สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 622

แอนนากินเข้าไปคำใหญ่ แม้ว่าปากของเธอจะอ้าไม่กว้างมาก

"ตอนเย็นป้ากับลุงจะมาที่นี่ ฉันแนะนำว่าให้เธอกินเสร็จแล้วรีบออกไป" หญิงสาวยืนข้างโต๊ะ มองแอนนาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

"ทำไมหล่ะแม่? นี่เป็นบ้านของพวกเรา พวกเขามาแล้วทำไมคุณต้องรีบให้ฉันออกไปด้วย? นี่ไม่สมเหตุสมผลเลย!" แอนหน้าเงยหน้าพูดด้วยความเหลือเชื่อ

"ลูกสาว เธอรู้ไหมว่าเป็นเพราะเธอ! ลุงกับป้าของเธอ รวมถึงพี่น้องบางคนได้รับส่วนเกี่ยวข้อง พวกเขาถูกไล่ออก ไม่ก็ถูกลดตำแหน่ง พวกเขาทุกคนได้รับการแก้แค้นในระดับที่แตกต่างกัน! ให้ตายสิ! เธอกลายเป็นคนบาปของครอบครัวไปแล้ว!" หญิงสาวเสียงดังพูดอย่างเคร่งขรึม

แอนนาถือมีดและซ้อมมองแม่ของเธอด้วยความว่าเปล่า

สุดท้ายก็ถอนหายใจยาวๆ และไม่พูดอะไร

ตอนนี้มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาจากด้านนอก

ทั้งสองคนตกใจ มองไปทางประตู พบว่าพ่อของแอนนาพาคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา

พ่อของเขาแข็งแรง ผมสีบลอนด์ สวมแว่นกันแดด เป็นผู้ชายที่แข็งแกร่งมาก

เขาเดินเข้าไปในห้อง เหลือบมองแอนนาที่กำลังทานอาหารอยู่ จากนั้นก็นั่งบนโซฟาโดยไม่พูดอะไรสักคำ

"แอนนาหรอ?"

คนที่เดินเข้ามาด้านหลัง ตกตะลึง

"ให้ตายเถอะ เธอยังมีหน้ากลับมาอีกหรอ?"

"แอนนาเธอรู้ไหมว่าเธอทำอะไรลงไป? เธอรู้ไหมว่าเธอทำให้พวกเราย่ำแย่แค่ไหน? เพราะเธอฉันจึงเสียงานที่ทำมาสิบปีเต็มๆ!"

"เธอมันปีศาจที่ซาตานส่งมาหรอ?"

"เธอไปทำให้ใครขุ่นเคือง ทำไมเธอต้องเอาความเดือนร้อนมาให้พวกเราด้วย?"

"เธอมันเลว น่ารังเกียจ!"

"ออกไปซะ เธอไม่มีคุณสมบัติที่จะนั่งที่นี่!"

"ใช่ ไสหัวไปซะ!"

สมาชิกในครอบครัวต่างชี้แอนนาและด่า ความรู้สึกของทุกคนรุนแรงเป็นพิเศษ

เดิมทีแอนนาไม่ใช่คนอารมณ์ดี ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นยืนโดยกัดฟันสีเงินของเธอแน่น

"ลุง ป้า พวกคุณทำอะไร? นี่เป็นบ้านของพ่อแม่ฉัน และเป็นบ้านของฉันด้วย พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาไล่ฉันออกไป!"

"เธอ...เจโน่! ดูลูกสาวที่แสนดีของคุณสิ! ดูเธอ! พระเจ้า เธอจะทำอะไร? ต้องการมีเรื่องกับพวกฉันหรอ?" ป้าหน้าแดง พูดกับพ่อของแอนนาด้วยความโกรธ

พ่อของแอนนานั่งบนโซฟาไม่พูดอะไร จากนั้นก็ถอนหายใจ ลุกขึ้น

"พ่อ..." แอนนามองพ่อของเธอด้วยความสับสน

"แอนนา ลูกสาวของผม เธอน่าจะรู้ เธอเป็นความภาคภูมิใจของผมตลอด ตลอด แต่ครั้งนี้เพราะนิสัยของเธอ เธอทำให้ทั้งครอบครัวต้องอับอาย ทั้งยังทำให้คนในครอบครัวต้องได้รับความเสียหาย เธอร้หรอ?" เจ่โน่พูดเสียงแหบ

"ขอโทษ พ่อ ฉันก็แค่..."

"เธอไม่ต้องอธิบายแล้ว มีคนอธิบายทั้งหมดแล้ว ถ้าก่อนหน้านี้ไม่ว่าเธอจะทำอะไร พ่อก็จะให้อภัยทุกอย่าง แต่ครั้งนี้ เกรงว่าพ่อเองก็ไม่สามารถยอมรับการกระทำของเธอได้"

เมื่อแอนนาได้ยิน ดวงตาสีฟ้าของเธอก็หดตัวลง เต็มไปด้วยอารมณ์ พูดด้วยความไม่อยากจะเชื่อ: "พ่อ หรือว่าเพราะฉันปฏิเสธคำขอที่ไม่น่าสนใจของเกาหลาน ฉันจึงต้องยอมรับทั้งหมดนี้? เดิมทีฉันคิดว่าครอบครัวของฉันจะเข้าใจฉัน เดิมทีฉันคิดว่าพ่อของฉันจะเข้าใจฉัน ทำไม? ทำไมแม้แต่คุณยังพูดแบบนี้? ทำไม?"

