วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1457

ห่างไกลจากวังของเจ้าเมือง ฉางเหม่ยไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของเขาได้ และพูด "เจ้าเด็กน้อย เรามีหินวิญญาณ สองแทนได้ก้อนในครั้งนี้ ซึ่งสามารถเปิดใช้งานรูปแบบการก่อตัวของนักบุญได้สองครั้ง"

เยี่ยชิวกล่าว "เมืองซีฟางเป็นหนึ่งในสิบเมืองใหญ่ภายใต้เขตอำนาจของนิกายหยินหยางในฐานะเจ้าเมืองเจียงซาน ต้องขอให้แม่บ้านหาหินวิญญาณถึง สองแสนก้อน มันแย่มาก"

ฉางเหม่ยกลอกตา "จงพอใจเถิด!"

“ฉันคิดว่าเมื่อคุณสังหารเจียงเฟิง เจ้าเมืองของเมืองหมิงเยว่ คุณได้รับหินวิญญาณเพียง สามหมื่นก้อนเท่านั้น วันนี้ คุณไม่เพียงได้รับหินวิญญาณ สองแสนก้อนเท่านั้น แต่ยังมีวงแหวนอวกาศด้วย มันได้รับผลประโยชน์มหาศาล”

“ยังไงก็เถอะ ไอ้สารเลว ฉันขอแหวนอวกาศหน่อยได้ไหม…”

ก่อนที่เยี่ยชิวจะพูดจบ เขาก็โยนแหวนอวกาศให้ฉางเหม่ยแล้วพูด "ฉันรู้ว่าคุณใส่ใจสิ่งนี้ ฉันก็เลยมอบมันให้กับคุณ"

“คุณยังมีจิตสำนึก” ฉางเหม่ยหยิบแหวนอวกาศและจำเจ้าของแหวนด้วยเลือดทันที

เยี่ยชิวกล่าว "หลังจากกลับถึงโรงแรมแล้ว เราจะออกจากเมืองซี่ฟางทันที สถานการณ์ของนางฟ้าไป๋ฮวาไม่สามารถล่าช้าได้ นอกจากนี้ ยิ่งเราอยู่ที่นี่นานเท่าไรก็ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น"

ฉางเหม่ยพยักหน้าและกล่าว "มันไม่ง่ายเลยที่จะอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน"

ในขณะนั้น ทั้งสองก็กลับโรงแรมอย่างรวดเร็ว

นับตั้งแต่เยี่ยชิวและฉางเหม่ยจากไปนางฟไป๋ฮวาและลู่หลัวก็เครียดและเป็นกังวล เมื่อเห็นพวกเขากลับมาอย่างปลอดภัย หัวใจที่ห้อยอยู่ทั้งสองก็สงบลงในที่สุด

เยี่ยชิวปิดประตูทันทีที่เขาเข้าไปแล้วเล่าสถานการณ์ในคฤหาสน์ของเจ้าเมืองสั้น ๆ หลังจากฟังแล้วผู้หญิงทั้งสองก็ตกตะลึง

“คุณเย่ คุณได้รับหินวิญญาณสองแสนก้อนจากเจ้าเมืองจริงๆ น่าทึ่งมาก” ลูลู่กล่าวด้วยความชื่นชม

แม้ว่านางฟ้าไป๋ฮวาจะไม่พูดอะไร แต่ดวงตาของเธอก็มองเยี่ยชิวด้วยความอ่อนโยน

เยี่ยชิวกล่าว "เมืองซีฟางไม่ปลอดภัย เราจะไปที่นิกายดาบเชียงหยวนทันที"

ฉางเหม่ยนำรูปแบบเซียนออกมา และกำลังจะเปิดใช้งาน ทันใดนั้นประตูก็ดังขึ้น

“ตึง ตึง — —”

สักพักห้องก็เงียบลง

เยี่ยชิวเริ่มระมัดระวังมากขึ้น และถามว่า "นั่นใคร"

"คุณไป๋ ฉันเอง" เสียงของบัตเลอร์หลี่ดังมาจากนอกประตู

ทำไมผู้เฒ่าคนนี้ถึงมาอยู่ที่นี่?

ตัวตนของคุณถูกเปิดเผยหรือไม่?

เยี่ยชิวรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยและรีบขยิบตาให้ฉางเหม่ย

ฉางเหม่ยเข้าใจความหมายของเยี่ยชิวและยืนเคียงข้างไป่ฮวาและลู่หลัวทันที ตราบใดที่สถานการณ์ไม่ถูกต้อง เขาจะเปิดใช้งานรูปแบบซีฟางอย่างรวดเร็ว

เยี่ยชิวก็พร้อมที่จะดำเนินการ จากนั้นหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเปิดประตู

พี่หลี่ยืนอยู่นอกประตูด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

“พี่ลี่ คุณมาที่นี่ตอนดึกและไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่” เยี่ยชิวถาม

พ่อบ้านหลี่ยิ้มและพูด "คุณไป๋ ฉันได้ยินมาว่าเพื่อนของคุณกำลังจะตายในไม่ช้า ใช่ไหม?"

