วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2029

“ผู้นำ มีบางอย่างแปลกๆ เกี่ยวกับผู้อาวุโสใหญ่” จิ่วเจี้ยนเซียนพูดเบาๆ หลังจากผู้อาวุโสตระกูลเฉินจากไป

“คุณสังเกตเห็นไหม?” หยุนซานถาม

จิ่วเจี้ยนเซียนพยักหน้าและกล่าวว่า “ตั้งแต่ผู้อาวุโสใหญ่ก้าวเข้าสู่ขั้นราชานักบุญ เขาไม่เคยโค้งคำนับคุณเลย ไม่ต้องพูดถึงการพูดจาให้เกียรติเลย อย่างไรก็ตาม วันนี้เขากลับสุภาพกับคุณผิดปกติ ซึ่งแปลกมาก”

“ยิ่งกว่านั้น ผู้อาวุโสมักใหญ่จะดูถูกฉันเสมอ สำหรับกิจการภายในของนิกาย เขาได้จัดการให้เฉพาะคนที่เขาไว้ใจเข้ามาเกี่ยวข้องเท่านั้น”

“แต่ในวันนี้ เขาขอให้ฉันช่วยแบ่งเบาภาระ ซึ่งไม่ถูกต้อง”

“แน่นอน บางทีฉันอาจจะคิดมากเกินไป เพราะท้ายที่สุดแล้ว เฉินเทียนมิ่ง ก็ตายไปแล้ว..….”

ก่อนที่จิ่วเจี้ยนเซียนจะคิดจบ หยุนซานก็พูดขึ้นทันควัน “เมื่อกี้ฉันเห็นเจตนาฆ่าในดวงตาของผู้อาวุโสใหญ่”

“อะไรนะ?” ท่าทางของจิ่วเจี้ยนเซียนเปลี่ยนไปอย่างมาก “ผู้นำ คุณต้องเข้าใจผิดอย่างแน่นอน!”

หยุนซานยืนยัน “ฉันไม่ได้เข้าใจผิด”

“เป็นไปได้หรือไม่ ที่ผู้อาวุโสใหญ่มีเจตนาฆ่าคุณ?” ท่าทางของจิ่วเจี้ยนเซียนกลายเป็นจริงจังมากขึ้น

หยุนซานตอบว่า “ผู้อาวุโสใหญ่มาที่นี่ไม่ใช่เพราะเป็นห่วงผู้อาวุโสสูงสุด แต่เพื่อทดสอบสถานการณ์”

“หากเขามีเจตนาฆ่าต่อฉันหรือผู้อาวุโสสูงสุด นั่นก็เป็นปัญหาเล็กน้อย”

“สิ่งที่ทำให้ฉันกังวลมากที่สุดคือ เขาอาจหันเจตนาฆ่าของเขาไปที่ผู้คนในนิกาย”

จิ่วเจี้ยนเซียนกล่าวว่า “ไม่ควรเป็นเช่นนั้น เพราะผู้อาวุโสใหญ่อาศัยอยู่ที่นี่ตั้งแต่เด็ก เขามีเพื่อนและครอบครัวที่นี่ ดังนั้นเขาไม่ควรลืมความสัมพันธ์เก่าๆ ของเขา”

หยุนซานวิจารณ์จิ่วเจี้ยนเซียน “บางครั้งคุณก็ไร้เดียงสาเกินไป ถ้าผู้อาวุโสใหญ่กล้าที่จะกระทำการต่อต้านผู้อาวุโสสูงสุด คุณคิดว่าเขาจะยังสนใจมิตรภาพเก่าๆ อยู่หรือไม่?”

จิ่วเจี้ยนเซียนพูดไม่ออก

หยุนซานกล่าวต่อ “จากนี้ไป คุณต้องจับตาดูการเคลื่อนไหวของตระกูลเฉินอย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะทุกการเคลื่อนไหวของผู้อาวุโสใหญ่”

“นอกจากนี้ คุณควรจับตาดูผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับผู้อาวุโสใหญ่ภายในนิกายด้วย เตรียมพร้อมที่จะกำจัดพวกเขาได้ทุกเมื่อ เผื่อไว้”

“เข้าใจไหม?”

จิ่วเจี้ยนเซียนพยักหน้า “เข้าใจแล้ว!”

หยุนซานมองขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วถอนหายใจ “ฉันรู้สึกว่าพายุกำลังจะพัดผ่านตงฮวง และนิกายดาบชิงอวิ๋นของเราจะเป็นศูนย์กลางของพายุลูกนี้”

“นิกายดาบชิงอวิ๋นของเราจะอยู่รอดได้หรือไม่ ยังไม่แน่นอน”

“จิ่วเจี้ยนเซียน คุณควรเลือกศิษย์หลักที่มีแนวโน้มดีและเตรียมพร้อมสำหรับการถอย หากเราไม่สามารถช่วยนิกายดาบชิงอวิ๋นได้ อย่างน้อยเราก็ควรก็รักษาความหวังของสำนักไว้สำหรับอนาคตบ้าง!”

จิ่วเจี้ยนเซียนรู้สึกหนักใจและกล่าวว่า “มีเรื่องมากมายที่ต้องจัดการ ฉันเกรงว่าฉันจะจัดการทั้งหมดเองไม่ได้ ฉันขอความช่วยเหลือจากน้องชายได้หรือไม่?”

