นางเซี่ยงกวาดตามองสำรวจไปรอบๆ
ขณะที่นางกำลังจะพูด เจิ้งซื่อหลางก็ดึงแขนเสื้อของนาง แล้วชี้ไปที่ซูฝูและซูหรง“ท่านแม่ ข้าไม่ต้องการนาง ข้าต้องการพวกนางสองคนนั้น”
และใบหน้าของซูหรงก็ดำคล้ำขึ้นมาทันที
เจิ้งซื่อหลางคนนี้เป็นเพียงคางคกที่อยากจะกินเนื้อหงส์เท่านั้น!
ซูหวั่นเม้มริมปาก จับนางหลี่ที่คิดจะพูดอะไรออกมาเอาไว้ และยืนอยู่ข้างๆนาง
และแม่เฒ่าเซี่ยงก็อดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ตามที่คิดเอาไว้“ซื่อหลาง ไม่ใช่ว่าข้าจะต่อว่าเจ้านะ เจ้าก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว ทำไมยังจะมาจู้จี้จุกจิกอีก!”
คางคกที่อยากจะกินเนื้อหงส์ยังต้องส่องกระจกมองดูตัวเองนะ
นางไม่ค่อยจะถูกชะตากับหลานคนนี้มาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว หากไม่เห็นแก่น้องสาวของตัวเองแล้วละก็ แม่เฒ่าเซี่ยงก็คงจะหยิบท่อนไม้ไล่ออกไปตั้งนานแล้ว
เจิ้งซื่อหลางเลียใบหน้าที่เจ้าเล่ห์ของตัวเอง แล้วโน้มตัวเข้ามา“ท่านน้า ท่านน้าพูดแบบนี้ข้าไม่ค่อยจะชอบมากนัก ไม่ว่าจะอย่างไรข้าก็ไม่สนใจหรอกนะ รับเงินอัดข้าไปแล้วก็ต้องส่งคนมาให้ข้า!”
นางเซี่ยงรักเจิ้งซื่อหลางลูกชายคนนี้มากที่สุด เขาพูดอะไรก็เป็นอย่างนั้นมาโดยตลอด“ท่านพี่ ชีวิตนี้ข้าไม่เคยขอร้องอะไรพี่เลยนะ ข้าขอพี่ครั้งนี้เท่านั้น!”
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ ซูหรงจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากนางจางทันที
นางไม่อยากจะแต่งงานกับชายหลังค่อมคนนี้เลย!
และนางจางก็กังวลจนเหงื่อเย็นๆเต็มฝ่ามือด้วยเช่นกัน เพราะกลัวว่าแม่เฒ่าเซี่ยงจะใจอ่อนไปด้วย“ท่านแม่ เมื่อต้นปีมีครอบครัวหนึ่งที่อยู่ในอำเภอมาหาข้า บอกว่าอาหรง......”
คำพูดนั้นบอกเป็นนัย เพราะเกรงว่าหากเรื่องไม่ประสบความสำเร็จจะทำให้ชื่อเสียงของซูหรงเสื่อมเสียได้
แม่เฒ่าเซี่ยงความคิดโลดแล่นเป็นอย่างมาก และตระหนักว่านางจางกำลังบอกเป็นนัยกับนางว่ามีคนในเมืองสนใจซูหรงอยู่
และคนในเมืองนั้นดีกว่าสกุลเจิ้งมาก!
“น้องรัก ไม่ใช่ว่าข้าจะไม่ช่วยเจ้านะ หากไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ถ้าเจ้าชอบนังหนูหวั่นก็พานางกลับไปเถอะ”
และซูหวั่นก็หัวเราะเยาะออกมา“ท่านย่า ท่านย่าลืมที่หลี่เจิ้งเคยพูดเอาไว้แล้วเหรอคะ!”
ใบหน้าของแม่เฒ่าเซี่ยงมืดมนขึ้นมาทันที“นี่เป็นเรื่องของครอบครัวเรา ข้าอยากจะทำอะไรก็ทำ นังเด็กอย่างเจ้าจะพูดมากทำไมกัน!”
“ท่านแม่!”น้ำเสียงของนางหลี่เต็มไปด้วยความเศร้าและความโกรธ โดยคิดไม่ถึงเลยว่าแม่เฒ่าเซี่ยงจะกลับกลอกได้ขนาดนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา