วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1230

“ใคร?”

หลี่เฉิงตี้ตกใจ รีบหันกลับไป เห็นเเต่ว่าในที่ไม่ไกล มีชายชราสกปรกที่ใส่ขาด เดินมาที่ฝั่งนี้

ชายชราเต็มไปด้วยขาว และเหี่ยวเฉามาก และมีดาบหินเสียบอยู่บนหัวของเขา

ตอนที่ชายชราเดิน ฝ่าเท้าของเขาไม่ส่งเสียงออกแม้แต่สักนิด เหมือนเป็นวิญญาณ

หลี่เฉิงตี้จ้องชายชราไว้ ดวงตาของเขาลึกทึ่ง และถามอย่างเย็นชาว่า “คุณเป็นใคร?”

“ฉันเป็นใคร? ฉันเป็นใคร?”ชายชราสกปรกพูดคํานี้ซํ้าๆในปาก สายตาของเขากลวง เหมือนซากศพที่เดินได้

“เป็นคนบ้าที่สมองมีปัญหานี่เอง ฮิฮิ......”

หลี่เฉิงตี้ยิ้มอ่อน ไม่สนใจชายชราอีกต่อไป และสายของเขาก็ตกไปที่เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยอีกครั้ง

“ฉันแนะนําพวกนายสองคนอย่าวิ่งหนีเแล้ว ด้วยทักษะแค่นั้นของพวกนาย เป็นไปไม่ได้ที่จะหนีจากเงื้อมมือของฉัน ”

“ยอมรับชะตากรรมเถอะ!”

“ถ้ามีชาติหน้า ยินดีพวกนายมีแก้แค้นฉันได้!”

หลังจากที่หลี่เฉิงตี้พูดจบ เขาออกมือพร้อมกันทั้งสองข้าง และตีไปที่เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ย

“ไอ้เเก่ รีบหนี ”

เยี่ยชิวพูดกับอมตะชางเหม่ยอย่างรวดเร็ว และสังเวยหม้อเฉียนคุนทั้งสี่หม้อออกไป และในขณะนั้น ตัวหม้อที่ขนาดใหญ่ปิดกั้นฝ่ามือของหลี่เฉิงตี้ไว้

“ต้าง!ต้าง!”

เสียงดังลั่นสองครั้ง

หม้อเฉียนคุนทั้งสี่ถูกหลี่เฉิงตี้ตบออกไปด้วยมือสองข้าง และบินออกไปในระยะพันเมตร ชนยอดเขาเล็กจากตรงกลางจนหัก

“นี่……”

เยี่ยชิวน่าขนลุก

จนกระทั่งตอนนี้ เขาถึงรับรู้ถึงว่า วิธีการของหลี่เฉิงตี้นั้น เกินความเข้าใจของเขาไปแล้ว

พูดได้ไม่เวอร์เลยว่า หลี่เฉิงตี้ในสายตาเยี่ยชิวตอนนี้ เป็นเหมือนเซียนองค์หนึ่ง

“เมื่อก่อนฉันเคยเจอปรมาจารย์ขั้นราชาหลายคน ยกเว้นบรรพบุรุษ คนอื่นๆที่เทียบกับหลี่เฉิงตี้ เป็นเหมือนขยะเลย ”

“ดูเหมือนว่า ปรมาจารย์ขั้นราชาเทียบกับผู้เเข็งเเกร่งยอดขั้นราชาเเล้ว ต่างกันไม่น้อยเลย”

“เกรงว่าจะตายอยู่ที่นี่เเล้ว ”

ทันใดนั้น เยี่ยชิวจําได้ว่าอมตะชางเหม่ยบอกว่าเขาเป็นร่างอมตะ สามารถไม่ตายไม่เสียได้

“ไม่รู้ว่า สิ่งที่ไอ้แก่พูดจริงหรือปลอม?ช่างมัน สู้ก่อนค่อยว่า ”

เยี่ยชิวคิดถึงตรงนี้ ก็ออกมือต่อ

เขาใช้ท่าไม้ตายของตนเอง เหมือนเทถั่ว เทออกมาหมดเลย

ไทเก๊กสิบสามท่า!

หมัดมังครสังหาร!

วิชาดาบไร้เทียมทาน!

วิชาฆ่าทั้งเป็น!

ดรรชนีกระบี่หกชีพจร!

......

อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับการโจมตีของเขา ร่างกายของหลี่เฉิงตี้ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาวหนึ่งชั้น หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว

เยี่ยชิวปะทุไปหลายท่า แต่ก็ไม่สามารถเอาชั้นปกป้องกันของหลี่เฉิงตี้แตกได้

หลี่เฉิงตี้พูดอย่างเฉยเมย“ผู้คนบนโลกคิดว่า ตราบใดที่บรรลุขั้นรากฐาน ก็คือผู้ฝึกเป็นเซียน ”

“แต่ไม่รู้ว่า ขั้นรากฐานและขั้นเคารพ ไม่ถือว่าเป็นผู้ฝึกเป็นเซียนที่แท้จริงสักหน่อยภ”

“มีแต่บรรลุขั้นราชาไปเท่านั้น ถึงจะก้าวสู่ผู้ฝึกเป็นเซียนอย่างเป็นทางการ ”

“เยี่ยชิว นายอ่อนแอเกินไป!”

