให้เขาลองก่อน!" หูหย่งพูดเสียงต่ำ

"แล้วถ้าเกิดอุบัติเหตุหล่ะจะทำยังไง?"

"อุบัติเหตุเหรอ มันเป็นอุบัติเหตุครั้งใหญ่แล้ว มีอะไรที่ไม่คาดคิดมากกว่านี้อีกไหม?" หูหย่งจ้องหมอคนที่พูด

เขาหดหัว ไม่กล้าพูดอะไร

อันที่จริงแล้ว หูหย่งเองก็ไม่เชื่อใจหลินหยาง แต่หลินหยางลงมือแล้ว จะหยุดก็ไม่ทัน

ตอนนี้ทำได้เพียงปล่อยมันไป

หวังว่าจะมีปาฏิหาริย์

หูหย่งขอพรใใจ

"แพทย์หลิน! เข็มเงินมาแล้ว!" ผู้เฒ่าฉีวิ่งเข้ามาพร้อมถุงเข็ม

"ฆ่าเชื้อ"

หลินหยางกดหน้าอกของหมอเจสซีเ่อาไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างหนึ่งดูเปลือกตาและชีพจรของเขา

ผู้เฒ่าฉีเริ่มฆ่าเชื้อ

แอนนาได้สติกลับมาจากวิธีการอันน่าอัศจรรย์ของหลินหยางแล้ว และรีบถามด้วยภาษาจีนที่คล่องแคล่ว: "ต้องการอะไรให้ช่วยไหม?"

หลินหยางมองเธอ เมื่อเห็นความจริงจังอันยิ่งใหญ่ในดวงตาของเธอ เขาพยักหน้า: "จัดการกับเลือดและเตรียมไฟฟ้าช็อต!"

"โอเค!"

แอนนาพร้อมกับแพทย์อีกหลายคนให้ความร่วมมือ

คนด้านนอกมองอย่างตั้งใจ ไม่มีใครกล้าส่งเสียง

มือของหูหย่งเหงื่อไหลออกมา

ที่เหลือก็ประหม่ามากเช่นกัน

ผู้อำนวยการเฮ่าแห่งสำนักงานสาธารณสุขนำคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน หลังจากเจสซี่เกิดเรื่องเขาก็กัดการกับสถานการณ์โดยเร็วและติดต่อกับสมาคมการแพทย์ระหว่างประเทศโดยเร็วที่สุด

"คนนี้คือใคร?"

ผู้อำนวยการเฮ่าเห็นหลินหยางด้านใน ตกใจ

"ชู่!"

แพทย์ข้างๆ โบกมือบอกเขาว่าอย่าพูดอะไร

ผู้อำนวยการเฮ่ารีบหุบปากทันใด

เวลานี้ใครก็ไม่กล้ารบกวน แม้ว่าพวกเขาจะไปปิดประตูก็ดูมีเสียงดัง

ผู้เฒ่าฉีเห็นบาดแผล สีหน้าเปลี่ยน: "ที่แท้เส้นเลือดแตกเลยทำให้เจ็บกะทันหันหรอ?"

"ใช่ แล้วเส้นเลือดของเขาก็แตกหลายจุดพร้อมๆ กัน แม้ว่าจะเป็นเพียงช่องเล็กๆ เท่านั้น แต่ก็เพียงพอที่จะฆ่าเขาได้ ความดันโลหิตของคุณเจสซี่ไม่คงที่ หลายวันมานี้เขาไปยังหลายที่ในประเทศจีน อีกทั้งเขาเพิ่งจะลงจากเครื่องบิน จังหวะการเต้นของหัวใจของเขาไม่ปก การที่เขาเดินไปรอบๆ โรงพยาบาลใหญ่ๆ ทำให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้ได้ โชคดีที่หลอดเลือดใหญ่ของเขายังไม่เสียหาย ถ้าเป็นเช่นนั้นเกรงว่าเขาจะตายภายในไม่กี่วินาที" แอนนาพูดด้วยความกลัว

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้...แต่ในกรณีนี้ ใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจด้วยไฟฟ้าจะทำให้หลอดเลือดของคุณเจสซี่แตกมากขึ้นหรือเปล่า?" ผู้เฒ่าฉีถามด้วยความกลัว

