วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1454

ทันทีที่คนจากสำนักงานหยินหยางได้เดินจากไป อมตะชางเหม่ยก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และพูดว่า"เจ้าเด็กเหลือขอ คิดไม่ถึงเลยนะว่าการมาเมืองซือฟางครั้งนี้พวกเราจะได้ผลประโยชน์มากขนาดนี้"

"ไม่เพียงแต่คุณได้รับลายเส้นนักบุญเต็มตัว ยังได้ป้ายหลิงมาอีกหนึ่งอันด้วย หลังจากนี้พวกเราก็สามารถเดินไปไหนแบบไม่ต้องกลัวใครแล้ว"

"ฮ่าฮ่าฮ่า……"

"อย่าพึ่งรีบดีใจไป"เยี่ยชิวพูด"หลงผูซ่ายังไม่ตาย ถ้าหากว่าขาไม่ยอมรับถึงเวลาสำนักงานหยินหยางตัวสอบถึงตัวพวกเราขึ้นมา งั้นพวกเราคงตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้าย"

"สถานที่ตรงนี้ไม่ใช่ที่ที่ควรจะอยู่นาน"

"ในเมื่อมีลายเส้นนักบุญเต็มตัวงั้นพวกเรารีบไปนิกายดาบชิงอวิ๋นช่วยรักษานางฟ้าไป๋ฮวากันเถอะ"

เยี่ยชิวพูดจบเตรียมตัวจะไปหาลู่หลัวประตูห้องก็ดังขึ้น

"คุณชายเยี่ย!"ด้านนอกประตูมีเสียงลู่หลัวดังเข้ามา

เยี่ยชิวเปิดประตู มองเห็นใบหน้ากังวลของลู่หลัวที่ยืนอยู่ด้านนอก

"คณชายเยี่ย พวกคุณไม่ได้เป็นอะไรกันใช่ไหม?"ลู่หลัวถามอย่างเป็นห่วง เมื่อกี้เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเธออยู่ห้องข้างๆตกใจอยู่ไม่น้อย

"พวกเราไม่ได้เป็นอะไร"เยี่ยชิวพูด"นางฟ้าไป๋ฮวาตื่นหรือยัง?"

ลู่หลัวส่ายหัว"ยังไม่ตื่น"

"ไอ่แก่ได้ลายเส้นนักบุญเต็มตัวแล้ว พวกเรารีบมุ่งหน้าไปที่นิกายดาบชิงอวิ๋นกันเถอะ เพื่อหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลง"เยี่ยชิวพูดจบก้เรียกอมตะชางเหม่ย มาถึงห้องลู่หลัว

เยี่ยชิวอุ้มนางฟ้าไป่ฮวาที่สลบพูดว่า"ไอ่แก่ เปิดลายเส้นนักบุญ"

"ได้เลย"อมตะชางเหม่ยหยิบลายเส้นนักบุญออกมาและนำพลังชี่แท้รวมเข้าด้วย

วูบ！

ลายเส้นนักบุญสว่างออกมา

เยี่ยชิวและลู่หลัวรีบเข้าไปลายเส้น

"เตรียมตัวออกเดินทาง"อมตะชางเหม่ยปรับพิกัดผ่านไปสักพักก้ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

"เกิดอะไรขึ้น?"เยี่ยชิวถาม

"ไม่รู้เหมือนกัน!"สีหน้าอมตะชางเหม่ยงุนงง"ฉันกำลังปรับพิกัดอยู่แท้ไม่รู้ว่าทำไมลายเส้นนักบุญถึงไม่ทำงาน"

เยี่ยชิวพูด"หรือว่าป้ายหลิงแผ่นนั้นของหลงผูซ่ามีปัญหา?"

"ไม่มีทาง"อมตะชางเหม่ย"หลงผูซ่าถูกสำนักงานหยินหยางตามไล่ล่าเป็นล้าไมล์ล้วนพึ่งลายเส้นหลบหนี ลายเส้นของเขาไม่มีทางมีปัญหาแน่นอน"

"อีกอย่างถ้าหากลายเส้นมีปัญหาละก็ลายเส้นสองแผ่นจะไม่ติดกันเป็นหนึ่งเดียว"

"ข้าขอศึกษาก่อน"

อมตะชางเหม่ยชางเหม่ยศึกษาดูสักพักและลองปรับเข้มทิศอีกครั้ง พวกเขาก็ยังคงอยู่ที่เดิมไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้

อมตะชางเหม่ยโมโหจนด่าทอว่า"แม่มึงเอ่ย ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย?"

