ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 243

ดวงตาของซือเย่เจ๋วฉายแววความเย็นชา พ่อของเขาสติไม่ดีหรือไง?

"ให้หลัวเชว่เลย"

ซือเย่เจ๋วส่งสัญญาณให้หลัวเชว่รับไว้ และหลัวเชว่ก็รับกล่องอาหารไว้ในมือ "พี่หลิงโหรว ให้ผมก็ได้แล้วครับ"

ซูหลิงโหรวไม่ได้พูดอะไร แต่มองซือเย่เจ๋วด้วยรอยยิ้ม "คุณจะออกไปข้างนอกเหรอ?"

"พี่หลิงโหรว ท่านเจ๋วกำลังจะไปหาภรรยาตัวน้อยของเขานี่น่ะ" หลัวเชว่ปากไว หลังจากพูดจบ ซือเย่เจ๋วก็มองเขาอย่างเย็นชา

ภรรยาตัวน้อย?

ความหนาวเย็นแวบขึ้นมาในดวงตาของซูหลิงโหรว คือคุณเจียงคนนั้นหรือเปล่า?

เย่เจ๋วให้ความสำคัญกับเธอจริงๆ นินะ

"คุณมีอะไรอีกไหม?" ซือเย่เจ๋วมองดูนาฬิกาของเขา ราวกับว่าเขากำลังรีบร้อนมาก

ซูหลิงโหรวยิ้มพลางส่ายหัว

ซือเย่เจ๋วไม่พูดอะไรอีกแล้วเดินจากไป

เมื่อหลัวเชว่เดินผ่านซูหลิงโหรว เขาก็ยิ้ม "พี่หลิงโหรว พี่อย่าโกรธเลย เขาแค่รีบร้อนจะไปหาภรรยาของเขาครับ"

หลังจากพูดอย่างนั้น หลัวเชว่ก็ติดตามไปด้วย

โดยไม่เห็นว่า ดวงตาของซูหลิงโหรวก็เยือกเย็นลงเรื่อยๆ

ซือเย่เจ๋วมาที่ Soul จิวเวลรี่สตูดิโอ และเห็นพนักงานหญิงหลายคนรวมตัวกันอยู่นอกห้องรับแขก พูดคุยอย่างเสียงดังและไม่รู้ว่ากำลังมองอะไรอยู่

จนกระทั่งซือเย่เจ๋วปรากฏตัวอยู่ด้านหลังพวกเขา "พวกเธอมาทำอะไรที่นี่กันหมด?"

เมื่อได้ยินเสียง พวกเขาก็ตกใจและตัวสั่น

ต่างทยอยหลีกทางให้

ซือเย่เจ๋ว ซึ่งยืนอยู่นอกประตูมองเข้าไปข้างในและเห็นเจียงเซิงกำลังออกแบบให้กับชายคนหนึ่ง ในดวงตาของเขาดูเหมือนไม่ได้สังเกตว่ามีคนอีกหลายคนอยู่ในห้องด้วย เอาแต่จ้องมองที่ผู้ที่ยืนอยู่ข้างๆ เจียงเซิงอย่างใกล้สุด แผนหลังที่เขาคุ้นเคยมาก

เจียงเซิงพูดได้ครึ่งทาง แล้วเมื่อเห็นซือเย่เจ๋วยืนอยู่นอกประตู และกู้เฉินกวางที่อยู่ข้างๆ เธอค่อยๆ หันกลับมาและสบตากับเย่เจ๋วเข้า

กู้เฉินกวางเพียงยิ้มโดยไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

"ก็จิ่นซุ่ย จิวเวลรี่ร่วมมือกับ Soul จิวเวลรี่ไม่ใช่หรือ? แถมเป็นคุณนายหนานจิ่นที่แนะนำผมมาที่นี่ด้วย" กู้เฉินกวางยักไหล่

เจียงเซิงกอดอกและมองไปที่ซือเย่เจ๋ว "คุณคิดว่าเครื่องประดับของฉันไม่คู่ควรกับนักแสดงยอดเยี่ยมหรือไง?"

"ผม...ผมพูดแบบนั้นตอนไหน?"

ซือเย่เจ๋วมองออกไปอย่างร้อนตัวเล็กน้อย เขาก้าวไปข้างหน้าและช่วยรักษาระยะห่างให้ทั้งสองให้ออกไป และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "จะสั่งทำเครื่องประดับก็ทำเลย แต่ทำไมต้องอยู่ใกล้ชิดขนาดนี้"

ทุกคน "???"

เพราะฉะนั้นท่านเจ๋วก็แค่หึงงั้นเหรอ?

"ทำตัวเหมือนเด็กเลย" เจียงเซิงพึมพำ จากนั้นหันกลับไปคุยงานกับกู้เฉินกวางต่อ

จู่ๆ ซือเย่เจ๋วก็รู้สึกเหมือนว่าเขาเป็นคนส่วนเกิน

เขารู้สึกเศร้า เมื่อไหร่ดวงตาของภรรยาตัวน้อยของเธอจะเต็มไปด้วยเขาล่ะ?

หลังจากพูดคุยกันเป็นเวลานาน หลังจากยืนกรานรูปแบบให้เรียบร้อยแล้ว กู้เฉินกวางก็มองดูเธอก่อนพูดว่า "เพราะความจำเป็นของละครผม ผมอาจต้องยืมชุดหนึ่งไปใช้ที่ทีมงาน แต่คุณไม่ต้องห่วง เครื่องประดับที่ผมยืมมาจากคุณ ผมรับรองว่าจะคืนให้ในสภาพเรียบร้อยเช่นเดิม ส่วนค่าโฆษณาผมก็จะจ่ายให้คุณ"