สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 977

"แม้ว่าจะเป็นผู้กำกับที่ล้าสมัยแต่ก็ไม่ใช่ใครก็ได้ที่คิดอยากจะรู้จักก็รู้จัก ระหว่างคุณกับผู้กำกับซ่งไม่ใช่แค่เพื่อนธรรมดาแน่ๆ!" ผู้เฒ่าไช่พูด

"งั้นตามที่คุณพูด ระหว่างผมกับซ่งจิงมีปัญหาอะไรหรอ?" หลินหยางถามด้วยรอยยิ้ม

"ระหว่างคุณกับซ่งจิงต้องเป็นความสัมพันธ์แบบผลประโยชน์อย่างแน่นอน ถ้าฉันเดาไม่ผิด การลงทุนของซ่งจิงน่าจะได้รับความช่วยเหลือจากคุณใช่ไหม?" ผู้เฒ่าไช่พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

"อะไรนะ?" หลินหยางตกใจเล็กน้อย

"แม่ คุณหมายความว่าอะไร?"

หลิวหม่านเยี้ยนถาม

คนตระกูลหลิวแปลกใจอย่างมาก

"พวกคุณยังมองสถานการณ์ไม่ออกจริงหรอ? พวกคุณมองไม่ออก แต่ฉันมองออกอย่างชัดเจน!"

ผู้เฒ่าไช่กระแทกเสียง: "เสี่ยวหยูพูดถูก จริงๆ แล้วซ่งจิงให้ความสำคัญกับหลินหยาง! เขาสามารถไล่เสี่ยวหยูออกได้อย่างไม่ลังเลเลย! รู้ไหมว่าทำไม?"

"ทำไม?"

"เพราะสำหรับซ่งจิงแล้ว! หลินหยางคือขุมทรัพย์ พวกคุณเคยเห็นใครทำให้ตัวหลักไม่พอใจไหม?"

"ขุม...ขุมทรัพย์หรอ? ? แม่ คุณยิ่งพูดยิ่งไปกันใหญ่แล้วนะ? หลินหยางจะไปมีเงินจากไหน? ล้อเล่นรึเปล่า?" หลิวต้าเปียวพูดพลางส่ายหัว

"รู้ไหมว่าใครเป็นคนลงทุนพยัคฆ์สงคราม?" ผู้เฒ่าไช่ถาม

"รู้ หยางหัว!"

"แล้วทำไมหยางหัวถึงให้เงินมากมายกับซ่งจิงผู้กำกับที่ล้าสมัยมากมายขนาดนี้?"

"เอ่อ...ผมไม่รู้" หลิวต้าเปียวส่ายหัว

แต่หลิวหม่านเยี้ยนกลับปรบมือ: "แม่ ฉันเข้าใจแล้ว! ที่คุณจะพูดคือการลงทุนเหล่านี้ของซ่งจิงมาจากหลินหยางหรอ?"

"ใช่!" ผู้เฒ่าไช่พยักหน้า

ทุกคนเข้าใจขึ้นมาทันที

"ส่วนใหญ่หลินหยางอาศัยความสัมพันธ์ของซูเหยียนเพื่อนำเงินลงทุนมาจากหยางหัว!"

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้!"

"มิน่าหล่ะเสี่ยวหยูถึงบอกว่าถ้าหลินหยางไม่มา งานเลี้ยงก็คงจัดต่อไปไม่ได้ และรู้สึกว่าซ่งจิงปฏิบัติกับหลินหยางเหมือนเศรษฐี!"

"แบบนี้แล้วทุกอย่างสามารถอธิบายได้!"

"นี่ก็หมายความว่าเป็นการใช้อำนาจของหยางหัวแสร้งทำเป็นอวดดีหรอ!"

คนตระกูลหลิวซุบซิบ มองหลินหยางด้วยใบหน้าดูถูกและไม่แยแส

ในความคิดของพวกเขา เหตุผลที่หลินหยางสามารถลงทุนกับซ่งจิงได้เป็นเพราะซูเหยียนร้อยเปอร์เซ็นต์

นี่มันเป็นการขายภรรยาชัดๆ

ช่างไร้ยางอายจริงๆ!

อย่างไรก็ตามตอนนี้ชะตากรรมของคนตระกูลหลิวอยู่ในมือของหลินหยาง แม้ว่าพวกเขาจะดูถูกเหยียดหยามต่อสิ่งที่หลินหยางทำเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

หลินหยางฟังเรื่องซุบซิบของคนเหล่านี้ แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมาก

"เจ้าหนูหลิน ฉันอยากให้คุณจัดการเรื่องหนึ่ง"

"จัดการการเรื่องหนึ่งหรอ?"

