สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 983

คุณนายช่ายยอมก้มหัว นั่นหมายถึงการยอมก้มหัวของตระกูลหลิว

คนของตระกูลหลิวมองคุณนายช่ายและหลิวต้าเปียวที่นอนอยู่บนพื้นด้วยความตกตะลึง

ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ ไม่ได้เหมือนกับที่พวกเขาจินตนาการเอาไว้เลยสักนิด

พวกเขาควรจะยอมรับความจริงได้แล้ว…

"คุณหลิน ขอโทษ"

"เป็นเพราะพวกเราไม่ดีเอง"

"อภัยให้พวกเราด้วย…"

คนของตระกูลหลิวก้าวออกมาขอโทษด้วยความลำบากใจ

หลิวหม่านเยี้ยนก็ยอมแพ้แล้วเช่นกัน

หลิวหม่านซ่านมองภาพนี้ด้วยความตกตะลึง ภายในใจเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน

แต่ท้ายที่สุดเธอก็เป็นคนของตระกูลหลิว บวกกับก่อนหน้านี้เธอเคยพูดไม่ดีกับหลินหยาง จึงก้าวออกไปด้วยเช่นกัน

"คุณป้า คุณไม่ต้องก็ได้" หลินหยางเอ่ยปากพูดกับเธอ "เห็นแก่เสี่ยวหยู ผมไม่ถือสาคุณ"

หลิวหม่านซานกําหมัดแน่น ไม่พูดอะไรสักคำ

ซูหยูมองไปทางหลินหยาง ไม่ได้พูดอะไรอีก

"เอาล่ะ! แยกย้ายกันไปได้แล้ว!"

หลินหยางลุกขึ้นยืน เดินออกจากร้านกาแฟโดยตรง

ลั่วเฉียนรีบเดินตามออกไป

ซ่งจิงไปจัดการเรื่องงานเลี้ยงต่อ

งานเลี้ยงกลับสู่สภาวะปกติ ทำให้เกิดเสียงฮือฮาของฝูงชนอีกครั้ง

ไม่มีใครรู้ว่าตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ส่วนซ่งจิงให้คำอธิบายกับทุกคนว่าใกล้จะถึงวันโกหกแล้ว ก็เลยล้อเล่นกับทุกคน

ทว่าวันโกหกยังอยู่ห่างจากปัจจุบันตั้งสี่เดือนกว่า

มาล้อเล่นเทศกาลโกหกอะไรตอนนี้?

แต่ไม่มีใครสามารถได้คำตอบที่กระจ่างจากปากของซ่งจิง

หลินหยางไม่ได้เข้าร่วมงานเลี้ยง

เขารู้สึกว่ามันไม่จำเป็นแล้ว

หลังจากกลับถึงบริษัทหยางหัว ซูหยูโทรศัพท์มา

"พี่เขย ขอโทษ" ซูหยูพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด

"ไม่ต้องขอโทษ นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ "อีกเดี๋ยวผมจะให้สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีส่งยาไปให้ลุงของคุณ อาการบาดเจ็บของเขา อย่างมากก็แค่พักฟื้นครึ่งปีก็ไม่เป็นอะไรแล้ว"

"ขอโทษ…ขอโทษ…"

ซูหยูพูดพึมพำ น้ำตาไหลพรากออกมาอีกครั้ง

หลินหยางถอนหายใจแล้วกดวางสาย

ทว่าหลังจากที่เพิ่งกดวางสายได้ไม่นาน มีโทรศัพท์อีกสายหนึ่งโทรเข้ามา

ยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู พบว่าเป็นเบอร์โทรของฉินไป่ซง

"อาจารย์! คุณอยู่ไหน? รีบกลับสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีด่วน!" น้ำเสียงของฉินไป่ซงดูค่อนข้างร้อนใจ

"เกิดอะไรขึ้นเหรอ?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"คนของหมู่บ้านราชาสมุนไพรมาแล้ว" ฉินไป่ซงพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

คำพูดประโยคนี้ทำให้ลมหายใจของหลินหยางหยุดชะงัก

"ผมจะไปเดี๋ยวนี้!"

