วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1006

ร้านอาหารฝรั่งเศส

เยี่ยชิวและหลินจิงจื้อนั่งอยู่ที่มุม แม้ว่าจะเป็นตอนเที่ยง แต่แสงไฟก็สลัว ดูมีอารมณ์เป็นพิเศษ

“เมื่อก่อนเคยกินอาหารฝรั่งเศสไหม?”หลินจิงจื้อถาม

เยี่ยชิวส่ายหัว“ฉันไม่ค่อยชอบกินอาหารฝั่งตะวันตก ”

หลินจิลจื้อพูดด้วยรอยยิ้ม“สามี จุดนี้นายต้องฝึกฉัน ต้องกล้าลองสิ่งใหม่ๆ เช่นฉันชอบลองท่าใหม่ๆ ”

พูดจบหลินจิงจื้อก็ขยิบตาให้เยี่ยชิว

เยี่ยชิวหมดคำพูดอยู่ครู่หนึ่ง

เดิมทีเป็นเรื่องปกติมาก แต่พูดออกมาจากปากของพี่หลินแล้วทำไมเปลี่ยนไปเลย?

“ทําไมเมื่อคืนนายไม่มาหาฉัน?”

หลินจิงจื้อพูดด้วยใบหน้าไม่พอใจ“ฉันรอนายจนกลางดึก คิดว่านายจะกลับมา ยังเตรียมชุดนอนเซ็กซี่สองสามชุดไว้”

“ใครจะไปรู้ นายใจเเข็งให้ฉันอยู่ในห้องว่างคนเดียวได้ ”

เยี่ยชิวอธิบายว่า“เมื่อคืนฉันรักษาให้ซูลั่วยิงในโรงพยาบาล ”

โอ๋?

หลินจิงมีความสนใจเลย และถามว่า “รักษายังไง?หรือว่านายเอาเขา……”

“ไม่ๆๆๆ”เยี่ยชิวรีบพูดว่า“แค่รักษาให้เขาเฉยๆ”

“ฉันล้มเหลวเเล้ว ”

“ซูลั่วยิงยังมีเวลาอีกสามเดือน ”

หลินจิงจื้อตกตะลึง

เห็นได้ชัดว่า เธอก็ไม่ได้คาดว่า เยี่ยชิวจะล้มเหลวได้

เมื่อเห็นว่าเยี่ยชิวไม่ค่อยมีอารมณ์ หลินจิงจื้อจึงรีบจับมือของเยี่ยชิวไว้ และพูดอ่อนๆ “นายเป็นหมอ สัมผัสกับโรคที่รักษายากหลายชนิด จะล้มเหลวเป็นครั้งคราว ก็เป็นเรื่องปกติ”

“ยังไงแล้ว พวกเราเป็นแค่คนธรรมดา ไม่ใช่เทพเจ้า ”

“แต่ฉันเชื่อว่า แม้ว่าซูลั่วยิงจะเหลือเวลาอีกแค่สามเดือน คนายก็จะหาทางรักษาเธอให้ได้แน่ ”

“สามี สู้ๆ!”

หลังจากการปลอบโยนของหลินจิงจื้อแล้ว อารมณ์ของเนี่ยชิวก็ดีขึ้น และพูดอย่างขอบคุณ“พี่หลิน ขอบคุณสําหรับกําลังใจของเธอนะ”

หลินจิงจื้อยิ้มและพูดว่า“ นี่ถือว่าเป็นกำลังใจที่ไหนล่ะ กำลังใจที่แท้จริงรอให้กินข้าวเสร็จกลับไปที่สำนักงานแล้วค่อยให้นาย”

ตอนที่กินข้าว

เยี่ยชิวถามว่า “พี่หลิน ได้เซ็นสัญญากับสวี่ซื้อกรุ๊ปยัง?”

“ยังไม่ได้เซ็น หลินจิงจื้อกล่าวว่า“สวี่หมิงฮุยบอกว่า ค่อยเซ็นสัญญาตอนพิธีเปิดของบริษัทในวันพรุ่งนี้ ”

เยี่ยชิวเตือน“วันที่สวี่หมิงฮุยหาเรื่องเเบบนี้ เรื่องความร่วมมือก็น่าจะมีการเปลี่ยนแปลง ”

หลินจิงจื้อดุส่า“ไม่รู้ว่าสมองของสวี่หมิงฮุยถูกลาเตะรึเปล่า จู่ๆก็มาขอเเต่งงานกับฉัน ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง”

เยี่ยชิวกล่าวว่า“สมองของสวี่หมิงฮุยไม่ค่อยดีจริงๆ เเม้ฐานะของฉันก็ตรวจได้ไม่ชัดเจน ก็มาขอแต่งงานกับเธอ ลูกผู้ดีมีเงินตามมาตรฐานเลย”

“เออพี่หลิน เมื่อวานฉันเคยเจอสวี่หมิงฮุย เเล้วยังต่อยเขาไปด้วย”

