สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 661

11 โมงเช้า หลินหยางเดินออกมาจากสนามบิน

เขาโทรหาเหลียงชิวเยี้ยน และรู้ว่าเหลียงชิวเยี้ยนได้บอกให้เหลียงผิงเฉาลูกชายของเธอมารับที่สนามบิน ดังนั้นเขาจึงยืนรอที่ประตูทางออก

หลังจากรอเช่นนี้เป็นเวลาครึ่งชั่วโมง เขายังไม่เห็นเหลียงผิงเฉามา ด้วยความหมดหนทาง หลินหยางจึงทำได้เพียงโทรหาเหลียงชิวเยี้ยนอีกครั้ง

"อะไรนะ? ผิงเฉายังไม่ได้ไปรับคุณหรอ? เป็นไปไม่ได้ เขาออกไปเป็นชั่วโมงแล้วนะ!"

"คงไม่ใช่ว่าไปเกิดเรื่องอะไรระหว่างทางใช่ไหม?" หลินหยางพูดด้วยความแปลกใจ

เหลียงชิวเยี้ยนรีบร้อน: "รอสักครู่ ฉันจะโทรหาเขาเดี๋ยวนี้"

"แม่ทูนหัว หรือว่าผมเรียกรถไปเองดีกว่า จะได้ไม่ต้องรบกวนเขา"

"เดี๋ยวฉันโทรไปถามสถานการณ์ก่อน"

"โอเค"

เมื่อพูดเสร็จ เหลียงชิวเยี้ยนก็วางสาย

จากนั้นสายของเหลียงชิวเยี้ยนก็เข้ามา

"ลูก โบกรถกลับมาเองก็ได้ ผิงเฉาบอกว่าเขารถติด ไปรับไม่ได้..."

"โอ้ะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะรีบไป"

หลินหยางพูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็โบกรถแท็กซี่คันหนึ่งและมุ่งหน้าไปยังบ้านตระกูลเหลียง

แต่เมื่อเขามาถึงถนนเส้นนั้นหน้าบ้านตระกูลเหลียง กลับเห็นเหลียงผิงเฉาอุ้มหญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อยนั่งดื่มชานมอยู่ในร้าน

หลินหยางขมวดคิ้วทันที เขาลังเลและเดินเข้าไป

"คุณไม่ได้บอกว่ารถติดอยู่บนถนนหรอ? ทำไมคุณมาดื่มชาที่นี่หล่ะ?"

"โอ้ะ? ที่แท้ก็คุณเองหรอ ทำไมหรอ? คุณจะมาสั่งสอนผมหรอ? ผมตั้งใจไม่ไปรับคุณ คุณคิดจะทำไม?" เหลียงผิงเฉาเลิกคิ้วขึ้น กวาดสายตามองหลินหยาง พูดอย่างไม่แยแส

"ผมไม่อยากทะเลาะกับคุณ แต่นี่เป็นเวลาอาหารกลางวันแล้ว แม่ทำอาหารไว้บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว พวกเรารีบกลับไปกันเถอะ จะได้ไม่ทำให้เธอกังวล" หลินหยางพูด

"ถ้าคุณจะกิน คุณก็ไสหัวกลับไปคนเดียวสิ ผมไม่ไป อีกอย่างคุณเลิกมาทำตัวสนิทสนมเป็นญาติใกล้ชิดกับผมเถอะ! ผมไม่รู้จักคุณ! ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับแม่ผม ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผมเลย เข้าใจไหม? เลิกมาทำสนิทสนมได้แล้ว!" เหลียงผิงเฉาพูดอย่างเย็นชา

"พี่เฉา นี่ใครหรอ?" ผู้หญิงอดไม่ได้ที่จะถาม

"ก็แค่พวกโง่ เธอก็น่าจะรู้จัก" เหลียงผิงเฉาพูดอย่างไม่แยแส

"ฉันก็รู้จักหรอ?"

"หลินหยางไง คุณไม่เคยได้ยินหรอ? ก็ไปคนที่อยู่เจียงเฉินนั่นไง บนเน็ตพูดกันให้ว่อนไม่ใช่หรอ? ว่ากันวว่าประธานหลินได้ว่าที่ภรรยาแล้ว คนนั้นก็คือภรรยาของเขาไง!"

"โอ้ะ ที่แท้ก็เขานี่เอง!" หญิงสาวแปลกใจครั้งแล้วครั้งเล่า

ลูกค้าคนอื่นๆ ในร้านชาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่หลินหยาง

"ชายคนนี้คือหลินหยางหรอ?"

"ฮ่าๆๆ เขานี่โชคร้ายจริงๆ ประธานหลินเป็นคนระดับไหน? จะทำยังไง เขาก็คงไม่กล้าส่งเสียงต่อต้านมั้ง?"

"เขามาเยี้ยนจิงทำไม?"

