วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1459

ในกระจกถามฟ้า เมืองหมิงเย่ว์ก็ปรากฏขึ้น จากนั้น ฉากก็เปลี่ยนไป เผยให้เห็นจวนเจ้าเมือง

ขณะนั้น จวนเจ้าเมืองสว่างไสวและเต็มไปด้วยการตกแต่งที่สนุกสนาน

ด้านนอกประตู ฝูงชนจำนวนมากมารวมตัวกัน ทุกคนต่างต้อนรับการกลับมาของเจียงอี้หยาง บุตรชายของเจ้าเมือง

ไม่นานนัก เจียงอี้หยางก็ปรากฏตัวขึ้น ขี่ม้าศึกอย่างกล้าหาญ

เจียงเฟิงนำคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ที่ทางเข้าประตู ยิ้มเมื่อเห็นเจียงอี้หยางกลับมา พร้อมคำทักทายบนริมฝีปาก

ยายหยินหัวเข้าใจว่า ผู้อาวุโสลิ่วใช้กระจกถามฟ้าเพื่อย้อนเวลาและอวกาศ สร้างฉากจากวันนั้นขึ้นมาใหม่

ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่กระจกถามฟ้าอย่างตั้งใจ

ยายหยินหัว อยากรู้ว่าใครเป็นฆาตกร?

หลงผูซ่านอนอยู่บนพื้นและจ้องมองกระจกถามฟ้าด้วย

ทันใดนั้น แส้เทพก็ปรากฏขึ้นมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ และกระแทกเจียงอี้หยางลงจากหลังม้า

“ฆาตกรมาแล้ว!”

ผู้อาวุโสลิ่วปล่อยพลังงานที่แท้จริงเข้าไปในกระจกถามฟ้า เห็นเท้าคู่หนึ่งปรากฏขึ้นจากอากาศ และกระทืบศีรษะของเจียงอี้หยางอย่างรวดเร็ว

“ปัง!”

ศีรษะของเจียงอี้หยางแตกกระจาย

ในขณะนั้น ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในกระจก เขาสวมเสื้อผ้าสีขาว ถือแส้เทพ มีรอยยิ้มที่ไม่เป็นอันตรายบนใบหน้าที่หล่อเหลา

“คือเขา!”

“เป็นเขาได้ยังไง?”

หลงผูซ่าและยายหยินหัวอุทานด้วยความไม่เชื่อ สีหน้าของพวกเขาตกตะลึง

“คุณรู้จักฆาตกรหรือเปล่า?” ผู้อาวุโสลิ่วถาม

“เขามาจากโลกมนุษย์” หลงผูซ่ากัดฟัน “เขาคือคนที่หลอกฉันพร้อมกับนนักพรตเลวจากภูเขาหลงหู่ เพื่อจับกุมฉัน”

ยายหยินหัวกล่าวต่อว่า “ฉันได้พบกับเด็กคนนั้นในเมืองซี่ฟาง ดูเหมือนว่าเขาจะให้ความเคารพและอยู่ขั้นแกนทองตั้งแต่อายุยังน้อย เนื่องจากเขามีส่วนร่วมในการจับหลงผูซ่า ฉันจึงอยากจะรับเขาเป็นลูกศิษย์ของฉัน และมอบโทเค็นของฉันให้เขา”

“ไม่นะ เด็กคนนี้เป็นฆาตกรของเจียงอี้หยาง จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาใช้โทเค็นของฉันในทางที่ผิด?”

“พี่ ฉันต้องกลับไปที่เมืองซี่ฟาง เพื่อจับเด็กคนนี้”

ผู้อาวุโสลิ่วแนะนำว่า “ไม่ต้องรีบ มาดูกันก่อน เมื่อพิจารณาการฝึกฝนของเด็กคนนี้แล้ว เขาไม่ควรฆ่าเจียงเฟิงได้”

ต่อจากนั้น ทุกคนก็มุ่งความสนใจไปที่กระจกถามฟ้าต่อไป

ในเวลาไม่นาน ฉากก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง หมัดของเยี่ยชิวระเบิดทหารจำนวนนับไม่ถ้วน ตามมาด้วยการเปิดใช้งานแนวป้องกันเมืองในเมืองหมิงเย่ว์

“มันแปลก ในเมื่อเจียงเฟิงเปิดใช้งานผนึกป้องกันเมือง ทำไมมันไม่ดักจับเด็กคนนั้น?”

ผู้อาวุโสลิ่วรู้สึกสับสน

ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาเห็นเยี่ยชิวและเจียงเฟิงพูดกัน จากนั้นเยี่ยชิวก็ทำท่าทางโอบกอดท้องฟ้าไว้

“บูม!”

เมฆเคลื่อนตัว สวรรค์ลงโทษก็ลงมา

ทันใดนั้น จวนเจ้าเมืองก็ถูกปกคลุมไปด้วยสวรรค์ลงโทษ

ผู้อาวุโสลิ่วเห็นเหตุการณ์นี้ จึงสาปแช่งด้วยความโกรธว่า “ไอ้เวรนี่! ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาสามารถฆ่าเจียงเฟิงได้ เขาดึงสวรรค์ลงโทษมา วิธีการของเขาช่างเลวร้าย เขาสมควรได้รับบาดแผลนับพัน!”

