นี่เป็นครั้งแรกที่เยี่ยชิวได้เห็นการใช้งานอาวุธจักรพรรดิที่ถูกปลุกพลังอย่างสมบูรณ์
แม้ว่าเขาเคยใช้เลือดพิสุทธิ์ของลูกกิเลนเพื่อทำให้หม้อเฉียนคุนระเบิดพลังอันไร้เทียมทานออกมา แต่นั่นก็ยังไม่ใช่การปลุกพลังอย่างแท้จริง แต่ในตอนนี้ จื่อหยางเทียนจุนได้ใช้เลือดพิสุทธิ์ปลุกพลังของอาวุธจักรพรรดิ ขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แล้ว
หอกซ่อมนภาแผ่พลังอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ปลายหอกสะท้อนแสงอันแหลมคมจนดูเหมือนหากไม่ถูกจื่อหยางเทียนจุนจับไว้ในมือ มันอาจเจาะท้องฟ้าจนเป็นรูใหญ่
พลังนั้นทำให้ทุกคนหวาดกลัวจนขนลุก
เยี่ยชิวและพวกพ้องยืนอยู่เบื้องหลังจื่อหยางเทียนจุน แม้ว่าจะได้รับการปกป้องจากเขา ทำให้พวกเขายังพอยืนหยัดได้ แต่กระนั้นจิตวิญญาณของทุกคนก็ยังสั่นไหว
จินตนาการได้เลยว่า หากหอกซ่อมนภาเล็งเป้ามาที่พวกเขา พวกเขาคงไม่มีโอกาสแม้แต่จะตอบโต้และจิตวิญญาณของพวกเขาก็จะสูญสลายไปในทันที
อาวุธจักรพรรดิที่ถูกปลุกพลังนั้นน่าสะพรึงกลัวเกินไป!
"นี่คือพลังของอาวุธจักรพรรดิอย่างนั้นหรือ?" อมตะชางเหม่ยกล่าวด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นอาวุธจักรพรรดิที่ถูกปลุกพลังเช่นกัน
จากนั้นเขาก็เผยสีหน้าอันตื่นเต้น
เพราะเขาเองก็มีอาวุธจักรพรรดิอยู่ในครอบครองเช่นกัน นอกจากบรรทัดวัดสวรรค์หยินหยางแล้ว เขายังได้ครอบครองชุดรบทองคำซึ่งได้มาจากโจวอู่หวัง เขาเคยกล่าวไว้ว่า ชุดรบนี้เป็นสมบัติประจำตระกูลของจักรวรรดิต้าโจว ซึ่งเป็นอาวุธจักรพรรดิที่ใช้ปกป้องตระกูล
ส่วนแผ่นศิลาลึกลับชิ้นหนึ่งนั้น ถึงตอนนี้อมตะชางเหม่ยก็ยังไม่สามารถระบุระดับของมันได้ ไม่รู้ว่ามันเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์หรืออาวุธจักรพรรดิ แต่สิ่งที่เขามั่นใจคือตัวมันแข็งแกร่งมาก
“หากมีวันใดที่ข้าสามารถปลุกพลังของอาวุธจักรพรรดิทั้งสองชิ้นได้อย่างสมบูรณ์ ข้าก็จะสามารถเดินอวดทั่วโลกแห่งการฝึกเซียนได้อย่างภาคภูมิใจ! ใครกล้าหาเรื่องข้า ข้าก็จะใช้อาวุธจักรพรรดิจัดการพวกมันให้หมด!"
อมตะชางเหม่ยยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น
ในขณะเดียวกัน เยี่ยชิวก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แม้ว่าในช่วงการต่อสู้ครั้งใหญ่ เขาจะเคยเห็นเซียวฉงโหลวใช้หอกซ่อมนภามาก่อน แต่เมื่อเปรียบเทียบกับตอนนี้ มันเป็นเหมือนเด็กน้อยเทียบกับผู้ใหญ่
พูดได้เต็มปากเลยว่า ในมือของซียวฉงโหลว หอกซ่อมนภานั้นเป็นเพียงเศษเหล็กธรรมดา
จนกระทั่งตอนนี้ มันถึงได้เผยความแหลมคมที่แท้จริงออกมา
“สมแล้วที่เป็นสิ่งใดก็ตามที่เกี่ยวข้องกับคำว่าจักรพรรดิไม่ว่าจะเป็นคนหรืออาวุธ ล้วนไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง"
“ถ้าแค่ อาวุธจักรพรรดิก็มีพลังน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ ข้าไม่อยากจะคิดเลยว่า เทพศาสตราที่ถูกปลุกพลังจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน?"
ในชั่วขณะหนึ่ง เยี่ยชิวก็เต็มไปด้วยความปรารถนาเกี่ยวกับอนาคต
เขาเองก็อยากรู้ว่า หากหม้อเฉียนคุนของเขาถูกปลุกพลังอย่างสมบูรณ์แล้ว จะสามารถระเบิดพลังได้ยิ่งใหญ่ขนาดไหน?
“โครม!"