"ผมว่า อาจเป็นเพราะประธานหลินส่งเขามา เป็นไปได้ว่าตอนนี้ประธานหลินอาจจะกำลังเล่นกับภรรยาเขาอยู่!"

"ฮ่าๆ ถ้าเป็นผู้ชายแบบนี้ เป็นผม คงอายตาย!"

"ใช่!"

แขกหลายคนเยาะเย้ยและหัวเราะ

หลินหยางขมวดคิ้ว ไม่ส่งเสียงใดๆ

"ไปไกลๆ ไอโง่ ยังขายหน้าไม่พอหรอ? ไป!" เหลียงผิงเฉาด่า

หลินหยางกำหมัดแน่น เขาเห็นแก่เหลียงชิวเยี้ยน สุดท้ายเลยกดความโกรธเอาไว้ ไม่พูดอะไร หันหน้าและเดินออกไป

"เป็นพวกไร้ประโยชน์จริงๆ" เหลียงผิงเฉาหัวเราะ

หลินหยางได้ยิน แต่ก็ไม่พูดอะไรมาก เดินไปทางบ้านตระกูลเหลียง

"พี่ใหญ่! !"

คนตระกูลเหลียงเหล่านั้นขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้ต่อปากต่อคำกับเธอและเลือกที่จะเดินออกไปแทน

"พี่ใหญ่ อย่าไปสนใจพวกเขาเลย วันๆ พวกเขาก็เอาแต่กินอิ่มนินทา ไม่มีเรื่องดีๆ ที่จะพูด! พวกเราไม่ต้องไปสนใจพวกเขาหรอก" เหลียงซวนเหม่ยพูดปลอบใจ

"วางใจได้ ผมไม่ใส่ใจ เรื่องนี้ผมได้ยินมาเยอะแล้ว" หลินหยางยิ้ม

เหลียงซวนเหม่ยพยักหน้า

อันที่จริงเธอมีกระจกเงาในใจของเธอ

หลินหยางคือประธานหลิน ทำไมต้องไปแอบชู้กับซูเหยียนหล่ะ? นั่นก็ภรรยาของเขาเอง ต้องทำอะไรแบบนั้นหรอ?

ทั้งสองเดินเข้าไปในลานเล็กๆ ของครอบครัวเหลียงชิวเยี้ยน

"พี่สาว คุณกลับมาแล้วหรอ?"

เสียงที่ไพเราะออกมาเล็กน้อย จากนั้นร่างที่อ่อนเยาว์และสวยงามก็วิ่งออกมาจากมัน กระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของเหลียงซวนเหม่ยและหัวเล็ก ๆ ของเขาก็ส่งเสียงน่ารักๆ

เหลียงซวนเหม่ยรู้สึกเขินเล็กน้อย เธอเหลือบมองหลินหยางอย่างลับๆ แก้มของเธอแดง และเธอก็รีบกระซิบ: "เอาหล่ะเสี่ยวเตี๋ย อย่าวุนวาย พี่ใหญ่อยู่ที่นี่นะ"

"พี่ก่วนเจ๋อมาหรอ? ทำไมฉันไม่เห็นเขาหล่ะ?" เหลียงเสี่ยวเตี๋ยกวาดสายตามองซ้ายขวา

"พี่ก่วนเจ๋อไม่มา แต่พี่หลินหยางมาแล้ว! เร็วไปหาเขาเร็ว" เหลียงซวนเหม่ยพูด

"หลินหยางหรอ?"

เหลียงเสี่ยวเตี๋ยเหลือบมองคนด้านข้าง เธอเห็นหลินหยางนานแล้ว แค่ทำเป็นไม่เห็น และกระแทกเสียง: "ก็แค่คนโดนสวมเขาคนหนึ่งไม่ใช่หรอ เขาเป็นพี่ใหญ่ของฉันได้ยังไง! พี่ ฉันยังมีเกียรตินะ ถ้าเรื่องนี้ไปถึงมหาลัย งั้นฉันจะไม่กลายเป็นตัวตลกหรอ!"

"เธอพูดอะไร?"

เหลียงซวนเหม่ยสีหน้าเปลี่ยน รีบพูดอย่างจริงจัง: "อย่าไร้มารยาท! สวมเขาอะไร? เรื่องไร้สาระ!"

"พี่ ฉันไม่ได้พูดอะไรผิด คุณจะดุทำไม ทุกคนรู้ บนเน็ตกระจายไปทั่ว ภรรยาของเขาไปมีอะไรกับประธานหลินแห่งหยางหัว มันยังแสดงอยู่บนเว่ยป๋อเลย..." เหลียงเสี่ยวเตี๋ยพูดด้วยความเสียใจ

"เธอ...เธอยังพูดอีกหรอ? นังเด็กคนนี้!" เหลียงซวนเหม่ยโกรธจนตัวสั่น อยากที่จะตบหน้าสักที

ในเวลานี้ มีเงาหนึ่งเดินออกมาจากด้านในบ้าน

นั่นคือเหลียงชิวเยี้ยน