กดวางสาย หลินหยางตรงไปที่สถาบันอย่างเร่งรีบทันที

หลังเข้าสถาบัน สามารถมองเห็นคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ใจกลางถนนของสถาบัน

การแต่งตัวของคนพวกนี้เป็นแบบสไตล์โบราณ

พวกเขาแต่ละคนแขนเสื้อพริ้วไหวไปตามสายลม ชุดกี่เพ้ายาวคลุมไปถึงข้อเท้า ผมยาว ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบางคนที่มีกลิ่นอายของเซียนรายล้อม ราวกับเป็นผู้บรรลุความอมตะ

ฉินไป่ซง ฉงฉางไป่กำลังคุยอะไรบางอย่างกับคนพวกนี้ หลินหยางทำให้ใบหน้าของตนเองกลายเป็นใบหน้าของหมอเทวดาหลิน หลังจากนั้นรีบเดินเข้าไป

"อาจารย์!"

"หมอเทวดาหลิน!"

ทุกคนรู้สึกดีใจ รีบทักทายเขาทันที

หลินหยางพยักหน้าเล็กน้อย สายตามองไปทางชั้นสองของอาคารหลังหนึ่ง

กลับเห็นเหยียนเคอเอ๋อกำลังยืนแอบมองอยู่ตรงหน้าต่าง

สัมผัสได้ถึงสายตาของหลิน เธอรีบหดคอของตนเองกลับเข้าไป

เนี่ยนเซิงจ้องหลินหยางโดยไม่พูดอะไร สุดท้ายก็พยักหน้า พูดเสียงเบา "น่าสนใจ หวังว่าหมอเทวดาหลินจะไม่เสียใจกับคำพูดในวันนี้"

พูดจบ เนี่ยนเซิงหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกมา

บนหน้าซองจดหมายมีตัวอักษรขนาดใหญ่สามคำ

หนังสือท้า!

เขาชูซองจดหมายขึ้น หลังจากนั้นโยนลงพื้น

"หมอเทวดาหลิน! ในเมื่อไม่ยอมส่งมอบคน! งั้นผมคงต้องใช้วิธีการของอาวุโสมอบหมายก่อนเดินทางมาที่นี่!"

"หมู่บ้านราชาสมุนไพรของผม! ต้องการท้าคุณ!"

เสียงตะโกนไม่ได้ดังมาก แต่ผู้คนที่อยู่โดยรอบได้ยินอย่างชัดเจน

สายตาจากทุกทิศหันมามองทางนี้ทันที

ทุกคนมองทางนี้ด้วยความตกใจ แต่ละคนคิดว่าตนเองหูฝาด

"ท้า? หมอเทวดาหลิน?"

"คนพวกนี้เป็นใคร?"

"พวกเขาคิดจะทำอะไร?"

เสียงพูดเสียงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ฉงฉางไป่ ฉินไป่ซงและคนอื่นก็ตกตะลึงเช่นกัน

"คุณต้องการท้าอะไร?" ฉินไป่ซงรู้สึกร้อนใจ รีบถามทันที

"หมอเทวดาหลินโดดเด่นในด้านทักษะการแพทย์มากที่สุด หมู่บ้านราชาสมุนไพรของเราก็ก่อตั้งขึ้นบนพื้นฐานของการแพทย์เช่นกัน ดังนั้น ย่อมต้องเป็นทักษะการแพทย์!" เนี่ยนเซิงพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ "หมอเทวดาหลิน ถ้าหากคุณยินดีมอบตัวคุณหนูให้พวกเราพากลับไป! ผมสามารถเก็บหนังสือท้าฉบับนี้กลับคืน ถ้าหากคุณไม่ยอม การแข่งทักษะการแพทย์สามวันหลังจากนี้ หมู่บ้านราชาสมุนไพรของเราจะทำให้ชีวิตคุณพังพินาศ ชื่อเสียงย่อยยับ! คุณลองพิจารณาให้ดี"

ทันทีที่สิ้นเสียงคำพูดประโยคนี้ มีเสียงฮือฮาดังขึ้นจากโดยรอบ

"ชีวิตพังพินาศ ชื่อเสียงย่อยยับ? ก็แค่การแข่งทักษะการแพทย์ มันถึงขั้นขนาดนั้นเลยเหรอ?" มีคนยิ้มแล้วพูด

"การแข่งทักษะการแพทย์ของหมู่บ้านราชาสมุนไพรคือการต่อสู้เพื่อชีวิต มันไม่ได้ง่ายแค่แข่งทักษะการแพทย์อย่างเดียว!" เนี่ยนเซิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"อะไรนะ?"

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที

"ต่อ…ต่อสู้เพื่อชีวิต?" ฉินไป่ซงแทบจะพูดลิ้นพันกัน

"หมอเทวดาหลิน คุณต้องพิจารณาให้ดี" เนี่ยนเซิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "จะเอาคนหรือเอาชีวิต?"

เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการบีบคั้นหลินหยางจนไม่มีทางเลือก!