เสียงของหลี่เฉิงตี้จบลง ยื่นมือออกไป ในฝ่ามือมีแสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งออกมา

แสงศักดิ์สิทธิ์นี้เปรียบเสมือนเมฆรูปเห็ด น่าสะพรึงกลัว เพิ่งปรากฏขึ้น ก็มีพลังที่จะทําลายโลกได้

ฝ่ามือของหลี่เฉิงตี้ยังไม่ตบลงมา เยี่ยชิวก็ถูกคุมขังไว้เเล้ว ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

“ตาย!”

เสียงของหลี่เฉิงตี้เป็นเหมือนเสียงหมิงจากนรกทั้งเก้า กดเยี่ยชิวไว้ด้วยมือ

เยี่ยชิวใช้ความสามารถทั้งหมดในตัว แต่ก็ยังขยับไม่ได้ และระหว่างความเป็นและความตาย ฉางหงสองสายกรีกผ่านท้องฟ้าอันยาวเหยียด ราวกับสายฟ้าสองสาย และเฉือนไปที่ฝ่ามือของหลี่เฉิงตี้

ดาบเเฝดจื่อชิง!

“เชียงๆ”

ยังไงแล้ว ทักษะของทั้งสองฝ่ายห่างกันไกล

เยี่ยชิวออกดาบอีกครั้ง

ดาบสังหารเซียน!

ทันใดนั้น ความรู้สึกที่น่าสะพรึงกลัวก็แผ่กระจายออกไป เห็นเเต่ว่าแสงดาบวาบไปที แล้วถึงตรงหน้าคิ้วของหลี่เฉิงตี้ทันที

หลี่เฉิงตี้ตกตะลึงทีหนึ่ง

เขาไม่คาดคิดว่า ดาบคมของเยี่ยชิวจะอยู่ใกล้เขามากขนาดนี้ หากทักษะของเขาต่ําไปอีกขั้นจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เลย

“ปั้ง!”

หลี่เฉิงตี้เหยียดมือออกเหมือนสายฟ้า และคีบดาบแฝดจื่อชิงไว้ จากนั้นมังกรฉีที่อยู่ข้างหลัง เหมือนแส้ศักดิ์สิทธิ์ แล้วตีลงไป

“พรึบ!”

เยี่ยชิวถูกตีออกมา พุ่งเลือดเป็นอึกใหญ่ ถูกกระแทกอย่างหนัก

หลี่เฉิงตี้ใช้ฉีมังกรอีกสองเส้น พันดาบแฝดจื่อชิงไว้ ไม่ว่าดาบแฝดจื่อชิงจะดิ้นรนยังไง ก็ไม่สามารถหลุดออกมาได้

ในที่สุดก็ได้ดาบเซียนแล้ว!

ใบหน้าของหลี่เฉิงตี้เต็มไปด้วยความสุข แต่เขาไม่คาดคิดว่า ในเวลานี้ มีเสียงที่คลุมเครือดังขึ้น

“เอาดาบมาให้ฉัน!”

หลี่เฉิงตี้หันไปมอง เห็นว่าคนที่พูดเป็นชายชราสกปรกที่มีดาบหินเสียบอยู่บนหัว

“ไปไกลๆ!”หลี่เฉิงตี้ตะโกน

ชายชราสกปรกเหมือนไม่ได้ยิน พูดต่อว่า “เอาดาบมาให้ฉัน”

หลี่เฉิงตี้ตะโกนอีกครั้ง“นายเป็นคนอะไร ไปไกลๆ!”

“เอาดาบมาให้ฉัน ”ชายชราสกปรกพูดอีกครั้ง

“เเม่งแสวงหาตายใช่ไหม?”หลี่เฉิงตี้โกรธจัด ตบชายชราสกปรกในอากาศด้วยมือ

“ระวัง”เยี่ยชิวเตรียมจะห้าม แต่หลี่เฉิงตี้ออกมือเร็วเกินไป และมือของเขาก็กระแทกเข้าที่หน้าอกของชายชราสกปรก

ในวินาทีถัดมา ฉากที่น่าทึ่งก็ปรากฏขึ้น

เห็นเเต่ว่าชายชราสกปรกถูกหลี่เฉิงตี้ตบไปที ไม่เพียงแต่ว่าไม่เป็นอะไรเลย ไม่ถอยหลังสักก้าว แล้วในปากยังพูดอยู่ว่า

“เอาดาบมาให้ฉัน!”