ดวงตาของแอนนาแดงก่ำ น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มบนใบหน้าของเธอ

แต่วินาทีต่อมา พ่อของเขาก็เอ่ยปาก

"ลูกสาว พ่อไม่ได้ผิดหวังเพราะสิ่งนี้ แต่เพราะเธอละเมิดความตั้งใจเดิมของเธอ เธอยอมละทิ้งการแพทย์ที่ยิ่งใหญ่ ทำให้การแพทย์ของประเทศเราไม่สามารถเดินหน้าต่อไปได้ ลูกสาว นี่เป็นสิ่งที่ไม่สามารถเข้าใจและยอมรับได้!"

เมื่อพูดจบ แอนนาก็เงยหน้าขึ้นมา

"พ่อ ฉันไม่เข้าใจ..."

เจโน่พูด: "ต้นฉบับของหมอเอ็ดเวิร์ดเป็นสิ่งที่ผู้คนนับไม่ถ้วนฝันถึง เดิมทีเธอสามารถทำให้มันมาวางอยู่บนโต๊ะของสมาคมการแพทย์ได้ แต่เธอไม่ได้ทำเช่นนั้น ทั้งยังลากครอบครัวเราไปสู่นรกอีก ลูกสาว สิ่งที่ทำให้พ่อไม่สามารถให้อภัยเธอได้ก็คือเธอพาความสูญเสียมายังครอบครัวของเธอด้วย และความโง่เขลาของเธอทำให้ผมผิดหวังจริงๆ..."

"แต่...ฉันทำไปเพื่อการแพทย์แผนจีนนะ...ฉันเชื่อว่าทักษะทางการแพทย์ของหมอจีนนั้นมีค่ามากการต้นฉบับของหมอเอ็ดเวิร์ดเสียอีก..." แอนนาอ้าปากพูด

"คือหมอหลินหนุ่มคนนั้นหรอ? ไม่เลว ชื่อเสียงของเขาดังไปทั่วประเทศของพวกเรา แม้ว่าจะมีคนบางส่วนเท่านั้นที่รู้จัก แต่การมาถึงระดับนี้ได้ด้วยอายุเท่านี้ของเขา ก็นับว่ายอดเยี่ยมมาก แต่ก็ยังไม่พอ อีกทั้ง...การแพทย์แผนจีนเป็นการแพทย์ที่ไร้เหตุผลมาตลอด ลูกสาว ทำไมเธอถึงถูกมนต์สะกดอะไรพวกนี้ทำให้หลงทางได้?"

เมื่อพูดจบ แอนนาก็กำลังจะตัดสาย

แต่ในเวลานี้ มีเสียงที่คุ้นเคยและเหมือนแม่เหล็กที่ดึงดูดดังขึ้นมา

"แอนนา คุณเป็นอะไร?"

แอนนาเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตไปทั้งตัว

"อาจารย์หลินหรอ?"

แอนนาร้องไห้และบอกหลินหยางว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

อยู่ๆ ก็ถูกคดีความ สูญเสียทรัพย์สิน

ไปทำงานที่ไหน ทำได้ไม่ถึงวันก็โดนไล่ออก

แม้แต่สมาชิกในครอบครัวยังได้รับผลกระทบ

หลินหยางฟังอย่างเงียบๆ

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเรื่องนี้จะส่งผลกระทบต่อแอนนามากขนาดนี้

หรือบางทีเขาอาจไม่รู้ว่าสมาคมการแพทย์จะอยากฆ่าแอนนามากขนาดนี้ก็ได้ ไม่ใช่แค่จัดการกดดันเธอ แต่ยังไม่ปล่อยญาติๆ ของเธอไปด้วย

"แอนนา เรื่องนี้ให้ผมจัดการละกัน ผมจะทำให้คุณกลับมามีชีวิตปกติเหมือนก่อนหน้านี้ และจะทำให้คุณดีขึ้นอีกด้วย!" หลินหยางปลอบใจ

"ขอบคุณ อาจารย์หลิน แค่แม้แต่พ่อแม่ของฉันยังไม่เข้าใจฉัน ฉัน...ฉันไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ..." แอนนาเอามือป้องปาก ร้องไห้เบาๆ

"แอนนา คุณไม่ต้องกังวล ทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ตอนนี้คุณต้องช่วยผมจัดการเรื่องหนึ่ง"

"เรื่องอะไร?"

"ผมต้องการไปที่สมาคมการแพทย์เดี๋ยวนี้เพื่อรักษาลูกสาวของเจ้าชายเบอเค่น!" หลินหยางพูด

แอนนาตกใจสุดขีด: "อาจารย์ คุณ...คุณว่าอะไรนะ? รักษาลูกสาวของเจ้าชายเบอเค่นหรอ? นี่...ทำไม? เจ้าชายเบอเค่นมาที่สหรัฐอเมริกาเพื่อขอความช่วยเหลือสมาคมการแพทย์ ฉันถูกสมาคมการแพทย์ไล่ออกแล้ว แม้แต่จะเข้าไปด้านในผ่านประตูยังไม่ได้เลย อาจารย์ ฉันทำไม่ได้!"

เรื่องที่เจ้าชายเบอเค่นมาสหรัฐอเมริกาเพื่อขอความช่วยเหลือด้านการแพทย์เป็นที่รู้เรื่องกันดี