วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1964

จักรพรรดิมังกรตกตะลึง จากนั้นจ้องมองไปที่เหล่าจิ่วอย่างตั้งใจและถามว่า “ปีศาจเฒ่า คุณกำลังบอกว่าลูกสาวของฉันยังมีชีวิตอยู่งั้นเหรอ?”

“อย่าพยายามหลอกลวงฉัน”

“ตั้งแต่คนนั้นโจมตีฉัน เขาจะปล่อยชีวิตลูกสาวของฉันได้อย่างไร?”

“ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว คุณกำลังพยายามหลอกล่อฉันให้ใจเย็นกับเด็กคนนี้อยู่ใช่ไหม?”

“อย่าได้ฝันไปเลย”

“ใครก็ตามที่มีนามสกุลเยี่ย ฉันจะฆ่าให้หมดทันทีที่พบเห็น”

“หลีกทางให้ฉัน ฉันต้องฆ่าเขาในวันนี้”

น้ำเสียงของจักรพรรดิมังกรเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างท่วมท้น แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งที่เขามีต่อผู้ที่มีนามสกุลเยี่ย

เหล่าจิ่วตอบว่า “แท้จริงแล้ว ผู้นำของเผ่าเทพสังหารเผ่ามังกร แต่ลูกสาวของคุณไม่ตาย มีคนช่วยเธอไว้”

“คุณยังพยายามหลอกลวงฉันอยู่อีก?" จักรพรรดิมังกรโกรธจัด ”คุณเชื่อหรือไม่ว่า ฉันจะทำลายคุณด้วย?“

เหล่าจิ่วส่ายหัวและพูดว่า “ฉันไม่ได้โกหกคุณ นี่คือความจริง นอกจากนี้ ฉันจำเป็นต้องหลอกคุณเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้จริงๆ เหรอ?”

“แล้วบอกฉันมาว่า ใครช่วยลูกสาวของฉัน?” จักรพรรดิมังกรถาม “ผู้นำของเผ่าเทพนั้นทรงพลังมหาศาล ฉันอยากรู้ว่าใครบ้างที่สามารถช่วยใครสักคนให้พ้นจากเงื้อมมือของเขาได้?”

“ดูเหมือนว่าคุณยังไม่เชื่อฉันเลย” เหล่าจิ่วถอนหายใจ “จักรพรรดิมังกร ตอนที่หัวของคุณถูกตัดขาด ถ้าไม่มีใครช่วย คุณคิดว่าเศษเสี้ยวของจิตสำนึกเทพของคุณนี้จะยังอยู่ที่นี่หรือไม่?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ท่าทางของจักรพรรดิมังกรก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

แท้จริงแล้ว เมื่อเขาถูกตัดหัว ผู้นำของเผ่าเทพตั้งใจที่จะทำลายวิญญาณของเขา ในช่วงเวลาสำคัญ ร่างลึกลับได้เข้ามาขัดขวางและขัดขวางการโจมตีของผู้นำเผ่าเทพ ทำให้จักรพรรดิมังกรสามารถเก็บเศษเสี้ยวของจิตสำนึกของเขาไว้ได้

นี่คือสิ่งที่จักรพรรดิมังกรไม่เคยบอกใคร

แน่นอนว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แสงแห่งจิตสำนึกของเขาอยู่ในโลกมุกมังกร และมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้เห็นมัน

“ปีศาจเฒ่า คุณรู้ได้อย่างไรว่ามีคนช่วยฉัน?” จักรพรรดิมังกรถามด้วยความสับสน

“แน่นอนว่าคนที่ช่วยคุณคือคนที่บอกฉัน” เหล่าจิ่วตอบ “พูดตามตรง คนนั้นคือบรรพบุรุษของเด็กคนนี้”

“เขาเองที่ช่วยชีวิตลูกสาวของคุณ”

จักรพรรดิมังกรกระวนกระวายใจและตัวสั่นอย่างมากขณะที่เขาถามว่า “ลูกสาวของฉันยังมีชีวิตอยู่จริงไหม? ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”

“ในทะเลตะวันออก!” เหล่าจิ่วกล่าว “แต่……”

“แต่ว่าอะไร?” จักรพรรดิมังกรถามด้วยความกังวล

เหล่าจิ่วกล่าวต่อ “ตอนนั้นลูกสาวของคุณยังเด็กมาก และเมื่อผู้นำของเผ่าเทพกำจัดเผ่ามังกร เธอได้รับบาดเจ็บสาหัส”

“เมื่อบรรพบุรุษของเด็กคนนี้มาถึง ลูกสาวของคุณก็เกือบจะสูญเสียวิญญาณของเธอแล้ว”

“บรรพบุรุษของเด็กคนนี้เป็นคนรวบรวมวิญญาณของลูกสาวคุณและทำให้เธอฟื้นขึ้นมา แต่เนื่องจากอาการบาดเจ็บของเธอรุนแรงเกินไป เขาจึงปิดผนึกลูกสาวของคุณไว้ที่ก้นทะเลตะวันออก”

“ว่าแต่ว่า เด็กคนนี้เป็นลูกหลานของผู้มีพระคุณของคุณ”

“จักรพรรดิมังกร คุณยังจะฆ่าเขาอยู่ไหม?”

