ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 705

มู่หรงฉีมองไปยังใต้เท้าหลู่ที่ยังคงหลับใหลด้วยความตกใจ

หากใต้เท้าหลู่เปิดเผยเรื่องนี้ต่อหน้าสาธารณชนจะทำอย่างไร

ยายหลิงเคยสงสัยที่มาที่ไปของชิงฮวนมาก่อน ชิงฮวนขจัดความสงสัยของทุกคนด้วยความยากลำบาก

หากเหตุการณ์ซ้ำรอยเกิดขึ้นอีกครั้ง เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป

เห็นได้ชัดว่าชิงฮวนรู้ที่มาที่ไปอันแท้จริงของใต้เท้าหลู่ แต่เพื่อคำนึงถึงสถานการณ์โดยรวมและเพื่อให้ทหารสามกองทัพมีโอกาสในการชนะมากขึ้น ลดความอันตรายลงเมื่อเผชิญกับศัตรูอย่างมั่วเป่ย นางถึงกับยอมแบกรับความลับอันหนักอึ้งนั้นเอาไว้และล้มเลิกในการสังหารใต้เท้าหลู่ชั่วคราว

หญิงสาวคนนี้มักจะเสแสร้งเข้มแข็งจนทำให้คนอื่นต้องปวดใจตลอดเลยสินะ

นั่นทำให้ยิ่งไม่สามารถปล่อยให้ใต้เท้าหลู่มีชีวิตต่อไปได้

มิเช่นนั้นมันจะกลายเป็นระเบิดเวลาที่รอวันปะทุ ระเบิดชิงฮวนออกเสี่ยงๆ มู่หรงฉีถามเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของทหารมั่วเป่ยไม่กี่ประโยค ทว่าใต้เท้าหลู่กลับแสดงอาการตื่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

มู่หรงฉีและปีเตอร์พูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติราวและแสร้งทำเป็นดื่มเหล้าจนได้ที่

ใต้เท้าหลู่ตื่นขึ้นจากการสะกดจิต เขาคิดว่าตัวเองเมาและอยู่ในภวังค์ชั่วขณะ ก่อนจะเดินโอนเอนกลับไปนอนด้วยความช่วยเหลือจากคนรับใช้

มู่หรงฉีขอบคุณ ปีเตอร์อย่างจริงใจ

ปีเตอร์ยกนิ้วให้เขา “ข้าชอบภรรยาของท่านมาก!”

มู่หรงฉีมีสีหน้ามืดมนทันที “แม่ทัพอวี๋ ส่งแขก!”

ปีเตอร์รู้สึกงงเล็กน้อยที่จู่ๆ อีกฝ่ายโกรธโดยไม่มีเหตุผล เขายักไหล่อย่างไม่เข้าใจพร้อมกับเดินตามทหารยามออกไป

แม่ทัพอวี๋เดินเข้าไปหาเขาทันที “เป็นอย่างไรบ้างขอรับ ท่านอ๋อง เจ้านั่นสารภาพอย่างตรงไปตรงมาหรือไม่”

มู่หรงฉีพยักหน้า “พวกเราถูกชาวมั่วเป่ยหลอกเข้าเสียแล้ว อันที่จริงมั่วเป่ยไม่มีปืนที่ใช้งานได้เลย มิน่าราชามั่วเป่ยจึงส่งองค์ชายอันต๋าและใต้เท้าหลู่มาเสี่ยงภัยที่ฉางอัน”

แม่ทัพอวี๋รู้สึกประหลาดใจ “บ้าจริง มั่วเป่ยทำตัวเจ้าเล่ห์แสนกล แสร้งทำเป็นเชื่อฟังแต่กลับเพทุบายถึงเพียงนี้ หาเป็นเช่นนั้นจริง... มั่วเป่ยก็ไม่ได้น่ากลัวสำหรับเรามากใช่หรือไม่ขอรับ”

มู่หรงฉีพยักหน้า ก่อนจะถามด้วยความประหลาดใจ “เจ้าโน้มน้าวให้ชาวต่างชาติคนนี้กลับตัวได้อย่างไร”

ทันทีที่เรื่องนี้ถูกพูดถึง แม่ทัพอวี๋ก็กระตือรือร้นทันที “กระหม่อมจะเก่งกาจเช่นนั้นได้อย่างไรเล่าขอรับ พระชายาต่างหากที่บังเอิญเดินมาเจอที่สนาม ท่านอ๋องไม่เห็น... กระหม่อมเห็นแล้วยังอึ้งเลยขอรับ พระชายาสามารถพูดภาษาเดียวกับชาวต่างชาติคนนั้นได้ ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนานเลย” หัวใจของมู่หรงฉีสั่นสะท้านทันที “เจ้าหมายความว่าชิงฮวนสามารถพูดภาษาตะวันตกได้งั้นหรือ”

“ใช่ขอรับ ไม่รู้ว่าทั้งสองคนตกลงอะไรกัน ปีเตอร์จึงยอมกลับไป ดูไม่มีร่องรอยการบังคับฝืนใจสักนิด”

