วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2141

“โถ่เว้ย นี่มันรุนแรงเกินไป!”

"ล้มราชามนุษย์ผู้แข็งแกร่งซึ่งเป็นนักปราชญ์ ลงสู่จุดสูงสุดของขั้นหยวนอิงสูงได้ในสามจังหวะ เขาไม่ใช่มนุษย์เลย"

อมตะชางเหม่ยตะโกนเสียงดัง

ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น ศิษย์นิกายดาบชิงอวิ๋นก็ตกตะลึงจนตาค้างเช่นกัน

รู้หรือไม่อู่จี๋เทียนจุนคือ ท่านผู้นำสำนักหยินหยาง พันธมิตรห้าสำนักวันนี้ เมื่อไม่กี่วันก่อน อู่จี๋เทียนจุนที่ตงฮวงอยู่ยงคงกระพัน

แต่ตอนนี้ ไม่เพียงแต่เจ้านายจักรพรรดิเท่านั้นที่ถูกแทนที่โดยจื่อหยางเทียนจุนถูกจื่อหยางเทียนจุนปล้นสามจื่อพลังยุทธ์ ลดลงถึงจุดสูงสุดของขั้นตอนหยวนอิงสูง

มันพิสูจน์คำพูดที่ว่าเหอตงในสามสิบปีเหอซีในสามสิบปี!

“ข้าไม่เคยคาดหวังว่าอู่จี๋เทียนจุนจะมาวันนี้”

“ใครจะกล้าเชื่อหากไม่เห็นด้วยตาตนเอง”

“ลองคิดดูสิว่าเมื่อก่อนอู่จี๋เทียนจุนจะหยิ่งและเย่อหยิ่งขนาดไหน แต่ตอนนี้ โดนทุบตีอย่างแรง พูดได้คำเดียวว่า สบาย”

"ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา พันธมิตรห้าสำนักยังคงกระตุ้นนิกายดาบชิงอวิ๋นของเราอย่างต่อเนื่อง เขาฆ่าพวกเราไปหลายคนด้วย และตอนนี้อู่จี๋เทียนจุนก็ลงเอยแบบนี้ซึ่งเป็นการทำลายตนเองล้วนๆ”

"สดชื่น!"

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นิกายดาบชิงอวิ๋นของเราไม่ใช่เพียงตงหวง นิกายที่ใหญ่ที่สุดคือเจ้าเมืองตงหวง!”

“ในอนาคต เราจะอยู่ในตงหวง ไม่มีกำลังหรือบุคคลใดกล้าแข่งขันกับนิกายดาบชิงอวิ๋นท้าทาย!”

“.........”

ศิษย์นิกายดาบชิงอวิ๋นทุกคนต่างยิ้มแย้มแจ่มใสกันจนอดใจไม่ไหว

“แข็งแกร่งเกินไป!”

เจ้าวัวต้าลี่มองไปที่จื่อหยางเทียนจุน ถือแผ่นหลังอย่างเงียบๆ เขากำหมัดแน่นและคิดกับตัวเองว่า "ข้าก็อยากเป็นเสมือนจักรพรรดิที่แข็งแกร่ง เหมือนผู้อาวุโสด้วย"

“เมื่อถึงเวลา ข้าจะสามารถปกป้องกลุ่มปีศาจได้”

“พวกเราเผ่าปีศาจเดินออกจากหนานหลิง คงไม่มีใครกล้ารังแกเราตามใจชอบ”

เช่นเดียวกับนางฟ้าไป๋ฮวาก็ให้กำลังใจตัวเองอยู่ในใจเหมือนกัน

"วันหนึ่งข้าต้องทำงานหนักและมุ่งมั่นที่จะแข็งแกร่งเหมือนกับผู้อาวุโสเมื่อถึงเวลา ข้าจะสามารถตามหาฆาตกรที่ฆ่าอาจารย์และน้องของข้าได้อย่างแน่นอน!"

หยุนซานมองไปที่จื่อหยางเทียนจุนด้วยสายตาชื่นชม และพูดด้วยอารมณ์ "ผู้แข็งแกร่งควรจะเป็นเช่นนี้!"

เยี่ยชิวได้ยินดังนั้นจึงกล่าวว่า “ท่านพ่อตา บัดนี้ท่านเป็นนักบุญผู้ยิ่งใหญ่แล้ว ตราบเท่าที่เจ้าทำงานหนักขึ้น เจ้าก็จะสามารถทะลุขั้นเตรียมจักรพรรดิได้ในเวลาอันรวดเร็ว”

หยุนซานพูดด้วยความโกรธ "เจ้าคิดว่าเตรียมจักรพรรดิทะลุทะลวงได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ? ผู้มีอำนาจสูงสุดต้องใช้เวลานับพันปีในการทำตามขั้นตอนนี้ "

เยี่ยชิวชื่นชมเขาและพูดว่า "พ่อตามีความสามารถมาก บางทีอาจต้องใช้เวลาเพียงไม่กี่ร้อยปีกว่าที่เจ้าจะก้าวไปสู่ระดับกึ่งจักรพรรดิ"

“เจ้ากำลังหลอกใครอยู่?” หยุนซานกล่าวว่า “ใครบ้างจะไม่รู้จักนิกายดาบชิงอวิ๋นในบรรดาราษฎรทั้งหลาย คือ ผู้อาวุโสสูงสุด”

“เสมือนจักรพรรดิ์ ผู้นั้นได้ก้าวเข้าสู่ธรณีจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แล้ว!”

