สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 989

ผู้คนจากกองกำลังต่างๆ รู้ว่าแหวนศักดิ์สิทธิ์ตงหวงหมายถึงอะไร

นั่นคือสัญลักษณ์ของเจ้านิกายตงหวง!

มีเพียงเทพเจ้าตงหวงเท่านั้นที่มีคุณสมบัติสวมใส่มัน!

บวกกับการปรากฎตัวของผู้พิทักษ์ข้างกายเทพเจ้าตงหวง สิ่งนี้เป็นการยืนยันตัวตนของหมอเทวดาหลินได้เป็นอย่างดี

"เจ้านิกายตงหวง...หมอเทวดาหลิน ไปเกี่ยวข้องกับนิกายตงหวงได้ยังไง?"

"อีกทั้งเขายังเป็นเจ้านิกายตงหวงอีก? ไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อน!"

"โกหกรึเปล่า? นี่...นี่มันไม่จริง!"

"ไม่เชื่อ มันรวดเร็วเกินไป..."

ทุกคนเบิกตากว้าง พึมพำ

ใครก็ไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้

"ทุกคนอย่าไปโดนเขาหลอก ทั้งหมดนี่ไม่ใช่เรื่องจริง! ทั้งหมดเป็นสิ่งที่หลินหยางจัดฉากขึ้นมา! อย่าไปหลงกลเขา!"

ในเวลานี้ ชายที่มีเคราบนใบหน้ายืนขึ้น กระแทกเสียง: "สองเดือนก่อนหน้านี้ผมไปที่นิกายตงหวง สถานการณ์ของนิกายตงหวงยังวุ่นวายและแตกแยกกัน ไม่มีเจ้านิกายอะไรนั่น ตอนนี้จะมีเจ้านิกายได้ยังไง? แล้วยังเป็นหมอเทวดาหลินอีก? เหอะ คุณคิดว่าพวกเราไม่เข้าใจนิกายตงหวง ก็เลยตั้งใจใช้สิ่งนี้มาเพื่อทำให้พวกเรากลัว!"

"มีเหตุผล!"

"ผมเองก็ไม่เคยได้ยินว่านิกายตงหวงมีเจ้านิกายคนใหม่เหมือนกัน!"

"นี่ต้องเป็นเรื่องโกหกแน่ๆ!"

ผู้คนซุบซิบกัน พยักหน้า

หลินหยางเงียบและมองไปที่ชายคนนั้นเงียบๆ

ชายคนนั้นก็โกรธและกระแทกเสียงออกมา: "หมอเทวดาหลิน! ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ! ผมบอกคุณให้ ของที่คุณตกลงกับพวกเราไว้ ห้ามขาดแม้แต่ชิ้นเดียว! ถ้าไม่ได้เห็นของก่อนการต่อสู้ทางการแพทย์! ก็อย่ามาโทษพวกเราละกัน!"

เมื่อพูดเสร็จ เขาก็สะบัดมือและเดินไปทางประตู

หลินหยางที่ก้มหน้ามาตลอด เงยหน้าขึ้นไปมองเขา

ผู้คนต่างจับตามอง

อย่างไรก็ตาม ท่าทีของชายผู้นั้นเย่อหยิ่งเป็นพิเศษ เขาเดินกำลังเอนตัวไปคว้าราวจับ

แต่วินาทีต่อมา ร่างหนึ่งปรากฏขึ้นด้านหน้าของเขา

"หาเรื่องตาย!"

คนนั้นเหมือนจะคาดเดาการเคลื่อนไหวของหลินหยางมาก่อนแล้ว เขากระแทกเสียง จากนั้นก็ชักมือของตัวเองกลับมาอย่างรวดเร็วและต่อยใส่ร่างด้านหน้าของเขา

ในขณะเดียวกัน ผู้คนด้านหลังของเขาก็ลงมือโจมตีไปตามจุดสำคัญต่างๆ ของร่างกายเช่นกัน

คนหนึ่งล็อคคอ

คนหนึ่งหัวใจ

คนหนึ่งจุดตาย

นี่คือการโจมตีสังหาร!

สายตาของทุกคนจับจ้อง

การโจมตีเช่นนี้...เกรงว่าคงไม่มีใครสามารถรอดออกมา

วินาทีถัดมา...

ปัก!

ปัก!

เสียงประหลาดดังขึ้นมาสองครั้ง

มือทั้งสองข้างของร่างเงานั้นหยุดกะทันหัน

เมื่อมองดูมันคือแขนทั้งสองข้างของร่างที่ยกขึ้น กำมือทั้งสองข้างที่โจมตีและสังหารได้อย่างสมบูรณ์แบบ

อย่างไรก็ตาม ร่างนี้มีเพียงสองมือ ไม่ใช่สามหัวและหกแขน ดังนั้นจึงไม่สามารถต้านทานการโจมตีจำนวนมากได้อย่างสมบูรณ์

ตามที่คาดการณ์ไว้

บูม!

