สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 73

"อืม" คุณนายซูพยักหน้าแล้วถาม "เสี่ยวเจิน พี่สองพี่สามของเธอจะกลับมาเมื่อไหร่?"

"ใกล้แล้ว! ได้ยินมาว่าตระกูลหลิวส่งคนไปแล้ว อีกประมาณหนึ่งชั่วโมงพี่สองพี่สามก็น่าจะกลับมาแล้ว"

"ดี! ดี! ครั้งนี้ตระกูลซูของเราถือว่าโชคดีในคราวเคราะห์" คุณนายซูหัวเราะเหอเหอแล้วพูด

"คุณย่า หลินหยางทำกับเราแบบนี้ และยังเกือบจะทำให้พ่อของหนูต้องติดคุก พวกเราจะปล่อยเขาไปไม่ได้เด็ดขาด!" ซูเหม่ยซินกัดฟันพูด

"วางใจเถอะเหม่ยซิน นายท่านสองตระกูลหลิวจะจัดการหลินหยางแน่นอน"

"แค่นั้นยังไม่พอ คุณย่า ฉันต้องการสั่งสอนนางแพศยาซูเหยียนคนนั้นด้วย แล้วก็ซูกวงและจางหยู่ชิง! ครอบครัวของพวกเธอสมควรตาย!" ซูเหม่ยซินพูดด้วยน้ำเสียงที่ขยะแขยง

คุณนายซูขมวดคิ้วเล็กน้อย

"เหม่ยซิน ไม่ว่าจะยังไงซูกวงก็เป็นลุงสี่ของพวกเรา อีกอย่างซูเหยียนก็แซ่ซูเหมือนกับพวกเรา ทำแบบนี้คงจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่หรอกมั้ง?" ซูหยูที่อยู่ด้านข้างทนฟังไม่ได้จึงพูดขึ้น

เมื่อก่อนเธอก็ไม่พอใจหลินหยางและพูดจาเยาะเย้ยเขา แต่นั่นมันก็เป็นเพียงหลินหยางคนเดียว ซูหยูก็ไม่ได้ถึงขั้นเกลียดครอบครัวของซูเหยียน อย่างมากเธอก็แค่รู้สึกอิจฉาในความสวยของซูเหยียนเล็กน้อย

แต่แล้วหลังจากที่เธอพูดออกไป ส่งผลให้ซูเหม่ยซิน ซูเจินและคนอื่นรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที

"ซูหยู ทำไมเธอถึงพูดแบบนี้? ครอบครัวของซูเหยียนเป็นยังไงเธอไม่รู้เหรอ? ถ้าหากไม่ได้เป็นเพราะพวกเธอ หลินหยางจะกล้าทำตัวอวดดีขนาดนี้เหรอ? ฉันมั่นใจได้เลยว่าซูเหยียนต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องเมื่อวานแน่นอน!" ซูเหม่ยซินพูดเสียงแหลม

"ใช่ ซูหยู เธอเป็นคนของตระกูลซู เธอกินข้าวของตระกูลซู เธออย่าทำตัวเหลวไหลไปสุมหัวกับคนนอกเด็ดขาด! หรือว่า…เธอคิดจะเข้าข้างครอบครัวของซูเหยียน?" ซูเจินเลิกคิ้วขึ้นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

หลังจากพูดจบ สีหน้าของซูหยูเริ่มซีดขาวทันที

คุณนายซูเหลือบมองเธอแวบหนึ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "พอแล้ว เลิกพูดได้แล้ว ซูเป่ยกับซูกุ้ยน่าจะใกล้กลับมาแล้ว รีบเตรียมตัวเถอะ"

"เข้าใจแล้ว คุณย่า/คุณแม่!"

ทุกคนเริ่มพากันยุ่งอยู่กับงานของตัวเอง

ในตอนนั้นเอง มีคนของตระกูลซูคนหนึ่งวิ่งเข้ามา

"คุณย่า นายท่านสองมาแล้ว!"

