ชิงฮวนครุ่นคิดเล็กน้อย
“ข้าไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับคนคนนี้ อันดับแรกเจ้าต้องมองบุคลิกของคนคนนี้ให้ออก ถ้าหากเป็นคนที่ทำทุกอย่างเพื่อไปสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น ก็อย่าเปิดใจพูด”
“พูดอีกอย่าง เจ้าต้องรู้ก่อนว่าสามารถสอบถามเบาะแสที่มีประโยชน์จากเขาได้หรือไม่ ไม่อย่างนั้น แม้ว่าจะบอกไปแล้ว ความเสี่ยงที่จะถูกเปิดโปงก็แค่เพิ่มขึ้นโดยเปล่าประโยชน์”
“ข้าแอบตรวจสอบตารางอยู่เวรในวันที่ซุนสือโถวถูกทำร้าย ทราบว่าผู้ดูแลนักโทษที่รับผิดชอบลาดตระเวนในเวลานั้นเป็นใคร แต่ข้าไม่สามารถไปไต่สวนอย่างเที่ยงตรงได้”
“ข้าคิดว่า หากเจ้าหน้าที่เรือยจำยอมยื่นคำร้องขอความเป็นธรรมให้ซุนสือโถว ข้าต้องตรวจสอบได้แน่ว่าใครเป็นคนที่สมคบคิดกับคนภายนอกลอบทำร้ายซุนสือโถวในวันนั้น”
เหลิ่งชิงเจียวพูดมีเหตุผลมาก เขาน่าจะคิดอย่างรอบคอบแล้ว
ชิงฮวนมองเขาด้วยความชื่นชม “เจ้าทำตามดุลพินิจตนเองเถอะ”
หลังจากนั้นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วควักกระบอกฝนดอกสาลี่ที่เทียนจีจื่อทำให้ตนเองออกมาและส่งให้เขา
“เจ้าติดต่อกับคนแสนโหดเหี้ยมพวกนั้น มีอันตรายตลอดเวลา เจ้าไม่มีทักษะป้องกันตัว อาวุธลับนี้มอบให้เจ้า พกติดตัวไว้จะดีที่สุด เตรียมเอาไว้เพื่อยามจำเป็น”
เหลิ่งชิงเจียวไม่เกรงใจ รับกระบอกดอกสาลี่มา มองซ้ำแล้วซ้ำเล่า รู้สึกว่ามันแปลก
ชิงฮวนสอนเขาว่าเปิดกลไกอย่างไร ใช้การอย่างไร และกำชับข้อควรระวัง
เพราะว่าคิดถึงอวิ๋นเช่อ หลังจากทานอาหารเย็นกับมู่หรงฉีอย่างเร่งรีบก็กลับไปยังจวนฉีอ๋องทันที
วันต่อมา
รองแม่ทัพอวี๋เป็นคนขยันและตื่นเช้ามาก เขาตื่นเพราะปัสสาวะที่อั้นเอาไว้ ก่อนนอนเมื่อคืนกรอกชาเข้าไปหนึ่งกา อั้นมาทั้งคืนเลยหลับไม่สบาย
เดินไปห้องน้ำอย่างสะลึมสะลือ เดินไปพร้อมกันปลดกางเกง
ถีบเปิดประตูห้องน้ำที่มีความสูงครึ่งคนออก ปากไม่อยู่เฉย ผิวปากหวีดหวิว เพิ่มความสนุกสนาน
เพิ่งจะเปิดประตู ก็ได้ยินเสียงเสียดสีดังมาจากด้านหลัง รองแม่ทัพอวี๋มีความตื่นตัวสูง จึงหันไปทันที “ใครน่ะ”
ไม่มีเงาคนเลยสักนิด
แต่ทว่า พอเสียสมาธิเลยปัสสาวะเอียง! แถมยังไปโดนหน้ารองเท้าด้วย
ดื่มเหล้าหกตรงหว่างขา ปัสสาวะรดรองเท้าเปียก ผายลมอุจจาระโผล่ เช็ดก้นกระดาษขาด สี่เรื่องนี้รองแม่ทัพอวี๋ล้วนคิดว่าเป็นเรื่องโชคร้ายที่น่าหดหู่อย่างยิ่ง
เขาบ่นพึมพำพร้อมกับยืดท้องวาดวงกลมบนกำแพงที่อยู่ตรงหน้าเพื่อขจัดโชคร้าย
ด้านหลังมีเสียงหัวเราะเยาะ เหมือนกับปิดปากเอาไว้
รองแม่ทัพอวี๋ซึ่งจดจ่อกับธุระที่ยังทำไม่เสร็จตกใจจนตัวสั่น และอั้นปัสสาวะกลับไปทันที
ด้วยฝีมือการต่อสู้ของเขา นึกไม่ถึงว่ายังมีคนที่สามารถเข้าใกล้ด้านหลังตนเองอย่างเงียบๆ โดยที่ตนเองไม่รู้ตัวเลยสักนิด!
หันหน้าไปอย่างระมัดระวัง พอก้มหน้าลง คุณชายน้อยอวิ๋นเช่อซึ่งหลบอยู่ทางด้านหลังประตูที่ปิดอยู่ครึ่งหนึ่งกำลังพยายามยืดคอมองบริเวณเอวของเขา
เพราะว่าตัวเล็ก หลบอยู่ทางด้านหลัง เมื่อสักครู่ตนเองหันกลับไปเลยไม่เห็น
พระเจ้า แอบมองกันนี่ เจ้าหนุ่มน้อยคนนี้เพิ่มความชอบแบบนี้เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แล้วตามตนเองมาตั้งแต่ตอนไหน หรือว่าดักรอล่วงหน้า
รองแม่ทัพอวี๋ดึงกางเกงขึ้นอย่างลนลาน “ซื่อจื่อ ท่านตื่นตั้งแต่เช้าไม่หลับไม่นอน วิ่งมาทำอะไรที่นี่หรือ”
คุณชายน้อยอวิ๋นเช่อกะพริบตาปริบๆ “มาจับขโมย!”
