ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 45

เจียงเวยได้ยินอะไรเข้าก็หยุดพวกเธอทันที "เดี๋ยวก่อน"

พนักงานหญิงสองคนมองกลับมาที่เธอ "ไม่ทราบว่าคุณมีอะไรเหรอ"

เจียงเวยชักสีหน้าพร้อมเดินเข้าไปถามว่า "นักออกแบบเครื่องประดับที่พวกคุณกำลังพูดถึงคือใคร?"

ทันใดนั้นเธอก็มีความรู้สึกไม่ดีขึ้นมาในใจ

"อ่า เธอคือ โซรา นักออกแบบเครื่องประดับระดับนานาชาตินี่น่ะ"

สีหน้าของเจียงเวยฉายแววอำมหิตทันที

กำมือให้เป็นหมัด

มันเป็นเจียงเซิง นังตัวดีนั้นจริงๆ เนี่ย!

ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงสิ่งที่เจียงเซิงพูดกับเธอเมื่อเธอจากไป ให้ตายเถอะ! มิน่าเลยที่นังนั่นยอมทิ้งไวน์เนอร์ ที่แท้เธอจงใจมาเกาะติดกับซือเย่เจ๋ว!

เธอสมเป็นนังตัวดีจริงๆ!

เจียงเวยมาถึงชั้นที่ 16 อย่างโมโห และเธอเห็นหลัวเชว่เดินออกจากออฟฟิศอย่างที่คิดไว้จริงๆ หลัวเชว่ตกใจเมื่อเห็นเธอ จากนั้นก้าวไปข้างหน้า "คุณเจียง ทำไมคุณถึง..."

"หลีกทาง!" เจียงเวยผลักหลัวเชว่ออกไปแล้วเดินตรงไปยังห้องทำงานของเจียงเซิง

หลัวเชว่รู้สึกสับสน เขาจำเป็นต้องแจ้งท่านเจ๋วทราบหรือไม่?

เจียงเซิงกำลังนั่งอยู่หลังโต๊ะเพื่อออกแบบต้นฉบับ จู่ๆ เจียงเวย ก็บุกเข้ามาหยิบต้นฉบับของเธอออกไปและฉีกออกเป็นชิ้นๆ

"นังตัวดี ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเข้าใกล้เย่เจ๋ว เธอหมายถึงอะไร"

เจียงเวยโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

เจียงเซิงหัวเราะเบาๆ กอดอกแล้วมองดูเธอ "นี่เป็นเงื่อนไขที่คุณซือออกให้ฉันเพื่อให้ฉันยอมสละหุ้นของไวน์เนอร์ไป เลยเปิดบริษัทจิวเวลรี่แห่งใหม่ให้ฉัน ทำไมล่ะ ฉันไม่แย่งหุ้นกับคุณแล้ว คุณไม่ควรดีใจเหรอ?"

เธอไม่ใช่ชอบใช้ซือเย่เจ๋วมาข่มขู่เธอหรือ ตอนนี้เธออยากให้ เจียงเวยรู้สึกถึงความรู้สึกถูกคุกคาม

"เจียงเซิงเธอมันนังตัวดี!" เจียงเวยยกมือขึ้นด้วยความโกรธและกำลังจะตบเธอ

เจียงเซิงตาแหลมพลางจับมือที่เธอกำลังจะตบมารวดเร็ว ริมฝีปากสีแดงของเธอก็งอเล็กน้อย

"เจียงเวย คุณคิดว่าผู้หญิงทุกคนในโลกนี้ขาดผู้ชายเหมือนคุณเหรอ? นอกจากต้องพึ่งพาผู้ชายแล้วคุณยังทำอะไรได้อีกล่ะ เอาเวลาไปเรียนรู้ความรู้ให้มากขึ้นจะดีกว่า เพราะ เวลาที่คุณอยู่ในไวน์เนอร์เหลือไม่เยอะแล้ว"

ขณะที่เธอพูดนั้นก็ผลักมือของเจียงเวยออกไปด้วยความรังเกียจ

เจียงเวยโดนดูถูกจนหน้าดำหน้าแดง

"รอไว้เถอะ" เธอกัดฟันพลางจ้องมองที่เจียงเซิงอย่างดุเดือดแล้วหันหลังกลับ

หลังจากที่เจียงเซิงโดนว่าอย่างนั้น เธอย่อมไม่ยอม เลยไปไปหาซือเย่เจ๋ว

หลัวเชว่ได้บอกซือเย่เจ๋วเรื่องที่เจียงเวยไปหาเจียงเซิง นี่ไง เมื่อเห็นเจียงเวยกลับมาอย่างเสียใจ เจียงเวยไม่จำเป็นต้องคิดก็รู้ว่าเธอมาฟ้องอะไร