สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 758

"ตอนนี้ประธานหลินก็อยู่ในช่วงกำลังลำบาก เขามีปัญหาต้องให้จัดการมากมาย พวกเราอย่าไปรบกวนเขาเลย ประธานหลินเป็นคนดี เขาช่วยเหลือผู้ป่วยไปมากมาย ทำความดีเพื่อสังคม พวกเราจะไปเพิ่มปัญหาให้เขาไม่ได้เด็ดขาด"

"แล้ว…เถ้าแก่ ตอนนี้พวกเราควรทำยังไง? ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ต้องปิดโรงงานแน่…"

"ถ้าเวลานั้นมาถึง ก็คงต้องปิดโรงงานอย่างเดียว…"

จงห่าวสูดหายใจเข้าลึกๆ ในแววตาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและช่ วยไม่ได้

จงห่าวเป็นคนยึดมั่นในอุดมการณ์ พนักงานเก่าแก่มากมายรู้ดี เมื่อไหร่ที่เขาตัดสินใจแล้ว จะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเรื่องนั้นเด็ดขาด

หลังจากได้ยินจงห่าวพูดแบบนี้ ก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก

"เถ้าแก่ เถ้าแก่!"

ในตอนนั้นเอง มีเสียงตะโกนดังขึ้นอีกครั้ง

ทุกคนหันไปมองพร้อมกัน

กลับเห็นผู้ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบ

"เถ้าแก่ หยางหัวส่งคนมา!"

ผู้ชายชุดสูทถือกระเป๋าเอกสารคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว หลังจากสังเกตเห็นจงห่าว เขารีบยื่นมือออกไป

"สวัสดีประธานจง!" ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ

"ผู้จัดการเฉียนเองเหรอ มีเรื่องอะไรถึงทำให้คุณหอบมาถึงที่นี่?" จงห่าวรีบทักทาย

"ประธานจง เวลามีจำกัด ผมจะขอเข้าประเด็นกับคุณเลยก็แล้วกัน ที่ผมมาครั้งนี้เพราะรับคำสั่งมาจากประธานหม่า มาคุยเรื่องโครงการสัญญาใหม่กับคุณ!"

ผู้ชายคนนั้นหยิบเอกสารฉบับหนึ่งออกมาพร้อมกับภาพการออกแบบฉบับหนึ่งส่งให้จงห่าว

"นี่คือ…" จงห่าวมองภาพแล้วถามด้วยความสงสัย

"นี่คืออะไหล่และเครื่องมือที่ประธานหลินไหว้วานให้คุณผลิต คุณดูก่อนว่าโรงงานของคุณสามารถทำได้หรือเปล่า?" ผู้ชายคนนั้นยิ้มเล็กน้อยแล้วถาม

"เครื่องมือตัวนี้ใช้สำหรับผลิตยาเหรอ? เมื่อก่อนไม่เคยเห็นเลย" จงห่าวมองภาพสักพัก ถามด้วยความสงสัย

"ใช่ นี่เป็นอุปกรณ์ที่เพิ่งออกแบบมาใหม่ ประธานหลินกำลังจะผลิตยาชนิดใหม่ และเป็นการผลิตแบบล็อตใหญ่ เตรียมตัวส่งเข้าตีตลาด แต่ทั้งหมดนี้จำเป็นต้องมีเครื่องมือในการผลิต จะใช้แรงงานคนอย่างเดียวทำไม่ทันแน่นอน ดังนั้นก็เลยต้องการสร้างเครื่องมือจากคุณ" ผู้ชายคนนั้นยิ้มแล้วพูด

"ได้สิ! ยาที่ประธานหลินผลิต ต้องเป็นยาดีที่ช่วยเหลือผู้คนได้มากอย่างแน่นอน" จงห่าวตาเป็นประกาย หลังจากนั้นถามต่อ "ผู้จัดการเฉียน คุณรู้หรือเปล่าว่าประธานหลินกำลังจะผลิตยาแบบไหน?"

ผู้ชายคนนั้นได้ยินแล้วพูดด้วยท่าทางที่กระอักกระอ่วนเล็กน้อย "ประธานจง ตามหลักแล้วพวกเราไม่ปิดบังคุณแน่นอน แต่สถานการณ์ของหยางหัวในตอนนี้เป็นยังไง คุณเองก็น่าจะรู้ดี ผมไม่สะดวกที่จะบอกคุณจริงๆ…ขออภัยด้วย…"

"ผมเข้าใจ ผมเข้าใจ ผู้จัดการเฉียนไม่ต้องโทษตัวเอง"

จงห่าวยิ้มแล้วพูด หลังจากนั้นถาม "พวกคุณต้องการของช้าสุดเมื่อไหร่?"

"มันก็ต้องยิ่งเร็วยิ่งดี ทางที่ดีอย่าให้เกินวันที่ 18"

"18 ของเดือนนี้เหรอ? นั่นมันถัดจากวันนี้แค่สามวันเอง…"

"เวลามีจำกัด แต่ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้ ถ้าเกิดเจอปัญหาอะไร พวกคุณสามารถติดต่อพวกเราได้ตลอด หยางหัวจะยื่นมือเข้ามาช่วยพวกคุณแก้ปัญหาทันที!"

"ผู้จัดการเฉียนพูดอะไรแบบนั้น? คุณสบายใจได้ ผมจะต้องส่งของก่อนวันที่ 18 แน่นอน!" จงห่าวตบหน้าอกของตนเองพูดอย่างมั่นใจ

"ฮ่าฮ่า ประธานจงพูดแบบนี้ผมก็สบายใจ!" ผู้จัดการเฉียนถอนหายใจอย่างโล่งอก รู้สึกดีใจมาก

"เถ้าแก่ พวกเราไม่มีวัสดุเลย จะส่งมอบเครื่องมือชุดนี้ยังไง?"

