ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 237

เจียงเซิงยิ้มแต่ไม่พูดอะไร

ท่านผู้เฒ่าวางแก้วไวน์ลง สีหน้าของเขาดูจริงจังมากขึ้นและถามว่า "เด็กหญิงดูอ่อนโยนคนนี้ที่สามารถรับตำแหน่งนายหญิงในอนาคตของตระกูลซือได้เหรอ"

คำพูดของท่านผู้เฒ่าทำให้บรรยากาศในนั้นตึงเครียดเล็กน้อย ในสายตาของเขา นายหญิงของตระกูลซือในอนาคตต้องไม่ใช่เด็กหญิงตัวดูอ่อนโยนแบบนี้ เธอต้องมีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจควบคุมอนอื่นได้

แต่เมื่อเขามองหญิงสาวคนนี้ที่ดูอ่อนแอ แน่นอนว่าเขาต้องเกิดข้อสงสัยเป็นธรรมดา

ซูหลิงโหรวหรี่ตาลง และดูเหมือนได้เผยรอยยิ้มออกมาบนใบหน้าของเธอ เธอเข้าใจมาตรฐานของท่านผู้เฒ่าที่เลือกหลานสะใภ้ของเขาอย่างดี อย่างน้อยต้องสามารถช่วยเหลือตระกูลซือ ได้คุ้นเคยเรื่องทั้งหมดของตระกูลซือด้วย

ถึงยังไงตระกูลซือไม่ใช่แค่นักธุรกิจธรรมดาๆ หากเป็นผู้หญิงไร้ความสามารถ เมื่อไป "องค์กรเย่เยี่ยน" และไม่แม้แต่มีอำนาจสั่งงานคนเหล่านั้นด้วยซ้ำ เธอจะรักษาตำแหน่งนายหญิงของตระกูลซือให้มั่งคงได้อย่างไร?

ขนตาของเจียงเซิงสั่นเล็กน้อย ราวกับว่าเธอต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับถูกซือเย่เจ๋วจับมือแน่นขึ้น และปลอบเธอด้วยสายตาของเขา

"คุณปู่ นั่นมันเป็นเกณฑ์ในการเลือกหลานสะใภ้ของท่าน น่าเสียดายมันไม่เหมาะกับผม ผู้หญิงที่ผมเลือก ไม่ต้องการคุณสมบัติเหล่านั้นครับ"

ซือเย่เจ๋วดูจริงจัง

ซูหลิงโหรวมองดูซือเย่เจ๋วอย่างไม่ละสายตา เขาเอาจริงเหรอ?

คุณท่านซือยิ้ม "พ่อครับ เด็กมีความคิดและรสนิยมของเขา อีกอย่าง ผมก็คิดว่าเซิงเซิงไม่เลวเลยนะ"

"ฮึ นั่นมันแค่ความคิดของพวกนายสองพ่อลูก ฉันแค่อยากถามว่าเธอรู้จักตระกูลซือของเราดีแค่ไหน เพราะเธอไม่ใช่ไม่รู้ว่าการเป็นว่าที่นายหญิงของตระกูลซือหมายความว่าอย่างไร"

การเป็นนายหญิงใน "องค์กรเย่เยี่ยน" ไม่ใช่เรื่องง่าย!

"ไอ้หมอนี่ นี่คือท่าทีที่นายพูดกับปู่งั้นเหรอ?"

ว่าไงนะ ไม่คิดที่จะรับช่วงต่อของ "องค์กรเย่เยี่ยน" งั้นเหรอ?

ซือเย่เจ๋วดูเย็นชา "ผมไม่ต้องการที่จะเดินตามเส้นทางของปู่ทวดของผม ยิ่งไม่อยากเรียนรู้บทเรียนจากเขาเลย เพราะถึงยังไง ไปยุ่งเรื่องวุานวายพวกนั้น ทำให้เขาไม่สามารถปกป้องผู้หญิงของเขาเองด้วยซ้ำ?"

"ไอ้สารเลว แกกล้าดียังไงมาทำแบบนี้..."

"พ่อ พ่อใจเย็นๆ ก่อน เด็กๆ อยู่ที่นี่กันหมดนะ" คุณท่านซือขัดจังหวะความโกรธของพ่อ และโน้มน้าวซือเย่เจ๋วว่า "เวลาคุยกับคุณปู่ อย่าใช้อารมณ์เลย ครอบครัวรวมตัวมากินข้าวอยู่ ทำไมต้องก่อเรื่องให้วุ่นวายล่ะ?"

"ฉันยังไม่ยอมรับว่าเป็นครอบครัวเดียวกันเลย!" ท่านผู้เฒ่ามองไปที่คุณท่านซือ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ยอมรับเจียงเซิง