สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 972

มองดูแผ่นหลังที่เดินจากไปของหลินหยาง คนของตระกูลหลิวรู้สึกโมโหมาก

"ไอ้เวร หมอนี่พูดอะไรของมัน?"

"ยารักษาความเสียใจ? เสียใจบ้าบออะไร! เสแสร้งทำตัวลึกลับ!"

"ผมทนไม่ไหวแล้ว! ไม่ตบหน้าสั่งสอนหมอนี่สักหน่อย ผมคงรู้สึกไม่สบายใจ!"

หลิวต้าเปียวพูดอย่างหัวเสีย เลิกแขนเสื้อขึ้นเตรียมตัวเดินตามออกไป

"ต้าเปียว? กลับมาเดี๋ยวนี้!" คุณนายช่ายตะคอกด้วยความโกรธ

ฝีเท้าของหลิวต้าเปียวหยุดชะงักอย่างกะทันหัน หันกลับไปมองคุณนายช่าย "แม่! แม่ไม่เห็นเหรอว่ามันทำตัวอวดดีแค่ไหน?"

"แกไปถือสาเขาทำไม? วันนี้เป็นวันดีของหลานสาวแก! ถ้าแกมาก่อเรื่องที่นี่ คนที่เสียหน้าคือหลานสาวของแกไม่ใช่เหรอ?" คุณนายช่ายพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์

"เรื่องนี้…เห้อ ได้! ปล่อยหมอนี่ไปสักครั้งก็แล้วกัน"

"เข้าไปกันเถอะ งานเลี้ยงน่าจะใกล้เริ่มแล้ว ทุกคนยิ้มกันหน่อย! วันนี้ตระกูลหลิวของเราจะออกทีวี! อย่าทำให้เสี่ยวหยูเสียหน้า!"

"ครับ!"

คนของตระกูลหลิวเดินเข้าไปในโรงแรมอย่างยิ้มแย้ม

ภายในล็อบบี้ของโรงแรมมีการตกแต่งอย่างหรูหรา ณ เวลานี้ห้องโถงใหญ่อันโอ่อ่าตระการตาประดับประดาด้วยโคมไฟวังสีน้ำเงินอันวิจิตรบรรจง เสียงดนตรีแจ๊สบรรเลงเป็นจังหวะช้าและเร็วสลับกัน กลุ่มสุภาพสตรีที่มีเครื่องประดับเต็มตัวถูกโอบกอดด้วยสุภาพบุรุษ กำลังเต้นรำในฟลอร์เต้นรำ มีกลิ่นหอมอบอวลไปในอากาศ

นักข่าวรวมตัวกันอยู่ในโซนพิเศษที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้ ถ้าหากพวกเขาต้องการสัมภาษณ์ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากอีกฝ่ายก่อน

เพราะเหตุนี้บรรยากาศในห้องโถงใหญ่จึงค่อนข้างผ่อนคลาย ไม่มีกล้องจำนวนมากมายกำลังจ่อมาทางพวกเขา แต่สีหน้าของทุกคนยังคงดูเป็นธรรมชาติมาก

หลังจากคนของตระกูลหลิวเดินเข้าไป พวกคนหนุ่มสาวที่เป็นเด็กรุ่นหลังเริ่มเลยปากพูดด้วยความตื่นเต้น

"สวรรค์ หยางหมี่เอ๋อ!"

"นั่นมันหลิวเจี้ยนหัว?"

"แล้วก็นั่นเป่าเอ๋อ! เป่าเอ๋อจริงด้วย!"

"ล้วนแต่เป็นดารายอดนิยมในปัจจุบันทั้งนั้น!"

"สวรรค์ นี่มันงานรวมตัวดาราดังครั้งใหญ่!"

"สมกับที่เป็นงานเลี้ยงฉลองของวงการบันเทิงที่ได้รับความสนใจ! พวกเรามีโอกาสเข้าร่วมงานเลี้ยงแบบนี้ถือเป็นเกียรติมาก!"

"ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณเสี่ยวหยู"

คนของตระกูลหลิวพูดด้วยความตื่นเต้น

"แหมแหมแหม พี่ใหญ่ น้องเล็ก แม่! ในที่สุดก็มาสักที!"

หลิวหม่านซานในชุดหรูหราเดินเข้ามาอย่างยิ้มแย้ม พูดทักทายทุกคนด้วยความกระตือรือร้น

"แหม พี่ ขอแสดงความยินดีด้วย!"

"มีลูกสาวที่เก่งแบบนี้ ต้องขอแสดงความยินดีด้วย!"

"หม่านซาน เธอสุดยอดมาก!"

คนของตระกูลหลิวเริ่มพูดเอาอกเอาใจ

ภายในใจของหลิวหม่านซานรู้สึกกระชุ่มกระชวยทำไปหมด ทำให้เธอเหมือนเป็นผู้ได้รับชัยชนะ

วันนี้ เธอก็เป็นนางเอกด้วยเหมือนกัน!

"พอแล้ว พอแล้ว ล้วนแต่เป็นครอบครัวเดียวกันเลิกพูดเรื่องพวกนี้ได้แล้ว มามามา ฉันจัดที่นั่งให้พวกคุณก่อน! แขกที่มาในวันนี้ล้วนแต่เป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม พวกเราในฐานะเป็นญาติของเสี่ยวหยู มีที่นั่งเฉพาะสำหรับพวกเรา จะไปนั่งส่งเดชไม่ได้" หลิวหม่านซานยิ้มแล้วพูด

"ฮ่าฮ่า เรื่องแค่นี้พวกเรารู้อยู่แล้ว!"

