วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 538

ไป๋ยวี่จิงและพ่อรีบไปโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

พวกเขาโดนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนขวางไว้ที่หน้าประตู

“นี่แกหมายความว่าอะไร?” ไป๋ยวี่จิงนั่งอยู่ในรถด้วยสีหน้าไม่พอใจ

แต่ก่อนเวลาที่เขามาที่นี่ไม่เคยโดนขวางเลย คิดไม่ถึงว่าวันนี้เขาจะโดนสกัดกั้น

“ขออภัยครับ ท่านไม่สามารถเข้ามาได้ครับ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้ตัวตนของไป๋ยวี่จิงดี เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างสุภาพ

“แกตาบอดหรือเปล่า กล้ามาขวางฉันงั้นเหรอ? หลบไป” ไป๋เจี้ยนจวินพูดด้วยความโกรธ

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดว่า "มันเป็นหน้าที่ของผม โปรดยกโทษให้ผมด้วยครับ"

เปี๊ยะ!

จู่ๆ ไป๋เจี้ยนจวินก็เปิดประตูรถ และตบหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างแรง พร้อมกับด่าลั่นว่า "หลบ"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยังคงนิ่งและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "ผมต้องขอโทษที่ทำตามคำสั่งของท่านไม่ได้ครับ"

"แก——" ไป๋เจี้ยนจวินยกฝ่ามือขึ้นอีกครั้ง

“พ่อครับ ไม่จำเป็นต้องไปลำบากกับทหารคนเดียว” ไป๋ยวี่จิงหยุดไป๋เจี้ยนจวิน จากนั้นก็พูดว่า “ดูแล้ว น่าจะเป็นถังเหล่าสั่งเอาไว้”

“แกรอฉันได้เลย ฉันจำแกไว้แล้ว” ไป๋เจี้ยนจวินจ้องเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตาเขม็ง หลังจากกลับไปที่รถ ก็พูดเสียงเบาว่า “ยวี่จิง แล้วตอนนี้จะทำอย่างไรดี?”

ไป๋ยวี่จิงพูดว่า "คำเดียวเลยครับ รอ"

ไป๋เจี้ยนจวินสับสน "รอ?"

"ใช่ครับ" ไป๋ยวี่จิงพยักหน้าและพูดว่า "รอฟังข่าว ไม่ว่าเยี่ยชิวจะช่วยรักษาอาการคุณปู่ได้หรือไม่ วันนี้ตอนเย็นจะต้องมีคำตอบครับ"

"ดูเหมือนว่าจะทำได้แค่นี้แล้วล่ะ"

และพ่อลูกตระกูลไป๋ก็นั่งรออยู่ในรถ

…

บนดาดฟ้า

ถังเหล่าได้รับโทรศัพท์ จากนั้นก็กระซิบว่า "ไป๋ยวี่จิงและพ่อของเขามาถึงแล้วครับ"

ใบหน้าของถังเฟยขรึมขึ้น จากนั้นก็พูดว่า "ผมจะลงไปหยุดพวกเขา"

“ไม่จำเป็นต้องไป ผมสั่งเจ้าหน้าที่เฝ้าประตูไปแล้ว คืนนี้จะไม่มีใครเข้าได้หากไม่ได้รับคำสั่งจากผม”

หลังจากที่ถังเหล่าพูดจบ เขาก็มองไปที่เยี่ยชิว

เยี่ยชิวได้เริ่มการรักษาแล้ว

ขั้นแรก เยี่ยชิวแก้เสื้อของนายพลไป๋ จากนั้นจึงหยิบคลิปหนีบเข็มออกมาแล้วกางออก เขาหยิบเข็มทองยาว 5 นิ้วจำนวน 3 ดอกออกมา แล้วปักเข้าไปที่จุดพลังงานชีวิตบนอกชี่เช้อ จุดคู่ฝาง และจุดหรู่จงนายพลไป๋

จากนั้นเยี่ยชิวก็หยิบเข็มทองคำออกมาอีกห้าเข็ม แล้วปักไปที่จุดกวนหมิง จุดไท่อี๋ จุดเทียนซู จุดไหว้หลิง และจุดต้าจวี้ของนายพลไป๋

หลังจากนั้นทันที เขาก็หยิบเข็มทองคำยาวเจ็ดนิ้วออกมาแล้วค่อยๆ ปักเข้าไปที่จุดกุยหลายของนายพลไป๋

หลังจากที่เข็มทั้งเก้าถูกปักแล้ว เยี่ยชิวก็สะบัดนิ้วของเขา

"พรึ่ง!"

เข็มทองทั้งเก้าสั่นกันทำให้เกิดเสียง "พรึ่ง" กระแสอากาศสีทองจางๆ ก็ปรากฏขึ้นระหว่างเข็มทองทั้งเก้า

ส่งพลังลมปราณผ่านเข็ม!