จักรพรรดิมังกรลังเล

เหล่าจิ่วพูดต่อ “แม้ว่าเส้นทางโบราณแห่งดวงดาวจะถูกตัดขาดแล้ว แต่ความทะเยอทะยานของผู้นำของเผ่าเทพก็ยังไม่หยุด เขาปรารถนาที่จะกดขี่อาณาจักรทั้งห้าและรวมยุคสมัยนิรันดร์เข้าด้วยกัน”

“และมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อาจหยุดเขาได้ นั่นคือเด็กคนนี้”

“จักรพรรดิมังกร ฉันจะบอกความลับให้คุณฟัง”

“บรรพบุรุษของเด็กคนนี้วางแผนมาหลายปีแล้ว รอให้โตเป็นผู้ใหญ่ ในอนาคต มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะท้าทายผู้นำของเผ่าเทพได้”

จักรพรรดิมังกรกล่าวว่า “เด็กคนนี้อ่อนแอเกินไป ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะฝึกฝนมาเป็นเวลาหนึ่งล้านปี เขาก็ไม่สามารถเทียบชั้นกับผู้นำของเผ่าเทพได้เลย”

เหล่าจิ่วตอบว่า “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาสามารถได้รับโชคจากอาณาจักรทั้งหก?”

“โชคของหกอาณาจักร...…ฮ่าฮ่า เป็นไปได้ยังไงเนี่ย เดี๋ยวนะ!” จู่ๆ จักรพรรดิมังกรก็อุทานขึ้นพร้อมจ้องมองเยี่ยชิว “ฉันไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะมีโชคของเผ่าปีศาจและครึ่งหนึ่งของโชคของเผ่ามนุษย์”

เหล่าจิ่วกล่าวว่า “นอกจากโชคแล้ว หม้อเฉียนคุนและดาบเซวียนหยวนยังเลือกเขาด้วย”

“อะไรนะ?” จักรพรรดิมังกรประหลาดใจมาก

ในฐานะจักรพรรดิของเผ่า เขาเข้าใจดีว่าการที่หม้อเฉียนคุนและดาบเซวียนหยวนรู้จักปรมาจารย์นั้นหมายความว่าอย่างไร

เหล่าจิ่วกล่าวต่อ “แน่นอนว่า หากคุณยืนกรานที่จะฆ่าเขา ฉันจะไม่ห้ามคุณ แต่ฉันต้องบอกคุณว่า คุณไม่สามารถฆ่าเขาได้เพราะเขามีร่างอมตะ ฆ่าไม่ตาย”

ท่าทางของจักรพรรดิมังกรเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“หากคุณทำเช่นนั้น ลูกสาวของคุณจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย และเผ่ามังกรจะหายไปจากโลกโดยสิ้นเชิง”

“ไร้สาระ! เผ่ามังกรถือกำเนิดจากสวรรค์และโลก เว้นแต่สวรรค์และโลกจะถูกทำลาย มันจะไม่สูญพันธุ์ไปตลอดกาล” จักรพรรดิมังกรกล่าว “แล้วคุณเห็นด้วยกับเงื่อนไขที่สองหรือไม่?”

“แน่นอนว่าเห็นด้วย” จากนั้นเยี่ยชิวจึงถาม “ผู้อาวุโส ลูกสาวของคุณอยู่ที่ไหน?”

จักรพรรดิมังกรกล่าวว่า “ที่ก้นทะเลตะวันออก”

เยี่ยชิวตอบอย่างจริงใจ “โปรดวางใจได้ผู้อาวุโส เมื่อฉันทำธุระปัจจุบันเสร็จแล้ว ฉันจะไปทะเลตะวันออก”

“ผู้อาวุโส คุณมีคำสั่งอื่นอีกไหม?”

“มี” จักรพรรดิมังกรกล่าว “เรื่องที่สามคือ เยี่ยฉังเซิง คุณต้องไม่มีเจตนาไม่เหมาะสมต่อลูกสาวของฉัน”

เยี่ยชิว “เอ่อ...…”

จักรพรรดิมังกรกล่าวต่อ “เมื่อฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันเห็นเพลย์บอยมากมายเช่นคุณ ทุกคนล้วนพูดจาสวยหรู ไล่จีบตามผู้หญิง และไม่มีคนดีสักคน”

“เจ้าหนู ถ้าคุณกล้าคิดไม่ดีเกี่ยวกับลูกสาวของฉัน ระวังไว้ ไม่เช่นนั้นฉันจะฆ่าคุณ”

เยี่ยชิวรู้สึกหงุดหงิดและถามว่า “ผู้อาวุโส คุณมองว่าฉันเป็นเพลย์บอยได้อย่างไร?”

“หน้าตาของคุณ!” จักรพรรดิมังกรกล่าว “หน้าตาหล่อขนาดนี้ คุณจะไม่เป็นเพลย์บอยได้อย่างไร? คุณเคยเห็นผู้ชายหน้าตาดีที่ทุ่มเทให้คนอื่นมากี่คนแล้ว?”

จริงๆ แล้ว เขาเคยเห็นมาไม่น้อยทีเดียว ตัวอย่างเช่น..….

สุนัขจิ้งจอกปากพล่อย!

และผู้อ่านคนอื่นๆ

ขณะที่เยี่ยชิวกำลังคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็เกิดแรงบันดาลใจและถามว่า “ผู้อาวุโส คุณหล่อไหม?”

“ฉัน.…..” จักรพรรดิมังกรพูดไม่ออกทันที

ถ้าเขายอมรับว่าเขาหล่อ นั่นหมายถึงเขายอมรับว่าเขาเป็นเพลย์บอย ถ้าเขาปฏิเสธ นั่นหมายถึงเขาขี้เหร่

ไม่ว่าเขาจะตอบอย่างไร มันก็เป็นกับดัก

“ไม่ใช่ธุระของคุณหรอกว่าฉันจะหล่อหรือไม่ เยี่ยฉังเซิง ถ้าคุณกล้าพูดมากกว่านี้ ระวังไว้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าคุณ”

จักรพรรดิมังกรรู้สึกอับอายและโกรธ จึงตะโกนว่า “สงบลงเถอะ! ฉันจะสอนทักษะขั้นสูงสุดเผ่ามังกรให้กับคุณ!”