สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 492

ในตอนนั้นเอง ประตูของรถเบนท์ลี่ย์ถูกเปิดออก กงซีหยุนที่สวมแว่นสีดำก้าวลงมายืนข้างรถ

"ทุกท่าน ขึ้นรถเถอะ"

"คุณกง?"

สีหน้าของติงชิวและโหว่หนานเปลี่ยนไปทันที

"พวกคุณเป็นอะไรไป? ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?" ฮั๋นเฉียนขมวดคิ้วถาม เขาไม่ใช่คนในพื้นที่ ย่อมไม่รู้จักกงซีหยุนเป็นธรรมดา

"เป็นคนของหมอเทวดาหลิน…" ติงชิวไม่รู้ควรจะอธิบายยังไง ผ่านไปครึ่งค่อนวันถึงพูดประโยคนี้ออกมา

"แหม ผมก็คิดว่าใครเสียอีก ที่แท้ก็คนของหมอเทวดาหลิน คุณกลัวอะไรคนของเขา? หรือกลัวเธอกินพวกคุณหรือยังไง?" ฮั๋นเฉียนขมวดคิ้ว คิดในใจคนทั้งสองไร้ประโยชน์ หลังจากนั้นก้าวขึ้นรถโดยตรง

คนทั้งสองอ้าปาก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ทำได้แต่ฝืนเดินขึ้นรถตามไปด้วย

รถเบนท์ลี่ย์ถูกขับออกไป

กงซีหยุนจุดบุหรี่ เปิดหน้าต่างแล้วพ่นควัน

อั๋นเฉียนที่อยู่ด้านหลังกวาดสายตามองกงซีหยุน เขาพบว่าแม้ผู้หญิงคนนี้จะมีอายุสามสิบแล้ว แต่ยังคงมีเสน่ห์

เขาเลียริมฝีปาก พูดอย่างยิ้มแย้ม "คิดไม่ถึงว่าข้างกายของหมอเทวดาหลินจะมีสาวสวยแบบนี้อยู่ด้วย เกินความคาดหมาย คุณกงใช่หรือเปล่า? สวัสดี ผมชื่อฮั๋นเฉียน"

"ฉันรู้ชื่อของคุณ และก็รู้ด้วยว่าคุณเป็นใคร ทำไม? อยากสนุกกับฉันเหรอ?" กงซีหยุนพยักหน้าเล็กน้อย ใช้สายตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์มองเขา บวกกับรูปร่างที่เซ็กซี่ของเธอ แทบจะสามารถกระชากวิญญาณของผู้ชาย

ฮั๋นเฉียนรู้สึกอึ้ง เขาคงคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะพูดแบบนี้ จึงหัวเราะฮ่าฮ่า "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอคนตรงไปตรงมาอย่างคุณกง ไม่เลว ไม่เลว ผมชอบนิสัยของคุณ คุณกง ถ้าวันไหนว่างพวกเราไปดื่มชาด้วยกัน!"

"ไม่มีปัญหา!" กงซีหยุนเขี่ยขี้บุหรี่ หรี่ตาลงยิ้มแล้วพูด "แต่ปัญหาคือคุณจะสามารถผ่านพ้นวันนี้ไปได้อย่างปลอดภัยหรือเปล่า"

"อะไรนะ?" ฮั๋นเฉียนรู้สึกอึ้ง "คำพูดของคุณกงหมายความว่ายังไง?"

"ไม่มีอะไร ฮ่าฮ่า ก็แค่ล้อเล่นเท่านั้น! พวกเราถึงแล้ว!" กงซีหยุนหัวเราะแล้วพูด

คนทั้งสามที่อยู่บนรถหันไปมอง เพิ่งจะพบว่ารถเบนท์ลี่ย์ไม่ได้มุ่งหน้าไปหยางหัวกรุ๊ป แต่มาจอดที่สโมสรพักผ่อนแห่งหนึ่ง

