ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 188

หลัวเชว่ที่เดินเข้ามาใกล้แล้วพูดช้าๆ

แม่เลี้ยงคนนี้โหดร้ายจริงๆ เพื่ออนาคตของลูกสาวของตนเองกลับต้องการทำลายเจียงเซิง

เย่เหน่งถูกทุบตีจนแทบจะหายใจไม่ออก เขาพยายามเงยหน้าขึ้นอย่างหมดเรี่ยวแรงมองยังซือเย่เจ๋วที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้โดยไขว้ขา

เขาเป็นเหมือนผีร้ายที่เดินออกมาจากเหวลึก โดยไม่แสดงอารมณ์แต่อย่างใดและดวงตาสีเหลืองอำพันของเขาก็เย็นชาและอำมหิต พร้อมรัศมีที่ชั่วร้ายมากขึ้นเล็กน้อย

ซือเย่เจ๋วยกขาที่ไขว้อยู่ลงและเปลี่ยนท่า เอนตัวไปข้างหน้า มองลงมาที่เขา และพูดอย่างใจเย็น "สารภาพ แล้วฉันจะไว้ชีวิตแก"

ดวงตาของเย่เหน่งเปล่งประกายด้วยน้ำตา ราวกับว่าเขาเห็นความหวัง

แต่คำพูดถัดไปของเขาทำให้ความหวังในดวงตาของเย่เหน่งหมดลงอีกครั้ง เหลือเพียงความหวาดกลัว

“ทำมือและเท้าของมันเป็นพิการ แล้วบอกทุกคนด้วย ถ้าใครกล้ารักษาเขา งั้นคนต่อไปก็คือคนๆ นั้น”

ซือเย่เจ๋วยืนขึ้นและจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

หลัวเชว่เหลือบมองพวกเขา ส่งสัญญาณบางอย่าง แล้วเดินตามเขาไป

สักพักหนึ่ง หลังจากที่คนของพวกเขาจากไปแล้ว พี่เซิ่งก็พาคนเข้ามาตรวจสอบ

เมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของเย่เหน่ง พี่เซิ่งยังคงหวาดกลัวมาก "พวกมึงได้เห็นยัง เย่เหน่งมีจุดจบยังไงในวันนี้ ครั้งต่อไปควรรู้ว่าคนไหนยุ่งได้คนไหนยุ่งไม่ได้ ไม่เช่นนั้นก็จะเป็นเหมือนเขา"

พี่เซิ่งสั่งสอนคนที่อยู่ข้างหลังเขา

"ฟังชัดเจนแล้วครับ!" คนเหล่านั้นจะกล้าไม่เชื่อฟังได้ยังไง ไม่เช่นนั้นก็จะมีสถานการณ์อย่างเย่เหน่ง

หากมือและเท้าของตนเองพิการและไม่ได้รับการรักษา งั้นก็เท่ากับเป็นอัมพาตต้องนอนอยู่กับเตียงไปตลอดชีวิต

หากพวกเขาเลือกได้ พวกเขาอยากจะเข้าคุกโดยที่มือและเท้ายังอยู่ในสภาพสมบูรณ์มากกว่า

**

"อย่างไรก็ตาม การใช้ยาเกินขนาดอาจทำให้เกิดการเสพติดยาได้ และยากที่จะเลือกในภายหลัง" หมออธิบาย

เจียงเซิงเม้มริมฝีปากของเธอแน่น

วันนั้นที่ชายคนนั้นบอกว่ามันจะเสพติด เธอก็เดาออกได้แล้วว่ามันคืออะไร

หมอดูผลการตรวจเลือดแล้วถามว่า "ว่าแต่ว่า เลือดของคุณค่อนข้างพิเศษ คุณเคยฉีดยาอะไรมาก่อนหรือไม่?"

เจียงเซิงสับสนเล็กน้อย "ไม่ใช่ว่าเธอถูกฉีดแค่ยาเคหรือ?"

หมอเองยังสับสน "ก็จริง แต่คุณฟื้นตัวเร็วมาก เพราะโดยทั่วไปแล้ว จะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ในการเจือจางยาหลอนประสาทในร่างกายของคุณ สิ่งที่แปลกคือยาหลอนประสาทประเภทนี้เกือบถูกขจัดหมดในเลือดของคุณซึ่งใช้เวลาอันสั้นมาก"

"คุณเจียง คุณตื่นแล้วเหรอ?"

หลัวเชว่เดินเข้ามาจากด้านนอกห้องคนไข้และขัดจังหวะสิ่งที่หมอพูด