สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 42

แพทย์คนอื่นๆ ก้าวไปด้านหน้าเพื่อขอบคุณ

บางคนจริงใจ แต่บางคนไม่

หลินหยางโบกมือและหัวเราะ กำลังจะบอกลาและออกไป โรงพยาบาลทั้งหลายหลังจากที่รู้ว่าหลินหยางไม่ใช่แพทย์แล้วต่างพยายามอย่างมากเพื่อดึงตัวหลินหยางมาที่โรงพยาบาลของพวกเขาอย่างไม่คาดคิด แต่ก็ถูกผู้เฒ่าฉีตะโกนให้ถอยไป

"ไม่ได้ ผมต้องรีบคุยกับคณบดีโดยเร็ว หากถูกหูหย่งลากที่โรงพยาบาลประชาชน คงจะแย่อย่างมาก!" ผู้เฒ่าฉีพึมพำในใจ

หลินหยางไม่ได้จะเข้าโรงพยาบาล ดังนั้นเขาเลยไม่สนใจคนเหล่านี้และเดินกลับบ้านตัวเอง

"หลิน! รอก่อน!"

ในเวลานี้มีเสียงที่รีบร้อนดังขึ้นมา

หลินหยางหันไปด้วยความสงสัย กลับเห็นคลื่นกระทบมาที่เขาอย่างรุนแรง

หลินหยางตาพร่าในทันที เมื่อเขาได้สติกลับมาก็พบว่าแอนนากำลังวิ่งเข้ามา

"แพทย์แอนนา มีเรื่องอะไรหรอ?" หลินหยางถาม

แอนนามองหลินหยางด้วยความจริงจัง และพูดอย่างมั่นคงเป็นภาษาจีนว่า: "หลิน! คุณเป็นอาจารย์ของฉันได้ไหม ฉันอยากเรียกแพทย์แผนจีน!"

แพทย์แผนจีนหรอ?

เป็นอาจารย์หรอ?

จะเป็นไปได้ยังไง!

หลินหยางเป็นคนกลัวปัญหาอย่างมาก! อีกทั้งเขายังมีเรื่องมากมายยังไม่ได้ทำ จะไม่มีเวลามาจัดการเรื่องนี้ได้ยังไง?

หลินหยางปฏิเสธ

แอนนาไม่ยอมอย่างเห็นได้ชัด เธอเริ่มเดินตาม หลินหยางไม่มีเวลามาใส่ใจเธอ ดังนั้นจึงขึ้นรถและออกไป

"คุณรอฉันเถอะ! ฉันต้องทำให้คุณมาสอนแพทย์แผนจีนฉัน อาจารย์หลิน!"

แอนนาแสดงท่าทางหนักแน่นบนใบหน้าเล็กๆ ของเธอ และดวงตาสีฟ้าของเธอก็แน่วแน่อย่างยิ่ง

หลังจากออกจากโรงพยาบาล หลินหยางก็กลับบ้านโดยตรง

มาถึงตอนเทียงแล้ว

ซูเหยียน จางชิงหยู่กลับมาจางบริษัท แต่สิ่งที่ทำให้หลินหยางแปลกใจอย่างมากคือจู่ๆ ซูกวงก็กลับมาจากหน่วยเช่นกัน

ตอนกลางวันเขาต้องกินข้าวที่โรงอาหารหน่วยไม่ใช่หรอ? ทำไมจู่ๆ ก็กลับมาหล่ะ?

หลินหยางสับสน เมื่อเข้าไปในห้อง เขาก็ตระหนักได้ว่ามีแขกมา

ครอบครัวลุงเขยของซูเหยียน

หลินหยางมีความทรงจำที่ลึกซึ้งกับครอบครัวนี้

จำได้ว่าในวันแต่งงานของเขากับซูเหยียน ครอบครัวของเขาขับรถเบนท์ลีย์มาดื่ม พูดได้ว่าฉายแสงอย่างมาก

ตอนนั้นหลินหยางแต่งมาจากเมืองเยี้ยนจิง ไม่มีเงิน ทั้งยังต้องทำตามประสงค์ของแม่เพื่อแสร้งเป็นคนไร้ประโยชน์ ดังนั้นงานแต่งงานจึงแย่มาก จางชิงหยู่และซูกวงเป็นคนยืมเงินมาทั้งหมด

แม้ว่าจางชิงหยู่จะชอบตำหนิเขาเป็นปกติ แต่เมื่อต้องจัดการเรื่องใหญ่ๆ เธอก็ยังคงคิดหาทางจัดการให้หลินหยางและซูเหยียน

จางชิงหยู่ยังนับว่าดี ซูเหยียนเหมือนเธอ นี่คือเรื่องจริง ซูกวงเป็นคนจน เพราะเหตุนี้ จางชิงหยู่เลยต้องก้าวร้าวและแข็งแกร่ง

เธอถูกบังคับให้เป็นเช่นนี้

จากนั้นหลินหยางรู้ว่า เฝิงเจียเทียน ลูกชายของลุงเขยนี้คือชอบซูเหยียนเป็นอย่างมาก เมื่อรู้ว่าซูเหยียนจะแต่งงานก็โมโหอย่างมาก ดังนั้นจึงเช่ารถเบนท์ลีย์มาเพื่อพาพ่อแม่ของตัวเองมาเปิดตัว

งานแต่งงานดำเนินไปอย่างไม่ราบรื่นนัก

หากพูดตามเหตุผล ทั้งสองฝ่ายไม่ควรจะติดต่อกันเลยถึงจะถูก ทำไมวันนี้ถึงได้มากินข้าวที่นี่หล่ะ?

