วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1574

“บูม!”

แผนภาพหยินหยางไทเก็กแขวนอยู่เหนือหัวของเจียงอู๋ต่าว โดยมีเส้นหยินหยางห้อยลงมา ล้อมรอบเจียงอู๋ต่าว กลายเป็นเกราะป้องกันที่ไร้เทียมทาน

“ซู!”

ทันใดนั้น แผนภาพหยินหยางไทเก็กระเบิดอย่างรุนแรง คลื่นที่น่าสะพรึงกลัว เหมือนระลอกคลื่นที่แผ่ออกเป็นวงกลมหลายวง

ทันใดนั้น ป้องกันการโจมตีของหลี่เป่ยไห่และอู่เชียนฟาน

“ฆ่า!”

หลี่เป่ยไห่คำรามหนึ่งที คนทั้งคนเต็มไปด้วยออร่าที่ปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า ถือหอกยาว จิตวิญญาณการต่อสู้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของเจียงอู๋ต่าวยังคงเคร่งขรึม จากบนตัวของหลี่เป่ยไห่ เขาได้กลิ่นของความอันตราย

เขารู้สึกได้อย่างชัดเจน พลังการต่อสู้ของหลี่เป่ยไห่เพิ่มขึ้นหลายเท่า น่ากลัวกว่าก่อนหน้านี้อย่างมาก

“ซิ่ว!”

ทันทีที่หลี่เป่ยไห่แทงหอกยาวออกมา หัวหอกที่ไม่มีที่สิ้นสุด ราวกับแผ่นดินแตกสลาย ปลายหอกระเบิดออกมาด้วยแสงที่ลุกเป็นไฟ สว่างไสว

การแทงครั้งนี้ มีพลังที่ไร้เทียมทานอย่างมาก ราวกับสามารถทะลวงความว่างเปล่าได้

“เจียงอู๋ต่าว ตายสะเถอะ!”

แววตาของหลี่เป่ยไห่ดุร้าย ถือหอกและเดินไปข้างหน้าอย่างไร้ความกลัว แทงไปทางเจียงอู๋ต่าว

ดูเหมือนว่าในเวลาเดียวกัน

อู่เชียนฟานก็ต้องการลงมืออีกครั้งเช่นกัน ในครั้งนี้ เขาระเบิดพลังทั้งหมดออกมา ราวกับว่ากลายเป็นคนละคน ราวกับราชาเทพผู้ไร้เทียมทาน ฟันดาบออกไปหนึ่งที ทำลายทุกสิ่ง ไร้เทียมทานอย่างมาก

แม้ว่าเจียงอู๋ต่าวจะมีแผนภาพหยินหยางไทเก็กปกป้องร่างกาย เผชิญหน้าต่อการโจมตีที่แข็งแกร่งของทั้งสอง ในเวลานี้ก็รู้สึกขนลุกเล็กน้อยเช่นกัน จิตใจไม่สงบ

หอกของหลี่เป่ยไห่ ดาบของอู่เชียนฟาน ล้วนแล้วเต็มไปด้วยพลังการทำลายล้าง

“สมแล้วที่เป็นเทียนเจียวร่วมสมัย ไม่ธรรมดาจริงๆ!”

เจียงอู๋ต่าวตกใจอย่างมาก ภายในใจก็มีความประหม่าเล็กน้อยเช่นกัน ความแข็งแกร่งของหลี่เป่ยไห่และอู่เชียนฟาน เกินกว่าจินตนาการของเขา

เผชิญหน้ากับการโจมตีของทั้งสอง เจียงอู๋ต่าวไม่กล้าประมาท สีหน้าจริงจังถึงขีตสุด

“บูม!”

เจียงอู๋ต่าวไม่มีความลังเลใดๆ ร่างกายก็ระเบิดพลังที่แข็งแกร่งออกมาเช่นกัน มีมังกรหลายร้อยตัวบินอยู่ด้านหลัง มีถ้ำสวรรค์ทั้งเก้าลอยอยู่ด้านหลัง ราวกับดวงตาของเทพเจ้าปีศาจทั้งเก้า เต็มไปด้วยออกร่าที่น่าสะพรึงกลัว

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ หลังจากถ้ำสวรรค์ทั้งเก้าปรากฏขึ้น ในไม่ช้าก็มีถ้ำสวรรค์อีกหนึ่งปรากฏขึ้น

เพียงแต่ ถ้ำสวรรค์แห่งนี้ค่อนข้างพร่ามัว ยังอยู่ในรูปแบบตัวอ่อน

“อะไรนะ ถ้ำสวรรค์ทั้งสิบเหรอ”

หลี่เป่ยไห่มองเจียงอู๋ต่าวด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง ทุกคนต่างรู้ดีว่า เก้าถ้ำสวรรค์ใหญ่เป็นขั้นต้งเทียนสูงสุดแล้ว สำหรับถ้ำสวรรค์ทั้งสิบ นั่นเป็นต้งเทียนขั้นสูงสุด

ใครก็ตามที่สามารถฝึกฝนถ้ำสวรรค์ทั้งสิบออกมาได้ ผู้ฝึกฝนที่เข้าสู่ต้งเทียนขั้นสูงสุด ล้วนเป็นคนที่มีความสามารถอย่างน่าอัศจรรย์และมีความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้

เหมือนอัจฉริยะแบบนี้ ถ้าหากพัฒนาได้อย่างราบรื่น ไม่มีข้อผิดพลาดอะไรล่ะก็ ในอนาคตจะต้องกลายเป็นผู้แข็งแกร่งขั้นทงเสินสูงสุดอย่างแน่นอน

กระทั่ง กลายเป็นนักปราชญ์!