พนักงานที่อยู่ด้านข้างรีบพูดเสียงเบาด้วยความร้อนใจ

หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ ผู้จัดการเฉียนรู้สึกอึ้ง "ไม่มีวัสดุ? ประธานจง เป็นแบบนี้จริงเหรอ?"

"ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา พอดีวัสดุล็อตหนึ่งของพวกเรายังส่งมาไม่ถึง คุณสบายใจได้ พวกเราจะต้องส่งของตามกำหนดแน่นอน!" จงห่าวรีบพูด

พนักงานคนนั้นยังอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่โดนจงห่าวเขม่นตาซ้ายจึงรีบหยุดพูดทันที

ในแววตาของผู้จัดการเฉียนเต็มไปด้วยความสงสัย เห็นจงห่าวไม่ยอมพูด จึงไม่ได้ถามอะไรต่อ

"ประธานจง ผมรู้ว่าช่วงนี้มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังเล่นงานหยางหัว จึงส่งผลกระทบต่อคนที่ร่วมเซ็นสัญญากับหยางหัวด้วย หากคุณเจอปัญหาอะไรที่ไม่สามารถแก้ไขได้ กรุณาบอกพวกเราได้หรือเปล่า?" ผู้จัดการเฉียนพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"ผู้จัดการเฉียนสบายใจได้ พวกเราจะไปมีปัญหาอะไร? ไม่มีอะไรแน่นอน!" จงห่าวยิ้มแล้วพูด

เขาเดินเข้าไปลากลุงหลิวออกมา

ลุงหลิวเอะอะโวยวายทั้งน้ำตาทันที

ส่วนคนอื่นก็ดวงตาแดงก่ำ แอบเช็ดน้ำตาของตนเอง ก้าวออกไปเริ่มลงมือถอดเครื่องจักรทันที

โรงงานจงห่าวในคืนนี้เต็มไปด้วยแสงสว่าง

แต่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเข้าใจดี ครั้งนี้อาจจะเป็นการผลิตครั้งสุดท้ายของโรงงานแล้ว…

เวลาสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

หลินหยางกลับจากสถาบันการแพทย์พรรคซวนอี ส่วนหม่าไห่ประกาศจะมีการจัดงานแถลงข่าว โดยมีประธานหลินออกสื่อโดยตรง

เรื่องนี้ถือเป็นเรื่องที่สำคัญมาก

ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนจากทุกสาขาอาชีพต่างให้ความสนใจกับเรื่องนี้

เนื่องจากการกดดันจากทุกอุตสาหกรรม ตลาดหุ้นของหยางหัวตกอย่างต่อเนื่อง ยิ่งไปกว่านั้นยังมีโรงงานมากมายต้องหยุดทำการเนื่องจากสาเหตุหลายประการ และในขณะเดียวกัน กลุ่มบริษัทที่นำโดยเทียนเหิงกรุ๊ปเริ่มทำการผลิตสินค้าที่คล้ายของหยางหัวกรุ๊ป

ถึงแม้ผลลัพธ์ของผลิตภัณฑ์พวกนี้จะสู้หยางหัวไม่ได้ แต่ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่สามารถซื้อผลิตภัณฑ์ของหยางหัว จำเป็นต้องหันไปเลือกผลิตภัณฑ์ของเทียนเหิงกรุ๊ปแทน

ชั่วขณะ ตลาดกระจายสินค้าของหยางหัวหดตัว รายได้ไม่เพียงพอ ถึงขั้นไม่เพียงพอที่จะจ่ายเงินเดือนให้กับพนักงานจำนวนมาก

ปัจจุบันหยางหัวกรุ๊ปเกิดความเสียหายขึ้นไม่เว้นวัน ไม่รู้จะสามารถผ่านพ้นพรุ่งปีนี้ไปได้หรือเปล่า

มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงของบริษัทมากมายรู้สึกโกรธจนกระทืบเท้า

ตอนนี้งานแถลงข่าวกำลังจะเริ่มต้นขึ้น ผู้คนนับไม่ถ้วนอยากรู้ว่าประธานหลินจะแก้ไขสถานการณ์ปัจจุบันยังไง

ส่วนเลิ้นกุยนั่งรออยู่ตรงหน้าโทรทัศน์นานแล้ว ด้านข้างของเขายังมีเจ้าพ่อในวงการธุรกิจอีกหลายคน รวมไปถึงจูจือเฉียงก็มาด้วย

เพราะคลิปเสียงคลิปนั้น ทำให้เขาต้องจ่ายค่าชดเชยให้หลินหยางในราคาที่สูงเสียดฟ้า แม้ยังไม่ได้ขึ้นศาล แต่เขารู้ดี ถึงจะเชิญทนายที่เก่งกาจมากแค่ไหนก็ไม่สามารถพลิกสถานการณ์

จูจือเฉียงย่อมต้องรู้สึกเกลียดประธานหลินเป็นเรื่องธรรมดา และในขณะเดียวกันก็รักษาความสัมพันธ์ฝ่ายของเลิ้นกุยไปด้วย เดิมทีจูหนานอันยังรู้สึกลังเล แต่หลังจากเห็นสถานการณ์ของหยางหัวแย่ลงอย่างต่อเนื่อง ส่วนเลิ้นกุยก็พยายามพูดเกลี้ยกล่อมชักชวนไม่หยุด ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีทางเลือก สุดท้ายจึงเลือกยืนฝั่งของเลิ้นกุย