สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 541

"หลินหยาง คำพูดที่ฉันเคยพูดกับคุณและซูหยูก่อนหน้านี้ยังคงมีผล ถ้าคุณและซูหยูยอมมาหาฉันแต่โดยดี งั้นฉันจะปล่อยให้พวกคุณมีทางรอด ไม่เช่นนั้น ฉันกังวลว่าวันนี้โรงพยาบาลจางเฉินจะมีผู้ป่วยสภาพผักเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน" เสว่โยวโยวหรี่ตาลงยิ้มแล้วพูด

"วางใจได้ ผู้ป่วยสภาพผักไม่มีแน่นอน แต่อาจจะมีศพเพิ่มขึ้นหนึ่งศพในห้องเก็บศพ เป็นศพของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"มาจนถึงขนาดนี้แล้วคุณยังจะปากดีอีกเหรอ?" หญิงสาวหัวเราะ

"ผมไม่ได้กำลังปากดี คุณลองดูแขนของคุณ" หลินหยางพูด

เสว่โยวโยวรู้สึกอึ้ง รีบถลกแขนเสื้อของตนเองขึ้น

กลับเห็นบนแขนที่ขาวเรียวของเธอมีเส้นสีดำปรากฏขึ้นสองสาย เหมือนกับเป็นเส้นเลือด ดูแล้วค่อนข้างแปลกประหลาด

"นี่คืออะไร?" เสว่โยวโยวรู้สึกอึ้ง

"พิษ"

"คุณ…วางยาพิษฉัน?" เสว่โยวโยวเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา

"ถูกต้อง และมีเพียงผมเท่านั้นที่สามารถแก้พิษ" หลินหยางพูด

เสว่โยวโยวมองเขาด้วยความตกตะลึง หลังจากนั้นยิ้มแล้วพูด "ล้อเล่นอะไรของคุณ คุณวางยาพิษฉัน! เมื่อไหร่? คุณทำยังไง? เลิกมาโกหกฉันได้แล้ว! ฉันไม่ได้เลอะเลือนขนาดนั้น"

"ผมไม่ได้โกหกคุณ คุณดูตรงหน้าของคุณคืออะไร" หลินหยางพูด

ร่างกายของเสว่โยวโยวสั่นสะท้าน เหมือนจะนึกอะไรบางอย่างได้ สายตาของเธอรีบหันไปมองชานมที่วางอยู่บนโต๊ะ

"ชานม…เป็นไปไม่ได้…คุณไม่เคยแตะต้องมัน คุณจะวางยาได้ยังไง?"

"ไม่เชื่อเหรอ? คุณลองเอาไปทำการทดสอบดูก็ได้" หลินหยางพูด

คำพูดประโยคนี้ ทำให้เสว่โยวโยวตัวแข็งทื่อทันที…

ภายในสำนักงานเงียบมาก

ทุกคนเบิกตากว้าง ลมหายใจหยุดชะงัก มองเสว่โยวโยว่ด้วยความตกตะลึง พูดอะไรไม่ออก

"ยังไม่รีบเอาไปทดสอบอีก!"

ในที่สุดเสว่โยวโยวก็ตั้งสติได้แล้ว เธอตะโกนด้วยเสียงที่แทบจะกรีดร้อง

บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านข้างสะดุ้ง รีบก้าวเดินเข้าไปหยิบชานมทันที

แต่ในตอนนั้นเอง หลินหยางพูดอีกครั้ง

"รอก่อน"

"คุณ…คุณจะทำอะไร?" เสว่โยวโยวเบิกตากว้างถาม

"คุณเอาไปทำการทดสอบตอนนี้ อันอย่างน้อยพวกคุณก็คงจะต้องใช้เวลาสองชั่วโมง ผิดของคุณมันจะกำเริบในหนึ่งชั่วโมง ถึงเวลาแม้จะได้ผลทดสอบออกมา เกรงว่าคุณคงไม่อยู่แล้ว…"

"อะไรนะ?" เสว่โยวโยวหน้าถอดสี พูดด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน "แล้ว…แล้วคุณคิดจะเอายังไง?"

"ปกติคุณชอบดูหนังหรือเปล่า?" หลินหยางถามกลับ

"ดู…"

"งั้นคุณก็น่าจะเคยเห็น ในหนังมักจะใช้เข็มเงินสำหรับการทดสอบยาพิษบนอาหาร ดังนั้นอยากจะรู้ว่าชานมมีพิษหรือเปล่า แค่เอาเข็มเงินทดสอบก็รู้แล้ว"

"รีบไปหาเข็มเงินมา!" เสว่โยวโยวตะโกน

"ไม่จำเป็น ผมมีเข็มเงิน ผมเป็นหมอ ในเมื่อผมสามารถวางยาพิษ นั่นก็หมายความว่าผมต้องมีของที่ช่วยคนติดตัวด้วย เอาเข็มเงินเสียบเข้าไปในชานม ถ้าหากเข็มเงินเปลี่ยนสี คงจะสามารถอธิบายทุกอย่างได้แล้วมั้ง?" หลินหยางยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

เสวี่โยวโยวรีบส่งสายตาให้คนที่อยู่ด้านข้าง

คนที่อยู่ด้านข้างรีบก้าวออกมา รับเข็มเงินจากหลินหยางแล้วตรงเข้าไปเสียบลงบนแก้วชานม

หลังจากนั้นสามวินาที ดึงเข็มเงินออก

กลับเห็นส่วนปลายของเข็มเงินกลายเป็นสีดำ

"หา?"

