วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2132

ปิดประตูตีแมว!

เมื่อคนของนิกายดาบชิงอวิ๋นได้ยินคำนี้ ทุกคนในที่นั้นก็หัวเราะลั่น

ส่วนคนของอู่จี๋เทียนจุน ใบหน้าดูแย่มาก

ปิดประตูตีแมว?

พวกท่านนั่นแหละที่เป็นแมว!

พวกเขาเหล่านี้ล้วนเป็นเจ้าสำนักและปราชญ์ของกลุ่มอำนาจสูงสุดในตงฮวง จะเคยถูกด่าเช่นนี้ที่ไหนกัน?

ในทันที ใบหน้าของทุกคนก็เต็มไปด้วยความโกรธ

"ท่านเทียนจุน ท่านดูสิ นี่เป็นผลจากสิ่งที่ท่านทำ"

"ถ้าท่านไม่เชื่อเฉินเป่ยโต่วง่ายๆ เราจะถูกหลอกได้ยังไง?" ปราชญ์หวงกู่เริ่มตำหนิอู่จี๋เทียนจุน

ปราชญ์ไท่เชิงก็กล่าวเสริม "ถ้าท่านไม่บอกให้เราโจมตีนิกายดาบชิงอวิ๋น ฉันจะมาที่นี่หรือ?"

"ไม่เพียงแต่ฉันจะสูญเสียศาสตราเทพประจำตัว แต่สถานที่ศักดิ์สิทธิ์สถานของเราก็ต้องพินาศไปด้วย"

อู่จี๋เทียนจุนกล่าวด้วยความรู้สึกผิดว่า "ฉันขอโทษ มันเป็นความผิดของฉัน ที่เชื่อคำของเฉินเป่ยโต่ว จึงทำให้พวกท่านต้องเดือดร้อนไปด้วย"

ปราชญ์หวงกู่พูดว่า "ตอนนี้มาขอโทษไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าไม่ใช่เพราะท่าน พวกเราคงไม่ตกหลุมพรางของจื่อหยางเทียนจุน"

ปราชญ์ไท่เชิงกล่าวด้วยความโกรธว่า "ถ้าฉันตายในวันนี้ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเราก็จะพินาศไปโดยสิ้นเชิง ฉันจะมีหน้าไปพบบรรพชนแห่งสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สถานไท่ชูได้อย่างไร?"

"ท่านคิดดู หากฉันตายไป แล้วพบกับบรรพชนของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ไท่ชู หากพวกเขาถามว่าในตอนนี้สถานที่ศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างไร ฉันจะตอบพวกเขาได้อย่างไรว่าได้พินาศไปแล้ว?"

"พวกเขาคงไม่ฉีกวิญญาณฉันหรอกหรือ?"

อู่จี๋เทียนจุนก็เริ่มโกรธและพูดว่า "พวกท่านกล้าด่าฉันหรือ?"

"ตอนแรกเราตกลงกันว่าอย่างไร?"

"เราตกลงกันว่าจะโจมตีนิกายดาบชิงอวิ๋นในอีกสามวัน แต่ทำไมพวกท่านมาก่อนเวลา?"

"พอเกิดเรื่องผิดพลาด กลับโยนความผิดให้ฉัน มันมีความยุติธรรมอยู่บ้างหรือเปล่า?"

ปราชญ์ไท่เชิงและปราชญ์หวงกู่มองไปที่เซียวฉงโหลวพร้อมกัน หากไม่ใช่เพราะเซียวฉงโหลวติดต่อพวกเขามาก่อน เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น

ปราชญ์ไท่เชิงกล่าวว่า "พี่เซียว ท่านทำให้ฉันลำบากจริงๆ"

ปราชญ์หวงกู่กล่าวว่า "พี่เซียว ก็เพราะฉันเชื่อท่านถึงได้มากับท่าน ใครจะรู้ว่าตอนนี้..."

เซียวฉงโหลวปลอบว่า "ปราชญ์ทั้งสอง ท่านทั้งสองพูดให้น้อยลงหน่อยเถอะ เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันก็ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้"

"ไม่ว่าจะเป็นอู่จี๋เทียนจุนหรือฉัน ต่างก็มีเจตนาดี เพราะพวกเราคือพันธมิตรกัน คิดว่าหากมีเรื่องดีๆ ก็อยากให้ทุกคนได้ประโยชน์ร่วมกัน"

นี่ท่านเรียกว่าสิ่งดีๆ งั้นหรือ?