สโมสรแห่งนี้หรูหรามาก มีการตกแต่งอย่างประณีตสวยงาม ข้างซ้ายขวาของประตูเป็นรูปปั้นสิงโตขนาดใหญ่ ดูแล้วค่อนข้างน่าเกรงขาม แต่เนื่องจากเป็นช่วงเที่ยง ที่นี่ยังไม่เริ่มเปิดทำการ ถึงแม้ประตูจะเปิดแล้ว แต่มีผู้คนเข้าออกน้อยมาก

"ดูเหมือนที่นี่จะไม่ใช่หยางหัวกรุ๊ปถูกหรือเปล่า?" ฮั๋นเฉียนมองประตูใหญ่ด้วยความประหลาดใจแล้วถามกงซีหยุน

"ที่นี่ก็เป็นธุรกิจของหยางหัวกรุ๊ปเหมือนกัน ปัจจุบันฉันเป็นคนรับผิดชอบดูแลที่นี่" กงซีหยุนยิ้มแล้วพูด

"ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง คิดไม่ถึงว่าหยางหัวกรุ๊ปจะกว้างขวางแบบนี้" ฮั๋นเฉียนพูดด้วยความประหลาดใจ

ทว่าติงชิวและโหว่หนานที่อยู่ด้านหลังกลับยืนตกตะลึงอยู่ตรงนั้น ร่างกายของคนทั้งสองสั่นเทา ไม่สามารถขยับเท้าได้

เห็นได้ชัด พวกเขาตระหนักถึงอะไรบางอย่างแล้ว

"พวกคุณสองคน เข้าไปสิ! ทำไม? หรือจะให้ฉันยกพวกคุณเข้าไปเหรอ?" กงซีหยุนเหลือบมองคนทั้งสองแล้วพูด

"คุณ…คุณกง ไม่เกี่ยวกับพวกเรา…พวก…พวกเราไม่รู้อะไรทั้งนั้น…" สีหน้าของติงชิวแทบจะร้องไห้ พูดด้วยเสียงที่สั่นเทา

"คุณกง คือ…มีอะไรเข้าใจผิดกันหรือเปล่า?" โหว่หนานก็เริ่มลังเลแล้ว พูดด้วยความระมัดระวัง

"มีอะไรก็ไปคุยข้างในดีกว่า!" กงซีหยุนยิ้มอย่างเย็นชา พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

สีหน้าของฮั๋นเฉียนเต็มไปด้วยความสงสัย มองคนทั้งสองอย่างไม่เข้าใจ

หรือว่ากงซีหยุนคนนี้มีปัญหาอะไร? ไม่อย่างนั้นทำไมพวกเขาสองคนถึงต้องกลัวแบบนี้?

ช่างเถอะ!

ถึงผู้หญิงคนนี้จะร้ายกาจแค่ไหน เธอคงไม่ถึงขั้นกล้าฆ่าฉันหรอกมั้ง?

ฮั๋นเฉียนส่งเสียงฮึ่ม ก้าวเท้าเดินเข้าไปข้างในโดยไม่มีท่าทีของความหวาดกลัว

ติงชิว โหว่หนานไม่มีทางเลือก จึงทำได้แต่กัดฟันเดินตามเข้าไป

หลังจากเดินเข้าไปในห้องทำงานชั้นสามของกงซีหยุน ในที่สุดคนทั้งสามก็ได้พบกับหมอเทวดาหลินที่มีชื่อเสียงคนนี้

"คุณคือหมอเทวดาหลินเหรอ? สวัสดี สวัสดี วันนี้ได้พบคุณถือเป็นบุญวาสนาของผม ฮ่าฮ่าฮ่า…" ฮั๋นเฉียนพูดเหมือนคนคุ้นเคยกัน กวาดสายตามองหลินหยางหนึ่งรอบ เขาหัวเราะฮ่าฮ่า ยื่นมือพร้อมกับก้าวไปข้างหน้า

แต่ทันทีที่เขาเพิ่งเดินเข้าไป บอดี้การ์ดสองคนของกงซีหยุนที่อยู่ตรงหน้าหลินหยางขวางเขาเอาไว้

"ฮืม?"

