สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 626

หึ่มหึ่ม…

มีรถยนต์หลายคันขับออกมาจากประตูของสมาคมการแพทย์สหรัฐอเมริกา ขับตรงไปตามถนนปิเอเตอเลนโดยตรง

"เกิดอะไรขึ้น? ตอนไปอาการของเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตยังคงที่อยู่เลย ทำไมอาการของเจ้าหญิงถึงกำเริบอย่างกะทันหัน?"

บนรถ ประธานสมาคมเรย์ม่อนถามด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล

"คุณประธาน พวกเราเองก็ไม่รู้ พวกเราได้ทำการปฐมพยาบาลเจ้าหญิงอย่างดีที่สุดแล้ว ตามหลัก อาการของเธอไม่มีทางกำเริบ" คนของสถาบันวิจัยที่อยู่ด้านข้างพูดอย่างช่วยไม่ได้

"ต้องรับประกันเจ้าหญิงออกจากประเทศสหรัฐอเมริกาอย่างปลอดภัย ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับเธอที่นี่ มันจะมีผลกระทบต่อชื่อเสียงสมาคมการแพทย์ของเราอย่างมาก! จะให้คนทั้งโลกมองพวกเราเป็นตัวตลกไม่ได้เด็ดขาด!"

"วางใจเถอะคุณประธาน ถึงแม้พวกเราจะไม่สามารถรักษาอาการของเจ้าหญิง แต่พวกเรามียาระงับอาการของเธอแล้ว ถึงไหมยาแบบนี้จะมีผลข้างเคียงที่แน่นอน แต่ขอเพียงแค่สามารถผ่านพ้นเดือนนี้ไปได้ ภายในเดือนนี้เธอจะไม่แสดงอาการให้เห็นแม้แต่นิดเดียว หลังจากหนึ่งเดือน เธอก็กลับถึงราชวงศ์แล้ว ถึงเวลานั้นผลข้างเคียงเริ่มแสดงอาการ พวกเราสามารถบอกว่าเป็นอาการแทรกซ้อนจากโรคแปลกประหลาดของเธอ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกเรา!"

"ดีมาก! ดีมาก!" เรย์ม่อนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

"ประธาน ผมรู้สึกว่ามันน่าแปลกมาก ทำไมเกิดเรื่องขึ้นกับเจ้าหญิง ไม่ส่งไปที่สมาคมการแพทย์ของเรา กลับมาที่ถนนปิเอเตอเลน? หรือว่าอาการของเจ้าหญิงแย่มาก ไม่สามารถทำการเคลื่อนย้าย?" คนที่นั่งอยู่ข้างคนขับอดไม่ได้ที่จะถาม

"ก็ขอให้เธอปลอดภัยก็แล้วกัน ไม่อย่างนั้นพวกนักข่าวต้องเขียนข่าวมั่วไปหมดแน่ ถึงเวลาพวกเราต้องเอาเงินมาปิดปากพวกนักข่าวที่น่าขยะแขยงพวกนั้นอีก! นี่มันเป็นเรื่องที่แย่มาก…"

ทุกคนพูดคุยกัน ผ่านไปสักพัก รถยนต์ขับมาจอดลงตรงบ้านเลขที่ 111 ของถนนปิเอเตอเลน

"นี่มันที่ไหน?"

เรย์ม่อนขมวดคิ้วพูด

"คุณประธาน ผมนึกขึ้นได้แล้ว เมื่อก่อนที่นี่เป็นร้านเค้ก อาทิตย์ก่อนเกิดเพลิงไหม้จึงย้ายออกไป โชคดีที่ไม่มีคนได้รับบาดเจ็บ ในข่าวก็มีรายงานด้วย แต่ก็ไม่ได้เป็นที่สนใจอะไร"

"ทำไมเจ้าชายเบอเค่นต้องมาที่นี่?"

"ไม่รู้เหมือนกัน"

"พวกเราเข้าไปกันเถอะ"

ประธานสมาคมเรย์ม่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งแล้วเดินเข้าไป

หลังจากที่ทุกคนเดินเข้าไปข้างใน เพิ่งจะพบว่าแอนนาก็อยู่ที่นี่ด้วย

นอกจากนี้แล้ว มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังทำการรักษาให้เจ้าหญิงมาร์กาเร็ต

เขาถลกแขนเสื้อของเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตขึ้น หลังจากนั้นใช้เข็มเงินที่เป็นประกายเสียบลงบนแขนของเธอ เจ้าชายเบอเค่นและคนอื่นยืนอยู่ด้านข้าง

ภาพที่น่าแปลกประหลาดนี้ทำให้คนของสมาคมการแพทย์ตกตะลึงยืนอยู่กับที่

"เรย์ม่อน?"

แอนนาที่กำลังฆ่าเชื้อเข็มเงินสังเกตเห็นคนที่เดินเข้ามาทันที พูดอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว ในแววตาเต็มไปด้วยความโกรธ

เรย์ม่อนไม่ได้สนใจแอนนา เขาเดินตรงเข้าไปหาเจ้าชายเบอเค่อ

"เจ้าชาย นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณถึงไปหาแพทย์แผนจีนมารักษาเจ้าหญิง?"