ภายในกระจกถามฟ้า ฟ้าร้องดังก้อง และสวรรค์ลงโทษยังคงอยู่

แต่ภาพก็ค่อยๆเบลอ

ผู้อาวุโสลิ่วปล่อยพลังชี่แท้เข้าไปในกระจกถามฟ้าอีกครั้ง และภาพก็ชัดเจนในทันที

พวกเขาเห็นเยี่ยชิว กวัดแกว่งสวรรค์ลงโทษ ไล่ล่าเจียงเฟิง เจียงเฟิงไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาโดยตรงและหนีเอาชีวิตรอด

ถึงกระนั้น เยี่ยชิวก็ไร้ความกลัวใรการต่อสู้ ในที่สุด ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบสาเหตุ เยี่ยชิวก็พูดอะไรบางอย่างกับทหาร ทันใดนั้นพวกเขาก็หลายพันคนก็หันมาโจมตีเจียงเฟิง และโจมตีเขาอย่างไม่ลดละ

“สารเลว แอบแทงฉันที่หลัง”

“พวกคุณนี่เก่งจริงๆ ไม่ใช่แค่แทงข้างหลังฉัน แต่ยังใส่ร้ายป้ายสีอีก”

“ฮึ่ม เมื่อฉันได้พบพวกคุณอีกครั้ง ฉันจะฉีกพวกคุณออกจากกันอย่างแน่นอน”

หลงผูซ่าได้ปฏิญาณอยู่ในใจ

ยายหยินหัวพูดด้วยความโกรธว่า “ในชีวิตฉันได้พบกับผู้คนนับไม่ถ้วน แต่ฉันไม่เคยคาดหวังว่าจะถูกชายหนุ่มหลอก น่ารังเกียจ!”

ผู้อาวุโสลิ่วนั่งอยู่บนเก้าอี้ สีหน้าเปลี่ยนไปตลอดเวลา ความคิดไม่ชัดเจน

“พี่ ฉันจะไปที่เมืองซี่ฟางแล้วจับเด็กคนนั้น” ยายหยินหัว ต้องการจับเยี่ยชิวทันที อยากทรมานเขาอย่างรุนแรง หวังว่าเขาจะตาย

ผู้อาวุโสลิ่วกล่าวว่า “แม้ว่าการฝึกฝนของเด็กคนนั้นจะไม่สูง แต่เขาก็มีไหวพริบมาก ตอนนี้เขาอาจจะออกจากเมืองซี่ฟางไปแล้ว”

ยายหยินหัวกล่าวว่า “เนื่องจากเขาอยู่ที่เมืองซี่ฟาง เขาจึงต้องทิ้งร่องรอยไว้เบื้องหลัง”

“ฉันจะไปที่เมืองซี่ฟางเพื่อตรวจสอบ บางทีฉันอาจจะหาเด็กคนนั้นเจอ”

“ไม่ว่าในกรณีใด ไม่ว่าเขาจะหนีไปไหน ฉันจะพาเขากลับมา”

หลงผูซ่าต้องการจะบอกว่า เยี่ยชิวมีลายเส้นของนักบุญอยู่ในครอบครอง แต่เขาลังเล เมื่อจำได้ว่าครึ่งหนึ่งเป็นของเขา กลัวว่าผู้อาวุโสลิ่วจะหันความโกรธมาทางเขา

“ฉันจะไปเมืองซี่ฟางตอนนี้” ยายหยินหัวกล่าวขณะเตรียมออกเดินทาง

“เดี๋ยวก่อน” ผู้อาวุโสลิ่วชี้ไปที่หลงผูซ่าและสั่งยายหยินหัว “ก่อนจะจากไป ฝาดจัดการเขาด้วย”

หลงผูซ่าพูดด้วยความกลัวว่า “ท่านผู้เฒ่า เรื่องนี้ได้ชี้แจงแล้วว่าไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน เหตุใดคุณยังต้องการจะฆ่าฉันอีก?”

“ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณเหรอ?” ผู้อาวุโสลิ่วส่งเสียงอย่างเย็นชา “ มีผู้ฝึกฝนหลายสิบล้านคนในโลกนี้ ถ้ามันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณจริงๆ แล้วทำไมเด็กคนนั้นถึงไม่ใส่ร้ายคนอื่นในข้อหาฆาตกรรม แต่ใส่ร้ายคุณเป็นพิเศษ”

“หยินหัว โยนเขาลงไปในขุมนรกวิญญาณ”

ด้วยความรีบเร่งที่จะจับเยี่ยชิว ในเมืองซี่ฟาง ยายหยินหัว ไม่ต้องการเสียเวลาใดๆ เธอพยุงหลงผูซ่าขึ้นมา แล้วมุ่งหน้าตรงไปยังขุมนรกวิญญาณ