"ใช่ ฉันรู้สึกว่าไม่ควรยกเลิกงานเลี้ยงนี้! อีกทั้งเสี่ยวหยูมาถึงจุดนี้แล้ว มันไม่ง่ายเลย ดังนั้นฉันจึงหวังว่าคุณจะโทรหาซ่งจิงและบอกให้เขาจัดงานเลี้ยงต่อ คุยหลานสาวของฉันเรื่องนางเอกคนใหม่อีกครั้ง!" ผู้เฒ่าไช่พูด

"ผู้เฒ่า มันเกี่ยวอะไรกับผม? อีกอย่างทำไมผมต้องตกลงคำขอของคุณด้วย?" หลินหยางยิ้มเล็กน้อย มอง: "ท้ายที่สุดแล้วผมก็แค่คนที่ไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองนั่น คุณจะให้ผมไปทำเรื่องเหล่านี้...มันเหมือนการบังคับมากกว่าไหม?"

คำพูดของหลินหยางเสียดสีอย่างเห็นได้ชัด

คนตระกูลหลิวโมโหและไม่พอใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

สายตาของผู้เฒ่าไช่เย็นชาลง

"คุณจะไม่ทำจริงๆ หรอ?"

"ผมยังพูดเหมือนเดิมว่า ทำไมผมต้องทำ?" หลินหยางส่ายหน้าและปฏิเสธ

แต่ในเวลานี้มีเสียงดังมาจากด้านนอก

"เพราะหมัดของพวกเราใหญ่กว่าคุณ! ได้ไหม?"

เมื่อสิ้นเสียง ชายวัยกลางคนในชุดสูทเรียบร้อยก็เดินเข้ามา

หลิวต้าเปียวและหลิวหม่านเยี้ยนก็มองออกไปด้วยความดีใจอย่างบ้าคลั่ง

"ผมรับรองว่าคุณจะตายอย่างอนาถ"

"งั้นคุณก็ลองดู ดูว่าใครกันแน่ที่จะตายอย่างอนาถ!" ลั่วเฉียนกัดฟัน

"คุณคือ?" หลิวเจี้ยนเฟยมองไปทางลั่วเฉียน

"ลั่วเฉียน"

"ลั่วเฉียน? คุณผู้หญิงลั่วหรอ?"

"ที่แท้ก็เป็นเธอหรอ?"

คนตระกูลหลิวแปลกใจอย่างมาก สีหน้าไม่เป็นธรรมชาติ

ด้วยการสนับสนุนของหยางหัว คลินิกการแพทย์ของลั่วเฉียนได้พัฒนาอย่างรวดเร็วมาก ลั่วเฉียนจึงได้เปิดคลินิกการแพทย์หลายแห่งในเจียงเฉินในนามของตระกูลลั่ว ชื่อเสียงและสถานะไม่เลวเช่นกัน

"มิน่าหล่ะถึงได้มีท่าทางแบบนี้ ยินดีที่ได้เจอกับคุณผู้หญิงลั่ว!"

"ลั่วเฉียนและเสี่ยวเหยียนเป็นเพื่อนสนิทกัน ดังนั้นจึงรู้จักกับหลินหยาง แค่ไม่คิดว่าคนนี้จะรู้จักกับเสี่ยวหยูของพวกเรา เขาไม่แม้แต่จะปล่อยลั่วเฉียนไป พวกเกาะกิน คนนี้เชี่ยวชาญในการหาคนข้างกายจริงๆ!"

"การทำตัวแบบเขามันไร้ยางอายจริงๆ!"

"ไม่ใช่ผู้ชายจริงๆ"

คนตระกูลหลิวถากถาง

"พวกคุณ..." ลั่วเฉียนโมโห ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกหลินหยางหยุดไว้

"เสี่ยวลั่ว เรื่องนี้คุณไม่ต้องยุ่งดีกว่า ผมจัดการเอง" หลินหยางพูด

"เอ่อ...โอเค" ลั่วเฉียนพยักหน้า

เธอรู้ตัวตนที่แท้จริงของหลินหยาง ดังนั้นเลยไม่พยายามทำอะไรต่อ

แต่ในเวลานี้ มีคนสองคนเข้ามาในร้านกาแฟ

นั่นคือซูหยูและผู้ช่วยของเธอเสี่ยวหย่า

แขกหลายคนในร้านกาแฟทุกคนต่างอุทานออกมา และรีบหยิบโทรศัพท์มือถือของพวกเขาออกมาและถ่ายรูปของซูหยู

"อย่าถ่าย อย่าถ่าย!"

เสี่ยวหย่ารีบเข้าไปห้ามแขกในร้าน