ทุกคนหน้าถอดสี

เสว่โยวโยวตกใจจนหน้าซีดขาว ตัวแข็งทื่อไปหมด

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้" เธอพูดพึมพำ ไม่กล้าเชื่อในสิ่งที่ตนเองเห็น

"เรื่องนี้คงไม่ต้องให้ผมอธิบายอย่างละเอียดแล้วมั้ง?" หลินหยางยักไหล่แล้วพูด

สีหน้าของทุกคนดูน่าเกลียดมาก

"ตกลงคุณคิดจะเอายังไงกันแน่?" เสว่โยวโยวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ สีหน้าเคร่งขรึม พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

เสว่โยวโยวและคนอื่นพูดอะไรไม่ออกทันที

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้…" เธอมองหลินหยางอย่างไม่เชื่อสายตา พูดพึมพำ "คุณเป็นลูกเขยของตระกูลซูไม่ใช่เหรอ? คุณเป็นคนไร้ประโยชน์ของเจียงเฉินไม่ใช่เหรอ? ทำ…ทำ…ทำไมคุณถึงมีเงินมากขนาดนี้?"

"เรื่องนี้คุณไม่ต้องสนใจ เอาเป็นว่าเงินอยู่ที่นี่แล้ว ผมคืนคุณแล้ว ส่วนคุณก็อย่าไปหาเรื่องตระกูลซูอีก เข้าใจหรือเปล่า?"

เสว่โยวโยวได้ยินแล้วเม้มริมฝีปากแน่น

เห็นได้ชัด การจู่โจมทางจิตใจนี้มันรุนแรงมากเกินไป ทำให้เธอเริ่มตั้งตัวไม่ทัน

ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนหนึ่งกลายเป็นมาหเศรษฐีแสนล้าน?

ตกลงนี่มันเรื่องอะไรกันแน่?

ผ่านไปแล้วประมาณครึ่งนาที เธอถึงจะสามารถดึงสติกลับมาได้

"คุณ…คุณแค่คืนเงินยังไม่พอ คุณ…คุณต้อง…ถอนพิษที่อยู่บนตัวฉันด้วย!" เสว่โยวโยวพูดอ้ำอึ้ง

"สบายใจได้ ผมไม่มีอารมณ์ที่จะไปฆ่าคุณหรอก นี่เป็นเพียงการแจ้งเตือน ฟังไว้ให้ดี ต่อไปถ้าคุณยังมายุ่งกับผมอีก ครั้งต่อไป คุณอาจจะตายด้วยมือของผม" หลินหยางพูด

เสว่โยวโยวได้ยินแล้วกัดฟันกําหมัดแน่น แววตาทั้งคู่เต็มไปด้วยไฟแห่งความโกรธที่พร้อมจะฆ่าคน เธอแทบอยากจะกลืนหลินหยางลงท้องทั้งเป็น

ถ้าหากไม่มียาพิษ เธอไม่มีทางยอมแน่นอน!

หลินหยางเดินเข้าไปฝังเข็มลงบนแขนของเสว่โยวโยว

หลังจากนั้นสีผิวของเธอเริ่มกลับมาเป็นปกติทันที เส้นสีดำที่อยู่ด้านบนเริ่มหายไปทีละนิด

เสว่โยวโยวรู้สึกประหลาดใจมาก

"ตกลงมันเป็นยาพิษอะไรกันแน่? คุณใส่ลงไปในชานมของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?"

"ความลับ" หลินหยางยิ้มแล้วพูด

อันที่จริงมันไม่ได้มียาพิษอะไรเลย เป็นเพียงกลโกงที่ใช้หลอกเสว่โยวโยว ส่วนสีดำบนแขนของเธอ นั่นเป็นเพราะตอนที่หลินหยางเข้ามาในสำนักงาน เขาได้โรยผงพิเศษบางอย่างใส่กลางอากาศเล็กน้อย หลังจากที่มีคนสูดดมเข้าไป บนแขนก็จะมีของแบบนี้ปรากฏขึ้น อันที่จริงบนแขนของหลินหยางก็มี หลังจากประมาณหนึ่งชั่วโมงก็จะหายไปเอง

ส่วนชานม มันเป็นเพราะบนเข็มเงินของหลินหยางมีลูกเล่นพิเศษก็เท่านั้น

"ตกลงคุณทำงานอะไรกันแน่?" เสว่โยวโยวถามหลินหยาง

"ผม? ผมเป็นแค่หมอธรรมดาคนหนึ่ง" หลินหยางยิ้มแล้วพูด