วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1545

“จิตสำนึกเทพของนักบุญ ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้”

เยี่ยชิวแขวนหม้อเฉียนคุนไว้เหนือศีรษะ อาบไปด้วยแสงสีทอง คำพูดที่ไม่แยแสสะท้อนก้องไปทั่วสวรรค์และโลก

สถานการณ์นั้นตกอยู่ในความเงียบ

“เป็นไปได้ยังไง? มันจะทำลายจิตสำนึกเทพของพ่อฉันได้อย่างไร?” สวีโหย่วหรงมองไปที่เยี่ยชิวด้วยความไม่เชื่อ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

อมตะชางเหม่ยอุทานอย่างตื่นเต้น “เจ้าหนู น่าประทับใจ!”

หลินต้าเหนี่ยวก็ตกตะลึงเช่นกัน

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าอาวุธเทพที่เปิดใช้งานอย่างสมบูรณ์นั้นมีพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่เขาก็ยังประหลาดใจที่เห็นเยี่ยชิวกระจายจิตสำนึกอันเทพที่เป็นของอู่จี๋เทียนจุนได้อย่างง่ายดาย

“มันเป็นอาวุธเทพจริงๆ น่าทึ่งมาก!”

หลินต้าเหนี่ยวตั้งข้อสังเกต

จากนั้น เยี่ยชิว ก็จ้องมองไปที่วิญญาณดึกดำบรรพ์ของสวีโหย่วหรง ที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

“คุณมีไพ่เด็ดอะไรอีกล่ะ? คุณน่าจะนำพวกเขาออกมาตอนนี้เลย” เสียงของเยี่ยชิวเย็นชา

สวีโหย่วหรง หมดหวัง ไพ่เด็ดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอคือจิตสำนึกเทพที่เป็นของอู่จี๋เทียนจุนภายในจิตวิญญาณดึกดำบรรพ์ของเธอ เธอไม่เคยคาดหวังว่า จะไม่สามารถต้านทานพลังของเยี่ยชิวได้

“รีบนำไพ่เด็ดออกมา ไม่เช่นนั้น ฉันจะส่งคุณไปตามทาง”

เสียงของเยี่ยชิวเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอันเยือกเย็น

สวีโหย่วหรงไม่ต้องการตาย ด้วยความตื่นตระหนก เธอเริ่มอ้อนวอนเยี่ยชิวว่า “ได้โปรดอย่าฆ่าฉันเลย ไม่ว่าคุณจะขออะไร ตราบใดที่ฉันสามารถเติมเต็มมันได้ ฉันจะสัญญากับคุณทุกอย่าง”

เยี่ยชิวถามว่า “คำขอใดๆ ก็ตามที่สามารถทำได้?”

“อะไรก็ได้” สวีโหย่วหรงตอบโดยไม่ลังเล เธอเพียงต้องการช่วยชีวิตของเธอเท่านั้น

เยี่ยชิวชี้ไปที่หลินต้าเหนี่ยว และพูดกับสวีโหย่วหรงว่า “คุณยินดีที่จะแต่งงานกับเขาหรือไม่?”

“ฉันเต็มใจ” สวีโหย่วหรงตอบอย่างหนักแน่น แล้วกล่าวเสริมว่า “ฉันขอสาบานต่อสวรรค์ว่า จะรับใช้เขาอย่างสุดใจไปตลอดชีวิต”

เธอได้ตัดสินใจแล้ว ตราบใดที่เธอสามารถรักษาชีวิตไว้ได้ในตอนนี้ เธอสามารถอดทนต่อความยากลำบากและหาโอกาสหลบหนีในภายหลัง และกลับไปที่สำนักหยินหยาง ซึ่งเธอจะปลอดภัย

เจตนาฆ่าบนใบหน้าของเยี่ยชิวหายไป และเขาก็ยิ้ม “นักบุญหญิงโหย่วหรง ฉันพอใจกับทัศนคติของคุณมาก”

สวีโหย่วหรงแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าเธอสามารถช่วยชีวิตเธอได้

“บูม!”

ทันใดนั้น หม้อเฉียนคุนก็บินออกไปพร้อมกับพลังอันมหาศาล และกระแทกลงไปที่สวีโหย่วหรง

“ทำไม...…”

ก่อนที่สวีโหย่วหรงจะพูดจบประโยค วิญญาณดึกดำบรรพ์ของเธอก็กลายเป็นผง และเธอก็เสียชีวิตอย่างไร้ร่องรอย

ขณะนี้ แสงของหม้อเฉียนคุนลดลง รัศมีอันทรงพลังและไม่มีใครเทียบได้ของจักรพรรดิก็อ่อนลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน ในชั่วพริบตา หม้อเฉียนคุนก็กลับสู่สภาพเดิม

“ต้าเหนี่ยว เกิดอะไรขึ้น?” เยี่ยชิวถาม

หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า “อาวุธเทพนี้ถูกกระตุ้นโดยเลือดของลูกกิเลน อย่างไรก็ตาม มันเป็นพลังภายนอก ดังนั้นเวลาในการบำรุงรักษาจึงมีจำกัด เมื่อการฝึกฝนของคุณถึงระดับหนึ่ง คุณสามารถเปิดใช้งานอาวุธเทพได้”

