สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 776

"เป็นยังไง? ประธานหลิน เจ็บปวดใช่ไหม?"

ชายหัวโล้นหัวเราะและพูด; "ถ้ารู้สึกเจ็บปวด รีบให้คนของพวกคุณมาย้ายไอเศษเหล็กนี้ไป ไม่งั้นผมจะโยนเศษเหล็กแล้วพวกนี้ออกไป!"

หลินหยางหรี่ตาลง และจู่ๆ ก็ดูเหมือนเห็นอะไรบางอย่าง เขารีบเดินไปที่เครื่องและเห็นว่าคันบังคับบนนั้นคดงอ เขาจึงถามอย่างเย็นชา: "ใครทำ?"

"ผม ทำไมหรอ?" ชายหัวโล้นยิ้ม

"พี่หลง ประธานหลินต้องการให้คุณชดใช้เงินหน่ะ" คนข้างๆ พูดด้วยรอยยิ้มชอบใจ

"ชดใช้เงินหรอ? ได้สิ!"

ชายหัวโล้นหัวเราะ หยิบเศษกระดาษออกมาจากกระเป๋าและโยนไปบนพื้น: "ประธานหลิน หยิบมันสิ!"

"ฮ่าๆๆๆ..."

ทุกคนหัวเราะทั่วห้อง

ด้านเลขาลู่หน้าแดง ทั้งตัวสั่น

หลินหยางมองมองดูเงินบนพื้นอย่างว่างเปล่า ไม่ได้หยิบมันขึ้นมา เพียงโบกมือแล้วพูดอย่างใจเย็น: "เลขาลู่ เรียกคนมานำเครื่องนี้ออกไปวางด้านนอก"

"รับทราบ ประธานหลิน"

เลขาลู่มองด้วยสายตาสับสน เรียกคนมาย้ายเครื่องออกไป

"คนอื่นๆ หล่ะ? คุณไม่เรียกคนอื่นให้มาย้ายหรอ?" ชายหัวโล้นยิ้ม

"ไม่หล่ะ ไม่จำเป็น"

หลินหยางออกไปและพูดอย่างใจเย็น

ไม่จำเป็นหรอ?

เห็นได้ชัดว่าชายหัวล้านไม่เข้าใจความหมายของคำพูดของหลินหยาง

แต่เมื่อเห็นหลินหยางให้คนมานำเครื่องจักรที่ถูกทำลายออกไป จากนั้นเขาก็ยืนข้างเครื่องดนตรี หลับตาและพักผ่อน และไม่ทำอะไรอย่างอื่น

ทำให้ชายหัวล้านและคนอื่นๆ สับสนมากขึ้น

เลขาลู่และผู้จัดการโรงงานต่างก็สับสนเช่นกัน

ประธานหลินกำลังทำอะไรอยู่

"นี่ ประธษนหลิน ถ้าคุณไม่ต้องการของเหล่านี้ ผมจะให้ใครสักคุณมาเอามันไปทิ้งให้พวกคุณ!" ชายหัวโล้นทนไม่ไหว ตะโกนเสียงดังออกมา

"ผมแนะนำว่าคุณอย่าทำแบบนั้น" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย

"ถ้าผมทำแล้วคุณจะทำไม?" ชายหัวโล้นหัวเราะ

"พี่ใหญ่ คุณทำอะไร? อยากมีเรื่องกับหมอเทวดาหลินหรอ? ระหว่างถึงเวลาคุณป่วยจะไม่มีโรงพยาบาลต้อนรับคุณนะ!" เด็กข้างๆ พูดออกมา

"ให้ตายเถอะ ผมกลัวจัง น่ากลัวจัง! ทำยังไงดี? ผมต้องเขกหัวให้หมอเทวดาหลินตอนนี้ไหม?" ชายหัวโล้นตบหน้าอก ทำท่าทางหวาดกลัว

"ฮ่าๆๆๆ..."

ทุกคนส่งเสียงหัวเราะออกมา

"โหดร้าย!"

"พวกคุณมันชอบรังแกคนอื่น!"

เลขาลู่และผู้จัดการโรงงานต่างโมโห พวกเขาจ้องไปที่ชายหัวโล้น แต่ไม่สามารถทำอะไรได้

อย่างไรก็ตามในเวลานี้

ปังปังปัง...

