วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1768

“ตกลง” เยี่ยชิวเห็นด้วยทันที

ไม่ต้องพูดถึงว่า จิ้งจอกขาวตัวน้อยช่วยให้เขาได้รับโอกาสสูงสุดในภูเขาอมตะ เพียงการจ้องมองด้วยความรักในดวงตาของจิ้งจอกขาวตัวน้อย ก็ทำให้เขาไม่สามารถปฏิเสธได้

“ฉันรู้ว่าคุณจะเห็นด้วย” จิ้งจอกขาวตัวน้อยยิ้มอย่างอ่อนหวานและพูดต่อ “หนังสือเล่มนี้ พระสูตรหัวใจของจักรพรรดิ บันทึกข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับเส้นทางสู่การเป็นจักรพรรดิของจักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียน ซึ่งเขียนด้วยภาษาปีศาจโบราณและภาษามนุษย์”

“ลองดูให้ดี มันจะช่วยคุณบนเส้นทางสู่การเป็นจักรพรรดิได้อย่างแน่นอน”

“ฉันจะออกไปก่อน”

“อืม” เยี่ยชิวพยักหน้า

จิ้งจอกขาวตัวน้อยหันหลังและจากไป

“จิ้งจอกน้อย” เยี่ยชิวพูดขึ้นทันที

จิ้งจอกขาวตัวน้อยหันกลับมามองเยี่ยชิว แล้วถามว่า “คุณมีอะไรจะพูดอีกไหม?”

“ขอบคุณ” เยี่ยชิวกล่าวอย่างเคร่งขรึม

”ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ“ จิ้งจอกขาวตัวน้อยหัวเราะคิกคักและออกจากห้องลับ

ทันทีที่เธอจากไป เยี่ยชิวก็เริ่มอ่านพระสูตรหัวใจของจักรพรรดิ

ด้วยความทรงจำที่ยอดเยี่ยมของเยี่ยชิว เขาจึงอ่านเนื้อหาของพระสูตรนี้จบอย่างรวดเร็ว

“ไม่น่าแปลกใจเลย ตลอดยุคสมัย มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถขึ้นสู่ตำแหน่งจักรพรรดิได้”

“ตามบันทึกในพระสูตรนี้ ผู้ฝึกฝนไม่เพียงแต่ต้องเผชิญกับความยากลำบากจากสวรรค์มากมาย แต่ยังต้องปรับแต่งแต่ละขั้นให้ถึงขีดสุดด้วย”

“มันยากเกินไป!”

……

หลังจากที่จิ้งจอกขาวตัวน้อยออกจากห้องลับ กลับไปยังวังหลับใหล เธอก็นั่งบนบัลลังก์ทองคำและส่งข้อความออกไป

“โปรดเรียกผู้อาวุโสทั้งสิบมาที่วังหลับใหลเพื่อพบฉันทันที”

ในเวลาไม่นาน ร่างต่างๆ ก็เข้ามาในวังหลับไหล แต่ละคนมีรูปร่างหน้าตาที่แตกต่างกัน บ้างสูงบ้างเตี้ย

หนู วัว เสือ กระต่าย งู

ม้า แกะ ลิง ไก่ หมี

เหล่านี้คือผู้อาวุโสทั้งสิบคนของเผ่าปีศาจ!

ยกเว้นผู้อาวุโสหมี ผู้อาวุโสคนอื่นๆ ต่างก็เป็นผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังในขั้นทงเสิน

ผู้อาวุโสทั้งสิบทุกคนคุกเข่าลงและอุทานพร้อมกัน “ขอแสดงความเคารพผู้นำ”

“ลุกขึ้นได้แล้ว” จิ้งจอกขาวตัวน้อยพูดอย่างใจเย็น

“อาการบาดเจ็บของท่านเป็นยังไงบ้าง?” ผู้อาวุโสหมีถามด้วยความเป็นห่วง

ในช่วงเวลานี้ ผู้อาวุโสหมีก็ได้พักฟื้นเช่นกัน และร่างกายของเขาก็ฟื้นตัวแล้ว

“ตอนนี้ฉันสบายดีแล้ว ผู้อาวุโสหมี แล้วอาการบาดเจ็บของคุณล่ะ?” จิ้งจอกขาวตัวน้อยถาม

ผู้อาวุโสหมีหัวเราะเบาๆ “หนังหมีตัวเก่าของฉันหนาและแข็ง ตอนนี้ฉันก็สบายดีเหมือนกัน”

“อย่าแสร้งทำเป็นแข็งแกร่ง ฉันเห็นว่าอาการบาดเจ็บทางวิญญาณของคุณยังไม่หายดี” หลังจากพูดสิ่งนี้ สุนัขจิ้งจอกขาวตัวน้อยก็โบกมือของเธอ และกล่องไม้ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าผู้อาวุโสหมี

“ข้างในเป็นยาที่สกัดจากเลือดของมังกรที่แท้จริง ซึ่งจะช่วยฟื้นฟูอาการบาดเจ็บทางจิตวิญญาณของคุณ รับไปซะ”