แม้ว่าถ้ำสวรรค์ที่สิบของเจียงอู๋ต่าวในปัจจุบันจะเป็นแค่ตัวอ่อนเท่านั้น แต่ว่าเขายังเด็กอย่างมาก เมื่อเวลาผ่านไป เขาจะกลายเป็นบุคคลสำคัญในสำนักหยินหยางอย่างแน่นอน

ในช่วงเวลาวิกฤติ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหลี่เป่ยไห่กำลังคิดอะไรอยู่ พละกำลังของเขาอ่อนลงเล็กน้อย หอกที่แทงไปทางเจียงอู๋ต่าว หยุดอยู่กลางอากาศทันที

และในเวลานี้ ดาบที่คมกริบของอู่เชียนฟาน กระแทกกับแผนภาพหยินหยางไทเก๊กอย่างแรง

“ตุ้ม!”

แผนภาพไทเก็กสั่นอย่างรุนแรง ปลดปล่อยแสงหมอกออกมา แสดงให้เห็นถึงการป้องกันที่แข็งแกร่ง ป้องกันดาบของอู่เชียนฟานเอาไว้

“เปิดเดี๋ยวนี้!”

เสียงของอู่เชียนฟานคำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ และพลังบนขอบดาบก็พุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม แผนภาพหยินหยางไทเก็กเปรียบเสมือนโล่ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ไม่มีรอยแตกร้าวปรากฏขึ้นแม้แต่นิดเดียว เจียงอู๋ต่าวถูกปกป้องอยู่ข้างล่าง

“ย๊า.....”

“องค์ชายอู่ ดูเหมือนว่าคุณจะลืมเรื่องหนึ่งไปเลย ที่นี่คือตงฮวง”

“พื้นที่เทพไท่ชูของพวกเราเป็นพันธมิตรกับสำนักหยินหยาง ผมจะสามารถฆ่าพันธมิตรได้ยังไง”

“องค์ชายอู่ จำเอาไว้เลยนะ อย่าเชื่อคำพูดของคนอื่นง่ายๆ”

อู่เชียนฟานด่ากราด : “ไอ้คนสารเลว!”

หลี่เป่ยไห่ราวกับว่าไม่ได้ยิน หันหน้ามองไปทางเจียงอู๋ต่าว พูดด้วยรอยยิ้ม : “เพื่อนเจียง เคยฆ่าองค์ชายไหม”

เจียงอู๋ต่าวส่ายหน้า

“คุณสนใจที่จะฆ่าองค์ชายแห่งราชวงศ์โจวกับผมไหม” หลี่เป่ยไห่ถาม

เจียงอู๋ต่าวไม่พูด ก้าวเดินออกมา เต็มไปด้วยจิตสังหาร แสดงทัศนคติของเขาออกมา

หลี่เป่ยไห่ถือหอกยาว เดินไปหาอู่เชียนฟานกลางอากาศ ระหว่างที่เดินไปพร้อมกับพูดว่า : “องค์ชายอู่ ทำไมแกถึงไม่อยู่ที่จงโจวดีๆ เป็นองค์ชายที่สูงส่งของแกดีๆ วิ่งมาร่วมความสนุกที่นี่ทำไม”

“ในเมื่อแกชอบที่นี่ขนาดนี้ อย่างนั้นก็อยู่ที่นี่ตลอดไปแล้วกัน!”

สิ้นสุดเสียงของหลี่เป่ยไห่ ลอยขึ้นไปบนอากาศ หอกกลายเป็นกระแสแสง แทงมาทางอู่เชียนฟานราวกับสายฟ้า

จู่ๆ มีเสียงคำรามหลายครั้งดังขึ้นในอากาศ ทันทีที่เงยหน้ามอง เพียงแค่เห็นอสูรวิญญาณหลายตัวของอู่เชียนฟานดึงรถม้ามังกรมาทางหลี่เป่ยไห่ด้วยเสียงคำราม

“สัตว์เดรัจฉานไม่กี่ตัวเท่านั้น ไปตายสะเถอะ!”

หอกยาวในมือของหลี่เป่ยไห่พุ่งออกไป อสูรวิญญาณหลายตัวถูกฆ่าทันที

ในเวลานี้ เจียงอู๋ต่าวเดินก้าวใหญ่ไปข้างหน้า กำหมัดแล้วเดินไปทางอู่เชียนฟาน

อู่เชียนฟานพุ่งออกมาจากหลุมอย่างรวดเร็ว มองดูหลี่เป่ยไห่และเจียงอู๋ต่าวที่เข้ามาใกล้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความมืดมน

“องค์ชายอู่ แกมีอะไรอยากจะพูดไหม”

ระหว่างที่หลี่เป่ยไห่เดินไปด้วยพร้อมกับพูดไปด้วย

“หลี่เป่ยไห่ แกอย่าเย่อหยิ่ง ยังไม่รู้ว่าใครจะตาย.....” อู่เชียนฟานยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงตะโกนอันโกรธเกรี้ยว

“เอาสัตว์เทพมาให้ฉัน!”