"พลังยุทธ์ของนายไม่เพียงพอ"จู่ๆก็มีเสียงอ่อนแรงดังขึ้นมาจากอ้อมกอดเยี่ยชิว

เยี่ยชิวก้มหัวมองดูเห็นว่านางฟ้าไป๋ฮวาลืมตาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้

"เธอตื่นแล้วหรอ?"สีหน้าเยี่ยชิวอึ้งเล็กน้อย

"อืม"นางฟ้าไป๋ฮวาอืมเสียงเบา ที่จริงแล้วเธอตื่นมาสักพักแล้วแต่เห้นว่าอยู่ในอ้อมกอดเยี่ยชิวเลยรู้สึกเขินเล็กน้อย

"นางฟ้า เธอบอกว่าพลังยุทธ์ของฉันไม่พอ ไม่สามารถเปิดลายเส้นนักบุญนี้ได้หรอ?"อมตะชางเหม่ยถาม

"ใช่"นางฟ้าไป๋ฮวาพูด"ลายเส้นนักบุญที่สมบรูณ์แบบแค่ครั้งเดียวก็สามารถเคลื่อนไหวได้พันล้านไมล์ ดังนั้นจึงต้องใช้คนพลังยุทธ์เยอะ"

"พวกเราทุกคนในนี้พลังยุทธ์ไม่ถึงไม่สามารถใช้ลายเส้นนักบุญเคลื่อนไหว"

อมตะชางเหม่ยอึ้ง"นั้นก็แสดงว่าลายเส้นนักบุญนี้พวกเราไม่สามารถใช้ได้?"

"ไม่ใช่ว่าใช้ไม่ได้แต่ต้องใช้หินวิญญาณ"นางฟ้าไป๋ฮวาพูด"หินวิญญาณหนึ่งแสนอันสามารถใช้ได้หนึ่งครั้ง"

หินวิญญาณหนึ่งแสนอัน!

ตามด้วยเยี่ยชิวสั่งว่า"ลู่หลัว เธออยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนนางฟ้าไป๋ฮวา รอฉันกลับมาเราจะออกเดินทางทันที"

"ไอ่แก่ นายก็อยู่ที่นี้นะค่อยปกป้องนางฟ้าไป๋ฮวากับลู่หลัว"

อมตะชางเหม่ยมองแรงพูดว่า"เจ้าเด็กเหลือขอ มีเหล้ากับไม่พาฉันไปด้วยนายจะสนุกได้ยังไง!"

"ข้าไม่สน ข้าจะไปกับนายด้วย"

"นอกจากนี้คนเยอะก็จะมีคนค่อยดูแลด้วย ถ้าเกิดว่าไม่เกิดอะไรขึ้นก็ดีไปแต่ถ้าหากเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นมา ข้าจะอยู่ช่วยเอาชนะเอง จากนั้นพวกเราค่อยหลบหนีออกมา"

นางฟ้าไป๋ฮวาก็พูดว่า"ฉันกับลู่หลัวอยู่ตรงนี้ไม่เป็นอะไรหรอก ให้เต้าจ่างไปเป็นเพื่อนนายเถอะ"

เยี่ยชิวลังเลครู่หนึ่งและตอบตกลง"ได้ ไอ่แก่นายไปกับฉัน"

"ระวังตัวด้วย"นางฟ้าไป๋ฮวาเตือนเยี่ยชิว ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความห่วงใย

นขณะที่เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยกำลังออกมาจากห้อง ลงมาถึงด้านล่างตึก

"คุณชายเยี่ย!"

เยี่ยชิวพึ่งลงมาถึงด้านล่างก็ถูกชายชราที่ใส่ชุดหัวฝูกั้นไว้

ชายชราใบหน้ายิ้มแย้มและถือพัดพับไว้ในมือ ทำท่าทางคาราวะเยี่ยชิวพูดว่า"ข้าคือหลี่เฉียน เป็นพ่อบ้านคฤหาสน์ของเจ้าเมือง ท่านเจ้าเมืองสั่งให้มารับคุณชายเยี่ยไปร่วมงานเลี้ยงที่คฤหาสน์"

หลี่เฉียน?

ในหัวเยี่ยชิวจู่ๆก็คิดถึงพี่กระเทยที่ชื่อหลี่เฉียนเฉิง และอาการขนหัวลุกก็เกิดขึ้นทันที

"คาราวะพ่อบ้านหลี่"เยี่ยชิวทำมือคาราวะพูดว่า"ลำบากพ่อบ้านหลี่เป็นคนมารับเอง คนรุ่นหลังแบบผมรู้สึกดีใจและคิดไม่ถึงมากครับ"

พ่อบ้านหลี่ยิ้มพูด"คุณชายเยี่ยไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ยายหยินหัวตั้งใจจะรับคุณเป็นลูกศิษย์อยู่แล้ว แถมยังให้ป้ายหลิงกับคุณ ในอนาคคุณชายเยี่ยเป็นศิษย์ของยายหยินหัว ฝากดูแลผมด้วยนะครับ"

เยี่ยชิวหัวเราะพูดว่า"พูดได้ดีๆ"

"คุณชายเยี่ย เชิญครับ!"พ่อบ้านหลี่ทำท่าผายมือเชิญ จากน้นก็เดินนำหน้า

กลุ่มคนมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ของเจ้าเมือง