รองแม่ทัพอวี๋มึนงงเล็กน้อย “วิ่งมาจับขโมยที่ห้องน้ำหรือ ขโมยอะไร ซุปทองหรือ”
“แอบคบชู้!”
……
รองแม่ทัพอวี๋เกือบจะสำลักน้ำลายตัวเองตายแล้ว รัดเข็มขัดอย่างฉับไว แล้วลากอวิ๋นเช่อไปด้านข้าง
“ซื่อจื่อ ท่านไปฟังใครพูดเหลวไหลมา”
“ไม่ใช่ กลัวว่าพวกเขา ฮะแหมๆ ทำตัวยุ่งเหยิง”
“ก็คือแอบคบชู้มิใช่หรือ”
“ท่านเด็กขนาดนี้ รู้แล้วหรือว่าอะไรเรียกว่าแอบคบชู้”
“รู้แน่นอน ท่านกับตี้ลี่แอบสู้กันด้วยปากคราวก่อนก็คือการแอบคบชู้ คนแรกที่ควรจะตัดตอนก็คือท่าน!”
“พูดจาเหลวไหลอะไร!”
รองแม่ทัพอวี๋เผชิญกับความคิดอันตรายของอวิ๋นเช่อ ยังไม่ทันอบรมอย่างลึกซึ้ง เสียงดังเหมือนกับเสียงฟ้าร้องก็ทำเขาตกใจทันที
พระชายามาแล้ว จบเห่ ต้องคิดว่าตนเองทำให้ลูกของนางเสียคนแน่
อวิ๋นเช่อมีประสบการณ์มากมาย ตอบสนองเร็วมาก วิ้ง ‘ฟิ้ว’ ไปทางด้านหลังรองแม่ทัพอวี๋ เหมือนกับหนูเจอแมวอย่างไรอย่างนั้น
รองแม่ทัพอวี๋เงยหน้าด้วยความประหม่า ใจเต้นตึกตัก เพราะว่าคนที่มาไม่ได้มีเพียงเหลิ่งชิงฮวน ด้านหลังยังมีตี้ลี่ด้วย
เหลิ่งชิงฮวนโมโห ส่วนตี้ลี่นอกจากจะเขินอายแล้ว ยังทำหน้าเหยียดหยามด้วย
หากตนเองดิ้นรนอีกครั้ง ยังมีทางรอดหรือไม่
“เหล่าอวี๋ท่านคิดว่าคิดว่าอวิ๋นเช่อของข้ารู้น้อยเกินไปใช่ไหม ท่านสอนเรื่องดีๆ ให้เขาไม่ได้หรือ”
“ไม่ใช่นะ พระชายา ท่านฟังเหล่าอวี๋อธิบายก่อน”
เทน้ำส้มสายชูตรงไหนตรงนั้นเปรี้ยว ใส่เกลือตรงไหนตรงนั้นเค็ม เหล่าอวี๋ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดจากตรงไหนดี เรื่องผิดกฎหมายอย่างการหักหลังคุณชายน้อยอวิ๋นเช่อเขาไม่สบายใจที่จะทำ
“ท่านแม่ ลุงอวี๋บอกว่า หลังจากขันทีโดนตัดตอนแล้ว ก็แอบคบชู้ไม่ได้แล้วใช่ไหม เพราะอะไรหรือ”
เสี่ยวอวิ๋นเช่อซึ่งไม่รู้เรื่องทางโลกเงยหน้าขึ้น แล้วยกข้อสงสัยภายในใจขึ้นมาอย่างกระตือรือร้น ชิงหักหลังรองแม่ทัพอวี๋ก่อน
สีหน้าของตี้ลี่ขรึมเหมือนถูกปกคลุมด้วยเมฆดำอย่างหนาแน่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา
แอดขาาาาาา หนีเที่ยวพอหรือยัง มาต่อให้จบบบบบบ...
แอดขาาาาาา 794 และ 797 ตกหล่นหายไปคะแอด ช่วยเก็บมาหน่อยคะ คิคถึงงงงงงงงงง...
แอดขาาาาาา ตอน794และ797 หายไปคะ แอดทำตกหล่นช่วยเก็บกลับมาหน่อยคะ...
อยากทราบว่ามีทั้งหมดกี่ตอนคะ....
หยุดนานแล้วนะคะ ผู้เขียน มีอัพเดทต่อไหมคะ...
ขอบคุณทุกๆๆคนนะคะที่มาบอก แต่พอให้เตรียมทิชชู่นี่ปวดตับ ปวดใจก่อนล่ะ...
อยากรู้จังว่าพระเอกรู้ความจริงว่าผู้หญิงในคืนนั้นเป็นนางเอกตอนไหนคะ ใครอ่านแล้วบอกหน่อยค่ะรบกวนสปอยหน่อยยย...
ขอบคุณนะคะที่หานิยายสนุกๆๆมาให้อ่าน จะรออ่านทุกวันค่ะ...
ขอบคุณมากๆค่ะที่อัพเดทต่อจะตั้งใจอ่านต่อไป...ตอนเรียนยังไม่ตั้งใจขนาดนี้🤗😘😄😅😊...
อย่าเท..กลางทาง..นะแอดนะ😁😁😁...