ฮั๋นเฉียนขมวดคิ้ว มองบอดี้การ์ดทั้งสองด้วยความประหลาดใจ หลังจากนั้นเหล่มองหลินหยาง "หมอเทวดาหลิน นี่คือวิธีการปฏิบัติต่อแขกของคุณเหรอ?"

"ถ้าหากเป็นแขกของผม ผมคงเดินออกไปต้อนรับโดยไม่นั่งอยู่ที่นี่ น่าเสียดายที่คุณไม่ใช่แขกของผม" หลินหยางเขี่ยเล็บของตัวเองพร้อมกับพูดไปด้วย โดยไม่คิดจะมองฮั๋นเฉียนแม้แต่แวบเดียว

"หมอเทวดาหลิน ผมจำไม่ได้ว่าเคยล่วงเกินคุณตั้งแต่เมื่อไหร่"

"หลินซื่อจู่ไม่ได้ใกล้ชิดกับหยางหัวกรุ๊ปของเรามาก หยางหัวกรุ๊ปของเราแค่เคยเจรจาธุรกิจกับบริษัทกวงจู่ที่อยู่ต่างประเทศก็เท่านั้น พูดอย่างตรงไปตรงมาก็คือเขาไม่ใช่เพื่อนของผม ส่วนเรื่องของผู้จัดการจู่กับคุณ ไม่ได้ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไรและผมไม่สนใจ แต่เรื่องของถังฮุ๋ยเสวี่ยมันเกี่ยวข้องกับผมด้วย"

หลินหยางหยิบผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาเช็ดมือ หลังจากนั้นเดินเข้าไปหาฮั๋นเฉียน

ฮั๋นเฉียนจ้องหลินหยาง หัวใจเต้นเร็วมาก

หมอเทวดาหลินคนนี้เป็นเหมือนกับที่เห็นในทีวี รูปร่างหน้าตาสง่างาม แม้แต่พวกดาราเบอร์หนึ่งของหวงหวูก็เทียบไม่ได้ แต่ไม่รู้ทำไม หมอเทวดาหลินคนนี้ทำให้เขารู้สึกกดดันอย่างบอกไม่ถูก

ฮั๋นเฉียนเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก…

"หมอเทวดาหลิน คุณคิดจะทำอะไร?" ฮั๋นเฉียนเริ่มรู้สึกประหม่า ถามออกมาโดยไม่รู้ตัว

"เรียบเรียงเรื่องนี้กับคุณ" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"ผมขอบอกคุณ คุณอย่าทำอะไรส่งเดช ไม่อย่างนั้นผมรับประกันว่าหยางหัวกรุ๊ปของคุณไม่ได้อยู่ดีแน่นอน…คุณลงทุนหนังเรื่องพยัคฆ์สงครามไม่ใช่เหรอ? ถ้าคุณแตะต้องผม ผมรับรองว่าหนังเรื่องนั้นขายไม่ออกแน่นอน!" ฮั๋นเฉียนรีบผม

"ไม่เป็นไร ก็แค่เงินหนึ่งพันล้าน! หยางหัวกรุ๊ปของเรามีปัญญาจ่าย" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"คุณ…"

ฮั๋นเฉียนยังอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่วินาทีต่อมา หมัดของหลินหยางกระแทกใส่หน้าเขาอย่างแรง

ปัง!

ฮั๋นเฉียนโดนชกจนหน้าหงายหลังไปกองกับพื้น

"คุณทำอะไร? คุณกล้าทำร้ายผม?" ฮั๋นเฉียนกุมใบหน้าของตัวเอง พูดด้วยความโกรธ

"วางใจเถอะ ผมไม่กระทืบคุณจนตายแน่นอน"

"ไอ้เวร ผมจะสู้กับคุณ!"

ฮั๋นเฉียนคำราม ลุกขึ้นแล้วพุ่งตรงเข้าไปหาหลินหยาง

แต่ก่อนที่จะได้เข้าใก้ล หลินหยางยกเท้าถีบออกไปโดยตรง

เท้านี้ ถึงว่าหลินหยางเริ่มออกแรงแล้ว

ปัง!