ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 97

เมื่อเทียบกันดูแล้ว ดูเหมือนประธานเสิ่นจะน่ารักกว่าลูกสาวของเขาจริงๆ

แฟรงค์ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ "คราวนี้ดวงใจจิวเวลรี่ กรุ๊ปให้คุณหนูเสิ่น มาหารือเกี่ยวกับความร่วมมือ ฉันคิดว่าน่าจะมีจุดประสงค์เดียวกันอย่างเรา"

"ดูเหมือนว่าจะมาขอช่องทางการจัดซือวัตถุดิบกับจิ่นซุ่ย ด้วย" เจียงเซิงเลิกคิ้ว

เมื่อพูดถึงขั้นนี้ แฟรงค์ก็กังวลใจเล็กน้อย "ไม่รู้ว่าจิ่นซุ่ยจะเสนอเงื่อนไขแบบไหนกัน ฉันเกรงว่า 400 ล้านจะไม่เพียงพอ"

เพียงแหล่งที่มาของแทนซาไนต์ ก็คงต้องเสียเงินเกือบ 400 ล้านแล้วมั้ง

เพราะยังไงจิ่นซุ่ย จิวเวลรี่เป็นเพียงเจ้าเดียวที่มีคุณสมบัติที่จะร่วมมือกับ BM ในตลาด จิ่นซุ่ยใช้เงินจำนวนมากเพื่อผูกขาดช่องทางการนำเข้าจากต่างประเทศนี้

พวกเขารอจนเกือบหนึ่งชั่วโมง

จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ปรากฏตัวขึ้นที่นอกประตู "ต้องขอโทษนะค่ะ ท่านประธานของเราบอกว่า เพราะพวกคุณเป็นสตูดิโอที่เพิ่งเปิดใหม่และยังไม่ได้จดทะเบียนในตลาด ท่านประธานยังไม่รู้ความสามารถของพวกคุณ เพราะฉะนั้นเราขอให้พวกคุณมาหารือเรื่องความร่วมมือหลังจากที่สตูดิโอของพวกคุณได้มั่นคงก่อนค่ะ"

แฟรงค์ยืนขึ้น "นี่คือคำพูดจากคุณนายหนานจิ่นงั้นเหรอ"

พนักงานมองทำหน้าลำบากใจ "คุณแฟรงค์ นี่เป็นความตั้งใจของท่านประธาน เราแค่กล่าวตามที่ท่านสั่งค่ะ"

เจียงเซิงนั่งอย่างสงบบนที่นั่งของเธอและไม่หันกลับมามอง "คุณนายหนานจิ่นเสนอเงื่อนไขอะไรบ้าง"

พนักงานหยุดชั่วคราวและพูดว่า "นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงื่อนไขคืออะไร แต่เป็นเพราะสตูดิโอของคุณยังไม่มั่นคง เนื่องจากท่านประธานของเราต้องพิจารณาความสามารถในการร่วมมือในระยะหลังด้วยค่ะ"

เจียงเซิงลดสายตาลง ลุกขึ้นยืนช้าๆ แล้วเดินไปหาเจ้าหน้าที่ "ก็ได้ ฉันหวังว่าคุณนายหนานจิ่นจะไม่ผิดสัญญาในครั้งต่อไปที่เรามา และหย่าปล่อยให้เราต้องรอนานขนาดนี้ด้วย"

เธอยิ้มเล็กน้อยและเดินออกจากห้องรับแขกพร้อมกับแฟรงค์

โดยบังเอิญได้เจอกับเสิ่นหมิงจูที่กำลังเดินเข้ามาหา เมื่อเห็นว่าพวกเขาถูกปฏิเสธพบหน้า เสิ่นหมิงจูก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ "ฉันก็ว่าอยู่แล้ว บริษัทเล็กๆ ที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักอย่างพวกคุณก็แค่ฉวยโอกาสเพื่อหาผลประโยชน์ ไม่ได้จริงจังอยากทำอะไรหรอก ที่จิ่นซุ่ยยอมให้พวกคุณเข้ามาก็ถือว่าดีมากพอแล้ว เรื่องความร่วมมือนั้น อย่าคิดเลยจะดีกว่านะ?"

เจียงเซิงมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า "ดวงใจจิวเวลรี่ได้หารือช่องทางความร่วมมืออะไรสำเร็จเหรอ"

เธอยิ้ม "ถ้าคุณนายหนานจิ่นไม่พบพวกเรา เราก็ไม่ยอมไปไหนเลย"

**

คุณนายหนานจิ่นหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบ เมื่อพนักงานข้างนอกมารายงาน เธอก็เงยหน้าขึ้นมองอย่างดุร้าย "เธอบอกว่าพวกเขายังไม่กลับเหรอ?"

"ใช่ค่ะ ยังอยู่ข้างล่างค่ะ"

คุณนายหนานจิ่นหรี่ตาลง "แม้แต่บริษัทยังไม่ได้จดทะเบียนในตลาดด้วยซ้ำ ก็กล้ามาพบฉันเพื่อหารือเรื่องช่องทางความร่วมมือของแทนซาไนต์เลย เคยเห็นคนที่มั่นใจในตัว แต่คนที่มั่นใจขนาดนี้ฉันยังไม่เคยเจอมาก่อน "

พนักงานหญิงคนนั้นพูดว่า "ไม่งั้นให้ฉันไปไล่พวกเขาออกไปดีไหมคะ?"

เธอวางถ้วยกาแฟลง "ถ้าเราขับไล่พวกเขาออกไป นั่นไม่เท่ากับว่าเราจิ่นซุ่ยปฏิบัติต่อผู้อื่นไม่ดีงั้นเหรอ"