จื่อหยางเทียนจุนสะบัดมือทันที หัวหอกของหอกซ่อมนภาชี้ไปยังทิศทางของ สำนักปู่เทียน
ทันใดนั้น พลังอันแหลมคมอันน่าหวาดกลัวได้แผ่กระจายออกไป มุ่งหน้ากวาดล้างไปทางสำนักปู่เทียน พร้อมพลังอำนาจที่ยากจะต้านทาน
แม้จะมีค่ายกลผู้พิทักษ์ปกป้อง แต่เหล่าศิษย์ของสำนักปู่เทียนที่เห็นภาพนี้ก็อดไม่ได้ที่จะหมอบกราบกับพื้น ร่างกายสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว
“จื่อหยางเทียนจุน ได้โปรดหยุด!"
เฉินเหลาหู่ก็ตกใจจนแทบล้มลง รีบร้องขอเสียงดัง
เขารู้ดีว่า แม้ค่ายกลผู้พิทักษ์ของสำนักปู่เทียน จะยอดเยี่ยมแค่ไหน ก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของอาวุธจักรพรรดิได้
ยิ่งเมื่อจื่อหยางเทียนจุนได้ปลุกพลังของหอกซ่อมนภาอย่างสมบูรณ์แล้ว
หากค่ายกลถูกทำลาย ไม่เพียงแต่เหล่าศิษย์ที่มีพลังฝึกฝนต่ำจะต้องตาย แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รอด
ถึงตอนนั้น คนในสำนักปู่เทียนจะต้องตายทั้งหมด
“หยุด?"จื่อหยางเทียนจุนหัวเราะอย่างเย็นชา “ก่อนหน้านี้ท่านไม่ใช่พูดว่า วันนี้ในปีหน้าจะเป็นวันตายของข้าอย่างนั้นหรือ? ทำไมถึงเปลี่ยนใจมาให้ข้าหยุดมือเสียแล้ว?"
ใครจะรู้ว่าคุณปลุกพลังอาวุธจักรพรรดิได้?
ถ้าข้ารู้ตั้งแต่แรกว่าคุณมีความสามารถนี้ ข้าจะกล้าพูดโอหังได้อย่างไร?
เฉินเหลาหู่แอบคิดในใจ
ทันใดนั้น เขาก็สะดุ้งตกใจ
เฉินเหลาหู่ได้คิดไว้แล้ว ตราบใดที่สามารถรักษาสำนักปู่เทียนไว้ได้ เขายอมรับทุกเงื่อนไข
"ดี!" จื่อหยางเทียนจุนกล่าว "ข้อเรียกร้องข้อแรก ให้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของสำนักปู่เทียนแก่ข้า"
"ตกลง" เฉินเหลาหู่ตอบรับทันทีโดยไม่คิด
จื่อหยางเทียนจุนกล่าวต่อ "ข้อเรียกร้องข้อที่สอง ให้สำนักปู่เทียนยอมสวามิภักดิ์ต่อนิกายดาบชิงอวิ๋น"
"เอ่อ…" เฉินเหลาหู่ลังเลเล็กน้อยก่อนกัดฟันตอบ "ตกลง!"
จื่อหยางเทียนจุนกล่าว "ข้อเรียกร้องข้อที่สาม ให้ผู้ฝึกตนระดับหยวนอิงขึ้นไปทั้งหมดในสำนักปู่เทียนฆ่าตัวตาย รวมถึงตัวเจ้าด้วย!"
เมื่อได้ยินคำนี้ เฉินเหลาหู่ก็โกรธจัด
หากให้ผู้ฝึกตนระดับหยวนอิงขึ้นไปทั้งหมดฆ่าตัวตาย นั่นก็ไม่ต่างอะไรกับการทำลายล้างสำนักปู่เทียนเลย
"เทียนจุน ท่านไม่คิดว่าข้อเรียกร้องนี้จะเกินไปหน่อยหรือ?"
เฉินเหลาหู่กล่าว "สำนักปู่เทียนสามารถยอมสวามิภักดิ์ต่อนิกายดาบชิงอวิ๋น ทรัพย์สมบัติทั้งหมดก็สามารถมอบให้ท่านได้ แต่การให้ผู้ฝึกตนระดับหยวนอิงขึ้นไปฆ่าตัวตาย ขอโทษด้วย ข้าไม่สามารถยอมรับข้อเรียกร้องนี้ได้"
"ท่านสามารถเปลี่ยนเป็นข้อเรียกร้องอื่นได้"
"ตราบใดที่ข้ายอมรับได้ ข้าจะยินดีรับทุกข้อเรียกร้อง!"
จื่อหยางเทียนจุนกล่าวอย่างดูแคลนว่า "ท่านคิดว่าท่านเป็นใครถึงกล้ามาต่อรองกับข้า? ท่านมีคุณสมบัติเพียงพอหรือ?"
เมื่อสิ้นคำ จื่อหยางเทียนจุนลงมือทันที
"เทียนจุน โปรดรอก่อน" เฉินเหลาหู่พยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่จื่อหยางเทียนจุนไม่ฟังเลย
"ตู้ม!"
จื่อหยางเทียนจุนกวัดแกว่งหอกซ่อมนภา พลังอำนาจจักรพรรดิอันมหาศาลแผ่ออกมา เข้าจู่โจมด้วยการแทงเพียงครั้งเดียวกลางอากาศ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...