ฉันเองก็กังวลเรื่องนี้เช่นกัน เลยคิดว่าจะเปิดหน้าอกเพื่อช่วยชีวิต แต่ไม่คิดว่าจะเกิดเลือดออกหนักโดยบังเอิญ ถ้าใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจเข้าไปโดยตรง อาจจะเป็นการเร่งการตายให้ผู้ป่วยได้!" แอนนาพูดและมองหลินหยาง

ราวกับว่าอยากให้หลินหยางพูดความคิดของเขา

แต่น่าเสียดาย หลินหยางกำลังจดจ่อกับการแทงเข็ม เหมือนไม่ได้ยินคำพูดของเขา

แอนนาผิดหวังอย่างมาก

เข็มเงิน 13 อันทิ่มอยู่บนหน้าอกของคุณเจสซี่ หลินหยางยกมือขึ้นอีกครั้ง บีบคอของเขา

"เย็บปากแผลนี้" หลินหยางพูดเสียงต่ำ

แผลไม่กว้าง แอนนาเองก็เคยเรียนมา ไม่นานก็จัดการเสร็จ

หลินหยางหยิบเครื่องกระตุ้นหัวใจด้วยไฟฟ้าและเริ่ม

แอนนาและผู้เฒ่าฉีอยากจะตะโกนให้หยุด แต่หลินหยางวางมันลงไปแล้ว

เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่เครดิตของเธอ

หลินหยางวางเครื่องกระตุ้นหัวใจลงอีกสองสามครั้ง

จากนั้นเขาก็โล่งใจและปาดเหงื่อที่หน้าผากของเขา

"ครึ่งวันค่อยเอาเข็มออกมา ผมจะจ่ายยาให้คุณเจสซี่ สองวันนี้รักษาตัวดีๆ" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย

"ขอบคุณ!"

แอนนาพูดด้วยความตื่นเต้น และเข้ามากอดหลินหยางโดยตรง

ทันใดนั้นกลิ่นที่หอมก็เข้ามาในจมูก

หลินหยางทำอะไรไม่ถูกและสูญเสีย

โชคดีที่แอนนารู้ว่าคนเอเชียขี้อายมากกว่า เธอจึงปล่อยมือก่อน

"คุณสร้างปาฏิหาริย์! สุดหล่อ!" แอนนามองหลินหยาง

หลินหยางยิ้ม ไม่พูดอะไร

"อวยพรคุณ!"

"คุณคือแพทย์จีนที่ดีที่สุดที่ฉันเคยเจอ!"

"คุณช่วยชีวิตรองประธานเจสซี่เอาไว้ คุณคือเพื่อนในสมาคมการแพทย์ของเรา!"

สมาชิกสมาคมการแพทย์หลายคนที่อยู่ด้านนอกก็ขอบคุณหลินหยางอย่างตื่นเต้น

"คุณคับ พวกเรานับถือจริงๆ!"

แพทย์จีนสูงอายุหลายคนเดินเข้ามาโค้งตัวให้หลินหยาง

สีหน้าของหลินหยางเปลี่ยนไป รีบพยุงพวกเขาขึ้นมา

"อาวุโสทุกท่าน ไม่ต้องทำเช่นนี้ พวกคุณกำลังพยายามทำให้คนรุ่นใหม่อับอายหรือ?"

"นี่ไม่ใช่การทำให้อับอาย นี่คือการเรียนไม่รู้จบ คุณคืออาจารย์ ทักษะทางการแพทย์ของคุณสูงกว่าพวกเรามาก ไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุของพวกเรา ทักษะทางการแพทย์เทียบไม่ได้เลย"

"อีกทั้งคุณยังได้กอบกู้อุตสาหกรรมทางการแพทย์ของเมืองเจียงเฉิน ป้องกันกระแสความคิดเห็นของสาธารณชนในระดับสากล จะไม่ถือว่าเป็นการจัดการขั้นสูงได้ยังไง? พวกเรานับถือ"

แพทย์แผนจีนหลายคนพูดอย่างจริงจัง

หูหย่งและคนอื่นๆ ตกตะลึง

คนพวกนี้อายุเยอะมาก ยากที่จะได้รับการยอมรับจากพวกเรา

"คุณหลิน ขอบคุณมาก!" ผู้อำนวยการเฮ่าเดินเข้ามา จับมือหลินหยางเป็นการขอบคุณ