“ผ่านไปกี่ปีแล้วตั้งแต่ตงหวง ยังเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดอีกด้วย เข้าสู่อาณาจักรนั้นได้สำเร็จซึ่งอยู่นอกเหนือการเข้าถึงของเรา ”

อมตะชางเหม่ยเข้ามาและพูดว่า "หยุนซาน เนื่องจากยากมากที่จะทะลุผ่านจักรพรรดิ์ ไปได้ ข้าคิดว่าเจ้าจะสามารถฝึกคนเสมือนจักรพรรดิสักสองสามคนได้”

หยุนซานถอนหายใจ "การฝึกเตรียมจักรพรรดินั้นยากพอๆ กับการฝึกขึ้นสวรรค์..."

“อันที่จริง มันก็ไม่ได้ยากขนาดนั้น” อมตะชางเหม่ยพูดว่า "ข้ามีวิธี"

“ข้าจะทำอย่างไรดี” หยุนชานเกิดความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา หากเขาสามารถฝึกฝนเตรียมจักรพรรดิสองสามคนได้ การได้เป็นผู้นำนิกายก็มีความสมหวังอย่างยิ่งเช่นกัน

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า "หยุนชานหัวหน้าเผ่าคือ ตงหวงผู้นำนิกายที่ใหญ่ที่สุดดุจผู้เป็นอมตะในโลก มีความกรุณาอันหาที่เปรียบมิได้และซวงอันล้ำเลิศ...”

“หยุด!” หยุนซานขัดจังหวะ อมตะชางเหม่ยและพูดว่า "เข้าประเด็นกันเถอะ"

ไอ้เเก่คนนี้นี่มันตัวหนาจริงๆ เขายกยอคุณมากต่อหน้าคนมากมาย ถ้าไม่อาย ข้าอาย

อมตะฉางเหมยยิ้มและพูดว่า "หยุนชาน ข้าคิดว่ายีนของเจ้าดีมาก ไม่อย่างนั้นเจ้าจะไม่สามารถให้กำเนิดหยุนซีได้" เซียนจื้อช่างเป็นลูกสาวที่แสนสวยและเจ้ายังอยู่ในช่วงรุ่งโรจน์ ข้าคิดว่าเจ้าสามารถแต่งงานกับภรรยาและมีลูกชายได้หลายพันคน”

ใบหน้าของหยุนชานเปลี่ยนเป็นเข้มขรึม

ลูกชายหลายพันคน?

คิดว่าข้าเป็นหมูผสมพันธุ์!

อมตะชางเหม่ยยังคงพูดว่า "ในบรรดาลูกชายหลายพันคน มีเพียงไม่กี่คนที่มีแนวโน้มดีเสมอ ตราบใดที่เจ้าฝึกฝนอย่างระมัดระวัง บางคนจะกลายเป็นกึ่งจักรพรรดิที่แข็งแกร่งอย่างแน่นอนในอนาคต”

“ไอ้สารเลว ทำไมไม่ไปล่ะ”

เยี่ยชิวดวงตาเป็นประกาย

ในขณะนี้ก็มีการอภิปรายกันไปทั่ว

"ทำไมผู้มีอำนาจสูงสุดไม่ต่อสู้?"

“เป็นไปได้ไหมที่ผู้มีอำนาจสูงสุดจะปล่อยอู่จี๋เทียนจุนไป?”

“ผู้อาวุโสสูงสุดโปรดอย่าใจอ่อน!”

“.......”

จักรพรรดิ์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่ในสนามรบ

จื่อหยางเทียนจุนจู่ๆ ก็พูดว่า " ศิษย์นิกายดาบชิงอวิ๋นฟังคำสั่ง ทั้งหมดในขั้นหยวนอิง สาวกชาวโลกถ้าใครอยากแข่งขันกับอู๋จี๋เทียนจุนก็สามารถเข้าขบวนรบได้”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ คนกลุ่มหนึ่งก็กระตือรือร้นที่จะลองดู

จื่อหยางเทียนจุนเปลี่ยนเสียง "อย่างไรก็ตาม ข้าจะไม่เข้าไปยุ่ง ชีวิตและความตายขึ้นอยู่กับเจ้า!"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ทุกคนก็ท้อแท้

ท้ายที่สุดแล้ว อู่จี๋เทียนจุนเป็นผู้นำนิกายไม่ว่าในด้านวิสัยทัศน์หรือประสบการณ์การต่อสู้ก็เทียบไม่ได้

ในระดับเดียวกันพวกเขาไม่มีความมั่นใจที่จะเอาชนะอู่จี๋เทียนจุน

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครออกมาข้างหน้าเป็นเวลานาน จื่อหยางเทียนจุนจึงถาม พูดว่า "ไม่มีใครอยากเรียนรู้จากอู่จี๋เทียนจุน หรือ?"

“ท่านทราบว่าท่านผู้นำแห่งสำนักหยินหยางจะเป็นคู่ซ้อมของเจ้า โอกาสนี้ ครั้งหนึ่งในชีวิต..."

อู่จี๋เทียนจุนได้ยินจื่อหยางเทียนจุนจากนั้นเขาก็โกรธมากจนเลือดไหลออกมาจากปากของเขา "โถ้เว้ย ผู้เป็นอมตะชราคนนั้นต้องการให้ฉันยอมจำนนต่อศิษย์นิกายดาบชิงอวิ๋นเจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว”

ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

“ข้าจะลองดูได้หรือไม่?”