“เขาวิ่งไปที่แผนกแพทย์จีนของเรา คุกคามซูลั่วยิง ห้ามหมอเข้ารับการรักษา และไม่ให้ผู้ป่วยไปพบแพทย์ บังเอิญถูกฉันเห็นพอดี ”

หลังจากหลินจิงจื้อฟังจบ เเล้วกล่าวว่า “นี่คือเหตุผลที่ฉันดูถูกลูกหลานบ้านคนรวยมาโดยตลอด ”

“ลูกหลานขอบบ้านคนรวยมีกําเนิดสูงส่ง แต่น่าเสียดาย พวกเขาส่วนใหญ่รู้เเต่ใช้ชีวิตสำมะเลเทเมา กลั่นแกล้งผู้อื่นด้วยอํานาจ วุ่นวายไร้ผลสัมฤทธิ์ ”

“จริงๆแล้ว ถ้าพวกเขาอยาก ก็สามารถทําสิ่งดีๆเพื่อประโยชน์ของประเทศชาติและประชาชนได้ ”

เยี่ยชิวกล่าวว่า“เเต่ก็เพราะคนประเภทนี้ เกิดมาก็อยู่จุดสูงสุดของชีวิตเลย คนธรรมดาสู้มาทั้งชิวิตก็ไม่สามารถถึงระดับสูงอย่างพวกเขาได้”

“พวกเขาไม่ได้ขาดแคลนเงิน ได้รับการศึกษาที่ดีที่สุดตั้งแต่เด็ก เพลิดเพลินกับทรัพยากรที่ดีที่สุด ”

“แต่แล้วไง ทำาแต่เรื่องอะไร? ”

“ก็มีคนที่ดีอยู่สองสามคน เช่น ไป๋ยวี่จิง ไอ้หนุ่มคนนี้ช่างเป็นตัวละครคนหนึ่ง แต่น่าเสียดาย เขาเดินไปทางชั่วร้าย เเล้วยิ่งไปยิ่งไกล”

หลินจิงจื้อกล่าวว่า“พอเถอะ ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว”

หลินจิงจื้อได้ถอดเสื้อผ้ามืออาชีพไปแล้ว และเปลี่ยนเป็นชุดเทดสีชมพู สวมหูกระต่ายสองข้างบนหัว มัดผมเป็นผมทวิลเทล ดูขี้เล่นและน่ารัก

ในขณะเดียวกัน

เธอยังถอดถุงเท้าที่ขาออก ขาสองข้างที่ขาวเเล้วสวย ตรงและเรียว ผสมกับกระโปรงสั้น ทําให้มีความคิดหลายอย่างผุดขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย

ทันใดนั้นดวงตาของเยี่ยชิวก็เหยียดตรงเลย

หลินจิงจื้อหมุนรอบหนึ่งตรงหน้าเยี่ยชิว แล้วเอนตัวลงบนโต๊ะโน้มตัวเล็กน้อย แสดงหุ่นแซ่บของเขาอย่างเต็มที่

ไม่เพียงแค่นั้น เธอยังเอานิ้ววางเข้าปาก แล้วกัดด้วยฟัน สายตามองไปที่เยี่ยชิวอย่างเย้ายวน

แกล้งทําเป็นเขินอาย

“สามี ชอบไหม?”

เยี่ยชิวพยักหน้า และลุกขึ้นจากโซฟาอย่างรวดเร็ว แต่เขาไม่คาดคิดว่า เขาเพิ่งยืนขึ้น ก็ถูกหลินจิงจื้อผลักลง

ดวงตาของเยี่ยชิวมีความสงสัย“พี่หลิน นี่เธอ……”

หลินจิงจื้อพูดอย่างตั้งใจ“สามี นายเหนื่อยทุกวัน ฉันรักสุดหัวใจนาย ”

“วันนี้ก็ให้ข้าน้อยเป็นคนรับใช้ครั้งหนึ่ง บริการนายดีๆ ”

หลังจากที่หลินจิงจื้อพูดจบ เขาก็คุกเข่าอยู่หน้าโซฟา จากนั้นโน้มตัวลงและช่วยเยี่ยชิวถอดรองเท้าอย่างเบาๆ

จากนั้นคือเข็มขัด เสื้อผ้า......

ในไม่ช้า เยี่ยชิวก็ถูกถอดออกไปหมด

หลินจิงจื้อจูบเยี่ยชิวเบาๆ ทุกครั้ง เหมือนแมลงปอแตะผิวน้ำผ่านไป

เยี่ยชิวพิงบนโซฟา แล้วให้หลินจิงจื้อทำาอย่างตามใจ

หลินจิงจื้อเป็นเหมือนคนรับใช้รับใช้ บริการเยี่ยชิวอย่างสุดหัวใจ

หลังจากนั้นไม่นาน เยี่ยชิวก็อดไม่ไหวแล้ว อยากเปลี่ยนจากเป็นฝ่ายถูกกระทําให้เป็นฝ่ายกระทํา แต่ถูกหลินจิงจื้อห้าม

“สามี ห้ามขยับ”