ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 60

แฟรงค์ชะงักชั่วคราว "ท่านเจ๋วเป็นอะไรไปเหรอ?"

เจียงเซิงยักไหล่ "ไม่รู้สิ บางทีจู่ๆ เขาก็ไม่อยากกินกาแฟแล้วก็ได้มั้ง"

ณ ตระกูลเจียง

เซียวหลานเดินไปมาอย่างใจจดใจจ่อในห้องนั่งเล่น รอเป็นเวลานานแล้วก็ไม่รู้ว่าผลการตรวจสอบที่นั่นเป็นยังไง

เจียงเวยแปะแผ่นมาสก์ในขณะนั่งอยู่บนโซฟา เมื่อดูแม่ของเธอใจร้อนขนาดนั้นเลยพูดว่า "แม่ แม่เดินไปเดินมาจะช่วยอะไรได้ล่ะ ไม่ว่าผลตรวจจะเป็นยังไง ไอ้เด็กเวรสองคนนั้นก็ไม่รอดอยู่แล้ว"

เซียวหลานตกตะลึงและหันไปมองเธอ "ลูกหมายถึงอะไร"

"ถ้ามีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับไอ้เด็กเวรสองคนนั้น ผู้หญิงที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังพวกเขาคือใครก็รู้แล้วนี่"

เจียงเวยแกะแผ่นมาสก์ออก เธอได้จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว

ดังนั้นไม่ว่าผลการตรวจสอบจะเป็นจริงหรือเท็จ เธอก็ต้องรู้ว่าผู้หญิงที่อยู่เบื้องหลังสองนั้นเป็นใครให้ได้!

เซียวหลานยังกังวลเล็กน้อย "แต่ถ้าทำแบบนี้ เผื่อโดนสืบรู้เข้าล่ะ?"

"แม่จะกลัวอะไร ฉันไม่ได้ให้พวกเขาฆ่าปิดปากใครสักหน่อย ฉันแค่อยากบีบให้ผู้หญิงคนนั้นปรากฏตัวเท่านั้น"

"หากพวกเขาไม่เชื่อฟัง อย่างมากก็ทนทุกข์ทรมานเพียงเล็กน้อย หากพวกเขารนหาความตายเอง งั้นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันแล้ว"

แน่นอนว่าเจียงเวยจะไม่กังวล พวกเขาเป็นแค่เด็กสองคน เด็กๆ แขนขาหักโดยไม่ได้ตั้งใจขณะเล่น ก็ต้องโทษที่ผู้ใหญ่ดูแลไม่ดีเอง แล้วมันจะโทษใครได้อีกล่ะ?

ผู้จัดการแองเจล่าจอดรถไว้หน้าร้านขายขนมหวาน เปิดเบรกมือแล้วพูดกับเด็กน้อยสองคนที่อยู่ข้างหลังเธอว่า "พวกหนูรออยู่ในรถก่อนแล้วพี่จะไปซื้อเค้กให้นะ"

"ขอบคุณพี่แองเจล่าจ้า" เจียงนวนนวนยิ้มและโบกมือให้

ไม่นานหลังจากที่แองเจล่าเดินเข้าไปในร้านเค้ก จู่ๆ ชายสองคนก็เข้าไปในรถ เจียงนวนนวนมองไปที่พวกเขาและกำลังจะกรีดร้อง แต่เจียงเหยียนเหยียนกลับปิดปากของเธอ

"คุณลุง ลุงจับผมเปียของหนูเข้าแล้วนะ" เจียงนวนนวนมองเขาอย่างสมเพชทั้งน้ำตาไหล

ชายคนนั้นตกตะลึงครู่หนึ่ง และทันใดนั้นก็พูดเสียงดังว่า "ห้ามร้องไห้"

เจียงนวนนวนสูดดมเพื่อกลั้นน้ำตาไว้

ชายคนนั้นพาทั้งสองคนไปที่โรงงานกระจก เจียงนวนนวนตกใจกับแมลงสาบมาก จู่ๆ ก็กอดขาของชายคนนั้นไว้ทันที "พระเจ้า มีแมลงสาบด้วย!"

ชายคนนั้นเหยียบย่ำแมลงสาบจนตาย "มันก็แค่แมลงสาบตัวหนึ่งเอง เอาแต่ร้องห่มร้องไห้ น่ารำคาญจริงๆ"

"ทำไมแกถึงไปสนใจกับเธอล่ะ รีบมัดเธอเร็วๆ สิ" หลังจากเจียงเหยียนเหยียนถูกชายผมสั้นมัดตัวไว้แน่น เขาก็เร่งให้กับชายคนอีกคนหนึ่ง

หลังจากที่ชายคนนั้นมัดเจียงนวนนวนแล้ว เจียงนวนนวนก็มองลงไปก่อนพูดอย่างน้อยใจในทันทีว่า "คุณลุง หนูอยากผูกโบว์!"

มือของชายคนนั้นสั่นเล็กน้อย และเขามองดูเธออย่างงุนงง "ผูก... ยัยตัวแสบ ทำไมแกเรื่องมากจริงๆ วะ"