ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 75

เพราะฉะนั้นมันเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย

ดวงตาของซือเย่เจ๋วอดไม่ได้ที่จะเย็นชาลง เจียงเซิงปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเป็นเธอในคืนเมื่อหกปีที่แล้วนั้น ที่เธอคอยระมัดระวังและต่อต้านเขาก็เป็นเพราะเจียงเวยหมด?

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอต่อต้านและรังเกียจเจียงเวยมากขนาดนั้นในตอนแรก เธอถูกเจียงเวยวางแผนทำร้าย หากผู้จัดการโรงแรมไม่ได้เอาคีย์การ์ดห้องผิดในคืนนั้น เกรงว่าผู้ชายที่เจียงเซิงต้องมีอะไรกันในคืนนั้นก็คือหลินเซียนยี่

พอคิดได้ดังนั้น สีหน้าของซือเย่เจ๋วฉายแววอำมหิต

"ใช่แล้ว ท่านเจ๋ว ผมสอบสวนได้ว่าเรื่องที่คุณหนูเจียงถูกวางยาในคลับนั้น คือคุณเจียงเวยพาเธอไปที่นั่น และคนที่เธอพบชื่อหลินเซียนยี่"

หลัวเชว่รู้ว่าที่ซือเย่เจ๋วว่าหลินเซียนยี่เป็นเพียงบทบาทเล็กๆ แต่ด้วยความรอบคอบ หลัวเชว่จึงไปสอบสวนเรื่องเกี่ยวกับหลินเซียนยี่ด้วยตัวเอง

ถ้าไม่สอบสวนก็คงไม่รู้ความจริงมันน่าตกใจขนาดไหน

"หลินเซียนยี่เคยมีความสัมพันธ์ร่วมมือกับประธานเจียงมาระยะหนึ่งแล้ว ได้ยินมาว่าหลินเซียนยี่เป็นคนลามกมาก อดีตภรรยาของเขาหย่ากับเขาก็เพราะหลินเซียนยี่คบกับผู้หญิงนับไม่ถ้วน อีกอย่างเลือกแต่สาวที่มีอายุน้อย ผมเดาว่าเขาคงมุ่งเป้าไปที่คุณหนูเจียงตั้งนานแล้ว"

ซือเย่เจ๋ววางข้อมูลด้วยสายตาที่เย็นชา "อสังหาริมทรัพย์ของตระกูลหลินในเมืองหลวงไม่จำเป็นต้องเก็บไว้แล้ว"

ณ ชั้นที่สิบหก

สตูดิโอจิวเวลรี่ "soul"

เมื่อซือเย่เจ๋วมาถึงห้องทำงานของเธอ ก็เห็นเจียงเซิงยืนอยู่หน้านางแบบเทียม กำลังจัดเสื้อผ้าให่มัน เสื้อผ้าในนางแบบมีการออกแบบที่เรียบง่ายมาก มีสไตล์โกธิคเก่า

เขาหรี่ตาลงเล็กน้อยและจ้องมองไปที่แผ่นหลังของเจียงเซิง ท่าทางจริงจังของผู้หญิงคนนี้ช่างน่าเร้าใจจริงๆ

แม้ว่ารูปร่างของเธอจะคลุมด้วยเสื้อผ้ายาวๆ แต่เขาไม่อาจปฏิเสธได้ว่ารูปร่างของเธอร้อนแรงมากในงานปาร์ตี้คืนนั้น เมื่อคิดว่ายังมีผู้ชายคนอื่นแอบมีใจให้เธอ ซือเย่เจ๋วก็กัดฟันแน่นและสายตาที่กำลังจ้องมองเธอนั้นก็เร่าร้อนมากขึ้น

เจียงเซิงรู้สึกถึงมีคนอยู่ข้างหลัง แต่เธอไม่ได้คิดอะไรมาก

"คุณอาแฟรงค์ โปรดช่วยหยิบไม้วัดให้ฉัน..." เมื่อมองย้อนกลับไปก็สบตาเข้ากับซือเย่เจ๋ว สีหน้าของเจียงเซิงก็เปลี่ยนไปทันที "คุณเหรอ?"

"ฉันไม่รู้ว่าอะไรคือไร้ยางอาย ไม่งั้นคุณช่วยสอนฉันให้หน่อยได้ไหม" เจียงเซิงยิ้มและปลายนิ้วของเธอเลื่อนไปบนกระดุมสูทของเขา

เจียงเซิงต้องการทำให้เขารู้สึกขยะแขยง เขาคงไม่ชอบผู้หญิงที่ก้าวร้าวและไร้ยางอายแบบนั้นใช่ไหม

งั้นเธอก็จะริเริ่มอย่างไร้ยางอายสักครั้ง

แต่ในความเป็นจริงมือที่เปิดกระดุมชุดสูทของเขาสั่นอยู่เล็กน้อย เดิมทีเธอไม่ได้เก่งเรื่องพวกนี้อยู่แล้วแต่ไหนๆ ก็แสดงไปแล้ว เธอต้องแสดงให้จบ!

เธอไม่เชื่อว่าเขาจะปล่อยให้เธอทำอย่างนั้นตามอำเภอใจ

จู่ๆ ซือเย่เจ๋วก็จับมือเธอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสงบว่า "คุณประหม่าไปทำไม"

เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นมองเขาและเห็นว่าจู่ๆ เขาก็โน้มตัวมาหาเธอแล้วเลื่อนมือของเธอไปที่หัวเข็มขัด "ปลดเข็มขัดที่นี่ไม่เร็วกว่าหรือ?"