ขณะที่บัตเลอร์หลี่กำลังพูด เขาก็รีบมองเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว

ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของคนจริงที่มีคิ้วยาว จากนั้นเดินไปรอบ ๆ ร่างของลู่หลัวและนางฟ้าไป๋ฮวาสักสองสามครั้ง

ผู้หญิงทั้งสองสวมผ้าคลุมหน้าดังนั้นจึงไม่สามารถมองเห็นรูปร่างหน้าตาของพวกเขาได้ชัดเจน แต่พี่หลี่ ไม่ใช่คนธรรมดา ในไม่ช้า เขาก็ค้นพบว่ารัศมีของนางฟ้าไป๋ฮวาอ่อนแอมากและดูเหมือนเธอจะได้รับบาดเจ็บสาหัส

เยี่ยชิวก้าวไปด้านข้าง ปิดกั้นมุมมองของพี่หลี่ และถามว่า "พี่หลี่ คุณรู้ได้อย่างไร"

หลี่ยิ้มและพูด "ฉันได้ยินมาจากทหารที่เข้าร่วมในการตามล่าพญามังกร ทหารบอกว่าคุณยายหยินหัวต้องการรับคุณเป็นลูกศิษย์ของเธอ แต่คุณปฏิเสธต่อหน้าทุกคน เหตุผลก็คือมิสเตอร์ไป๋ มีเพื่อนที่กำลังจะตายเร็วๆ นี้ คุณต้องอยู่กับเธอ”

เยี่ยชิวถาม "พี่หลี่ ฉันสงสัยว่าทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้"

พ่อบ้านหลี่ยิ้มเล็กน้อย หยิบขวดหยกเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วมอบให้เยี่ยชิว

ฉางเหม่ยเปิดใช้งานรูปแบบค่ายกลทันทีและนำหินวิญญาณหนึ่งแสนก้อนออกจากวงแหวนอวกาศ ในทันใดนั้น ชั้นของแสงก็โผล่ออกมาจากรูปแบบค่ายกลและห่อหุ้มหินวิญญาณไว้

ไม่กี่วินาทีผ่านไป

ทันใดนั้นหินวิญญาณก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

เยี่ยชิวหยิบนางฟ้าไป๋ฮัวขึ้นมาและก้าวเข้าไปในขบวน โดยมีลู่หลัวติดตามเขาไป

"ในที่สุด ข้าก็สามารถใช้รูปแบบนักบุญที่สมบูรณ์ได้"

ฉางเหม่ยรู้สึกตื่นเต้นมากที่เมื่อเขาปรับรูปแบบการจัดขบวน มือของเขาก็หลุดโดยไม่ตั้งใจ

“ไม่ นี่ไม่ใช่พิกัดของสำนักดาบชิงหยุน…”

ฉางเหม่ยแอบอุทานออกมาว่ามีบางอย่างผิดปกติ ในเวลานี้ ร่างของพวกเขาหายไปจากสถานที่นั้นแล้ว

…….

ว่ากันว่าหลังจากที่คุณยายหยินหัวจับพญามังกรได้ เธอก็ขับเรือลมด้วยความเร็วสูงสุดและรีบกลับไปที่สำนักงานใหญ่ของนิกายหยินหยาง และมาถึงด้านนอกบ้านพักของผู้อาวุโสที่หก

ก่อนที่คุณยายหยินหัวจะเคาะประตู เสียงของผู้อาวุโสที่หกดังมาจากข้างใน "หยินหัวกลับมาแล้วเหรอ เข้ามาเร็วเข้า!"

ย่าหยินฮวาผลักเปิดประตูแล้วโยนพญามังกรที่หมดสติลงไปที่พื้นแล้วพูดว่า "พี่ชายอาวุโส พญามังกรจับเขาได้แล้ว"

“คุณถูกจับได้ที่ไหน” ผู้อาวุโสที่หกถาม

“เมืองซี่ฟาง” ย่าหยินฮวากล่าวว่า “หลังจากที่เราค้นพบร่องรอยของบุคคลนี้ เขาก็หลบหนีด้วยความช่วยเหลือจากรูปแบบการก่อตัวของนักบุญครึ่งหนึ่ง และหนีไปหลายล้านไมล์ ในที่สุด เราก็จับเขาที่เมืองซีฟาง”

“เรื่องนี้ทำได้ดีมาก ฉันเห็นคุณถูกแล้ว” ผู้อาวุโสที่หกพอใจมาก จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่พญามังกร เขาเหลือบมองมันเบา ๆ แล้วพูดว่า “ผู้ฝึกฝนทั่วไปกล้าที่จะฆ่าสาวกของฉันจริงๆ” ฉันไม่รู้จริงๆว่าจะอยู่หรือตายอย่างไร”

ย่าหยินฮวาถาม "พี่ชาย เราจะจัดการกับบุคคลนี้อย่างไร"

ผู้อาวุโสที่หกพูดอย่างเย็นชา "โยนเขาไปที่หน้าผาวิญญาณวิญญาณเพื่อเลี้ยงสัตว์ศักดิ์สิทธิ์"