ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 5

เจียงเซิงเดินไปที่ระเบียงพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ และกดรับสาย "ทำไมล่ะ ผู้อำนวยการเจียงเสียใจทีหลังเหรอ?"

เมื่อเจียงเวยได้ยินอย่างนั้น เธอก็กัดฟันแน่นแล้วพูดว่า "เจียงเซิง จะมากเกินไปแล้วนะ เรายอมจ่ายแกพันล้านเพื่อเชิญแกมาก็ถือว่าเราให้เกียรติแกมากแล้วนะ!"

"งั้นเหรอ? พูดเหมือนว่าฉันอยากจะได้พันล้านของพวกเธอมากอย่างงั้นแหละ" เจียงเซิงโน้มตัวไปที่ระเบียงพร้อมกอดอกแล้วยิ้มเบาๆ "ในเมื่อไม่ได้ความร่วมมือด้วยความจริงใจ ก็ไม่ต้องโทรมาอีก"

"เดี๋ยว!"

เจียงเวยตะโกนเรียกเธอเอาไว้ เธอนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน แล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา "เจียงเซิง แกอย่าลืมว่าฉันยังมีคลิปวิดีโอนั่นอยู่ในมือนะ"

เมื่อพูดถึงเรื่อง"คลิปวิดีโอ"ใบหน้าของเจียงเซิงก็ค่อยๆหม่นหมอง

เมื่อไม่ได้ยินความเคลื่อนไหวทางปลายสาย เจียงเวยก็ยิ้มๆ"ถ้าไม่อยากให้ฉันเปิดเผยสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหกปีที่แล้ว ฉันขอแนะนำให้แกมาคุยกับฉันพรุ่งนี้เช้านะ"

เจียงเซิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพยักหน้า "โอเค พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไป"

พอพูดจบ เธอก็วางสายไป

เจียงหนวนหนวนที่แอบฟังอยู่ด้านหลังได้วิ่งกลับไปที่ห้องด้วยเท้าเล็กๆของเธอ แล้วพูดกับพี่ชายทั้งสองของเธอว่า "ผู้หญิงเลวคนนั้นโทรมาหามามี้ แถมยังขู่มามี้ด้วยนะ!"

เจียงเหยียนเหยียน "ถ้าอย่างนั้นรอให้มามี้ไปหาเธอพรุ่งนี้ เราจะดำเนินการทันที"

เจียงเฉินเฉินทำท่าทางโอเค และส่งประวัติส่วนตัวของเจียงหนวนหนวนและเจียงเหยียนเหยียนพี่ชายของเขาไปยังเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ"ถงเหยียน"บริษัทแบรนด์เสื้อผ้าเด็กภายใต้TG กรุป

บังเอิญเหลือเกินที่บริษัทกำลังมองหานางแบบนายแบบอยู่พอดี และพวกเขาจะต้องถูกคัดเลือกอย่างแน่นอน!

ขอเพียงแค่อยู่ภายในTG กรุป พวกเขาก็จะสามารถเข้าใกล้ผู้ชายคนนั้นได้ เขาจะเป็นแด้ดดี้ของพวกเขาหรือไม่ พวกเขาต้องรู้ให้ได้!

วันถัดไป

เจียงเซิงมาที่บริษัทไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ หลังจากเลขานุการพาเธอเข้าไปที่ห้องทำงาน เจียงเวยก็นั่งอยู่บนโซฟาเพื่อรอเธอก่อนแล้ว

เมื่อเลขาออกไป เจียงเวยก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มและเดินมาหาเธอ "ฉันคิดว่าแกจะไม่มาเสียอีก"

"คลิปวิดีโออยู่ในมือของแก ฉันจะไม่มาได้ยังไง" เจียงเซิงยิ้มๆ "ฉันรู้สึกขอบคุณมาก ที่ไม่เปิดเผยคลิปวิดีโอต่อสาธารณะตลอดหลายปีที่ผ่านมา"

สีหน้าของเจียงเวยเหยเกเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะเธอไม่อยากให้คลิปวิดีโอถูกเปิดเผยหรอกนะ แต่เพราะหากเธอเผยแพร่ออกไป ซือเย่เจ๋วก็จะรู้ว่าผู้หญิงในคืนนั้นไม่ใช่เธออย่างแน่นอน

แต่เมื่อพิจารณาจากท่าทีของเจียงเซิงแล้ว เธอคงไม่รู้ว่าผู้ชายในคืนนั้นคือ ซือเย่เจ๋ว เพราะไม่งั้นเจียงเซิงก็สามารถใช้คลิปวิดีโอนี้มาข่มขู่เธอได้

"เอาล่ะ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น ฉันเตรียมสัญญาไว้ให้แกแล้ว ขอแค่แกลงเซ็นชื่อ หนึ่งพันล้านก็จะเป็นของแก"

เจียงเวยเดินไปที่โต๊ะหยิบสัญญาขึ้นมาแล้วส่งมอบให้เธอ

เจียงเซิงไม่ได้รับแต่อย่างใด "ดูเหมือนว่าแกจะต้องการฉันมากจริงๆสินะ"

"เหอะ แกคิดว่าฉันอยากให้แกอยู่ที่ไวน์เนอร์งั้นเหรอ?"

"มันก็จริง เพราะความจริงแล้วคนที่ต้องการให้ฉันอยู่ในไวน์เนอร์คือผู้ชายที่จ่ายเงินพันล้านแทนแกต่างหาก ไม่ได้เจอกันหกปีเกาะเศรษฐีได้ซะทีนะ" เจียงเซิงแอบประชดประชัน

"แต่น่าเสียดายที่ว่า แกยังติดหนี้ตบฉาดนั้นกับฉันอยู่นะ ถ้าฉันเซ็นตอนนี้ ก็ขาดทุนแย่?"

"คุณกำลังขู่ฉันอยู่เหรอ?" เจียงเซิงเงยหน้าขึ้น สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดในชีวิตคือการถูกข่มขู่!

เมื่อเห็นความเกลียดชังในดวงตาของเธอ ซือเย่เจ๋วก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย "ถ้าข่มขู่จริงๆล่ะ แล้วจะทำไม?"

เจียงเซิงหัวเราะ "คุณเชิญฉันกลับมา ตอนแรกละเลยฉัน แถมลงมือทำร้ายฉันก่อน ทำไมล่ะคะ ฉันดูเหมือนจะถูกรังแกได้ง่ายๆงั้นเหรอคะ?"

"เธอผิด เธอขอโทษคุณ" ซือเย่เจ๋วเดินเข้ามาหาเธอ "คุณผิด คุณไม่ควรขอโทษงั้นเหรอ?"

"ฉันผิดตรงไหน?"

เจียงเซิงผายมือออกแล้วพูดว่า "ดีมาดีตอบร้ายมาร้ายตอบ คืนเธอหนึ่งฉาดถือว่าเราหายกัน ฉันผิดตรงไหน?"

"นี่ไม่เหมือนกับการช่วยหญิงชราคนหนึ่งที่ล้มลงข้างถนน แต่หญิงชราคนนั้นกลับมาให้ร้ายฉันเพื่อคิดที่จะเอาเงินจากฉัน แจ้งความจับฉัน แล้วก็หาว่าฉันไม่เคารพผู้สูงอายุงั้นเหรอ?"

ดวงตาที่เย็นชาของซือเย่เจ๋วเฉียบคม "หยุดหาข้อแก้ตัวได้แล้ว"

เจียงเซิงหัวเราะเบาๆ หันกลับมาและสะบัดมือ "อย่างที่ฉันบอกไปก่อนหน้านี้ เราไม่มีอะไรที่ต้องเจรจากันอีกแล้ว"

เจียงเซิงเดินไปที่ลิฟต์ จู่ๆแขนของเธอก็ถูกคว้าไว้ และถูกลากตัวไปที่บันได

เจียงเซิงพยายามดิ้นรน "คุณกำลังทำอะไรอยู่น่ะ ปล่อยฉันนะ!"

ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลง พูดอย่างเฉียบแหลม "ทางที่ดีคุณกลับไปขอโทษเธอซะ"