ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 82

ซือเย่เจ๋วก้มหน้าลง เพราะฉะนั้นเด็กสองคนนี้ถึงเซ็นสัญญากับบริษัทบันเทิงเหรอ?

เมื่อเห็นว่าเขาจะไปทำชุดใหม่ ซือเย่เจ๋วก็ยกมือขึ้นแล้วแตะหัวเขา "เอาล่ะ ที่เหลือให้พ่อมาจัดการเองเถอะ"

เจียงเหยียนเหยียนมองเขาอย่างสงสัย "พ่อทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?"

เป็นถึงลูกชายคนโตของตระกูลซือ ท่านเจ๋วผู้มีอำนาจในเมืองหลวง ยังไงก็คงไม่เคยลงมือทำกับข้าวพวกนี้เองมั้ง

"แน่นอนอยู่แล้ว"

ซือเย่เจ๋วสวมผ้ากันเปื้อนแล้วเดินไปที่ห้องครัว เจียงนวนนวนและ เจียงเหยียนเหยียนมองดูเขาด้วยความคาดหวังเล็กน้อย

เจียงเฉินเฉินวิ่งลงไปชั้นล่างในรองเท้าแตะตุ๊กตาของเขา และเมื่อได้กลิ่นหอม "พี่จ๋า พี่กำลังทำอาหารอยู่เหรอ"

เมื่อเห็นพี่ชายและน้องสาวของเขานั่งรออยู่ที่โต๊ะ เขาจึงมองไปทางห้องครัวและเบิกตากว้างขึ้น

เป็นพ่อที่กำลังทำอาหารเช้าให้นี่น่ะ!

ซือเย่เจ๋วนำอาหารเช้าที่เตรียมไว้ไปที่โต๊ะ จากนั้นเด็กน้อยทั้งสามก็ส่งเสียง"ว้าว"พร้อมกัน

เจียงเฉินเฉินกระพริบตาและมองดูเขา "พ่อทำอาหารเป็นจริงๆ นะ!"

ซือเย่เจ๋วยิ้ม "นี่มันเป็นเรื่องง่ายไม่ใช่เหรอ?"

"อร่อยมาก ฝีมือพ่อเก่งจริงๆ!" เจียงนวนนวนแทบรอไม่ไหวที่จะเริ่มแล้ว และเธอก็เขย่าหัวอย่างมีความสุในขขณะกินอาหารเช้าที่พ่อของเธอทำ

เขาก้มศีรษะลงมองไปที่นาฬิกา หลัวเชว่น่าจะใกล้ถึงแล้ว

อย่างที่คิดไว้กริ่งประตูก็ดังขึ้นทันที

ซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนและเดินไปเปิดประตู หลัวเชว่นำเสื้อผ้าสองถุงมายื่นให้เขา โดยไม่คาดคิดว่าเมื่อคืนนี้ท่านเจ๋วอาศัยอยู่ที่นี่จริงๆ พัฒนาได้เร็วจัง!

หลังจากเห็นเด็กน้อยทั้งสามในห้อง เขาก็อึ้งอยู่กับที่ "ท่านเจ๋ว ผม... ผมไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม?"

เขาเช็ดตาอีกครั้ง "ทำไมผมถึงเห็นมีเหยียนเหยียนเป็นสองคน!"

"พวกเขาเป็นแฝดสาม" ซือเย่เจ๋วพูดอย่างใจเย็น

หลัวเชว่ตกตะลึง

"ขอบคุณนะ คุณอาแฟรงค์" เจียงเซิงยิ้มก่อนหยิบกาแฟร้อนขึ้นมาจิบ

ให้ตายเถอะ ถ้าไม่ใช่เมื่อคืนเธอต้องคอยระวังไอ้ผู้ชายชั่วนั้น เธอคงไม่ต้องนอนหลับไม่สนิทอย่างนี้ทั้งคืน

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะพ่อทูนหัวแม่ทูนหัวที่บ้านสองคนนั้น!

ก็ไม่รู้ว่าซือเย่เจ๋วได้ออกจากไปหรือเปล่า

เธอขมวดคิ้ว และในขณะนี้ มีเสียงการเคลื่อนไหวบางอย่างส่งมากจากข้างนอก

เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเซิ่น พ่อของเธอเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่โกรธจัดโดยไม่สนใจการห้ามของเจ้าหน้าที่ และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า "เธออยู่ที่นี่จริงๆ"

หลังจากที่เจียงเซิ่นเห็นแฟรงค์แล้ว สีหน้าของเขาก็ยิ่งแย่ลง

"ประธานเจียง ถ้าคุณต้องการโน้มน้าวให้ฉันกลับไวน์เนอร์หล่ะก็ ฉันก็จะย้ำคำเดิมนะ ฉันจะไม่กลับไป" เจียงเซิงวางถ้วยกาแฟในมือของเธอลง จุดประสงค์ของพ่อเธอนอกจากนี้แล้วจะมีอะไรได้อีกล่ะ?

ดูเหมือนว่าแม่ลูเซียวหลานสองคนนั้นยังไม่ตายใจสินะ?

แต่เจียงเซิ่นกลับชี้ไปที่เธอ "ฉันถามเธอ เธอและท่านเจ๋วมีลูกกันแล้วใช่ไหม?"