ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 66

หลัวเชว่รู้สึกเศร้าใจกับ IQ ของเธอจริงๆ

เธอริเริ่มมาที่นี่เพื่อมาช่วยงาน แถมยังรู้เรื่องเกี่ยวกับเด็กสองคนนี้ถูกลักพาตัวด้วย นี่ไม่เท่ากับว่าเธอยอมรับว่าเธอเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้โดยตรงหรือ?

ดวงตาของซือเย่เจ๋วเปลี่ยนเป็นเฉยเมย "คุณมีความสัมพันธ์อะไรกับพวกเขา"

"ฉัน..."

"คุณรู้จักแม่ของพวกเขาเหรอ"

ใบหน้าของเจียงเวยเปลี่ยนไปเล็กน้อย ให้ตายเถอะ เธอจะลืมได้อย่างไรว่าซือเย่เจ๋วยังไม่รู้เรื่อง!

"เย่เจ๋ว ฉันไม่รู้จัก ฉันแค่ได้ยินเรื่องนี้จากคนอื่นมา"

"จากใคร?"

ซือเย่เจ๋วเผยความหมดอดทนอย่างเห็นได้ชัด

เจียงเวยตัวสั่น และริมฝีปากของเธอก็ค่อยๆ ซีดลง " เย่เจ๋ว นี่คุณกำลังสงสัยในตัวฉันเหรอ? คุณรู้จักฉันดีที่สุดนะ ฉันไม่มีทางที่จะทำแบบนี้!"

จริงสิ ก่อนหน้านี้เขามักรู้สึกว่าเธอเป็นคนอ่อนแอและขี้กลัว จะไม่มีทางกล้าทำอะไรที่เกินเหตุเกินผลออกมาได้

แต่คนที่อยู่ข้างกายเขามาหกปี ธาตุแท้ที่อยู่เบื้องหลังหน้ากากอันขี้กลัวและอ่อนแอของผู้หญิงคนนี้จะเป็นยังไงกันแน่ ถึงโหดร้ายจนลงมือทำร้ายเด็กได้ลงคอ?

"ต่อไปคุณไม่ต้องมาที่นี่อีก"

คำพูดนี้ทำให้เจียงเวยตัวแข็งทื่ออยู่กับที่

ดูเหมือนไม่อยากเชื่อมาก "เย่เจ๋ว คุณกำลังจะขับไล่ฉันออกไปเหรอ?"

"ขับไล่คุณออกไป?" ดวงตาของซือเย่เจ๋วยังคงสงบ "หรือว่าคุณเห็นคฤหาสน์ตระกูลซือคือบ้านตระกูลเจียงงั้นเหรอ อยู่ที่นี่ คุณเป็นแค่แขก"

เธอเป็นแค่แขก

เจียงเวยยังคงยอมรับความจริงเรื่องจริงไม่ได้

"เย่เจ๋ว ฉัน…"

"หลัวเชว่ เชิญเธอออกไปซะ"

หลัวเชว่พยักหน้าและก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดเจียงเวย "คุณเจียงโปรดออกไปเถอะ ไม่อย่างนั้นถ้าให้บอดี้การ์ดมาคงไม่ดีเอาซะนะ"

ต้องรู้ว่า ตอนนี้แม่ของพวกเขายังยอมรับพ่อคนนี้ไม่ได้เลย!

เจียงนวนนวนเกือบลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท

เด็กน้อยทั้งสามเงียบไปพร้อมกันเป็นสักพักใหญ่

เจียงเหยียนเหยียนเอ่ยปากช้าๆ "ในละคร เมื่อชายและหญิงถูกขังอยู่ในห้องตามลำพัง อาจเกิดเรื่องต่างๆ เราสามารถเลียนแบบพวกเขาและขังพวกเขาไว้ในห้องได้"

เจียงเฉินเฉินและเจียงนวนนวนมองดูเขาพร้อมๆ กัน พี่ชายคนโตที่มักจะไม่สนใจจะเข้าร่วมในแผนการของพวกเขานั้นได้ออกความคิดให้แล้วด้วย!

"เย้ๆๆ ใช้วิธีนี้แหละ!"

กลางคืน

ชั้นสองที่ถูกเหมาของโรงแรมแห่งหนึ่งถูกเคลียร์อย่างรวดเร็ว มีบอดี้การ์ดชุดดำมากกว่าสิบกว่าคนคอยเฝ้าทางเดินและไม่ให้ใครเข้าใกล้

ชายวัยกลางคนๆ หนึ่งถูกนำตัวเข้าไปในห้องส่วนตัวโดยดี้การ์ดชุดดำ เมื่อชายวัยกลางคนเห็นชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัวซึ่งเผยออร่าราวกับราชา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป "ท่าน... ท่านเจ๋ว"

ซือเย่เจ๋วนั่งไขว้ขา สอดมือประสานกันที่ขา ดวงตาอันเฉียบคมของเขาเย็นชา "ฉันถามนายอีกครั้ง ผู้หญิงในคืนเมื่อหกปีที่แล้วนั้นคือใครกันแน่"