นิกายดาบชิงอวิ๋น มีเซียนดาบห้าคน ได้แก่ จิ่วเจี้ยนเซียน ฉินเจี้ยนเซียน ฉีเจี้ยนเซียน ชูเจี้ยนเซียน และฮว่าเจี้ยนเซียน

ฉินเจี้ยนเซียนเสียชีวิตไปแล้ว เหลือเพียงสี่คน

ทักษะพิเศษที่พวกเขาฝึกฝนนั้น สร้างขึ้นโดยจื่อหยางเทียนจุน

ก่อนที่จื่อหยางเทียนจุนจะเข้าสู่การฝึกฝน ได้เขียนทักษะลงในคู่มือและทิ้งไว้ในคลังดาบของนิกาย

ต่อมา จิ่วเจี้ยนเซียนและอีกสี่คนได้รับคู่มือ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาทั้งหมดจึงถือว่าจื่อหยางเทียนจุนเป็นที่ปรึกษาของพวกเขา

แม้ว่าจิ่วเจี้ยนเซียนจะอ้างถึงจื่อหยางเทียนจุนเป็นอาจารย์ต่อหน้าหยุนซานเป็นบางครั้ง แต่ในความเป็นจริง จื่อหยางเทียนจุนยังไม่ยอมรับพวกเขาอย่างเป็นทางการว่าเป็นลูกศิษย์จนถึงทุกวันนี้

“ตกลง คุณไปจัดการเถอะ!”

หลังจากพูดจบ หยุนซานก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้ากว้างใหญ่และพูดอย่างจริงจังว่า “พายุกำลังก่อตัว ลมกำลังพัดแรง!”

……

อีกด้านหนึ่ง

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกำลังเดินทางกลับไปยังบ้านของตระกูลเฉิน รอยยิ้มเย็นชาปรากฏบนริมฝีปาก

“หยุนซาน คุณคงไม่รู้หรอก ฉันทำให้เจ้าแก่โง่เขลาคนนั้นบาดเจ็บสาหัสด้วยดาบสังหารเทพ เขาคงอยู่ได้ไม่นานหรอก”

“โชคดีที่พี่สาวเย่ว์เอ๋อร์และลู่หลัวเพิ่งย้ายเข้ามา อย่างน้อยฉันก็มีคนคุยด้วย”

เย่ว์เอ๋อร์ หมายถึงนางฟ้าไป๋ฮวา ซึ่งมีชื่อจริงว่าซือจือเย่ว์

เยี่ยชิวรู้สึกตื่นเต้นและคิดในใจว่า เนื่องจากพ่อตาของเขาไม่ได้อาศัยอยู่ที่สวนหลังบ้าน เขาคงจะตื่นเต้นไม่ใช่น้อยใช่ไหม?

“ซีเอ๋อร์ วังเหล่านี้ เราสามารถอาศัยอยู่ที่ไหนก็ได้ใช่ไหม?” เยี่ยชิวถาม

หยุนซีพยักหน้า “ใช่”

เยี่ยชิวชี้ไปที่วังสองหลังใกล้ทางเข้าสวนหลังบ้าน แล้วพูดว่า “ผู้เฒ่าและต้าลี่ พวกคุณอาศัยอยู่ที่นั่นนะ”

วัวต้าลี่ไม่เข้าใจนัก จึงถาม “อาจารย์ คุณจะไม่ไปอยู่กับพวกเราเหรอ?”

ปัง!

อมตะชางเหม่ยเตะวัวต้าลี่และดุว่า “ไอ้โง่หัวแข็ง! เจ้าหนูมีนางฟ้าสองคนไปกับเขา ทำไมเขาถึงอยากอยู่กับคุณล่ะ?”

ทันใดนั้น นางฟ้าไป๋ฮวาและหยุนซีก็ก้มหน้าลง ใบหน้าของพวกเธอแดงก่ำ

เยี่ยชิวไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่น่ารักของพวกเธอ เขาจึงโอบเอวของนางฟ้าไป๋ฮวาด้วยมือซ้ายและเอวของหยุนซีด้วยมือขวาทันที พร้อมถามว่า “หยุนซี ห้องของคุณอยู่ที่ไหน?”

หยุนซียกมือขึ้นและชี้ไปที่วังที่สูงที่สุด

เยี่ยชิวอ้อมกอดผู้หญิงทั้งสอง ทะยานขึ้นไปและเหาะตรงไปยังวังที่สูงที่สุด เตะประตูเปิดด้วยเสียงดัง “ปัง” ในขณะที่เขารีบวิ่งเข้าไปข้างใน

เมื่อเห็นฉากนี้ วัวต้าลี่ก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย เกาหัวของเขาขณะถามว่า “อาจารย์กำลังทำอะไรอยู่ ทำไมเขาถึงรีบร้อนเช่นนี้?”

อมตะชางเหม่ยตอบว่า “อาจารย์ของคุณกำลังไปทำบางอย่างที่สำคัญ”

“สิ่งสำคัญอะไร” วัวต้าลี่ยิ่งงุนงงมากขึ้น

อมตะชางเหม่ยมองอย่างพิศวงและพูดว่า “ปลูกดอกไม้และเล่นกับเมฆ!”