ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 68

"ไวน์เนอร์เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ฉันให้เธอรับช่วงต่อไวน์เนอร์ เพราะฉันหวังว่าเธอจะสามารถเรียนรู้การบิหารบริษัทได้ ฉันยังให้ทรัพยากรมากมายแกับเธอด้วย มันหายไปไหนหมด"

เจียงเซิ่นโยนเอกสารลงบนโต๊ะ วันนี้ตอนที่บัญชีโทรหาเขา เขาโกรธมากแทบจะระเบิดออกแล้ว

ขาดทุนตั้งสามสิบล้านเต็มๆ!

ท่านเจ๋วทุ่มห้าสิบล้านให้ไวน์เนอร์ แต่ยังขาดทุนสามสิบล้านเลยเหรอ?

เซียวหลานเดินไปข้างๆ เจียงเวย และมองไปดูเจียงเซิ่น "ที่รัก คุณจะมาโทษเวยเวยได้อย่างไร คุณก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้เวยเวยไม่ค่อยถนัดกับอุตสาหกรรมเครื่องประดับ แล้วเธอถูกหลอก มันจะโทษเธอได้รึ?"

"ฉันไม่ได้ให้เธอเรียนรู้เหรอ ทุกอย่างที่เธอได้เรียนรู้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ล้วนไร้สาระรึไง?" เจียงเซิ่นดุอย่างจริงจัง

เจียงเวยกำหมัดแน่น เธอเศร้าหมองมามากพอแล้วในช่วงสองวันที่ผ่านมา แต่เธอไม่คาดคิดว่าจะถูกพ่อของเธอดุแบบนี้อีก เธอจะทนไหวที่ไหนกัน

เซียวหลานเห็นหน้าลูกสาวของเธอจึงรีบพูดกับเจียงเซิ่นว่า "ถ้าคุณคิดว่าเวยเวยทำได้ไม่ดีพอ แล้วทำไมคุณไม่เรียกเซิงเซิงกลับมาไวน์เนอร์ล่ะ ตอนนี้เซิงเซิงเป็นนักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ ชื่อโซรานะ ถ้ามีเธออยู่ ไวน์เนอร์จะไม่ขาดทุนอย่างแน่นอน"

"เธอไม่ได้อยู่ในไวน์เนอร์เหรอ?"

"ที่รัก วันนั้นที่เซิงเซิงทะเลาะกับคุณเสร็จก็ออกจากไวน์เนอร์แล้ว" เซียวหลานตอบ

เจียงเซิ่นตกตะลึง ดูเหมือนเขาจะเดาได้ว่าทำไมเจียงเซิงถึงออกจากไวน์เนอร์

มันเป็นเพราะหุ้นมั้ง

"ตอนนี้ เซิงเซิงไปอยู่กับท่านเจ๋วแล้ว และท่านเจ๋วได้เปิดบริษัทจิวเวลรี่แห่งใหม่ให้เธอด้วย แม้แต่เวยเวยของพวกเรายังไม่เคยถูกปฏิบัติเช่นนี้เลย ว่าที่พี่เขยใส่ใจกับน้องสาวของภรรยาเองมากขนาดนี้ได้ที่ไหนกัน…"

เซียวหลานจะพลาดโอกาสที่จะให้เจียงเซิงกลับมาไวน์เนอร์ได้อย่างไร เพราะไม่ว่ายังไงเธอจะไม่ยอมให้นังตัวดีนั่นอยู่ข้างกายซือเย่เจ๋วตลอดไปได้!

ใบหน้าของเจียงเซิ่นเปลี่ยนเป็นไม่น่ามอง เมื่อผ่านไปสักพักใหญ่ "ฉันจะไปคุยกับเซิงเซิงให้"

เซียวหลานรู้สึกพอใจหลังจากได้ยินคำตอบนี้

หลังจากที่แฟรงค์ออกจากห้องทำงาน ตอนที่เจียงเซิงกำลังเตรียมข้อมูลบางอย่างนั้น แต่จู่ๆ เธอก็นึกอะไรได้

แย่แล้ว ผ่านมาสองวันแล้ว ซือเย่เจ๋วน่าจะได้รับใบรับรองดีเอ็นเอแล้ว!

เจียงเซิงมาที่แผนกธุรการและก้มหน้ามองดูนาฬิกาของเธอ เธอตั้งใจตรวจสอบตารางงานของซือเย่เจ๋วสำหรับวันนี้เป็นพิเศษมา และเวลานี้เขาน่าจะไม่อยู่ห้องทำงาน

เธอหายใจเข้าลึกๆ แล้วเดินไปที่ห้องธุรการ เธอเคาะประตูก่อน เมื่อไม่มีการตอบรับใดๆ เธอก็เปิดประตูด้วยความโล่งใจ

ตามที่คาดไว้ ในห้องทำงานอันก้วางใหญ่นั้นไม่เห็นเขาอยู่เลย

เจียงเซิงเดินไปที่โต๊ะของเขาแล้วพลิกของบนโต๊ะอย่างไม่ได้ตั้งใจจากนั้นเปิดลิ้นชัก เธอเห็นเอกสารลับที่เปิดไว้อยู่อย่างที่คิดไว้ บนหน้าปกเขียนไว้ว่าเป็นผลการทดสอบดีเอ็นเอ

เมื่อเธอดึงกระดาษข้างในออกมา แล้วพบว่ามันเป็นกระดาษว่างเปล่า โดยมีตัวอักษรสีทองบางๆ เขียนด้วยลายมือว่า "ภายในห้องทำงานมีกล้องวงจรปิด"