ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 52

และพ่อของเขา ผู้นำของตระกูลซือเป็นแฟนคลับของเย่ยูในปีนั้น เพราะเย่ยู เขาจึงใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อยิงหวง สุดท้ายได้นางงามมาครอบครอง

อย่าว่าแต่ผู้นำเก่าของตระกูลซือแล้ว ขนาดคุณท่านจากตระกูลกู้ ก็คือพ่อของนักแสดงยอดเยี่ยมกู้ยังมีใจให้กับเย่ยูด้วย เรื่องนี้โดนอนอื่นเม้าท์มอยไปเรื่อยเลยในตอนั้น

"ท่านเจ๋ว ทำไมคุณถึงมาที่นี่ด้วยตัวเองล่ะ?" ผู้อำนวยการหมิงของยิงหวงก้าวไปข้างหน้าอย่างสุภาพ

"ยิงหวงได้เซ็นเด็กสองไปไม่ใช่หรือ? พวกเขาอยู่ที่ไหน?"

ผู้อำนวยการหมิงตกตะลึงและตอบด้วยรอยยิ้ม "เด็กสองคนนี้ได้ถ่ายปกนิตยสารแฟชั่นกับเฉินกวาง แล้วได้กระแสดีมา ตอนนี้เลยมีงานโฆษกมาหาพวกเขาแล้ว"

ซือเย่เจ๋วเหล่ตา "งานโฆษกเจ้าไหน"

ผู้อำนวยการหมิงตอบว่า "เป็นผู้ลงโฆษณาภายใต้เวยเสวี่ย"

หลังจากที่ซือเย่เจ๋วรู้ว่าเด็กสองคนอยู่ที่ไหน เขาก็รีบไปที่บริษัทโฆษณาภายใต้เวยเสวี่ย

ที่สถานที่ถ่ายทำ แองเจล่า ผู้จัดการเด็กทั้งสองคนติดตามพวกเขาตลอดกระบวนการทั้งหมด กู้เฉินกวางเป็นคนแนะนำแองเจล่าให้เด็ก ก่อนเดบิวต์อย่างเป็นทางการ เด็กทั้งสองคนได้รับความนิยมเพราะพวกเขาถ่ายปกนิตยสารร่วมกับดาราหนัง ดูเหมือนว่าพวกเขามีความสามารถมาก

เจียงเหยียนเหยียนและเจียงนวนนวนยังแต่งกายด้วยชุดพี่น้องกัน ได้รับการยอมรับหลังจากถ่ายทำโฆษณาครั้งแรกภายใต้คำแนะนำของทีมงาน

เด็กทั้งสองไม่เพียงแต่ไม่ตื่นตกใจผ่านกล้องเท่านั้น พวกเขายังให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี แม้ว่าพวกเขาจะอ่านบรรทัดของผู้โฆษณา พูดครั้งเดียวก็ผ่านเลย

ในเวลานี้ ซือเย่เจ๋วปรากฏตัวในฉากถ่ายทำ ซึ่งทำให้ทีมงานตกใจมาก

หลังจากที่เจียงนวนนวนหันหัวของเธอและเห็นเขา เธอก็กระโดดไปหาเขาแล้วเงยหน้าขึ้นมองเธอ "คุณลุง ทำไมลุงถึงมาที่นี่"

ซือเย่เจ๋วลูบหัวเล็กๆ ของเธอแล้วยิ้มเบาๆ "ลุงมาเยี่ยมพวกหนูไง"

แองเจล่าตกตะลึงไป ท่านเจ๋วจะมาเยี่ยมเด็กสองคนนี้ด้วยตัวเองจริงๆ เหรอ?

เดี๋ยวก่อน ลองดูให้ละเอียดกว่านี้ ทำไมเด็กสองคนนี้ถึงได้คล้ายกับท่านเจ๋วขนาดนี้!

หลังจากที่เจียงเหยียนเหยียนช่วยพับแขนเสื้อให้เธอแล้ว เธอก็หยิบคีมขึ้นมาและลอกเปลือกกุ้งออกให้เธอ

เมื่อเห็นเจียงเหยียนเหยียนแกะเปลือกกุ้งอย่างชำนาญ ซือ ซือเย่เจ๋วก็หรี่ตา "แม่ของพวกหนูสอนให้หนูกินแบบนี้เหรอ?"

"อื่ม แม่เราก็ชอบกินล็อบสเตอร์เหมือนกับน้อง"

เจียงเหยียนเหยียนหยานหยิบเนื้อกุ้งที่ปอกเปลือกแล้วลงในชามของหนวนหนวนอย่างระมัดระวัง และหนวนหนวนก็แกว่งเท้าเล็กๆ ของเธอ ในที่สุดก็สามารถกินล็อบสเตอร์ตัวใหญ่ที่เธอต้องการได้

ซือเย่เจ๋วมองพวกเขาโดยเชิดคางขึ้น สามารถสอนเด็กสองคนนี้ให้สุภาพ มีเหตุผล และประพฤติตัวดีได้ แม่ของพวกเขาจะเป็นคนแบบไหนกันแน่?

"เซียวเถียนเถียนเป็นอะไรกับพวกหนู?"

เจียงนวนนวนใช้ช้อนอันใหญ่ตักเนื้อกุ้งกิน พลางเงยหน้าขึ้นมองอย่างมีความสุขแล้วพูดว่า "เธอเป็นแม่บุญธรรมของเรา"

เจียงเหยียนเหยียนแตะเธอด้วยเท้าของเขาใต้โต๊ะ จากนั้นเจียงนวนนวนก็ตระหนักอะไรได้ เธอกัดช้อนและกระพริบตาไปที่ ซือเย่เจ๋ว "คุณลุง ทำไมลุงถึงถามเรื่องนี้ครับ"