"คุณป้า อีกเดี๋ยวพวกเราเข้าไปขอลายเซ็นได้หรือเปล่า?" เสี่ยวเกาถามด้วยความระมัดระวัง

"นับประสาอะไรกับลายเซ็น? อีกหน่อยเธออยากได้ลายเซ็นของใคร บอกพี่สาวของเธอได้โดยตรง! เรื่องพวกนี้เป็นแค่เรื่องจิ๊บจ๊อยเท่านั้น!" หลิวหม่านซานพูดอย่างใจกว้าง

"ขอบคุณคุณป้า" เสี่ยวเการู้สึกตื่นเต้นมาก

คนทั้งครอบครัวเริ่มพูดคุยกัน สีหน้าของแต่ละคนเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

การที่มีโอกาสได้มาปะปนอยู่ในกลุ่มบุคคลมีหน้ามีตาของสังคมแบบนี้ จะให้พวกเขาไม่รู้สึกภาคภูมิใจได้อย่างไร?

วินาทีนี้ พวกเขารู้สึกว่าตนเองเหมือนได้ก้าวเข้าสู่วงการของคนชนชั้นนำ

ยิ่งไปกว่านั้นถึงขั้นมีดาราหน้าใหม่หลายคนเข้ามาพูดคุยกับเขา มันยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกพึงพอใจมากขึ้น

ในตอนนั้นเอง มีเสียงตะโกนดังขึ้นในฝูงชนอย่างกะทันหัน

"ดูนั่น คุณซูหยู!"

"นางเอกของพยัคฆ์สงครามปรากฏตัวแล้ว!"

"คุณซูหยูสวยมาก สวยกว่าในโปสเตอร์โปรโมทอีก!"

รวมไปถึงหลิวหม่านซาน!

ถ้าหากงานเลี้ยงถูกยกเลิก ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องการคาดเดาต่างๆนาๆของโลกภายนอก ยังไงมันก็ต้องส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของซูหยูแน่นอน

สำหรับดาราที่กำลังจะแจ้งเกิดในวงการบันเทิง งานเลี้ยงครั้งนี้จะส่งผลกระทบต่อทั้งชีวิตของเธอ

บวกกับผู้คนในอุตสาหกรรมวงการบันเทิงล้วนแต่กำลังให้ความงานเลี้ยงครั้งนี้ เมื่อไหร่ที่ยกเลิก ผู้คนก็อดไม่ได้ที่จะคาดเดาไปเอง ถึงเวลามันจะส่งผลกระทบครั้งใหญ่ไม่ใช่หรือ?

"ลูกแม่ ร้าย…ร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ?"

หลิวหม่านซานพูดเสียงสั่น

"แม่ แม่น่าจะเคยได้ยินเรื่องที่หนูมีโอกาสได้เข้าร่วมกองถ่ายก็เพราะได้รับการแนะนำจากพี่เขยหลิน!" ซูหยูพูด

"หลินหยางเป็นคนแนะนำ?"

คนของตระกูลหลิวรู้สึกตกใจมาก

"หม่านซาน ทำไมถึงไม่เคยได้ยินเธอพูดเรื่องนี้?" คุณนายช่ายเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ จึงถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"แม่! เรื่องแบบนี้ใครจะไปเชื่อ? ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านผู้หญิงคนหนึ่งจะไปรู้จักผู้กำกับซ่งได้ยังไง? ฉันก็คิดว่าเป็นแค่คำพูดไร้สาระที่เสี่ยวหยูต้องการปกป้องคนไร้ประโยชน์คนนั้น…" หลิวหม่านซานพูดด้วยน้ำเสียงที่ขมขื่น

"ดูเหมือนเสี่ยวหยูไม่ได้กำลังโกหก" คุณนายช่ายพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"คุณยาย ฟังจากที่พวกคุณพูด…ดูเหมือนพวกคุณรู้ว่าพี่เขยหลินอยู่ไหน?" ซูหยูสัมผัสถึงความผิดปกติทางสีหน้าของทุกคน จึงอดไม่ได้ที่จะถาม

"เรื่องนี้…"

หลิวหม่านเยี้ยน หลิวต้าเปียวและคนอื่นแววตาหวั่นไหว เริ่มอ้ำอึ้งไม่รู้จะพูดยังไง

"พวกเราไม่รู้ว่าหลินหยางอยู่ไหนสักหน่อย…เธอ…เธอมาถามพวกเราทำไม? พวกเราไม่ได้สนิทกับเขา" ในตอนนั้นเอง หลิวหม่านเยี้ยนเค้นรอยยิ้มออกมาแล้วพูด

"ใช่แล้ว เธอหาหลินหยางก็โทรศัพท์หาเขาสิ มาหาพวกเราทำไม?" หลิวต้าเปียวรีบพูดเสริม

"โทรศัพท์ของเขาโทรไม่ติด เมื่อกี้ฉันลองไปถามผู้จัดการโรงแรมแล้ว บัตรเชิญของพี่เขยหลินเคยถูกใช้ มีการบันทึกเขาเคยเข้าโรงแรม เวลาเข้าไล่เลี่ยกับพวกคุณ ฉันก็เลยคิดว่าพวกคุณน่าจะเจอเขา ฉันรออยู่สักพักใหญ่ไม่เห็นเขา ดังนั้นก็เลยมาถามพวกคุณดู!" ซูหยูพูดด้วยความร้อนใจ

"แต่พวกเราไม่รู้จริงๆว่าหลินหยางอยู่ไหน" หลิวหม่านเยี้ยนพูด

เธอแอบมองคุณนายช่าย

เห็นหญิงชราไม่พูดอะไร

หลิวหม่านเยี้ยนถึงรู้สึกโล่งอก