บูม!

หัวใจและลำคอของชายคนนั้นถูกกระแทกโดยตรง

เสียงอู้อี้แผ่ขยายออกไป

ทุกคนในที่เกิดเหตุตกใจ

เขาจ้องไปที่ร่างนั้นด้วยดวงตาเบิกกว้าง

อย่างไรก็ตาม...

ร่างนั้นนิ่งไม่ขยับ จ้องไปที่คนตรงหน้าอย่างเย็นชา

"หืม?" คนนั้นรู้สึกมึนงงเล็กน้อย และถอยกลับไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว โดยรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

โดยทั่วไปแล้วคนธรรมดาจะต้องตกใจหากพวกเขาถูกโจมตีเช่นนี้ไป แต่อีกฝ่ายยังคงยืนนิ่ง

มันไม่ผิดปกติไปหน่อยหรอ?

ชายคนนั้นกัดฟัน ตะโกนและต่อยหมัดออกไปอีกครั้ง

แต่เมื่อเขาเพิ่งยกหมัดขึ้น

"นิสัยของผมคือการตอบแทนทั้งความเมตตาและตอบแทนเมื่อต้องแก้แค้นด้วย ผู้ที่มีบุญคุณกับผมคือญาติของผม ส่วนศัตรูของผมจะได้ตายเท่านั้น! ในเมื่อพวกคุณเอาชีวิตของคนรอบกายผมมาคุกคามผม งั้นผมก็จะฆ่าพวกคุณ! วันนี้พวกคุณไม่รอด พรุ่งนี้ผมจะไปทำลายนิกายและตระกูลของพวกคุณ ผมสามารถจัดการได้ภายในสามวันด้วยความแข็งแกร่งของนิกายตงหวง!"

หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย: "เคลียร์พื้นที่เถอะ"

"รับทราบ เจ้านิกาย!"

เหล่าทรราชพูด ชักกระบี่ออกมาและกำลังจะเริ่มลงมือ

"ช้าาก่อน!"

ในช่วงวิกฤตเช่นนี้ คุณชายจินตะโกน

"มีคำส่งท้ายหรอ?" หลินหยางถาม

คุณชายจินกัดฟัน: "หมอเทวดาหลิน คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้!"

"คุณกำลังสอนผมหรอ?" หลินหยางถามอย่างเฉยเมย

"หมอเทวดาหลิน ผมอยากจะเตือนคุณ! บางทีคุณอาจจะเป็นเจ้านิกายตงหวงจริงๆ แต่ศัตรูที่คุณกำลังเผชิญหน้าอยู่คือหมู่บ้านราชาสมุนไพร หมูบ้านราชาสมุนไพรไม่ได้ด้อยไปกว่าคุณเลย คุณคิดว่าคุณแข็งแกร่งจริงๆ ใช่ไหม?" คุณชายจินพูด

"นี่มันเกี่ยวอะไรกับที่ผมจะฆ่าพวกคุณ?" หลินหยางถาม

"ถ้าคุณฆ่าพวกเรา กองกำลังเบื้องหลังของพวกเราต้องตอบโต้คุณอย่างรวดเร็ว ถึงตอนนั้นคุณไม่เพียงแต่ต้องเผชิญหน้ากับหมู่บ้านราชาสมุนไพร แต่ยังต้องเจอกับการแก้แค้นอย่างบ้าคลั่งจากกองกำลังต่างๆ แม้ว่าคุณจะมีนิกายตงหวง แต่มันจะจบลงด้วยการตายที่น่าสลดใจในที่สุด นี่คือสิ่งที่คุณต้องการหรอ?"

"คุณจะเอายังไง?"

"ปล่อยพวกเราไป บางทีพวกเราจะไม่เข้าไปยุ่งระหว่างคุณกับหมู่บ้านราชาสมุนไพร!" คุณชายจินพูด

แต่เมื่อเขาเพิ่งพูดจบ หลินหยางก็หายไปแล้ว

ลมหายใจของคุณชายจินสั่นไหว ถอยออกไป

แต่ก็ไม่ทัน

ทันใดนั้นก็มีมือปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาราวกับสายฟ้า บีบคอของเขาอย่างแม่นยำ

นั่นคือหลินหยาง!

เขาออกแรงเล็กน้อย

เท้าทั้งสองข้างของคุณชายจินลอยขึ้น เขาถูกยกขึ้น...

"คุณชาย!"

ยอดฝีมือสองคนด้านหลังของเขาเดินเข้ามาและอุทาน

และเมื่อพวกเขาเริ่มลงมือ จู่ๆ กระบี่ยาวอันน่าสะพรึงกลัวก็วางอยู่ด้านหน้าของเขา ทำให้พวกเขาไม่สามารถขยับได้

นั่นคือเงาทรราช!

ทั้งสองคนตัวสั่น

บรรยากาศในห้องประชุมแทบจะเป็นน้ำแข็ง