ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 180

คุณนายหนานจิ่นพยักหน้าทันที

เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับคุณหนูของดวงใจจิวเวลรี่นั้นเธอเคยได้ยินมาบ้าง แต่เธอไม่คาดคิดว่าจะมีเรื่องแอบแฝงเช่นนี้

คุณนายหนานจิ่นตะคอก "คนของตระกูลลู่มีตาไร้แววจริงๆ พวกเขากลับช่วยผู้หญิงที่อาศัยการขโมยผลงานคนอื่นมาสร้างชื่อตัวแล้วมาแบนเธอ ฉันว่ากุงหลี่หลี่คนนี้ ยิ่งไร้สมองไปเรื่อยๆ จริงๆ!"

เจียงเซิงยิ้มและไม่พูดอะไร

ผู้คนจากตระกูลลู่ยอมช่วยเจียงเวย เพียงเพราะเจียงเวยขโมยตัวตนที่เธอไม่ควรมี

เธอคิดไม่ถึงว่า เจียงเวยจะกล้าโกหกและอ้างว่าเป็นลูกสาวของแม่ของเธอ ดูเหมือนว่าเธอยันกรานใช้ประโยชน์ที่เจียงเซิ่น พ่อของเธอไม่รู้ตัวตนของแม่ของเธอ

"แต่เธอไม่ต้องกังวล จิ่นซุ่ย จิวเวลรี่อย่างฉันให้ความสำคัญกับคนที่มีความสามารถมาโดยตลอด แม้ว่าตระกูลลู่จะมาออกคำขอกับฉัน ฉันก็จะไม่รับปาก"

คำพูดเหล่านี้ทำให้เจียงเซิงมั่นใจ เจ้าขายเครื่องประดับรายอื่นๆ อาจกลัวตระกูลลู่ แต่จิ่นซุ่ย จิวเวลรี่ไม่เคยกลัวใครเลย

เจียงเซิงยิ้มเล็กน้อย "คุณนายย่อมไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่มากลับคำสัญญาหรอก"

หลังจากรับประทานอาหารยามบ่ายกับคุณนายหนานจิ่นเสร็จ พวกเขาก็ออกจากห้องส่วนตัวด้วยกัน

เจียงเซิงเข็นรถเข็นให้เธอด้วยตัวเอง และพูดคุยกับหญิงชราอย่างมีความสุข ขณะที่บอดี้การ์ดหญิงสองสามคนเดินตามหลังพวกเธอ

อย่างไรก็ตาม เจียงเซิงก็ขมวดคิ้วขึ้นเมื่อเธอเห็นเจียงเวยที่กำลังเดินเข้ามาใกล้

ดูเหมือนเจียงเวยก็ไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับเธอที่นี่ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปโดยสัญชาตญาณ และกัดฟัน "เธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง"

เธอเหลือบมองหญิงชราที่นั่งอยู่บนรถเข็นโดยไม่รู้ตัว หญิงชราคนนี้ไม่ใช่คนของจิ่นซุ่ย จิวเวลรี่หรือ ครั้งก่อนยังเคยไล่เธอออกจากจิ่นซุ่ยเลย

เจียงเซิงยิ้มเยาะ "คุณไม่ได้เป็นคนบริหารโรงแรมนี้สักหน่อย ฉันจะอยู่ที่ไหนมันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบ?"

เจียงเซิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาหลังจากได้ยินอย่างนั้น

"คุณนายอย่าโกรธไปเลย เพราะแม่ของเธอสอนเธอไม่ดีนัก เลยมาทำตัวเสียมารยาทต่อหน้าคุณค่ะ"

"นังตัวดี เธอกล้าประชดฉัน!" เจียงเวยกัดฟัน "อย่าคิดว่าเธอมี เย่เจ๋วและหญิงชราคนนี้คอยช่วยเหลือ ฉันจะกลัวเธอ ฉันจะบอกเธอให้ ถ้าเธอทำให้ฉันขุ่นเคืองใจ เธอตายแน่!"

ก่อนที่เจียงเซิงจะพูดอะไร คุณนายหนานจิ่นก็เอ่ยปากว่า "ต่อให้เธอมีตระกูลลู่สิบตระกูลมา ฉันก็ไม่กลัวหรอก ไปตามหามาเลย ไปเรียกกุงหลี่หลี่มาพบกับยายแก่อย่างฉันเลย ฉันอยากดูสิว่ากุงหลี่หลี่กล้าทำยัไงต่อหน้าฉัน"

เจียงเวยตกตะลึง ยายแก่คนนี้เป็นอะไรกันแน่?

"คุณนายพูดถูกค่ะ" ริมฝีปากสีแดงของเจียงเซิงโค้งงอเล็กน้อย "ฉันก็อยากรู้ว่าทำไมตระกูลลู่ถึงมุ่งเป้าไปที่ฉัน งั้นคุณพาเราไปพบกับตระกูลลู่สักหน่อยสิ"

ใบหน้าของเจียงเวยค่อยๆ ซีดลง และมือของเธอที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวก็อดไม่ได้ที่จะกระชับแน่นขึ้น