จางจิ่วหลิงตาเบิกโพลงจ้องการเคลื่อนไหวของเยี่ยชิว เพราะกลัวว่าจะพลาดรายละเอียดใดๆ ไป

เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีนและเป็นที่รู้จักในนาม "ราชาแห่งการฝังเข็ม" และเขาให้ความสนใจอย่างมาเรื่องเทคนิคการฝังเข็มที่ยอดเยี่ยมแบบนี้

หลังจากที่เยี่ยชิวฝังเข็มทั้งเก้าเสร็จแล้ว เขาก็ถูมือเพื่ออุ่นมือ จากนั้นก็เริ่มนวดทั่วตัวของนายพลไป๋

เขาเริ่มต้นจากจุดหย่งฉวนบนฝ่าเท้าของนายพลไป๋ จากนั้นก็ไปเรื่อยๆ จนถึงจุดไป๋ฮุ่ยที่อยู่บนหัว

ยี่สิบนาทีต่อมา

ตอนที่เยี่ยชิวหยุด เหงื่อเม็ดเล็กๆ ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขาเต็มไปหมด

อย่าคิดเพียงว่าเขาใช้วิธีการนวดทั่วๆ ไปให้นายพลไป๋ เพราะหารู้ไม่ ในช่วงเวลาที่เขานวดนั้น ฝ่ามือของเขานั้นก็รวบรวมพลังงานภายในไป เวลาที่เขานวด ถ่ายโอนพลังภายในไปยังร่างกายของนายพลไป๋ด้วย

จุดประสงค์ของเยี่ยชิวที่ทำแบบนี้คือการเปิดหลอดเลือดของนายพลไป๋

ดังที่เราทุกคนทราบดีว่าเมื่อคนเราอายุมากขึ้นแล้ว ไม่มากก็น้อยมักจะต้องเป็นโรคเกี่ยวกับหลอดเลือดหัวใจและหลอดเลือดสมอง

อายุของนายพลไป๋นั้นเองก็ค่อนข้างสูงวัยไปมาก ประกอบกับต้องนอนติดเตียงเป็นเวลานาน อีกทั้งยังขาดการออกกำลังกาย จึงทำให้หลอดเลือดของเขาอุดตันอย่างรุนแรง

เยี่ยชิวใช้การนวดเพื่อช่วยเปิดหลอดเลือดและกระตุ้นเส้นลมปราณของนายพลไป๋ ในเวลาเดียวกันเขายังได้ส่งพลังภายในเข้าไปเพื่อกระตุ้นการทำงานของเนื้อร้ายในร่างกายของนายพลไป๋ด้วย

หลังจากนวดเสร็จ เยี่ยชิวก็เริ่มฝังเข็มอีกครั้ง

“โอ้พระเจ้า เยี่ยชิวเรียนรู้การฝังเข็มมาจากใครกันแน่?”

“ทำไมถึงเก่งขนาดนี้?”

“ถ้าเทียบทักษะการฝังเข็มของฉันกับเขาแล้ว ดูเหมือนจะแตกต่างราวกับฟ้ากับดิน ฉันอยู่บนพื้นและเขาอยู่บนท้องฟ้า”

"เขาต่างหากที่ควรเป็นราชาแห่งการฝังเข็ม!"

เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที

11 นาฬิกา 45 นาที

เยี่ยชิวหยิบเข็มทองคำยาวเจ็ดนิ้วสามเข็มออกมาแล้วฝังเข้าไปในจุดซ่างซิง จุดเสินถิง และจุดอิ้นถังของนายพลไป๋

จนถึงตอนนี้ เขาได้ฝังเข็มทองคำไปทั้งหมด 72 เล่มทั่วร่างของนายพลไป๋!

หลังจากการฝังเข็มเสร็จสิ้นขั้นตอนสำคัญก็มาถึง

เยี่ยชิวหายใจเข้าลึกๆ ดึงดาบไม้ท้อออกมา จากนั้นเดินไปรอบๆ เตียงของนายพลไป๋ ขณะที่เดินไปรอบๆ ก็ท่องคาถาไปด้วย ราวกับว่าเทพร่ายระบำ

พอเห็นแบบนี้ ถังเหล่าก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและกระซิบว่า "ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าท่าทางของเยี่ยชิวดูไม่น่าเชื่อถือสักเท่าไหร่เลย"

ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น เพราะถังเฟยและหลงเยี่ยก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน

“กระโดดเต้นไปเต้นมาแบบนี้ ก็สามารถรักษานายพลไป๋ได้งั้นเหรอ?” หลงเยี่ยสงสัยกับการกระทำของเยี่ยชิวมาก

ถังเฟยก็พูดอีกว่า "นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นวิธีการรักษาแบบนี้ เขาจะทำได้ไหม?"

“มันจะได้ผลอย่างแน่นอน” จางจิ่วหลิงพูด “ทักษะทางการแพทย์ของเยี่ยชิวนั้นแข็งแกร่งมากและเขาไม่มีทางทำอะไรมั่วๆ”

ผ่านไปสามนาที

เยี่ยชิวโบกมือขวา และดาบไม้ท้อก็คำรามออกมาราวกับเสียงดาวตก คมดาบทะลุคอไก่ตัวใหญ่ จากนั้นก็ตอกไก่ลงไปที่พื้น

สิ่งที่แปลกคือไก่ตัวใหญ่นั่นไม่ได้ดิ้นเลย มันลืมตาอยู่ และแน่นิ่งไม่ขยับใดๆ

เยี่ยชิวหยิบกระดาษสีเหลืองที่ใช้วาดเครื่องรางออกมา แล้วติดไว้บนโคมกระดาษสีแดงทุกอัน จากนั้นก็ใช้ยันต์ที่เหลือ วางไว้ล้อมรอบตัวเขา

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ชั่วพริบตาก็เป็นเวลา 11 นาฬิกา 50 นาทีแล้ว

การเคลื่อนไหวต่อมาของเยี่ยชิว ทำเอาทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตกใจหน้าถอดสี