"คือ…"

เจ้าชายเบอเค่อรู้สึกอึ้ง ไม่รู้ควรจะตอบยังไงเหมือนกัน

"อาจารย์หลินมีวิธีรักษาเจ้าหญิงแล้ว ในเมื่อสมาคมการแพทย์ของพวกคุณไม่มีวิธีรักษาเจ้าหญิง ทำไมถึงจะให้อาจารย์ของฉันลองดูไม่ได้?" แอนนาพูดด้วยความไม่พอใจ

"คุณแอนนา คุณเป็นความอับอายของสมาคมการแพทย์ ผมไม่อยากคุยกับคุณ" เรย์ม่อนส่ายหัวแล้วพูด

"ในเมื่อคุณไม่อยากคุยกับฉัน งั้นเชิญคุณไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้" แอนนาพูด

"ถ้าคุณต้องการให้สมาคมการแพทย์ของเรารักษาเจ้าหญิงก็สั่งให้เขาหยุดเดี๋ยวนี้ หยุดทำการคลินิกอะไรนี่เดี๋ยวนี้ ถ้าหากคุณเลือกที่จะเชื่อเขา งั้นพวกเราจะหยุดทำการรักษาขั้นตอนต่อไปของเจ้าหญิงทั้งหมด พวกเราจะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้นเกี่ยวกับเรื่องของเจ้าหญิง พวกคุณจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด เจ้าชายเบอเค่อ คุณตัดสินใจเถอะ" เรย์ม่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"หา?"

ร่างกายของเจ้าชายเบอเค่อสั่นสะท้านเหมือนโดนฟ้าผ่า

แอนนาได้ยินแล้วก็รู้สึกตกตะลึงเช่นกัน

เรย์ม่อนกำลังบีบบังคับเชื้อพระวงศ์?

"เรย์ม่อน! คุณทำอะไรของคุณ? คุณไม่มีสิทธิ์มาบีบคั้นเจ้าชายเบอเค่อทำการตัดสินใจแบบนี้!" แอนนาคนฟังไม่ได้ พูดเสียงแหลมทันที

"มันจริงที่ผมไม่มีสิทธิ์บีบคั้นเจ้าชายเบอเค่อตัดสินใจ แต่ผมมีสิทธิ์ตัดสินใจเลือกที่จะรักษาใคร ไม่รักษาใคร!" เรย์ม่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"ไม่ คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือก! ในฐานะที่เป็นหมอคนหนึ่ง จะทิ้งผู้ป่วยโดยไม่สนใจไม่ได้เด็ดขาด พวกเราไม่มีสิทธิ์เลือกผู้ป่วย แต่ควรทำการรักษาผู้ป่วยทุกคนอย่างเต็มที่! เรย์ม่อน คุณไม่มีแม้กระทั่งจรรยาบรรณพื้นฐานของวิชาชีพแพทย์เลยเหรอ?" แอนนาพูดด้วยความไม่อยากเชื่อ

"ผมไม่เหมือนคุณ คุณแอนนา วิสัยทัศน์ของคุณมันแคบเกินไป ความคิดของคุณก็ไม่สามารถทำให้คนอื่นเข้าใจ ที่ผมทำไปทั้งหมดก็เพื่อความก้าวหน้าของวิชาการแพทย์ แต่คุณไม่เหมือนกัน การกระทำของคุณเป็นเพียงการเติมเต็มความปรารถนาให้กับตัวเอง คุณมันน่าเศร้า" เรย์ม่อนส่ายหัว

แอนนาได้ยินแล้วรู้สึกโกรธจนตัวสั่น พูดอะไรไม่ออก

"เจ้าชายเบอเค่อ เวลาของทุกคนมีค่า โปรดอย่าเสียเวลาอีกเลย วางใจเถอะ ผมก็จะไม่ทำให้คุณลำบากใจ ถ้าหากคุณเลือกที่จะให้หมอแพทย์แผนจีนคนนี้รักษาเจ้าหญิง สมาคมการแพทย์ของเราก็จะภาวนาขอให้เจ้าหญิงหายดีในเร็ววันจากใจ พวกเรายังคงเป็นสหายเหมือนเดิม พวกเราแค่จะไม่รับผิดชอบอาการป่วยของเจ้าหญิงอีก เพราะเรื่องนี้มีความเสี่ยงสูงมาก หวังว่าคุณจะเข้าใจ" เรย์ม่อนพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา

"ประธานเรย์ม่อน ผมคิดว่าคุณคงจะเข้าใจผิดแล้ว ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อใจสมาคมการแพทย์ของพวกคุณ เพียงแต่สถานการณ์เร่งรีบเกินไป ผมไม่มีทางเลือกอื่น…" เจ้าชายเบอเค่อรีบพูดอธิบาย

"เจ้สชายไม่ต้องพูดแล้ว ให้คำตอบกับผมเถอะ" ก่อนที่เจ้าชายจะพูดจบ เรย์ม่อนโบกมือขัดจังหวะการพูดของเขา

เจ้าชายเบอเค่ออ้าปาก มองไปทางเรย์ม่อน เงียบขรึมไปสักพัก

"เจ้าชาย เมื่อกี้คุณก็เห็นแล้วว่าการรักษาของอาจารย์ได้ผล ในเมื่อสมาคมการแพทย์ไม่มีวิธี ไม่สู้ให้อาจารย์ของฉันลองดูสักครั้ง" แอนนารีบพูด