"ฮืม?"

คุณนายซูรู้สึกอึ้งเล็กน้อย หลังจากนั้นรีบพูดขึ้น "รีบไปเชิญเข้ามา!"

ในขณะที่คุณนายซูกำลังพูด นายท่านสองตระกูลหลิวได้พาคนเดินตรงเข้ามาแล้ว

"เซียวเซิง ทำไมถึงมาตั้งแต่เช้าเลย? เป็นยังไงบ้าง สูตรยาวิจัยไปถึงไหนแล้ว?" คุณนายซูยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

แต่แล้วสีหน้าของนายท่านสองตระกูลหลิวกลับมืดเหมือนกับก้นหม้อ เขาตบหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะอย่างแรง

ปัง!

โต๊ะโดนตบจนสั่นสะเทือน

"ดีมากตระกูลซู! ถึงขั้นกล้าปั่นหัวของผมเลยเหรอ? พวกคุณหมายความว่ายังไง? วันนี้ถ้าไม่มีคำอธิบายให้ผมหลิวเซียวเซิง ผมหลิวเซียวเซิงจะต้องทำให้ตระกูลซูของพวกคุณหายไปจากเมืองเจียงเฉินแน่นอน!"

หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ คนของตระกูลซูที่อยู่โดยรอบตกตะลึงทันที

คุณนายซูรีบเดินเข้าไปหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน

"เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้! เรื่องแบบนี้มันเป็นไปไม่ได้! ไม่เคยมีใครเห็นสูตรยาของฉัน! เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!"

คุณนายซูตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด ตัวเธอทรุดลงกับพื้นจนแทบจะหมดสติ

"แม่ แม่เป็นอะไรหรือเปล่า?" ซูเจินรีบวิ่งเข้าไปประคอง

ซูเหม่ยซินหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาดูด้วยร่างกายที่สั่นเทา หลังจากที่มองเพียงแค่แวบเดียว ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเหมือนโดนฟ้าผ่า

"ทำไม…ถึงกลายเป็นแบบนี้?" เธอพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา

"ตระกูลซูของพวกคุณร้ายกาจมาก ขายสูตรยาให้ผมก่อน หลังจากนั้นเอาไปขายให้คนอื่นอีกทีเหรอ? ดีมาก! ดีมาก! เหอเหอ ครั้งนี้ผมหลิวเซียวเซิงโดนพวกคุณปั่นหัวแล้ว!" นายท่านสองตระกูลหลิวโกรธจนหัวเราะ สีหน้าของเขาในตอนนี้ดูน่ากลัวมาก

"มั่นใจร้อยเปอร์เซ็น! นายท่านสอง อยู่ดีๆหม่าไห่จะหนุนหลังหลินหยางทำไม? ทำไมทั้งตระกูลชวี่และตระกูลหนิงถึงยอมช่วยหลินหยาง? เพราะอะไรวันนั้นหลินหยางถึงกล้าพูดว่าคุณจะไปขอโทษเขา? ทั้งหมดนี้มันก็สามารถอธิบายทุกอย่างได้แล้วไม่ใช่เหรอ? หลินหยางขโมยสูตรยาของคุณย่า หลังจากนั้นมอบมันให้กับตระกูลหม่า มีความเป็นไปได้ที่บริษัทหยางหัวกรุ๊ปจะถูกก่อตั้งโดยความร่วมมือของตระกูลหม่า ตระกูลหนิง ตระกูลชวี่!"

"พวกคุณหมายความว่า…"

"ฟ้อง! รีบฟ้องเลย!" ซูเจินที่อยู่ปลายสายกัดฟันแน่นแล้วพูดด้วยเสียงที่ดุร้าย "ฉันกล้ารับประกัน สูตรยาของหยางหัวกรุ๊ป เป็นสูตรยาที่หลินหยางขโมยไปจากตระกูลซูของเรา คุณให้คังเจียห่าวรับผิดชอบการฟ้องร้องครั้งนี้! พวกเราแค่ไปเทียบสูตรยาในศาล หยางหัวกรุ๊ปจะต้องแพ้คดีอย่างแน่นอน!"