หัวใจของมู่หรงฉีสั่นไหว เขานึกถึงคำพูดของใต้เท้าหลู่เมื่อครู่

ชิงฮวนเคยอธิบายเกี่ยวกับทักษะทางการแพทย์และแหวนนาโนของนางไว้ว่า... ตอนที่นางฆ่าตัวตายในวันแต่งงานและอยู่ในอาการโคม่า นางฝันถึงแม่ที่สิ้นชีวิตไป หลังจากตื่นขึ้น นางจึงมีวิชาแพทย์ที่น่าอัศจรรย์นี้ติดตัวมาด้วย

คำพูดนี้ดูน่าอัศจรรย์พอๆ กับการฟื้นคืนชีพจากศพและน่าเชื่อถือยิ่งกว่าคำพูดของใต้เท้าหลู่เสียอีก สิ่งที่น่าสงสัยเพียงอย่างเดียวคือทำไมนางถึงรู้เรื่องแปลก ๆ มากมาย

นางเติบโตมาในสภาพแวดล้อมเดียวกับเหลิ่งชิงเฮ่อ แต่ประสบการณ์นั้นกลับแตกต่างไปกันอย่างสิ้นเชิง

เรื่องบางเรื่องอาจรู้โดยไม่จำเป็นต้องตรวจสอบ

ชิงฮวนในตอนนี้ไม่ใช่ชิงฮวน

ข้าน่าจะเดาได้ตั้งนานแล้ว

เขามึนงงอยู่คนเดียวเป็นเวลานานจนกระทั่งกลางคืนมืด ก่อนจะดื่มเหล้าที่เหลืออยู่ในไห และกลับไปยังตำหนักฉาวเทียน

มู่หรงฉียกมือขึ้นลูกหัวของเด็กน้อยอย่างเอ็นดู “น้องชายคนเล็กในท้องของแม่หลับไปแล้ว นางจำเป็นต้องพักผ่อนแต่เช้า พรุ่งนี้พ่อจะฝึกดาบกับเจ้าดีหรือไม่”

อวิ๋นเช่อชำเลืองมองชิงฮวนอย่างไม่เต็มใจ ก่อนจะเดินกลับไปอย่างเชื่อฟัง

จากนั้นชิงฮวนก็เงยหน้าขึ้นถาม “ใต้เท้าหลู่กับปีเตอร์ไปแล้วหรือ”

มู่หรงฉีพยักหน้า “เจ้าโน้มน้าวปีด้วยวิธีใดกัน คนผู้นี้มีนิสัยแปลกประหลาดนัก”

“เขาแค่ชอบที่จะแสดงอารมณ์อย่างชัดเจนน่ะ” ชิงฮวนค่อยๆ หยิบกระดาษฟางบนโต๊ะ “หม่อมฉันบอกเขาว่ามั่วเป่ยได้สร้างอาวุธที่ทรงพลังมากและต้องการบุกฉางอัน เพื่อเหยียบย่ำแผ่นดินเกิดของเรา ทหารของเราต้องใช้เลือดเนื้อต้านทานกระสุนของฝ่ายตรงข้าม อาจก่อให้เกิดการฆ่านองเลือด พรากเมียพรากลูกให้แยกจากกัน โล่เป็นดั่งเครื่องมือที่พระเจ้าประทานให้เราเพื่อปกป้องสันติภาพ เป็นความรักของพระเจ้าที่มีต่อโลก เขาเป็นผู้ส่งสารที่พระเจ้าส่งมาเพื่อช่วยชาวเมืองฉางอัน

หม่อมฉันพูดเพียงเท่านั้น แล้วก็ชื่นชมอีกไม่กี่ประโยค”

มู่หรงฉียิ้มเบา ๆเงาสะท้อนของเปลวเทียนในดวงตาสั่นไหวราวกับเต้นรำไปมา

“ใต้เท้าหลู่บอกว่าอันที่จริงมั่วเป่ยไม่ได้สร้างกระสุน เขานำกระสุนเหล่านี้มาจากที่อื่น”

ชิงฮวนตกใจในตอนแรก ก่อนจะเข้าใจ หลายสิ่งที่คิดว่าไม่เข้าใจล้วนได้รับคำตอบแล้วในตอนนี้

ไม่แปลกเลยตอนนี้ใต้เท้าหลู่ที่กำลังเพลิดเพลินในฉางอัน ยังคิดถึงและอยากกลับไปสู่ยุคปัจจุบัน

เขาสามารถหลอกลวงฮ่องเต้แห่งฉางอันได้ชั่วขณะหนึ่ง แต่ไม่ช้าก็เร็วคำโกหกเหล่านี้จะถูกเปิดโปง เมื่อนั้นเขาไม่มีค่าและไม่สามารถรักษาชีวิตได้อีกต่อไป

พวกเขาสองคนถูกบังคับให้เดินทางข้ามเวลาโดยไม่มีใครดีไปกว่ากัน พระเจ้าทรงยุติธรรม...เธอได้นำแหวนนาโนติดตัวมา ส่วนเขานำอาวุธสมัยใหม่มา

หนึ่งคนมาเพื่อช่วยเหลือ อีกหนึ่งคนมาเพื่อทำร้าย

แล้วบันดาลให้ทั้งสองกลับมาพบกันอีกครั้ง