ปราชญ์ไท่เชิงและปราชญ์หวงกู่กลอกตาด้วยความเบื่อหน่าย

เซียวฉงโหลวกล่าวต่อ "แม้แต่เฉินเป่ยโต่วเราก็โทษไม่ได้ เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าตาแก่ผู้นั้นไม่ได้รับบาดเจ็บเลย"

"หากจะโทษ ก็ต้องโทษตาแก่ผู้นั้น"

"ถ้าไม่ใช่เพราะเขาใช้เฉินเป่ยโต่วหลอกเรา เราจะถูกหลอกได้อย่างไร?"

"ตาแก่ผู้นั้นช่างร้ายกาจจริงๆ!"

เซียวฉงโหลวเองก็โกรธจนกัดฟันกรอด เดิมทีคิดจะทำลายนิกายดาบชิงอวิ๋นเพื่อกอบโกยผลประโยชน์ แต่ใครจะคิดว่ากลับตกหลุมพรางแทน

อู่จี๋เทียนจุนกล่าวว่า "ฉันเห็นด้วยกับพี่เซียว ทั้งหมดเป็นความผิดของตาแก่ผู้นั้น เขาวางกับดักและล่อให้พวกเราติดกับ"

ปราชญ์ไท่เชิงถามว่า "ตอนนี้ถกเถียงกันว่าใครผิดก็ไม่มีประโยชน์ ฉันอยากรู้ว่าต่อไปเราควรทำอย่างไร?"

ปราชญ์หวงกู่กลั้นโทสะแล้วกล่าวว่า "ท่านเทียนจุน พี่เซียว ฉันรู้ว่าพวกท่านยังมีไพ่ตาย"

"ปราชญ์ไท่เชิง แม้ท่านจะสูญเสียศาสตราประจำตัวไป แต่ท่านมีร่างแห่งสายฟ้าห้าและอยู่ในระดับนักปราชญ์ ยังสามารถสู้ได้"

"รออีกสักครู่ ท่านกับปราชญ์หวงกู่คอยถ่วงเวลา ฉันกับพี่เซียวจะโจมตีถึงชีวิต"

ปราชญ์หวงกู่กล่าว "หากเป็นการต่อสู้ประชิดตัว ฉันคงถ่วงเวลาได้หนึ่งธูป"

อู่จี๋เทียนจุนถามเซียวฉงโหลว "ท่านยังมีไพ่ตายอะไรอีก?"

เซียวฉงโหลวตอบ "ฉันมีวิชาซ่อมนภาและหอกซ่อมนภา"

เมื่อได้ยินดังนั้น ปราชญ์ไท่เชิงและปราชญ์หวงกู่ก็มีกำลังใจขึ้นทันที

หอกซ่อมนภาคือศาสตราจักรพรรดิประจำสำนักปู่เทียน

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ศาสตราจักรพรรดิชิ้นนี้สมบูรณ์ไร้ที่ติ และยังมีวิญญาณวัตถุสิงสถิตอยู่!

"ฉันสามารถสื่อสารกับวิญญาณวัตถุของหอกปู่เทียนได้ ให้มันช่วยเสริมกำลังฉัน" เซียวฉงโหลวกล่าว

"ดีมาก"ปราชญ์หวงกู่กล่าว "มีศาสตราจักรพรรดิที่สมบูรณ์แบบชิ้นหนึ่ง ตาแก่นั่นต้องตายแน่ๆ"

ปราชญ์ไท่เชิงถามว่า "เทียนจุน ท่านมีไพ่ตายอะไร?"

อู่จี๋เทียนจุนตอบว่า "ฉันนำไม้บรรทัดวัดสวรรค์หยินหยางมาด้วย"

ไม้บรรทัดวัดสวรรค์หยินหยาง เป็นศาสตราจักรพรรดิที่เจ้าสำนักหยินหยางคนแรก และจักรพรรดิหยินหยางผู้ทรงพลังที่สุดในประวัติศาสตร์ของสำนัก ได้ตีขึ้นด้วยตนเอง

จักรพรรดิหยินหยางตีศาสตราชิ้นนี้ขึ้นตั้งแต่ยังเยาว์วัย และมันได้ติดตามเขามาเรื่อยๆ จนเติบโตขึ้นมาเป็นศาสตราจักรพรรดิอันทรงพลังในที่สุด

ศาสตราจักรพรรดิชิ้นนี้ก็ยังคงสภาพสมบูรณ์เช่นกัน

ปราชญ์ไท่เชิงหัวเราะ "มีศาสตราจักรพรรดิสมบูรณ์แบบสองชิ้น บวกกับพวกเราสี่คนที่มีร่างพิเศษ ต่อให้ตาแก่นั่นเป็นราชานักปราชญ์ที่เก่งกาจ ก็หนีความตายไม่พ้น"

ในทันใด ราชานักปราชญ์ทั้งสี่ตกลงกันได้ และก้าวไปมุ่งหน้าหาจื่อหยางเทียนจุนพร้อมกัน

เต็มไปด้วยความกระหายเลือด!