จู่ๆ พื้นดินก็สั่นเล็กน้อย ตามด้วยเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบ

ทุกคนตกใจและมองไปที่ต้นเสียง

มันมาจากประตู

จากนั้นฉันก็เห็นคนในเครื่องแบบวิ่งตรงมาที่ประตู และรถบรรทุกก็ขนคนมาเต็มไปหมด

ชายหัวโล้นอึ้ง

มีรถบรรทุกสิบคันบรรทุกคนมากกว่าสองร้อยคน

ควบคู่ไปกับบรรดาผู้ที่มาด้วยเท้า ในช่วงเวลาสั้นๆ ทั้งโรงงานก็ถูกห้อมล้อมไปด้วยผู้คนเกือบพันคน

คนเหล่านี้คือคนของทางทหาร

สถานที่นี้ถูกพวกเขาล้อมเอาไว้แล้ว

จากนั้นชายในเครื่องแบบระดับไฮเอนด์ก็วิ่งเหยาะๆ เข้ามาและคำนับหลินหยาง

"คุณหลิน พวกเราได้รับคำสั่งให้รีบมาโดยเร็ว คนพวกไหนก่อกวน?" คนนั้นพูด

เต็มไปด้วยออร่าและเสียงที่ชัดเจน

สีหน้าของชายหัวโล้นเปลี่ยนไป

หลินหยางชี้ไปที่พวกชายหัวโล้น

หนึ่งถึงสองหมื่นเขายังพอจ่ายไหว

"อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคุณทำให้เครื่องมือเสียหาย การเปิดตัวยาตัวใหม่ของหยางหัวจึงล่าช้าขึ้น คาดว่าความสูญเสียที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้อาจคำนวณได้ถึงสิบล้าน จะมีคนจำนวนมากที่เสียชีวิตเพราะพวกเขาไม่ได้รับยาของผมได้ทันเวลา ดังนั้นคุณไม่เพียงแต่ต้องเผชิญกับค่าชดเชยจำนวนมาก คุณยังต้องรับผิดชอบต่อผู้เสียชีวิตด้วยเพราะพวกเขาไม่ได้รับยาตัวใหม่อย่างทันท่วงที!" หลินหยางพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อพูดจบ ชายหัวโล้นก็ตกใจกลัวจนขาอ่อนลงไปบนพื้น

เขาจะจินตนาการได้อย่างไรว่าเรื่องต่างๆ จะเป็นเรื่องร้ายแรงแบบนี้

เขาจ้องไปที่หลินหยางอย่างว่างเปล่า จากนั้นก็คุกเข่าลงบนพื้น ร้องเสียงหลงออกมา: "ประธานหลิน! ประธานหลิน! คุณปล่อยผมไปเถอะ! ขอร้องปล่อยผมไปเถอะ! ผมยังมีคนต้องเลี้ยงดู! ปล่อยผมไปเถอะ! ! ฮื่อๆๆ...."

ไม่คิดว่าชายคนนี้จะร้องไห้ออกมาเสียงดังแบบนี้

หลินหยางและชายในเครื่องแบบมองอึ้ง

"ให้ตายเถอะ!" ชายในเครื่องแบบถุยน้ำลายออกมา

"คุณจะให้ผมปล่อยคุณไปก็ได้ แต่คุณต้องตกลงกับผมเรื่องหนึ่ง" หลินหยางเข้ามาใกล้และพูด

"เรื่องอะไร ตราบใดที่ไม่ถามหาให้ผมรับผิดชอบ ผมตกลงกับคุณได้ทุกเรื่อง!" ชายหัวโล้นพูดเสียงสั่น

"งั้นผมอยากให้คุณช่วยผมเป็นพยานเพื่อต่อต้านหวังคัง คุณตกลงผมไหม?" หลินหยางพูด

เมื่อพูดเช่นนี้ ชายหัวโล้นก็ยืนอึ้ง

"เป็นพยานให้ต่อต้านคุณหวังคังหรอ? เอ่อเอ่อเอ่อ...จะได้ยังไง..." ชายหัวโล้นโบกมือ

"งั้นคุณก็เตรียมชดใช้ค่าใช้จ่ายละกัน!" หลินหยางตบบ่าของเขาและกำลังจะเดินออกไป

"คุณหลิน! คุณหลิน! ไม่! ผมตกลง! ผมตกลง!" ชายหัวโล้นตะโกนตามมา

"ผมไม่ได้บีบบังคับคุณนะ!" หลินหยางพูด

"ไม่เลย ผมยอมรับด้วยตัวเอง! ผมตกลงที่จะให้ความร่วมมือกับคุณ!" ชายหัวโล้นพูด

เขาไม่คิดว่าประธานหลินพูดเล่น ประธานหลินมีทีมทนายความที่ดีที่สุดในประเทศ!

ถ้าประธานหลินเอาจริง เขาอาจจะต้องชดใช้เป็นเงินหลายสิบล้าน

เขาจะหาเงินมาจากไหน

ชายหัวโล้นประนีประนอมและก็หลินหยางเรียกคังเจียห่าวทันที

คังเจียห่าวผู้ได้รับข่าวตื่นเต้นและพาคนไปที่โรงงานทันที

เขารู้ว่านี่คือโอกาส!

จุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ที่หยางหัวจะได้ฟื้นคืน