ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 131

"คุณลุงกำลังพูดถึงตระกูลกุงใช่ไหม?"

เมื่อเห็นว่าเจียงเซิงรู้เรื่องแล้ว เรเวียร์ก็พยักหน้าและพูดต่ออย่างใจเย็นว่า "เรื่องของแม่เธอ ฉันอยากจะรอจนกว่าเธอจะมีความสามารถมากพอแล้ว ฉันค่อยบอกเธอ"

"เซิงเซิง แม้ว่าเธอจะรู้อะไรบางอย่างในอนาคตก็อย่าโทษแม่ของเธอ ที่จริงแล้วแม่ของเธอรักเธอมาก เธอรู้ว่าเธอจะใช้ชีวิตไม่ดีในตระกูลเจียงหลังจากที่เธอจากไป นั่นคือเหตุผลว่าทำไม ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ"

เรเวียร์เดินส่งเจียงเซิงไปถึงหน้าประตู กล่าวคำอำลา แล้วเจียงเซิงก็ขึ้นรถแล้วจากไป

ไม่ไกลนัก เจียงเวยซึ่งติดตามเจียงเซิงอยู่ตลอดก็นั่งอยู่ในรถพลางจับพวงมาลัยไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง เมื่อเธอเห็นเจียงเซิงออกมาจากบ้านของชายแปลกหน้า เธอก็ถ่ายรูปด้วยโทรศัพท์มือถือของเธอ

เมื่อดูรูปถ่ายในโทรศัพท์ เธอก็มีสีหน้าโหดร้ายและเยาะเย้ยออกมา

ไอ้สารเลว ในที่สุดฉันก็จับผิดเธอได้!

ณ ตระกูลเจียง

เซียวหลานเดินออกจากห้องน้ำโดยสวมชุดนอนเซ็กซี่ แต่เธอไม่ยอมเลยเมื่อเห็นเจียงเซิ่นเข้านอนเร็วๆ อย่างนั้น

เขาไม่แตะต้องเธอตั้งแต่เมื่อคืนมา เพียงเพราะผู้เฒ่าเจียงพูดถึงนังกงม่านม่านคนนั้น

เธอยอมแพ้ไม่ได้

เธอคลานไปหาเจียงเซิ่น กอดเขาและจูบเขา "ที่รัก..."

ทันใดนั้นเจียงเซิ่นก็ลุกขึ้นนั่งและผลักเธอออกไป "อายุปูนนี้แล้ว ยังไม่รู้จักอาย ฉันจะไปนอนที่ห้องหนังสือ"

เซียวหลานเห็นเจียงเซิ่นละทิ้งเธออย่างใจแข็ง และเธอก็หน้าเขียวคล้ำถมึงทึงทันที

หรือว่าคนเป็นๆ อย่างเธอยังสู้กับคนตายคนนั้นไม่ได้รึไง?

แต่ถ้าเจียงเซิ่นรักกงม่านม่านจริงๆ เขาจะให้โอกาสเธอได้อย่างไร?

หรือว่าผู้ชายเป็นคนชอบนึกย้อนอดีตทั้งนั้น ตอนนี้เบื่อเธอ รำคาญเธอแล้ว และเริ่มคิดถึงรักเก่าและภรรยาคนแรกงั้นเหรอ?

ดวงตาของซือเย่เจ๋วไม่แยแส "คุณมาทำอะไรที่นี่?"

เมื่อเห็นทัศนคติที่เย็นชาของซือเย่เจ๋วที่มีต่อเธอ เจียงเวยก็กัดริมฝีปากของเธอแล้วพูดว่า "เย่เจ๋ว ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนคุณนะ อย่าถูกคนหลอกอีก คุณไม่รู้ว่า เจียงเซิงทำอะไรลับหลังคุณ!"

ซือเย่เจ๋วเหลือบมองเจียงเซิงแวบหนึ่ง และหรี่ตาลง "อ้าวเหรอ คุณบอกสิว่าเธอทำอะไรไปบ้าง?"

เจียงเวยมองไปที่เจียงเซิงอย่างดุเดือด "เย่เจ๋ว คุณไม่รู้หรอกมั้ง เมื่อคืนนี้เจียงเซิงออกมาจากบ้านของชายอื่น เธออยู่ที่บ้านของชายคนนั้นเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงเลยนะ!"

เจียงเซิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อคืนเธอออกมาจากบ้านของชายอื่น นั่นบ้านของคุณลุงเรเวียร์ไม่ใช่เหรอ?

เธอสะกดรอยตามตัวเองเหรอ?

เป็นเพราะเหตุนี้ เธอจึงมาที่นี่อย่างทะนงตัวเหรอ?

เมื่อเห็นดวงตาของซือเย่เจ๋วจ้องมองไปที่เจียงเซิง เจียงเวยก็รู้สึกว่าเขาน่าจะให้ความสำคัญกับคำพูดเหล่านี้ เลยแสดงท่าทางที่ไร้เดียงสาว่า "เย่เจ๋ว ฉัน... ฉันทนเห็นเธอหลอกคุณและเล่นความรู้สึกของคุณแบบนั้นไม่ไหวนะ เพราะงั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อบอกคุณ"