ที่แท้เป็นเช่นนี้

เยี่ยชิวรู้สึกเสียใจเล็กน้อยและกล่าวว่า “ฉันกำลังวางแผนที่จะนำอาวุธเทพไปยังสำนักงานใหญ่ของสำนักหยินหยาง”

“พี่ชาย อย่าล้อเล่นสิ?” หลินต้าเหนี่ยวกล่าว “อย่าคิดว่าการใช้อาวุธเทพจัดการจิตสำนึกเทพของอู่จี๋เทียนจุนได้ คุณสามารถเอาชนะนักบุญผู้แข็งแกร่ง”

“ถ้าอู่จี๋เทียนจุนลงมาด้วยตนเองในวันนี้ แม้ว่าอาวุธเทพนี้จะถูกเปิดใช้งาน คุณจะไม่มีที่สำหรับฝังตัวเอง”

“และผู้เชี่ยวชาญของสำนักหยินหยางนั้นมีมากมาย แม้ว่าการฝึกฝนของคุณจะถึงนักบุญ แต่การไปที่นั่นพร้อมกับอาวุธเทพไม่ได้รับประกันว่าคุณจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง”

หลินต้าเหนี่ยวตอบว่า “สัตว์เทพแต่ละตัวเกิดมาพร้อมกับโชคชะตาแห่งสวรรค์และโลก พร้อมด้วยพรอันล้ำลึก แม้ว่ามันจะสูญเสียแก่นเลือดดั้งเดิมไปแล้ว แต่ก็สามารถรักษาสภาพนี้ไว้ได้ครึ่งปี”

อมตะชางเหม่ยถามว่า “เจ้าหนู คุณอยากจะช่วยมันไหม?”

“มันต้องรอด ถ้าวันนี้มันไม่ช่วย เราทุกคนคงพินาศแน่” เยี่ยชิวกล่าวว่า “ตราบใดที่เราสามารถหายาเทพอายุล้านปีได้ เราก็สามารถช่วยมันได้ มันยังเหลือเวลาอีกครึ่งปี ยังคงมีความหวัง”

หลินต้าเหนี่ยวถอนหายใจ “พี่ชายฉังเซิง ฉันสนับสนุนคุณในการช่วยชีวิต แต่คุณต้องเตรียมจิตใจด้วย ยาเทพอายุล้านปีนั้นหาไม่ได้ง่าย แม้แต่ในนิกายชั้นนำก็ตาม”

“ทำให้ดีที่สุดและปล่อยให้ส่วนที่เหลือเป็นไปตามโชคชะตา!” หลังจากเยี่ยชิวพูดจบ ก็ใส่ลูกกิเลนลงในถุงเฉียนคุน

อมตะชางเหม่ยถามว่า “ยังไงก็ตาม เจ้าหนู ฉันยังไม่เข้าใจ สวีโหย่วหรงตกลงที่จะแต่งงานกับต้าเหนี่ยวอย่างชัดเจน ทำไมคุณถึงยังต้องการฆ่าเธอ?”

เยี่ยชิวอธิบายว่า “เธอกำลังหลอกลวงฉัน”

“เหตุผลที่สวีโหย่วหรงตกลงนั้น เป็นเพราะสถานการณ์ ถ้าเธอไม่เห็นด้วย เธอก็จะตาย เธอต้องการใช้วิธีนี้เพื่อช่วยชีวิตเธอ แล้วรอโอกาสที่จะโจมตีพวกเรา”

“ยิ่งกว่านั้น ถ้าฉันปล่อยให้เธออยู่เคียงข้างต้าเหนี่ยวจริงๆ ฉันคงไม่รู้สึกสบายใจ หัวใจของเธอช่างร้ายกาจ ตัวตนของเธอนั้นพิเศษ การฝึกฝนของเธอแข็งแกร่ง ใครจะรู้ว่าเมื่อใดที่เธออาจทำร้ายต้าเหนี่ยว”

“ดังนั้น มีเพียงการฆ่าเธอเท่านั้น ที่เราจะสามารถขจัดปัญหาในอนาคตได้”

เยี่ยชิวตบไหล่หลินต้าเหนี่ยวแล้วพูดว่า “ในทะเลมีปลามากมาย ฉันเชื่อว่าคุณจะได้พบกับผู้หญิงที่ห่วงใยคุณอย่างแท้จริงในอนาคต”

หลินต้าเหนี่ยวยิ้มและพูดว่า “พี่ฉังเซิง เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป เราต้องรีบออกไป ไม่เช่นนั้นเมื่ออู่จี๋เทียนจุนลงมา เราจะประสบปัญหาอีกครั้ง”

เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย “ต้าเหนี่ยว ถูกต้อง ผู้เฒ่าเปิดใช้งานลายเส้นของนักบุญ”

“ไปไหน?” อมตะชางเหม่ยถาม

เยี่ยชิวกล่าวว่า “ไปไหนก็ได้ ออกจากสถานที่นี้ไปก่อน”

อมตะชางเหม่ยหัวเราะเบาๆ “ถ้าอย่างนั้น ตามใจฉัน……เรามุ่งหน้าไปทางตะวันตกกันเถอะ!”