"อัย? หลินหยางกลับมาแล้ว? มามามา นั่งนั่งนั่ง มาดื่มชาเร็ว" เฝิงซุนลุงเขยยิ้มอย่างมีชีวิตชีวา

ทุกคนนั่งรอบโต๊ะ ซูเหยียนยุ่งในห้องครัว

บนโต๊ะคุยกันอย่างปกติ พอมาถึงรุ่นของซูกวง อนาคตของตัวเองก็ไม่สำคัญอีกต่อไป ดังนั้นการสนทนาจึงเน้นไปที่คนรุ่นหลัง

แน่นอนว่าหลังจากผ่านไปสองสามประโยค หัวข้อก็มาอยู่ที่หลินหยาง

"พูดก็พูดเถอะ เสี่ยวหยู่ หลินหยางของพวกคุณตอนนี้จบสูงระดับไหนแล้ว?" เสี้ยวซุนหนานเหล่ถาม

เฝิงเจียเทียนถามพร้อมรอยยิ้ม: "หลินหยาง คุณได้เงินที่คลินิกเท่าไหร่?"

"2000 กว่า" หลินหยางพูด

"งี้เองหรอ?" เฝิงเจียเทียนพยักหน้า จู่ๆ ก็แสดงสีหน้าย่ำแย: "หลินหยาง ไม่ใช่ว่าผมมีอคติต่อคุณนะ อย่างงี้ บริษัทของพวกเราตอนนี้คนเต็มแล้ว คุณทำอะไรก็ไม่ได้ หากรับเข้าไปแผนกไหนต้องมีปัญหาแน่นอน ส่งผลกระทบที่ไม่ดีต่อผม เอางี้ไหม ผมให้คุณ 4000 มาทำงานที่บริษัทผม แต่ทำความสะอาดเหมือนเดิม... คุณวางใจได้ คุณทำไปก่อน เดี๋ยวผมจะจัดการให้คุณอย่างแน่นอน!"

"อะไรนะ?"

จางชิงหยู่ผงะ

"คุณทำเกินไปหรือเปล่า!"

ซูเหยียนที่อยู่ในครัวทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว เดินออกมาพูดด้วยความโมโห: "คุณไม่อยากช่วยก็พอแล้ว ยังจะมาทำแบบนี้ให้หลินหยางอายอีกหรอ?"

"ลูกพี่ลูกน้อง ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ความจริงมันเป็นระบบของบริษัท ผมไม่ใช่ระธานอะไร จะส่งคนเข้าไปมั่วซั่วได้ยังไง?" เฝิงเจียเทียนสีหน้าหมดหนทาง: "อีกทั้งเขาทำความสะอาดที่ไหนก็เหมือนกันไม่ใช่หรอ? มาทำความสะอาดที่บริษัทผมได้เงินเยอะกว่า ไม่ดีหรอ?"

"ใช่ เสี่ยวเหยียน เขาอยากจะช่วยสามีของเธอนะ จู่ๆ ทำไมทำท่าทางแบบนี้หล่ะ? เธอหมายความว่ายังไง?" เสี้ยวชุนหนานพูดอย่างเย็นชา

"เสี่ยวหยู่ อากวง พวกคุณสอนลูกยังไงหนิ? ท่าทางแบบนี้?" เฝิงซุนตรงไปตรงมา

จางชิงหยู่และซูกวงผงะ พูดไม่ออก

บรรยากาศเริ่มอึดอัด

"จริงๆ แล้วนี่ก็จะโทษเสี่ยวหยู่และอากวงไม่ได้ พวกเขาโตพอแล้ว เด็กก็โตแล้ว เกี่ยวกับการเลี้ยงดูยังไง? เหตุผลทั้งหมดนี้เป็นเพราะหลินหยาง คุณลองคิดดู หากหลินหยางเก่งจริง เสี่ยวเหยียนจะเป็นแบบนี้หรอ? จริงๆ แล้วเสี่ยวเหยียนต้องแบกรับความกดดันอย่างมาก เธอเป็นเด็กสาวที่เก่ง แต่กลับขาดสามีที่ดี!" เสี้ยวซุนหนานพูดขึ้นมา

"ใช่ๆๆๆ เสี่ยวเหยียนขาดสามีที่มีความสามารถ ความรับผิดชอบ ถ้าเธอมีผู้ชายแบบนี้ ทุกอย่างคงจะสมบูรณ์แบบ เส่ยวหยู่และอากวงก็สามารถมีชีวิตที่ดีได้เช่นกัน!" เฝิงซุนพูดเสริม

ทั้งสองพูดประสานกัน เชื่อมโยงรากเหง้าของปัญหาทั้งหมดกับหลินหยาง

ซูกวงขมวดคิ้วและพวกเขารู้อะไรบางอย่างที่คลุมเครือ

หลินหยางเองก็ตอบสนองกลับมา

รู้สึกว่าที่มาที่นี่ก็เพราะอยากจะเปลี่ยนสามีให้กับซูเหยียนหรอ?

คิดแล้วก็ใช่ เรื่องสามปีนี้หลินหยางไม่ได้แตะต้องซูเหยียนแม้จะไม่ได้มีปัญหากัน แต่เรื่องนี้ก็กระจายไปแล้ว

เฝิงเจียเทียนรู้เข้าก็เลยไม่ละเลิก พวกเขามาที่นี่เพื่อจะอุ่นเครื่อง เหยียบหลินหยาง ยกเฝิงเจียเทียนให้สูงขึ้น