นายท่านสองตระกูลหลิวได้ยินแบบนี้สีหน้าเคร่งขรึมลง หลังจากครุ่นคิดสักพักเขาพูด "ผมจะส่งคังเจียห่าวไปติดต่อกับพวกคุณ! ครั้งนี้ ห้ามมีข้อผิดพลาดเด็ดขาด!"

.....

.....

ชุมชนฟู่เซิง

หลินหยางนั่งกำลังดูทีวีอยู่บนโซฟา

"พยายามเข้าตลาดให้เร็วที่สุดก็แล้วกัน แล้วก็อย่าเพิ่งเปิดเผยตัวตนของผม ตอนนี้ผมยังไม่อยากให้มันมีปัญหามากเกินไป" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"วางใจได้เลยคุณหลิน ผมจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย แต่ว่าหลังจากที่พวกเราปล่อยเขาเรื่องนี้ออกไป เมืองเจียงเฉินในตอนนี้ไม่ค่อยสงบสุขเท่าไหร่ วันนี้เช้าผมได้รับสายจากหัวหน้าตระกูลหลายคน น้ำเสียงของพวกเขาไม่เกรงใจเลยสักนิด เหมือนกำลังคิดว่าตระกูลหม่าตลบหลังพวกเขา" เสียงของหม่าไห่ที่อยู่ปลายสายดังขึ้น

"แล้วคุณมองว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง?" หลินหยางถาม

"ไม่ราบรื่น! เมืองเจียงเฉินเป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์ ไม่ว่าใครก็ต้องการเข้ามาเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ เดิมทีทุกอย่างก็สงบสุขดี ใครจะได้ผลประโยชน์มากน้อยขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเอง แต่คุณกลับเป็นคนบุกเบิกนำเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาในพื้นที่อุดมสมบูรณ์แห่งนี้ คุณจะให้พวกเขาคิดยังไง? ความพยายามที่พวกเขาเก็บเกี่ยวมาทั้งปี เกรงว่าคงจะได้มากไม่เท่าผลประโยชน์วันเดียวของคุณ! พื้นที่อุดมสมบูรณ์แห่งนี้โดนคุณกวาดเรียบหมดแล้ว" หม่าไห่ยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูด

"ดังนั้นคุณคิดว่าพวกเขาน่าจะร่วมมือกันเพื่อเล่นงานผม?"

"ผมเองก็ไม่กล้ารับประกันว่าพวกเขาจะร่วมมือกันหรือเปล่า แต่ผมเชื่อว่าทุกคนที่ทำธุรกิจในวงการนี้จะต้องเห็นคุณเป็นศัตรูอันดับหนึ่งแน่นอน ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ได้ไปก้าวก่ายธุรกิจของพวกเขาก็ตาม! เพราะหลังจากที่มีสูตรยาวิเศษนี้ คุณมีเงินทุนเพียงพอที่จะครอบคลุมอุตสาหกรรมทุกอย่าง สำหรับพวกเขาแล้ว คุณคือภัยคุกคามที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น!"

หลินหยางเงียบขรึมไปสักพัก หลังจากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "หม่าไห่ การทำธุรกิจก็เหมือนกับการทำสงคราม แต่ผมไม่ค่อยรู้เรื่องการทำธุรกิจเท่าไหร่ ดังนั้นหน้าที่นี้จึงเป็นของคุณ สิ่งเดียวที่ผมทำได้คือสนับสนุนอาวุธมีคมให้กับคุณ ส่วนเรื่องอื่นคุณต้องไปจัดการเอาเอง"

"คุณหลินวางใจได้ ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน หลังจากที่มีสูตรยาตัวนี้ ผมเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบอย่างล้นหลาม"

"งั้นก็ดีแล้ว"