ผู้อาวุโสคนอื่นๆ ดูอิจฉา

ยาที่ได้รับการขัดเกลาจากเลือดของมังกรที่แท้จริงไม่เพียงแต่ช่วยในการรักษาอาการบาดเจ็บได้อย่างมาก ยังมีผลอย่างมากต่อการฝึกฝนที่ก้าวหน้าอีกด้วย

ผู้อาวุโสหมีโบกมืออย่างรวดเร็ว “ผู้นำ เหลือยาไม่มากแล้ว ท่านควรเก็บไว้ใช้เอง อาการบาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ ของฉันจะหายดีเมื่อได้พักผ่อน”

“อย่าพูดไร้สาระ ฉันบอกให้เอาไป ก็เอาไปเถอะ ถ้าคุณไม่เชื่อฟังคำสั่งของฉัน ระวัง ฉันจะทุบตีคุณ” จิ้งจอกขาวตัวน้อยพูดด้วยความกดดัน

ผู้อาวุโสหมีดูเหมือนค่อนข้างกลัวจิ้งจอกขาวตัวน้อย จึงรีบรับยา โค้งคำนับเพื่อแสดงความขอบคุณ “ขอบคุณ ผู้นำ”

ทุกคนรู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง

จิ้งจอกขาวตัวน้อยอธิบายว่า “แม้ว่าเยี่ยฉังเซิงจะเป็นมนุษย์และปัจจุบันมีการฝึกฝนที่อ่อนแอ แต่เขาก็ได้รับโอกาสสูงสุดของภูเขาอมตะ ซึ่งหมายความว่าเขาได้รับการยอมรับจากจักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียน”

“จักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียนเคยกล่าวไว้ว่า โอกาสสูงสุดนั้นเกี่ยวข้องกับอนาคตของเผ่าปีศาจ”

“ฉันอนุญาตให้เยี่ยฉังเซิงอ่านพระสูตรหัวใจของจักรพรรดิ เพราะฉันเชื่อว่าเขามีแนวโน้มสูงที่จะบรรลุเส้นทางแห่งนักบุญในอนาคต”

“เพราะฉะนั้น เผ่าปีศาจของเราจึงต้องผูกมิตรกับเขา”

“วันนี้ฉันเรียกพวกคุณทุกคนที่นี่ เพื่อขอความช่วยเหลือจากคุณในการช่วยเหลือเยี่ยฉังเซิง”

ผู้อาวุโสหนูกล่าวว่า “ผู้นำ แม้ว่าระดับการฝึกฝนของเราจะปานกลาง แต่การบรรลุเส้นทางของจักรพรรดินั้นยังห่างไกลเกินไปสำหรับเรา เราจะช่วยเยี่ยฉังเซิงได้อย่างไร?”

ผู้อาวุโสกระต่ายพูดตรงๆ ว่า “ผู้นำ เมื่อท่านบอกว่าเยี่ยฉังเซิงมีศักยภาพที่จะเป็นจักรพรรดิ และเขาได้รับโอกาสสูงสุดของภูเขาอมตะ ท่านต้องการให้พวกเราทำอะไร เพียงแค่ให้คำสั่งกับเรา และเราจะพยายาม”

จิ้งจอกขาวตัวน้อยกล่าวว่า “จริงๆ แล้วคำขอของฉันง่ายมาก ฉันอยากให้พวกคุณแต่ละคนสอนทักษะเฉพาะตัวของคุณโดยไม่ต้องลังเล”

“ประการแรก คือการผูกมิตรกับเขา”

“ประการที่สอง ก็ต้องแน่ใจว่าเขามีความสามารถในการปกป้องตัวเองด้วย”

“เยี่ยฉังเซิงได้รุกรานผู้มีอำนาจระดับสูงหลายคนในตงฮวง และพวกเขาต่างก็ต้องการฆ่าเขา ฉันไม่อยากให้เขาออกจากเผ่าปีศาจเพียงเพื่อจะถูกฆ่าเท่านั้น”

“พวกคุณอย่าโกรธแค้นใดๆ หากพวกคุณสอนทักษะพิเศษให้เขาตอนนี้ และในอนาคต เยี่ยฉังเซิงบรรลุเส้นทางของจักรพรรดิ พวกคุณจะเป็นอาจารย์ของเขาภายใต้จักรพรรดิ”

“ลองนึกภาพเกียรติที่จะนำมา?”

ผู้อาวุโสแกะคิดกับตัวเองว่า หากฉันเป็นอาจารย์ของเยี่ยฉังเซิง และจักรพรรดิก็อยู่กับเยี่ยฉังเซิงด้วย แล้วในอนาคต จักรพรรดิจะต้องเรียกฉันว่าอาจารย์ด้วยหรือไม่?

จักรพรรดิ์เรียกฉันว่าอาจารย์ แค่คิดถึงเรื่องนี้ก็น่าตื่นเต้นมาก

ผู้อาวุโสแกะยิ้มและกล่าวว่า “ผู้นำ มั่นใจได้ ฉันจะพยายามสอนอย่างเต็มที่และจะไม่ลังเลใจสิ่งใด”